Κι όμως συνέβη στην Ιαπωνία -Εκεί που ό,τι κι αν χάσεις θα το βρεις
Παρακάτω θα δείτε μια πραγματικά αποκαλυπτική αφήγηση ενός ταξιδιώτη που επισκέπτεται συχνά την Ιαπωνία και πραγματικά αξίζει να τη διαβάσετε! Τα συμπεράσματα δικά σας…
“Ήταν μέσα καλοκαιριού και ταξίδευα σε ένα από τα πιο γρήγορα τρένα του κόσμου, το γνωστό Shinkansen (bullet train) της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Πραγματικά απολάμβανα τη διαδρομή, πίνοντας παγωμένο τσάι, ενώ παράλληλα παρατηρούσα τα υπέροχα τοπία προς Τόκιο. Ανά διαστήματα έπιανα και την αριστερή μου τσέπη για να ελέγξω, μήπως τυχόν μου είχε πέσει μια υπέροχη πετσέτα (hand towel) που μου είχαν κάνει δώρο το πρωί της ίδιας ημέρας.
Μου άρεσε πολύ και δεν ήθελα με τίποτα να τη χάσω επειδή εκτιμούσα πολύ το άτομο που μου την πρόσφερε. Οι πετσέτες αυτές χρησιμοποιούνται συνεχώς τις ζεστές ημέρες στην Ιαπωνία, λόγω της μεγάλης υγρασίας και για να μην λερώνονται τα ρούχα από τον ιδρώτα.
Ό,τι φοβάσαι παθαίνεις όμως, έτσι δεν λένε…?
Κατέβηκα λοιπόν από το τρένο, πολύ πριν φτάσω στο Τόκιο, για να επιβιβαστώ σε ένα άλλο τρένο, όχι τόσο γρήγορο, με κατεύθυνση αυτή τη φορά προς Ναγκόγια. Επιβιβάζομαι, κάθομαι για αρκετή ώρα πίνοντας ξανά τσάι, σίγουρος για τα πράγματα που κρατούσα…
Ελέγχω ξανά την αριστερή μου τσέπη…πουθενά η πετσέτα! Αποκλείεται λέω μέσα μου, δεν υπάρχει περίπτωση! Κι όμως μου είχε πέσει, λες και το έκανε επίτηδες! Άρχισα να κατηγορώ τον ευατό μου, να λέω: καλά δεν μπορούσες να την έχεις στην τσάντα, έπρεπε να την έχεις στην τσέπη και πολλές τέτοιες σκέψεις…
Εκείνη τη στιγμή πήρα την απόφαση -δίχως να πολυπιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα- να ρωτήσω τον υπεύθυνο εισιτηρίων του τρένου. Αναρωτιόμουν, αν πω τώρα στον άνθρωπο ότι έχασα την πετσέτα μου, τι θα μου πει? Σκεφτόμουν αν ήμουν στην Ελλάδα τι θα μου έλεγαν…
Την ώρα που περνούσε λοιπόν από τη θέση μου του λέω: “Ξέρετε έχασα την πετσέτα μου, μάλλον στο προηγούμενο τρένο και…” Χωρίς να παραξενευτεί καθόλου, ούτε να αντιδράσει περίεργα μου λέει:
“Α σε ποιο τρένο ήσαστε? Έχετε κρατήσει μήπως το προηγούμενο εισιτήριό σας?” “Ναι απαντώ αποσβολωμένος!” “Πού κατεβαίνετε με ρωτά?”
Του απαντώ και μου λέει να περιμένω λίγο. Δεν το πίστευα, αλλά πάντα είχα μέσα μου μια ελπίδα σκεπτόμενος: Ιαπωνία είναι αυτή! Τίποτα δεν αποκλείω, αφού έχουν και το καλύτερο service στον κόσμο!
Μετά από λίγη ώρα έρχεται ο υπεύθυνος λέγοντας: “Την βρήκαμε την πετσέτα σας κύριε! Είναι στον σταθμό του Τόκιο και την βρήκε μία από τις γυναίκες που καθαρίζουν τα τρένα, μέσα στην τουαλέτα του βαγονιού! Μπορείτε να καλέσετε αύριο το πρωί σε αυτό το τηλέφωνο και να σας τη στείλουν με κούριερ αν δεν μπορείτε να πάτε εσείς!”
Είπατε μήπως τίποτα? Βλέπετε, Ιαπωνία ειν΄ αυτή! Πρώτα ο πολίτης!
Κείμενο & ΦΩΤΟ: Nikos Kaizen
