εξαφανίστηκε-ο-δημήτρης-από-τη-λέσβο-π-908172
ΚΟΙΝΩΝΙΑ | 27.05.2021 | 08:34

Εξαφανίστηκε ο Δημήτρης από τη Λέσβο που ένιωθε γυναίκα

Εξαφανίστηκε ο Δημήτρης από τη Λέσβο που ένιωθε γυναίκα

Η εικόνα του γνώριμη όχι μόνο στη Λέσβο αλλά και σε όλη την Ελλάδα από τις μέρες που φορώντας ένα φόρεμα ήταν δίπλα στους πρόσφυγες. Ο Δημήτρης Καλογιάννης, ο άνδρας που πάντα ένιωθε γυναίκα, έχει εξαφανιστεί εδώ και λίγες ώρες από το Δρομοκαΐτειο.

Η «Δήμητρα» από τη Λέσβο είχε μεταφερθεί στο Δρομοκαΐτειο ύστερα από επίθεση και διαπόμπευση που δέχτηκε από κάποιους μέσω των social media.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Silver Alert, ο 64χρονος Δημήτρης Καλογιάννης εξαφανίστηκε από το Δρομοκαΐτειο, όπου νοσηλευόταν από τις 6 Απριλίου, χθες, Τετάρτη (26.05.2021). Φορούσε κόκκινο πουλόβερ και λευκό παντελόνι.

Η ανακοίνωση του Silver Alert

Υπάρχει εξαφάνιση ηλικιωμένου από την περιοχή του ΨΝΑ Δρομοκαϊτειο.

Ο Δημήτριος Καλογιάννης, 64 ετών, την 06/04/21 εξαφανίστηκε.

Έχει γαλανά μάτια, ύψος 1,75μ και είναι αδύνατος.

Την ημέρα που εξαφανίστηκε, φορούσε κόκκινο πουλόβερ και λευκό παντελόνι.

Η ΓΡΑΜΜΗ ΖΩΗΣ, ειδοποιήθηκε από τους οικείους του το απόγευμα της 26/05/2021 και μετά τη συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ενεργοποιεί τον Κοινωνικό Συναγερμό SILVER ALERT, για την κινητοποίηση όλων για την ανεύρεσή του.

Εάν γνωρίζετε κάτι επικοινωνήστε με την υπηρεσία Silver Alert, όλο το 24ωρο, στην Εθνική Γραμμή SOS 1065.

Ποιος είναι ο Δημήτρης, που αποκαλούσαν «Δήμητρα»

Ο Δημήτρης μεγάλωσε στη Σκάλα Συκαμιάς. Από τα 14 του αισθάνονταν και ομολόγησε στους γονείς του ότι είναι γυναίκα. Πολλοί έβλεπαν να περνάει με γυναικεία ρούχα στη Σκάλα. Κάποιοι βέβαια τον αποκαλούσαν «τρελό, χαζό, ανώμαλο».

Μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του, σύμφωνα με το emprosnet.gr, έχει τραβηχτεί από τον Πέτρο Τσακμάκη. Ήταν Οκτώβριος και η «Δήμητρα» είχε φορέσει το φόρεμά της για να πάει κοντά στους πρόσφυγες.

Η μητέρα της, όπως την έχει περιγράψει, ήταν βαθιά θρησκευόμενη και πιστή γυναίκα. Τον πατέρα της τον έχει περιγράψει ως άγριο άντρα, που εξαφανιζόταν απ’ το σπίτι για μεγάλες περιόδους κάθε φορά, κι όταν επέστρεφε προκαλούσε πανικό. Παρόλα αυτά η οικογένεια έμεινε μαζί και οι γονείς της έμειναν παντρεμένοι μέχρι και τον θάνατό τους. Πέθαναν και οι δύο με απόσταση έξι μήνες μεταξύ τους.

Από μικρή ένιωθε ότι ήταν διαφορετική. Στα 14, όταν είπε ότι είναι κορίτσι, στάλθηκε σε ψυχιατρείο απ’ τους ταραγμένους γονείς της. Οι γιατροί απαίτησαν να παίρνει φάρμακα και μετά την επιστροφή της στο σπίτι, πιθανότατα και για όλη της τη ζωή. Η ίδια δεν το ήθελε. Τα φάρμακα την έκαναν να νιώθει χάλια, κι έτσι οι γονείς τα έριχναν στα κρυφά στο φαγητό της.

Ήταν έφηβη όταν έκανε την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας (η πρώτη απ’ τις πολλές που θα ακολουθούσαν σε διάφορα στάδια της ζωής της).  Όπως είχε πει, το κοντινότερο που έφτασε στο να της δείξει κάποιος ενδιαφέρον ήταν όταν ως έφηβη κολυμπούσε γυμνή στη θάλασσα, κι ένας ηλικιωμένος απ’ το χωριό εμφανίστηκε και της είπε ότι ήθελε να τη βιάσει. Η Δήμητρα τρομοκρατήθηκε. Ο άντρας συνέχισε να την παρενοχλεί και να την παρακολουθεί κρυφά για αρκετά χρόνια.

Στα 20 της, σύμφωνα με το emprosnet.gr, η Δήμητρα άφησε πίσω της το χωριό και το νησί της Λέσβου για την Αθήνα. Έζησε άστεγη για σχεδόν πέντε χρόνια. Έκανε μερικές δουλειές, πχ. σε σούπερμάρκετ. Ήθελε να κάνει οικογένεια για να δώσει την αγάπη που τόσο της έλειψε, αλλά δεν τα κατάφερε.

Αναγκάστηκε να επιστρέψει στο νησί όταν η μητέρα της αρρώστησε. Τα μεγαλύτερα αδέρφια της είχαν προλάβει να φύγουν απ’ την προβληματική οικογενειακή εστία, ο πατέρας της ήταν αναξιόπιστος, και κανείς άλλος δεν θα φρόντιζε για τη μητέρα της. Έζησε μαζί της και την φρόντισε για τα επόμενα 25 χρόνια.

Παρ’ όλα αυτά, η Δήμητρα δεν σταμάτησε να νιώθει κορίτσι, και η ειλικρίνειά της την εξοστράκισε από την κοινωνία του χωριού, προκαλώντας κουτσομπολιά και ντροπή στην οικογένειά της και περισσότερα προβλήματα στον ήδη προβληματικό γάμο των γονιών της.

Ο θάνατός της μητέρας της, τη συγκλόνισε. Ήταν η απώλεια της μόνης πηγής συντροφιάς και αγάπης στη ζωή της. Η αυτοκτονία πέρασε ξανά από το μυαλό της.

Τότε όμως ήταν που αποφάσισε να κάνει κάτι που δεν είχε ξανακάνει ποτέ. Να φορέσει γυναικεία ρούχα. Όχι φορέματα ακόμη, αλλά έστω παντελόνια και μπλούζες. Και τότε ήταν που ένιωσε μια βαθιά αίσθηση ανακούφισης και πραγματικής άνεσης. Άρχισε να νιώθει καλύτερα απ’ ό,τι είχε νιώσει σε ολόκληρη τη ζωή της. Ένιωσε για πρώτη φορά ολοκληρωμένος άνθρωπος.

Ασχολείται με τη μουσική και τη μόδα και ξοδεύει τα λιγοστά χρήματα σε φορέματα ή εκλεκτής ποιότητας άλμπουμ. Λατρεύει τη Μαρία Κάλλας  και την Γκρέτα Γκάρμπο.