αίτημα-για-παράταση-προγράμματος-ανέ-919747
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | 18.05.2023 | 22:55

Αίτημα για παράταση προγράμματος ανέργων 55-67 ετών

Την παράταση του προγράμματος απασχόλησης μακροχρόνια ανέργων, ηλικίας 55 – 67 ετών, της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ), ζητούν ωφελούμενοι καθώς οι άνθρωποι σε αυτή την ηλικία έχουν αδυναμία να ενταχθούν στην αγορά εργασίας μετά την παρέλευση του προγράμματος.

Σε επιστολή που έλαβε η aftodioikisi.gr, από έναν από τους ωφελούμενους του  προγράμματος  ανεργίας  ΔΥΠΑ «55-67», αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

 «Μάιος 2023, Ελλάδα. Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με κυβέρνηση υπηρεσιακή για  διεξαγωγή  εκλογών , μέσα σε μία χειμαζόμενη  αγορά και κοινωνία  ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΥΠΑ  για μακροχρόνια ανέργους 55-67. Σε μία ευάριθμη ομάδα απασχολουμένων  δεν ανανεώνεται κανονικά  η σύμβαση  και  πολλοί  βρισκόμαστε απροσδόκητα  εκ νέου  στο χείλος της ΑΝΕΡΓΙΑΣ, της οικονομικής δυσπραγίας έως, πιθανόν για κάποιους, της  εξαθλίωσης. Η αιτιολόγηση για τη μη  ανανέωση των συμβάσεων,  όπως προβλήθηκε, ήταν  πως οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις δεν μπορούν να προβούν σε προσλήψεις!  Εμφανίζονται  δηλαδή  ως «προσλήψεις»  οι παρατάσεις  που εξ αρχής προβλέπονται στα προγράμματα  απασχόλησης των  ευρισκομένων στη λήξη  του εργασιακού τους βίου  ανέργων;  Άνεργοι  που  για μία  ολόκληρη ζωή  κατέθεσαν εργασία, φόρους και συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της χώρας;  Άνθρωποι  της εργασίας, πρώην   επαγγελματίες και εργαζόμενοι  του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ κυρίως τομέα, που  μέσα στην  ΚΡΙΣΗ  βρέθηκαν για  μεγάλο χρονικό διάστημα  στην ανεργία;  Χάρις  στο πρόγραμμα λοιπόν αυτό της ΔΥΠΑ  βρήκαν  μία έστω   πρόσκαιρη ανακούφιση, απασχόληση  σε δημόσιες θέσεις, σε Δήμους, Νοσοκομεία, οργανισμούς. Προσλήψεις , υπογραφές  συμβάσεων , στα πλαίσια του ήδη υπάρχοντος  προγράμματος  ενίσχυσης   αυτής της ευάλωτης  ομάδας  ανέργων, γίνονται περιοδικά, έγιναν  λοιπόν  τέτοιες  και  προ ενός έτους, τον  Απρίλιο, Μάιο Ιούνιο , Αύγουστο του   2022.

    Η παρούσα ανακοίνωση  περί της   μη ανανέωσης  της σύμβασης γίνεται μάλλον  αιφνιδιαστικά  προς τους ήδη απασχολούμενους, σε διάφορους φορείς.  Απευθύνονται, ποιοι; Με σκληρό,  ανάλγητο  τρόπο   σε συμπολίτες ανέργους,  εξηντάχρονους, εξηνταπεντάχρονους, που ήδη έχουν προγραμματίσει μία  βραχυπρόθεσμη ίσως αλλά  συγκεκριμένη πορεία και γνωρίζουν  πως μπορούν να έχουν άλλον ένα χρόνο δουλειάς, τους ανακοινώνεται, «εν αιθρία», «προσωρινή έως οριστική αναστολή του προγράμματος». Να το δω  όλο αυτό ως ΑΝΑΡΜΟΣΤΗ  ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ;  ίσως και  να  είναι επιεικής ο χαρακτηρισμός. Περιορίζομαι λοιπόν.  Είναι οπωσδήποτε αιφνιδιαστική, κυρίως  αντίθετη με την όλη  φιλοσοφία των κοινωνικών προγραμμάτων αντιμετώπισης  ανεργίας και όχι μόνον. 

     Σε πολλούς, αν όχι σε όλους τους δικαιούχους, στους διάφορους τόπους εργασίας μας,  από  τους επικεφαλής  διευθυντές, προϊσταμένους αλλά και συναδέλφους δόθηκε  η πληροφορία έως διαβεβαίωση   περί του αυτοδίκαιου της  παράτασης  της σύμβασης για  άλλον  ένα χρόνο τουλάχιστον. Νομίζω πως αυτό  έμοιαζε αυτονόητο. Εξάλλου έτσι  γίνεται  με  όλα τα άλλα προγράμματα  παρόμοιας  απασχόλησης- «ανακούφισης» της ανεργίας,  ΟΑΕΔ-ΔΥΠΑ.  Προσωπικά δεν  ήμουν ποτέ μου 100% πεπεισμένος   ότι  η ανανέωση της σύμβασής μας  είναι  δεδομένη. Ίσως  η εμπειρία μου, στην Ελλάδα ζούμε… ήμουν «υποψιασμένος». Αυτό πάντως δεν απαλύνει στο ελάχιστο τα αισθήματα απογοήτευσης και θλίψης  που με κυριεύουν.    

          Το πρόγραμμα   αυτό   γίνεται  σε πρότυπα  παρόμοιων προγραμμάτων σε πολλές  χώρες,  στοχεύει    στη ΣΤΗΡΙΞΗ    των  σχετικά προχωρημένων  ηλικιακά    ανέργων, οι οποίοι  εκ των πραγμάτων αντιμετωπίζουν και τις μεγαλύτερες δυσκολίες ανεύρεσης εκ νέου  εργασίας. Τώρα έτσι όπως  διακόπτεται εδώ, εντελώς αιφνιδιαστικά, θα αναρωτηθούμε αν  μετατρέπεται,  άθελα  ίσως σε μοχλό ηθικής, οικονομικής , κοινωνικής και όχι μόνον  βλάβης  για πολλούς  ευάλωτους ανέργους.

   Υπάρχει, ανεπίσημη και αυτή, κάποια «διαβεβαίωση» πως με την ορκωμοσία  της όποιας ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  οι συμβάσεις  αυτές πάραυτα θα  ολοκληρωθούν, θα συνεχιστούν. Θα  θεωρηθούν  «επαναπροσλήψεις»;   Αυτό πάλι αν  είναι   σκληρό, δηλαδή οι  άνεργοι να περιμένουμε εναγωνίως αν και πότε  θα ορκιστεί  κάποια νέα κυβέρνηση; Βρισκόμαστε «στον αέρα»; Από την ΔΥΠΑ/ΟΑΕΔ  πάλι δεν υπήρξε  ενημέρωση προς τις υπηρεσίες που μας  απασχολούν. Επικρατεί σε πολλούς  από  τους ανέργους ο φόβος, κάποιοι   από τους  ανθρώπους αυτούς  αντιμετωπίζουν το   προκύψαν ζήτημα με τρόμο.  Αν  μπορείτε, μπορείτε;  ελάτε λίγο  στη θέση τους.

   (Περιμέναμε και περιμένουμε την αλληλεγγύη των μονίμων  στις δημόσιες υπηρεσίες υπαλλήλων, έστω μέσω των σωματείων  και των συνδικαλιστικών τους οργάνων. Αυτό θα είναι  μία ακόμη  έμπρακτη απόδειξη της ενότητας των εργαζομένων και της κοινωνίας εν γένει.)    

 Ας σημειωθεί ότι όλοι εμείς  που  «απολαμβάνουμε» αυτού του προγράμματος είμαστε   πολίτες  που έχουμε εργαστεί, με ένσημα  ασφάλισης  και φόρους,    ακόμη και τριάντα, τριανταπέντε χρόνια στην ιδιωτική οικονομία, εμπόριο, παιδεία, κλάδους  παροχής υπηρεσιών, λογιστήρια, βιοτεχνίες,  εργοστάσια… Προϋποθέσεις  για την πρόσληψή μας  σε αυτό το  διετές, όπως μάς είχαν προφορικά έστω  εγγυηθεί , πρόγραμμα, υπήρξαν  η οικονομική  τακτοποίηση των  όποιων  τυχόν εκκρεμοτήτων  υπήρχαν με τον ΕΦΚΑ, ο  σχεδόν  υποχρεωτικός μας   εμβολιασμός  για τον COVID,  το λευκό ποινικό μητρώο και η  οπωσδήποτε καλή μας  φυσική  κατάσταση.  Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι « ωφελούμενοι»  του προγράμματος 55-67 ενσωματωθήκαμε με επιτυχία  στις  διάφορες υπηρεσίες που  καταλήξαμε. Νομίζω πως  προσφέρουμε, λόγω της εργασιακής μας εμπειρίας αλλά και της  νοοτροπίας μας , έργο που   είναι  απαραίτητο, καθένας στον τομέα  που  εκλήθη.  Σημειώνεται ότι  στην Ελληνική Βουλή υπάρχουν  ήδη, από το 2019 προτάσεις, επερωτήσεις,  που  βρίσκονται σε επεξεργασία  για την αυτοδίκαιη παράταση αυτών των προγραμμάτων, πέραν της διετούς  διάρκειάς  τους, μέχρι τη συνταξιοδότηση των  «ωφελουμένων».  Το «μέσο κόστος μισθοδοσίας »  μας  νομίζω πως  ανταποδίδεται  με  παραγωγικό έργο στην κοινωνία και  τελικά  ωφελούνται και οι υπηρεσίες που  μάς απασχολούν  και εν γένει έχει  όφελος η Ελληνική Οικονομία.    

     ΠΡΟΒΑΛΛΩ    το  αίτημα περί    ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ,  εκ μέρους της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ  και των ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  όλων των κομμάτων , εν μέσω προεκλογικής περιόδου,  ΑΝΑΛΗΨΗΣ  ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ,  για  την  ΑΜΕΣΗ  ανανέωση των  συγκεκριμένων συμβάσεων .  Η ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ  που έχει  προκύψει, με  παράλληλη  επίκληση  στην «αδυναμία»  της  υπηρεσιακής κυβέρνησης  να υπογράψει  «προσλήψεις»,   αποτελεί κατά την προσωπική ταπεινή  μου γνώμη  μία  πρόσθετη ΠΡΟΣΒΟΛΗ  για το  πολιτικό μας σύστημα,  πιθανόν  να   προκαλεί και   εύλογες  υποψίες.

    Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί,  πως  στα πλαίσια  εφαρμογής των νόμων,  όλα όσα  περιγράφω εδώ, σε αυτό το ζήτημα,  γίνονται ΝΟΜΙΜΑ ,  καθόσον η σύμβαση  που τυπικά υπογράψαμε λήγει σε ένα ημερολογιακό  έτος και η προβλεπόμενη   παράταση για ένα  επιπλέον έτος είναι εξ αρχής στη διακριτική ευχέρεια της ΔΥΠΑ- ΟΑΕΔ.   Δεν επιθυμώ  να αντιπαρατεθώ σε μία τέτοια θέση, είναι μήπως καταχρηστική;  Δεν είμαι εξάλλου δικαστής. Είναι ΝΟΜΟΤΥΠΗ; δεν  είναι πάντως   συμβατή με την τρέχουσα  εν γένει  πρακτική. Υπηρετεί  μήπως τη ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ και το ΣΥΝΤΑΓΜΑ;      Κάπου διάβασα  πως  ο πολιτισμός μιας κοινωνίας, πολιτείας, κράτους αναδεικνύεται και αποδεικνύεται στον τρόπο που φέρεται στους ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ, στους ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ, στους ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ  και  κυρίως στα ΠΑΙΔΙΑ.

    ΑΝΑΜΕΝΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ να  δραστηριοποιηθούν, ιδιαίτερα  από αυτούς ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ.  Περιμένω  να  σταθούν στο ύψος  του αξιώματός τους και των υποχρεώσεών  τους   έναντι της  κοινωνίας μας  και  του πολιτισμού μας.

  ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ  προς όλους.

 

Ένας από τους  «ωφελούμενους , κοντά στη λήξη του εργασιακού τους βίου»,  σχετικού  προγράμματος  ανεργίας  ΔΥΠΑ «55-67».