αυγά-σε-ποια-ποσότητα-και-πόσο-αυξάνου-845592
ΥΓΕΙΑ | 24.11.2020 | 13:37

Αυγά: Σε ποια ποσότητα και πόσο αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη

Οι άνθρωποι που κατανάλωναν τακτικά ένα ή περισσότερα αυγά ημερησίως (περίπου 50 γραμμάρια) διέτρεχαν αυξημένο κατά 60% κίνδυνο διαβήτη.

 Αυτό διαπίστωσε νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας (UniSA) σε συνεργασία με το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Κίνας και το Πανεπιστήμιο του Κατάρ.

Η μακροχρόνια αυτή μελέτη (1991-2009) είναι η πρώτη που αξιολογεί την κατανάλωση αυγών σε ένα εκτενές δείγμα ενηλίκων της Κίνας.

Τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση αυγών αυξάνεται σταθερά. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1991 έως το 2009 ο αριθμός των ανθρώπων που κατανάλωναν αυγά στην Κίνα σχεδόν διπλασιάστηκε.

Αναλυτικότερα τα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύτηκαν και στο επιστημονικό έντυπο British Journal of Nutrition είναι τα εξής:

«Η διατροφή αποτελεί γνωστό και τροποποιήσιμο παράγοντα που συμβάλλει στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2, επομένως η κατανόηση των διάφορων διατροφικών παραγόντων που συνεισφέρουν στην ανάπτυξή του μπορεί να επηρεάσει την αυξανόμενη επικράτηση της νόσου», αναφέρει ο επιδημιολόγος και γιατρός δημόσιας υγείας Δρ. Ming Li.

Παρόλο που ο συσχετισμός ανάμεσα στην κατανάλωση αυγών και διαβήτη συχνά αμφισβητείται, η μελέτη αυτή στόχευσε στην αξιολόγηση της μακροχρόνιας κατανάλωσης αυγών από τους συμμετέχοντες και στον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη, όπως αυτός προσδιορίζεται από τη γλυκόζη νηστείας στο αίμα.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, η αυξημένη μακροχρόνια κατανάλωση αυγών (πάνω από 38 γραμμάρια την ημέρα) αύξανε τον κίνδυνο διαβήτη των συμμετεχόντων κατά περίπου 25%. Επιπλέον, οι ενήλικοι που έτρωγαν τακτικά πολλά παραπάνω αυγά (πάνω από 50 γραμμάρια ή ένα αυγό την ημέρα) διέτρεχαν 60% μεγαλύτερο κίνδυνο διαβήτη. Η επίδραση ήταν μεγαλύτερη στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Ο Δρ. Li τονίζει πως παρόλο που τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η μεγαλύτερη κατανάλωση αυγών σχετίζεται θετικά με τον κίνδυνο διαβήτη στους ενήλικες, χρειάζονται περισσότερες μελέτες για τη διερεύνηση της αιτιώδους σχέσης.

Πηγή: Onmed.gr