χρ-βούζας-ο-μονοδρόμος-της-κυβέρνηση-14048

Χρ. Βούζας: Ο (μονο)δρόμος της κυβέρνησης για το Δημόσιο

Την ώρα που τα περίφημα «μπάνια του λαού» όδευαν προς την κορύφωσή τους, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση βρέθηκαν για μια ακόμη φορά στα χαρακώματα με επίκεντρο τη μεταρρύθμιση, ανασυγκρότηση ή όπως αλλιώς επιθυμεί να ονομάσει κανείς μια, περισσότερο από ποτέ, αναγκαία αλλαγή που όλο εξαγγέλλεται και όλο μένει στα χαρτιά, του Δημοσίου.

Αφορμή, για τη νέα αντιπαράθεση ήταν η λήξη της, τρίτης κατά σειρά, προθεσμίας που είχε δώσει με εγκύκλιο της η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των υπαλλήλων στους φορείς του Δημοσίου και τους ΟΤΑ.

Ήταν η 8η του περασμένου Αυγούστου όταν έληξε το «τελεσίγραφο» του ΥΠΔΑ, χωρίς και πάλι, σχεδόν, κανένα αποτέλεσμα, καθώς πάνω από το 70 έως 80% των δημοσίων υπαλλήλων επέλεξαν να το αγνοήσουν, ακολουθώντας την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για αποχή από την αξιολόγηση.

Η «υπόθεση αξιολόγηση στο Δημόσιο» που ξεκίνησε από το Φεβρουάριο του 2016 με την ψήφιση τότε του νόμου Βερναρδάκη, έτσι όπως εξελίχθηκε, αποτελεί ασφαλώς ήττα της κυβέρνησης στο πεδίο της μεταρρύθμισης-ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα. Αποτελεί, δε, συνέχεια μιας ακόμη ματαίωσης κυβερνητικών σχεδίων, μετά από αυτή της υπόθεσης των συμβασιούχων, η οποία, επίσης, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις, θα την ταλαιπωρεί, για αρκετό καιρό ακόμη.

Πρόκειται, άλλωστε, για δύο θέματα που η ίδια η κυβέρνηση άνοιξε, επιθυμώντας, όπως υποστηρίζει, να εξορθολογήσει την λειτουργία του Δημοσίου, αλλά η μέχρι τώρα εξέλιξή τους, δεν την δικαιώνει. Με αυτό τον τρόπο «θολώνει» το πολιτικό μήνυμα που θέλει να εκπέμψει ότι είναι εκείνη που θέλει και μπορεί να αλλάξει την εικόνα του δημόσιου τομέα μέσα και από τη διαδικασία αξιολόγησης, προστατεύοντας ταυτόχρονα τους εργαζόμενους.

Το σχέδιο μοιάζει να είναι σωστό: Γιατί, αντίθετα απ’ όσα ακούγονται και γράφονται από διάφορες πλευρές για «προστατευμένο» Δημόσιο, σε μια κοινωνία και μια οικονομία που η ανεργία βρίσκεται σταθερά πάνω από το 20% και οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα κάτω από 300 ευρώ , τον τόνο για τις εργασιακές σχέσεις πρέπει να δίνει ο δημόσιος τομέας και όχι το αντίθετο. Ένας δημόσιος τομέας, όμως, που θα λειτουργεί σωστά προς όφελος των πολιτών και όχι (κυρίως) των υπαλλήλων του.

Το σχέδιο μοιάζει να είναι σωστό αλλά όχι και η εφαρμογή του: Κι εδώ είναι που βασίζεται η κριτική της ΝΔ αλλά και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, που αμφισβητούν όχι μόνο την ικανότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο αλλά και τις ίδιες τις προθέσεις της.

Και όσο κι αν στο θέμα του Δημοσίου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λόγω της προηγούμενης θητείας του προέδρου της στο, τότε, υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με τις απολύσεις, τις διαθεσιμότητες, τις αλλαγές προϊσταμένων εν μία νυκτί και την αξιολόγηση με ποσόστωση, εμφανίζεται να ξεκινάει από μειονεκτική θέση, αν συνεχιστούν τα λάθη από τη σημερινή κυβέρνηση, δεν είναι απίθανο στο άμεσο μέλλον το πλεονέκτημα της αυτό να χαθεί.

Είναι κάτι που φαίνεται να ψυχανεμίζονται και στο υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, όπως προκύπτει και από την (επιτυχημένη) εκδήλωση την περασμένη Τετάρτη στο Μουσείο Μπενάκη, παρουσία και του ίδιου του πρωθυπουργού. Η «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση 2017-2019» που παρουσιάστηκε, μοιάζει να έχει πίσω της σοβαρή προεργασία. Τόση, ώστε ακόμη και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ότι βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση, καθώς «αντιγράφει την Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας».

Όμως. Όμως, τα τελευταία χρόνια οι πολίτες έχουν δει πολλά σχέδια επί χάρτου για το Δημόσιο. Σχέδια που στις περισσότερες περιπτώσεις έμειναν στα εντυπωσιακά Power Point με τα οποία παρουσιάστηκαν. Και γι’ αυτό είναι, δικαίως, δύσπιστοι σε κάθε νέο σχέδιο που παρουσιάζεται για την μεταρρύθμιση του Δημοσίου.

Αυτός, ωστόσο, ο σκεπτικισμός, μετά από τόσα λόγια, ίσως να είναι έτοιμος να μετατραπεί σε εμπιστοσύνη, αν διαπιστώσουν ότι πράγματι οι μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο προχωρούν, αλλάζοντας την καθημερινότητά τους.

Αυτός είναι ο (μονο)δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο για να κερδίσει το στοίχημα. Ένας δρόμος ανηφορικός και δύσκολος που έχει ως πρώτο του ορόσημο την αξιολόγηση. Αν, εκεί, παρά τη ρύθμιση που έχει εξαγγείλει, η κυβέρνηση αποτύχει και τέταρτη φορά, τότε θα γίνει και αδιέξοδος.

*O Χρίστος Βούζας είναι διευθυντής της, βραβευμένης από το Ίδρυμα Μπότση, ιστοσελίδας aftodioikisi.gr, της οποίας είναι και ιδρυτής. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο news247.gr