οι-απέραντοι-ελαιώνες-της-ορμύλιας-χα-946198

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΥΠΟΔΟΜΕΣ | 30.09.2021 | 09:25

Οι Απέραντοι Ελαιώνες της Ορμύλιας Χαλκιδικής από ψηλά

Μια τεράστια “θαλασσα” απο ελιόδεντρα αποτυπώνεται στο φακό κ εκτός του οτι εντυπωσιάζει η έκτασή τους, ταυτόχρονα μαγεύει τον επισκέπτη το τοπιο με τον ανεμόμυλο κ φυσικά το ηλιοβασίλεμα. Δεν αποκλείεται στην Χολιγουντιανή ταινία “Ο Λύκος της Γουώλ Στριτ” οι ελιές που γεύεται ο Ντι Κάπριο να ειναι απο τα ελιόδεντρα του απέραντου ελαιώνα της Ορμύλιας. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο απολαμβάνει ελιές Χαλκιδικής στον «Λύκο της Wall Street».

Το προϊόν έχει ονομασία προέλευσης και έκανε «καριέρα» στο Χόλυγουντ… «Ο Λύκος της Γουώλ Στριτ» κάθεται στο εστιατόριο και ο πρωταγωνιστής, τον οποίο υποδύεται ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, απολαμβάνει μαζί με το ποτό του, ελιές Χαλκιδικής! Το νόστιμο συνοδευτικό του προσφέρει ο συμπρωταγωνιστής του, Μάθιου ΜακΚόναχι, λέγοντάς του με τη χαρακτηριστική αμερικάνικη προφορά «Χαλκιδική». Αλλά και ο σκηνοθέτης «τιμά» τις ελληνικές ελιές με ένα κοντινό πλάνο. Πολύ κοντινό και μάλιστα με διάρκεια… Η απόλαυση στο πρόσωπο του ηθοποιού που τρώει την ελιά, αποτελεί μια «οσκαρική» διαφήμιση για το ελληνικό προϊόν…. Ο

Ανεμόμυλος της Ορμύλιας χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα και διασώζεται από την εποχή που η περιοχή ήταν μετόχι της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου του Αγίου Όρους. Πρόκειται για λιθόκτιστο ανεμόμυλο, μια ιδιαίτερα προσεγμένη κατασκευή, με ύψος 6,30 μέτρα, διάμετρο 6,50 μέτρα, πάχος τειχοποιίας 1,20 μέτρα στη βάση και 0,65 μέτρα στην κορυφή. Το 1981 κηρύχθηκε διατηρητέο κτίριο και αποφασίστηκε η αναστήλωσή του. Σήμερα ο ανεμόμυλος προορίζεται να αποτελέσει ένα σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος για την Ορμύλια και ένα χώρο, που θα χρησιμεύσει για αναψυχή, εκπαιδευτικούς σκοπούς και διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Η οψη του Ανεμόμυλου της Ορμύλιας σήμερα του δείχνει εντελώς εγκαταλελειμμένη. Η πρόσβαση χωρίς σήμανση. Παρ ολα αυτα, αξίζει μια επίσκεψη. Η θεα απ τον λοφο, ολου του κάμπου και του χωριού της Ορμύλιας είναι πολύ ωραία. Αν και τον επισκέφθηκα μια ήρεμη μερα, εκεί πάνω φυσούσε πολύ. Ήξεραν φυσικά που να τον χτίσουν.