Σκουρλέτης: Έτσι θα μονιμοποιήσουμε τους συμβασιούχους –Η ρύθμιση που επεξεργαζόμαστε

Τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να προχωρήσει στην μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου επανέλαβε απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη σχετικά με τους εργαζόμενους στο «Βοήθεια στο Σπίτι», ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης.

Όπως είπε ο κ. Σκουρλέτης η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχετική νομοθετική ρύθμιση στην οποία θα επιχειρήσει να αναγνωρίσει την πραγματική εργασιακη σχέση που υποκρύπτεται (σ.σ. αορίστου χρόνου) πίσω από τις συμβάσεις:  “Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι όχι η μετατροπή των συμβάσεων αυτών αλλά η αναγνώριση της υποκρυπτόμενης πραγματικής εργασιακής σχέσης. Αυτό είναι εκείνο που εξασφαλίζει τους όρους της νομιμότητας, αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις απαγορεύσεις του ελληνικού Συντάγματος αλλά και την ευρωπαϊκή νομοθεσία”, είπε χαρακτηριστικά.

Πάντως, ο κ. Σκουρλέτης, αν και η ερώτηση αναφερόταν στο “Βοήθεια στο Σπίτι”, δεν αποσαφήνισε σε ποιους συμβασιούχους αναφέρεται, αν και στο παρελθόν τόσο ο ίδιος όσο και ο πρωθυπουργός έχουν τονίσει ότι σημαντικό ρόλο θα παίξει ο χρόνος εργασίας.

Υπενθυμίζεται οτι σε χθεσινή της συνέντευξη η (συναρμόδια) υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη είχε μιλήσει για μεγάλα νομικά και συνταγματικά προβλήματα αλλά και ιδιαίτερα στενά δημοσιονομικά περιθώρια, χαμηλώνοντας τον πήχυ των προσδοκιών για μια συνολική λύση, τουλάχιστον επί του παρόντος.

Aναλυτικά η ερώτηση και η απάντηση:

Αμέσως τώρα θα συζητηθεί η δέκατη τρίτη επίκαιρη ερώτηση του δευτέρου κύκλου με αριθμό 946/6-6-2017 του Βουλευτή Β΄ Αθηνών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Χρήστου Κατσώτη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τους εργαζόμενους στο «Βοήθεια στο Σπίτι» και τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.

 ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, σε συνέχεια αυτών που είπατε, εξαρτάται από ποια πλευρά βλέπει κανείς τα ζητήματα και τις εξελίξεις και από το ποιον υπηρετεί ή θέλει να υπηρετήσει.

Εάν πράγματι θέλουμε εδώ να διασφαλίσουμε την κερδοφορία με ελαστικές μορφές, με φθηνή εργατική δύναμη και με κατάργηση δικαιωμάτων, τότε μπορούμε να επικαλούμαστε μία σειρά ζητήματα, μία σειρά ρυθμίσεις και δεσμεύσεις, για να μην προχωρήσουμε σε ανατροπές αυτού του καθεστώτος της γαλέρας, αυτού του καθεστώτος των ελαστικών μορφών απασχόλησης, που έχουν δημιουργηθεί και που κρατούν σε ομηρία χιλιάδες εργαζόμενους και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα ιδιαίτερα, όπου τα πράγματα είναι μεσαίωνας.

Άρα, αυτές οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και όλες αυτές οι άλλες μορφές, που με πολλή μεγάλη φαντασία το σύστημα υλοποιεί και με πιλότο το δημόσιο πολλές φορές, έχουν ονοματεπώνυμο και εσείς συνεχίζετε δυστυχώς σε μία τέτοια πορεία των μορφών απασχόλησης.

Το ερώτημά μας είναι για το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Υπάρχουν τρεισήμισι χιλιάδες εργαζόμενοι επί δεκαπέντε χρόνια τώρα από πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι γνωστό ότι μέχρι τώρα είναι εκατό χιλιάδες οι ωφελούμενοι, ωστόσο η κρίση ξέρετε πολύ καλά ότι δημιουργεί δυστυχώς και νέους ανθρώπους οι οποίοι καταφεύγουν σε τέτοιες υπηρεσίες, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για αυτούς τους συνανθρώπους μας.

Γνωρίζουμε ότι έχει αρχίσει μία συζήτηση σε σχέση με το ζήτημα αυτό των εργαζομένων στη «Βοήθεια στο Σπίτι». Βέβαια, θα θέλαμε να μας πείτε και σήμερα πού βρίσκεται, εάν υπάρχει εξέλιξη και πότε θα καταλήξει αυτή η ρύθμιση που έχετε δεσμευτεί απέναντι στους εργαζόμενους.

Εξάλλου, ήταν μία δέσμευσή σας και προεκλογικά ότι θα διευθετηθεί το θέμα αυτών των εργαζομένων είτε με μονιμοποίηση είτε με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Εμείς αυτό ήρθαμε να σας ρωτήσουμε σήμερα με αυτή την ερώτηση, δηλαδή τι μέτρα θα πάρετε προκειμένου να λυθεί οριστικά το ζήτημα τουλάχιστον αυτών των εργαζομένων της «Βοήθειας στο Σπίτι», αν και εδώ υπάρχουν ζητήματα με χιλιάδες άλλους εργαζόμενους, των οποίων πρέπει να λυθεί το θέμα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Σε συνέχεια, λοιπόν, και των προηγουμένων, αφού τα έφερε φαίνεται έτσι η τύχη που να είναι μία διευρυμένη συζήτηση για το θέμα των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων που απασχολούνται με συμβάσεις, νομίζω ότι έχω κουβεντιάσει αρκετές φορές απ’ ευθείας με τα σωματεία και τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο συγκεκριμένο Πρόγραμμα  «Βοήθεια στο Σπίτι», όχι μόνο εδώ στην Αθήνα, αλλά τους έχω συναντήσει και σχεδόν σε οποιαδήποτε πόλη της ελληνικής περιφέρειας που επισκέφθηκα. Και πάντοτε προσεγγίζουμε με τον ίδιο τρόπο ένα υπαρκτό ζήτημα, στο οποίο αναφερθήκατε κι εσείς και αναφέρθηκα και εγώ πριν, στο θέμα της εργασιακής ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο Πρόγραμμα έχουμε περιπτώσεις εργαζομένων για δεκατέσσερα και δεκαπέντε χρόνια με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις.

Άρα, αυτό από μόνο του, χωρίς να θέλει πολύ μεγάλη φαντασία ή προσπάθεια, αναδεικνύει ότι πρόκειται κατ’ ουσίαν για μία άλλη εργασιακή σχέση από αυτή που την ονομάζουμε ως διαρκώς ανανεούμενη σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι όχι η μετατροπή των συμβάσεων αυτών αλλά η αναγνώριση της υποκρυπτόμενης πραγματικής εργασιακής σχέσης. Αυτό είναι εκείνο που εξασφαλίζει τους όρους της νομιμότητας, αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις απαγορεύσεις του ελληνικού Συντάγματος αλλά και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, στην οποία αναφέρθηκα πριν.

Το Πρόγραμμα αυτό είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να διατηρηθεί, γι’ αυτό έχει υπάρξει και η παράταση μέχρι 31 Δεκεμβρίου, χρηματοδοτείται πλέον από εθνικούς πόρους, έχει υπάρξει προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Εργασίας, του Υπουργείου Εσωτερικών, του ΕΦΚΑ και της ΕΤΑ.

Είναι κατατεθειμένη και σαφής η δέσμευσή μας να μπορέσουμε πράγματι να παρέχουμε σε ηλικιωμένα άτομα αυτές τις υπηρεσίες που τους παρέχονται στο σπίτι από τους συγκεκριμένους εργαζόμενους.

Είμαστε σε εκείνη τη φάση που μορφοποιούμε –επαναλαμβάνω και δεν είναι εύκολο αυτό- τη νομοθετική ρύθμιση που θα προσπαθήσει να απαντήσει σε αυτό το ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο έχει πολιτική διάσταση. Είναι ένα ζήτημα το οποίο έχει κοινωνικοταξική διάσταση. Είναι ένα θέμα για το οποίο γνωρίζουμε ότι θα βρούμε απέναντί μας δυνάμεις οι οποίες θέλουν να εκχωρήσουν όλες αυτές τις παροχές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Όμως, αν θέλετε μια απάντηση –την οποία τη γνωρίζετε, αλλά φαντάζομαι ότι κάνετε την ερώτηση για ρητορικούς λόγους- για το ποιους τελικά εμείς κατά προτεραιότητα θέλουμε να εκφράσουμε και ποιων τα συμφέροντα υπερασπιζόμαστε, θα σας πω ευθέως: του κόσμου της εργασίας.

Δείτε ακόμη:

Δ.Χαϊδαρίου: ΔΑΣ-ΟΤΑ κατά συνδικαλιστών και ΠΟΕ-ΟΤΑ για τους συμβασιούχους

Σκουρλέτης -Πολυνομοσχέδιο ΟΤΑ: Τις επόμενες μέρες θα κατατεθεί στη Βουλή

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ορίστε, κύριε Κατσώτη, έχετε τον λόγο.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, σε αυτή την Αίθουσα έχουμε κάνει αρκετές συζητήσεις όσον αφορά τα εργασιακά θέματα, τις συλλογικές συμβάσεις. Και εσείς εδώ έχετε δεσμευτεί, βέβαια, πολλές φορές, αλλά διαψευστήκατε σε σχέση με την επαναφορά των 751 ευρώ, σε σχέση με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε σχέση με τη διευθέτηση –αν θέλετε- τέτοιων ζητημάτων που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις και καθορίζουν αυτή τη χαμοζωή χιλιάδων εργαζομένων, οι οποίοι δουλεύουν τριήμερα, δουλεύουν τρίωρα, δουλεύουν εκ περιτροπής, δουλεύουν με ενοικιαζόμενη εργασία από δουλεμπόρους και ούτω καθεξής.

Υπάρχει ομηρία, κύριε Υπουργέ, η οποία διατηρείται τώρα και από την Κυβέρνησή σας. Δεν είστε από χθες, είστε τώρα κυβέρνηση δυόμισι χρόνων και θα μπορούσατε να πάρετε πρωτοβουλίες. Όμως, επικαλείστε –και πάλι το επικαλεστήκατε τώρα- ρυθμίσεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτά, όμως, κύριε Υπουργέ, δεν τα έχετε πει στους εργαζόμενους, ότι «εμείς θα προχωρήσουμε σε αυτά, αν μας το επιτρέψουν». Πολιτικά έχετε δεσμευτεί -και προεκλογικά- για αλλαγές σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, που το χαρακτηρίζετε βάρβαρο, νεοφιλελεύθερο, που το χαρακτηρίζετε με χίλιους δυο τρόπους, αλλά σήμερα το διατηρείτε αυτούσιο και δεν έχετε αλλάξει ούτε ένα «και» σε αυτό. Είναι ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο υλοποιεί τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, για να είναι πολύ φθηνή η εργατική δύναμη.

Επίσης, κύριε Υπουργέ, μιλήσατε για το νερό προηγουμένως και θέλω να σας πω και για την ΕΥΔΑΠ, για την οποία διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, ότι και αυτή την έχετε βάλει εδώ για ιδιωτικοποίηση, όπως και την ΕΥΑΘ.

Όσον αφορά το νερό, όπως και άλλες υπηρεσίες και τη «Βοήθεια στο Σπίτι», ξέρετε πολύ καλά ότι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι βρίσκονται πίσω και θέλουν να τις αρπάξουν, θέλουν νέες δρόμους κερδοφορίας και εσείς με τις ιδιωτικοποιήσεις, που και εδώ δεν έχετε σταματήσει, συνεχίζετε το ίδιο έργο, συνεχίζετε στην ίδια πορεία των προηγούμενων.

Οι εργαζόμενοι στη «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι ανήσυχοι, κύριε Υπουργέ, παρά τις δεσμεύσεις σας, παρά τις συναντήσεις που κάνετε μαζί τους. Δεν έχετε προχωρήσει σε αυτά που τους έχετε υποσχεθεί. Ούτε εδώ είπατε σήμερα σε ποιο στάδιο βρίσκεται αυτή η προσπάθεια που λέτε ότι κάνετε.

Και πράγματι λέτε ότι έχετε μια πρόθεση για αυτούς τους τρεισήμισι χιλιάδες και υποστηρίζετε ότι πίσω από αυτή την εργασιακή σχέση συγκαλύπτεται μια εργασιακή σχέση μόνιμη, σταθερή, αυτό που ονομάζετε «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», αν και εγώ προσωπικά δεν θεωρώ ότι αυτός ο όρος αποδίδει. Διότι τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για παράδειγμα, σε μια επιχείρηση τις καθορίζει η επιχείρηση. Μπορεί να πει «εγώ δεν θέλω τόσους, θέλω τόσους».

Αυτοί, όμως είναι τρεισήμισι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα και προσφέρουν υπηρεσίες σε εκατό χιλιάδες ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι το επόμενο διάστημα θα αυξηθούν. Είναι γνωστό ότι μέσα στα χρόνια της κρίσης είναι πολλοί αυτοί που έχουν φτωχοποιηθεί, είναι πολλοί αυτοί που έχουν ανάγκες, είναι πολλοί αυτοί που έχουν εγκαταλείψει ανθρώπους τους, γιατί δεν μπορούν να τους συντηρήσουν. Είναι ανάγκη η Κυβέρνηση τώρα, αν θέλει πράγματι να δώσει ένα στίγμα ότι είναι με τους εργαζόμενους, ότι ανατρέπει πράγματα που έχουν υλοποιηθεί, να προχωρήσει στην ανατροπή αυτής της ομηρίας και να γίνουν αορίστου χρόνου.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ωραία.

Τον λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Κύριε συνάδελφε, δεν θέλω να μιλήσω μόνο για προθέσεις. Θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις, που έγιναν πραγματικότητα από την παρούσα Κυβέρνηση.

Ποιος προώθησε τη ρύθμιση για τα λεγόμενα «ένδικα μέσα»; Όσον αφορά, δηλαδή, αυτούς οι οποίοι πρωτόδικα έχουν δικαιωθεί για ζητήματα που αφορούν την εργασιακή τους σχέση, δόθηκε η δυνατότητα στους δημάρχους να μην είναι επιβεβλημένο να πηγαίνουν σε δεύτερο βαθμό, αλλά να αποδέχονται τον δρόμο της συνεννόησης με τους εργαζόμενους και άρα από την στιγμή που έχουν πρωτόδικα δικαιωθεί, να καταλαμβάνουν την εργασιακή τους θέση με τη συγκεκριμένη εργασιακή σχέση που έπρεπε να υπάρχει.

Ποιος έκανε πράξη τη συγκεκριμένη ρύθμιση για τα λεγόμενα «τυπικά προσόντα»; Αφορά ανθρώπους, οι οποίοι είχαν και πάλι δικαστικά δικαιωθεί, αλλά όταν είχαν προσληφθεί στις συγκεκριμένες θέσεις, δεν απαιτείτο να έχουν διάφορα πτυχία -κυρίως αφορά εργαζόμενους στην καθαριότητα- και φτάσαμε στο σημείο, παρ’ όλη τη δικαστική δικαίωσή τους, να τους αρνούνται τελικά να πάνε στις θέσεις τους, επειδή όταν είχαν προσληφθεί -νομίμως με ό,τι προβλεπόταν τότε- δεν είχαν τυπικά ένα απολυτήριο δημοτικού. Και αυτό το προσπεράσαμε.

Ποιος άλλαξε τις εργασιακές σχέσεις, το καθεστώς στην καθαριότητα της δημόσιας διοίκησης;

Αναφερθήκατε σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις που πραγματικά αποτελούν φυτώριο καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων όπως είναι πολλές –όχι όλες- από τις εταιρείες καθαριότητας. Θυμόσαστε ότι από τα πρώτα πράγματα που έκανε αυτή η Κυβέρνηση από το 2015 ήταν να δώσει τη δυνατότητα των προσωπικών συμβάσεων στις εργαζόμενες στα Υπουργεία, κατά κύριο λόγο.

Άρα μιλάμε όχι μόνο για προθέσεις, αλλά μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο για συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Γνωρίζουμε σε ποια θέματα έχουμε μπορέσει να υπερκεράσουμε τις σημερινές αντιξοότητες, που είναι πάρα πολύ μεγάλες. Αυτό είναι αντικείμενο μιας γενικότερης συζήτησης. Γνωρίζουμε, όμως, και τη σταθερή προσπάθειά μας να εκμεταλλευθούμε όποιες δυνατότητες υπάρχουν, όποιες χαραμάδες, όποιες ρωγμές υπάρχουν. Αυτή η προσπάθεια θα είναι διαρκής και αταλάντευτη.

Αφήστε τα περί ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ. Ξέρετε ότι υπάρχει και συνταγματική κατοχύρωση, ότι το 51% της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ -και το μάνατζμεντ και η μετοχική σύνθεση- παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο. Άρα είναι ατυχές το παράδειγμα.

Κύριε Κατσώτη, νομίζω ότι μπορεί να έχουμε μια διαφορετική ανάγνωση των πραγμάτων, μια διαφορετική στρατηγική για το πώς βλέπει κανείς σήμερα τον τρόπο υπεράσπισης του κόσμου της εργασίας. Υπάρχουν, όμως, και πολλά περιθώρια, σε συγκεκριμένα ζητήματα, συντονισμού και κοινής δράσης. Στα πεδία αυτά, όπου μπορούμε να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις που να βελτιώνουν σήμερα, μέσα σε αυτό το αντίξοο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο τη ζωή των εργαζομένων και τις εργασιακές τους σχέσεις, εκεί νομίζω ότι υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας, συμπτώσεων και κοινής δράσης.

Ευχαριστώ.