Έφυγε από τη ζωή ο Τζίμης Πανούσης

Πέθανε σήμερα μετά από ανακοπή καρδιάς, ο Τζίμης Πανούσης, σε ηλικία 64 ετών. Ο διάσημος μουσικός/ τραγουδοποιός μεταφέρθηκε εσπευσμένα στον Ερυθρό Σταυρό όπου παρά τις προσπάθειες ανάνηψης δεν κατάφερε να επανέλθει στη ζωή.

Ο Τζίμης Πανούσης είχε υποστεί καρδιακή ανακοπή στις 2 Δεκεμβρίου 2017, ενώ εμφανιζόταν στη μουσική σκηνή «Κύτταρο».

Ο Τζίμη Πανούση γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1954 από Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Μουσικά δήλωνε αυτοδίδακτος. Σύμφωνα με τη wikipedia, τις πρώτες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής ο Τζίμης Πανούσης τις έκανε με το σχήμα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα» όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο.

Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1970 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες από τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο). Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο).

Δείτε ακόμη:

Στην Πάτρα μεταβαίνει ο Προκόπης Παυλόπουλος

Γιάννης Ζουγανέλης για Πανούση: «Ο Τζίμης ήταν ένας αναρχικός με αρχές» (βίντεο)

Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο «Skylab» στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το «Disco Tsoutsouni». Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Από τον επόμενο δίσκο “Κάγκελα Παντού” (1986) ο Πανούσης αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του.

Το 1987 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Χημεία και Τέρατα». Οι επόμενοι δύο δίσκοι «Δουλειές του Κεφαλιού» / The Greatest Kitsch Live! (1990) και «Ο Ρομπέν των Χαζών» (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφόρησαν από την Music Box International, ενώ το «Vivere Pericolosamente» από την Warner το 1993.

Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο «Με Λένε Πόπη» και ήταν ζωντανή ηχογράφηση. Το 2002 κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό Μετρό το ολιγόλεπτο CD «Δείγμα Δωρεάν» με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.

Πέρα από τη μουσική έχει ασχοληθεί κατά καιρούς με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και λιγότερο με τον κινηματογράφο. Έχουν εκδοθεί επίσης έξι βιβλία του.