ποια-επαγγέλματα-κινδυνεύουν-από-καρ-112464
ΥΓΕΙΑ | 16.05.2016 | 07:53

Ποια επαγγέλματα κινδυνεύουν από καρκίνο της ουροδόχου κύστης

Μία νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «JAMA Oncology» δείχνει ότι, παρά την πρόοδο στην υγιεινή και την ασφάλεια στην εργασία, συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων διατρέχουν αυξημένο εκδήλωσης καρκίνου της ουροδόχου κύστης.

Πρόκειται για μία μορφή καρκίνου που εκδηλώνεται κατεξοχήν έπειτα από την έκθεση σε καρκινογόνα τα οποία εισπνέουμε, καταπίνουμε ή έρχονται σε επαφή με το δέρμα.

Η νέα μελέτη, που βασίζεται σε ανάλυση στοιχείων από 263 προγενέστερες μελέτες με 31 εκατομμύρια εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο, καταδεικνύει ότι η έκθεση σε ορισμένα χημικά στον χώρο εργασίας είναι εξίσου επικίνδυνη.

Ποιες επαγγελματικές ομάδες διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο;

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τον μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν διατρέχουν όσοι εκτίθενται σε μία ομάδα χημικών που λέγονται αρωματικές αμίνες. Συνήθως πρόκειται για εργαζόμενους σε βιομηχανίες χρωστικών υλών, καουτσούκ, δέρματος, εκτύπωσης, προϊόντων κομμωτικής κ.ά.

Τον μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από τη νόσο διατρέχουν όσοι εκτίθενται σε βαρέα μέταλλα και σε μία άλλη ομάδα χημικών που ονομάζονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, όπως οι εργαζόμενοι στις βιομηχανίες μετάλλου, αλουμινίου και πετρελαίου, οι ηλεκτρολόγοι, οι μηχανικοί, οι νοσηλευτές, οι σερβιτόροι κ.ά.

Στον αντίποδα, το μικρότερο κίνδυνο φαίνεται πως διατρέχουν όσοι ασχολούνται με τη γεωργία.

Τι είναι ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης, στατιστικά και συμπτώματα

Όπως εξηγούν οι ιδικοί, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης αναπτύσσεται στην εσωτερική της επιφάνεια από τα λεγόμενα κύτταρα του ουροθηλίου.

Πρόκειται για τον ένατο συχνότερος καρκίνος παγκοσμίως, ενώ στη χώρα μας υπολογίζεται ότι προσβάλλει ετησίως σχεδόν 2.600 ανθρώπους και κοστίζει τη ζωή σε 980.

Οι εννέα στους δέκα ασθενείς έχουν ηλικία άνω των 55 ετών, με τη μέση ηλικία εμφάνισης να είναι τα 69 έτη για τους άνδρες και τα 71 έτη για τις γυναίκες.

Συνήθως διαγιγνώσκεται στο αρχικό στάδιο, που έχει και μεγαλύτερη πιθανότητα ίασης, αλλά επειδή συχνά υποτροπιάζει, απαιτείται προσεκτική θεραπεία και μακροχρόνια τακτική παρακολούθηση του ασθενούς.

Στα ύποπτα συμπτώματα γι’ αυτόν συμπεριλαμβάνονται η αιματουρία, τα επίμονα ενοχλήματα στην κύστη, ο κολικός νεφρού και η επίσχεση ούρων.