ο-κύκλος-ειρήνης-ευημερίας-βάση-για-242706
ΚΟΣΜΟΣ | 31.10.2013 | 08:10

Ο «κύκλος ειρήνης-ευημερίας» βάση για καλύτερες κοινωνίες

Καθώς ο ΟΗΕ ύστερα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης τον περασμένο μήνα βάζει τα θεμέλια για τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης που θα διαδεχθούν τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετηρίδας που λήγουν το 2015, γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη η ανάγκη για διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς που θα βελτιώσουν το επίπεδο ζωής των ανθρώπων μέσω λιγότερης βίας.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ειρήνης το κόστος για την αναχαίτιση της βίας από εσωτερικές και εξωτερικές διαμάχες καθώς και από βίαια εγκλήματα και ανθρωποκτονίες παγκοσμίως ανήλθε πέρυσι στα 9,5 τρισεκατομμύρια δολάρια που αντιστοιχεί στο 11% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το ποσό αυτό επίσης ήταν μεγαλύτερο κατά 75% από την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια στο εξωτερικό, που ανήλθε σε 125,6 εκατομμύρια δολάρια, και σχεδόν διπλάσιο από την αξία της παγκόσμιας ετήσιας γεωργικής παραγωγής.

Αυτό σημαίνει ότι αν η παγκόσμια κοινότητα μείωνε κατά 50% τις δαπάνες που σχετίζονται με την καταστολή της βίας θα μπορούσε να ξεπληρώσει το χρέος του αναπτυσσόμενου κόσμου που ανέρχεται σε 4,1 τρισεκατομμύρια δολάρια, να προσφέρει αρκετά χρήματα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ένα ποσό της τάξης των 900 δισεκατομμυρίων δολαρίων) και να συνεισφέρει στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (ένα ποσό περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια).

Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πιο ανθρώπινες θα μπορούσαν να γίνουν οι πόλεις με τη μείωση της βίας και την αύξηση αντιστοίχων κεφαλαίων για έργα υποδομής, παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, και εκπαιδευτικού έργου. Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι τα παραπάνω ποσά δεν περιλαμβάνουν τις δαπάνες για τον έλεγχο και την καταστολή  εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας, ληστειών, κλοπής αυτοκινήτων, οικογενειακής βίας, καταπολέμησης καταστροφών από την βία στα πλαίσια απεργιών και εργατικών εκδηλώσεων, κλπ, αφού ακόμα δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για αυτά.

Ακριβώς όπως η μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει πολιτική σταθερότητα, η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε περιβάλλον οικονομικής προόδου και ευημερίας. Η διογκούμενη ανεργία υπονομεύει την ειρήνη αφού ενθαρρύνει τη διασπορά εγκληματικών οργανώσεων, συμμοριών, και αναρχικών ομάδων.

Στις ΗΠΑ, ερευνητές του Ινστιτούτου Οικονομικών Υποθέσεων και Ειρήνης βρήκαν ότι για το 2010 μόνο 37% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, περίπου, δηλαδή, 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ξοδεύτηκαν για την πρόληψη και καταστολή των συνεπειών της βίας. Με άλλα λόγια, οι δαπάνες για τον έλεγχο της βίας στις ΗΠΑ είναι περίπου όσο και η συνολική παραγωγή της Αγγλίας που για τον ίδιο χρόνο ήταν 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η ευημερία παράγει ειρήνη που με τη σειρά της δημιουργεί συνθήκες μεγαλύτερης ευημερίας αφού έχουμε σταθερότητα, κοινωνική συνοχή και οι τοπικές κοινωνίες είναι πιο ανθεκτικές σε τυχόν γεωπολιτικές ή φυσικές καταστροφές. Το αντίθετο φέρνει δυστυχία. Για παράδειγμα, η Ελλάδα, όπου η οικονομική κατάσταση έχει δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής συνοχής.

Καθώς ο κόσμος θα αγωνίζεται να διαμορφώσει την αναπτυξιακή ατζέντα για μετά το 2015, οι ηγέτες της παγκόσμιας κοινότητας θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι κοινωνίες πρέπει να  συμβιώσουν πιο αρμονικά και με μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Το να διαιωνίζεις μια διαμάχη ή ένα πόλεμο επιφέροντας με τον τρόπο αυτό μεγαλύτερη οικονομική δυσκολία σε ένα λαό ή μια τοπική κοινωνία είναι εύκολο. Το να δημιουργείς συνθήκες ειρήνης και ευημερίας μέσω καλά μελετημένης πολιτικής, με μακροπρόθεσμα σχέδια για ανάπτυξη μέσω επενδύσεων από κεφάλαια που δαπανώνται για την καταστολή βίας στοχεύοντας στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου του λαού σου και της κοινωνίας είναι πιο δύσκολο και προϋποθέτει ικανότητα για όραμα και αποφασιστικότητα για την επίτευξη του «κύκλου ειρήνης-ευημερίας» από πλευράς των κυβερνώντων.

Πηγή: http://koreajoongangdaily.joins.com