χρίστος-βούζας-οι-συμβασιούχοι-ανάμε-65218

Χρίστος Βούζας: Οι συμβασιούχοι ανάμεσα σε τρεις υπουργούς

Aς ξεκινήσουμε από τα βασικά: Οι περισσότεροι, τουλάχιστον στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούν ότι οι σχέσεις εργασίας πρέπει να είναι μόνιμες και σταθερές. Κάτι τέτοιο στον ιδιωτικό τομέα, με ΔΝΤ, Σόιμπλε και άλλες εξωχώριες και εγχώριες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, μοιάζει μάλλον, τουλάχιστον προς το παρόν, όνειρο απατηλό. Ωστόσο, στο Δημόσιο, όπου εργοδότης είναι το κράτος, από την στιγμή που υπάρχει η λεγόμενη πολιτική βούληση, ακόμη κι αν μπαίνουν τρικλοποδιές από αυτούς που λατρεύουν το Θεό της αγοράς, η λύση μοιάζει πιο εύκολη. Μοιάζει, αλλά είναι;

Ας δούμε τα δεδομένα: Ο υπουργός Επικρατείας και πρώην αναπληρωτής Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορος Βερναρδάκης με τη συνέντευξή του στην aftodioikisi.gr άνοιξε ένα θέμα που, όπως φαίνεται, δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει όσο βρισκόταν στη θέση του πολιτικού προϊστάμενου της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης: Την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του Δημοσίου με τακτικό προσωπικό μέσω της μετατροπής συμβασιούχων ορισμένου χρόνου που εργάζονται στο Δημόσιο επί σειρά ετών, και, άρα, καλύπτουν τέτοιου είδους ανάγκες, σε αορίστου χρόνου. Με αφορμή, δε, και την υπόθεση των εργαζόμενων στην καθαριότητα των ΟΤΑ, έδωσε προτεραιότητα στους, κατά προσέγγιση, 10.000 συμβασιούχους, κυρίως, των δήμων, από τους συνολικά περίπου  55 με 60.000 συμβασιούχους (61.234, σύμφωνα με τα, πιο πρόσφατα, στοιχεία της Απογραφής, τον Οκτώβριο), που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στο Δημόσιο (πλην των ΝΠΙΔ). Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με το σκεπτικό του, στους δήμους εμφανίζονται πλείστες όσες μορφές εργασίας μέσω συμβάσεων (δίμηνα, τρίμηνα, πεντάμηνα, οκτάμηνα, δωδεκάμηνα κλπ) οι οποίες θα πρέπει, επιτέλους, αφενός, όπου υπάρχουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, να καλυφθούν με τακτικό προσωπικό και αφετέρου όσες συμβάσεις παραμείνουν, λόγω του ότι οι ανάγκες είναι πρόσκαιρες, αν είναι δυνατόν να ενοποιηθούν σε μία.

Με βάση την φιλοσοφία και, βεβαίως, τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, το «σχέδιο Βερναρδάκη» να καλυφθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου από τακτικό και όχι έκτακτο προσωπικό, με προτεραιότητα στους ήδη εργαζόμενους συμβασιούχους, μοιάζει μάλλον λογικό. Είναι όμως και υλοποιήσιμο, δεδομένου ότι αφενός, πιθανόν να ανακύπτουν νομικής και Συνταγματικής φύσεως θέματα και αφετέρου, η αρμοδιότητα για την εκτέλεσή του βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα χέρια δύο άλλων συναδέλφων του (της υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγας Γεροβασίλη και του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη) και όχι στα δικά του;

Ας καταγράψουμε τα δεδομένα και σε αυτό το πεδίο: Καταρχάς, μέχρι στιγμής τόσο η Όλγα Γεροβασίλη όσο και ο Πάνος Σκουρλέτης, δεν έχουν μιλήσει δημοσίως και επισήμως για το θέμα, έχουμε όμως κάποιες αντιδράσεις τους από, πλήρως διασταυρωμένες, πληροφορίες.

-Η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης μέσω πηγών του υπουργείου της που, προφανώς, απηχούν τις απόψεις της, υποστηρίζει ότι «αν και η προσπάθεια της κυβέρνησης είναι να υπάρχουν μόνιμες θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, δεν πρόκειται να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι», γιατί:

α) Υπάρχει η μνημονιακή υποχρέωση της αναλογίας προσλήψεων-αποχωρήσεων στο Δημόσιο (σ.σ. 1 προς 4 το 2017 και 1 προς 3 το 2018) που δεν το επιτρέπει

β) Αν και η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδιο με βάση το οποίο οι πάγιες ανάγκες του Δημοσίου να καλύπτονται από αορίστου χρόνου υπαλλήλους και όχι από συμβασιούχους, όπως γίνεται σήμερα, που, ωστόσο, ακόμη δεν έχει προχωρήσει, δεν πρόκειται να προκηρυχθεί ενιαίος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για την μονιμοποίηση συμβασιούχων των δήμων, καθώς «για τις προσλήψεις στις ανταποδοτικές υπηρεσίες, αίτημα στο ΑΣΕΠ μπορούν να υποβάλουν οι ίδιοι οι ΟΤΑ».

γ) Ακόμη και να προκηρυχθούν θέσεις μόνιμου προσωπικού στους δήμους με βάση την διαδικασία που περιγράφτηκε προηγουμένως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα προσληφθούν οι ήδη υπηρετούντες συμβασιούχοι, καθώς «το ΑΣΕΠ θα πριμοδοτήσει προϋπηρεσία όσο την πριμοδοτεί και σε άλλους διαγωνισμούς».  Επιπλέον, οι ίδιες πηγές του ΥΠΔΑ, μειώνοντας ακόμη περισσότερο τις ελπίδες που δημιούργησε στους συμβασιούχους η συνέντευξη Βερναρδάκη, υπενθυμίζουν ότι πριμοδοτείται η προϋπηρεσία και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και τα κοινωνικά κριτήρια, γεγονός το οποίο καθιστά ιδιαιτέρως αμφίβολο αν θα προσληφθούν όσοι εργάζονται ήδη.

-Ο υπουργός Εσωτερικών, αν και από το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης τον δείχνουν ως βασικό αρμόδιο, είναι αυτός που, είτε επισήμως είτε ανεπισήμως, έχει μιλήσει λιγότερο για το θέμα. Παραμονές Χριστουγέννων διαβάσαμε μία εγκύκλιό του με την οποία μας πληροφορούσε ότι «οι παρατάσεις συμβάσεων καθαριότητας στους ΟΤΑ δεν εμπίπτουν στο 24μηνο του ΠΔ Παυλόπουλου» και άρα δεν τίθεται θέμα υπέρβασης του συγκεκριμένου χρονικού ορίου, ενώ κατά την πρόσφατη συνάντηση του με την ΠΟΕ-ΟΤΑ, μάλλον προσγείωσε τις προσδοκίες των συμβασιούχων, λέγοντας για το «σχέδιο Βερναρδάκη» ότι «ο υπουργός Επικρατείας είπε φωναχτά τη σκέψη του».    

Το συμπέρασμα, με βάση τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι, αν και στη θεωρία ότι «πάγιες ανάγκες του Δημοσίου πρέπει να καλύπτονται από θέσεις τακτικού και όχι έκτακτου προσωπικού», φαίνεται να συμφωνούν όλοι, δύσκολα, τουλάχιστον προς το παρόν και μάλιστα μαζικά, θα προχωρήσει η κάλυψη τέτοιων θέσεων και μάλιστα από τους ήδη υπηρετούντες συμβασιούχους.

Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι, με το ευνοϊκό για τους συμβασιούχους σενάριο, πως η σημερινή κυβέρνηση θα παραμείνει στην εξουσία έως το τέλος της, προβλεπόμενης από το Σύνταγμα, θητείας της, η υπόθεση θα σέρνεται τουλάχιστον έως την λήξη της παράτασης των συμβάσεων καθαριότητας στους δήμους στις 31.12.2017. Άλλωστε, σύμφωνα με νομικούς, τότε, εφόσον δεν δοθεί πολιτική λύση, υπάρχει και η οδός της Δικαιοσύνης.

*O Χρίστος Βούζας είναι διευθυντής της, βραβευμένης από το Ίδρυμα Μπότση, ιστοσελίδας aftodioikisi.gr, της οποίας είναι και ιδρυτής. Το άρθρο του δημοσιεύτηκε στο NEWS247.gr