χριστίνα-μπαρμπαρούση-εσύ-έχεις-campaign-manager-228078

Χριστίνα Μπαρμπαρούση: «Εσύ έχεις campaign manager;»

Όταν δεν βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα, ή βρίσκεις άλλα προβλήματα ή βρίσκεις campaign manager.

Δήμαρχος, ο πρώτος πολίτης της πόλης : καλός city manager (επαγγελματίας της τοπικής αυτοδιοίκησης) ή αποτελεσματικός executive mayor (διευθύνων δήμαρχος) ; τοπικός πρωθυπουργός με δημοτική κυβέρνηση ή διαμεσολαβητής συνήγορος του δημότη ; Ποιος είναι αυτός ο δήμαρχος ; Όποιος και να ‘ναι, για να επιτύχει πρέπει «ως ηγέτης να ξεσηκώνει την ομάδα του και τους ψηφοφόρους του να χορεύουν στους ήχους μιας μουσικής, που δεν ακούγεται ακόμα» (Warren Bennis).

Ο Δήμαρχος, επιφορτισμένος με τη γεωγραφική και την πολιτική διοίκηση του δήμου, οφείλει να διαθέτει γνώσεις σχετικές με το αντικείμενο της τοπικής αυτοδιοίκησης, της οποίας προΐσταται, αλλά και υπηρετεί ταυτόχρονα. Πρέπει να γνωρίζει Δημόσια Διοίκηση, Δημόσια Οικονομική, Πολιτική Επιστήμη, Δίκαιο, Οργανωτική Ψυχολογία, Κοινωνιολογία και να συνδυάζει αρμονικά και με ηγετικό στυλ την επικοινωνιακή τέχνη με την τέχνη του πολέμου (!).

Ο Δημοτικός Σύμβουλος, από την άλλη, πρέπει να γνωρίζει όλα τα παραπάνω συν ένα (!!) : να ξέρει να κυβερνάται από το Δήμαρχο. Γιατί όποιος δεν μπορεί να κυβερνηθεί, δεν μπορεί και να κυβερνήσει.

Όλοι μαζί, τώρα, εκτός από τα προηγούμενα, πρέπει να διαθέτουν και τουλάχιστον τις τρεις από τις τέσσερις ικανότητες της συναισθηματικής νοημοσύνης : Αυτοεπίγνωση, Αυτοδιαχείριση, Κοινωνική Επίγνωση, Διαχείριση Σχέσεων (!!!).

Ή/Και, πολύ απλά : έναν καλό Campaign Manager…

Μπορεί μια ομάδα υποψηφίων να κάνει όλα αυτά χωρίς αυτόν ;!

Πολλοί υποψήφιοι αιρετοί συγκεντρώνουν όλες τις προσωπικές αρετές και τεχνικές δεξιότητες για να διεκδικήσουν την εκλογική νίκη. Αγάπη για την τοπική αυτοδιοίκηση, ηγετικό χάρισμα, πολιτικό πρόγραμμα, δυνατό ψηφοδέλτιο – και με αυτή τη σειρά, αλλά δεν γνωρίζουν πώς να τα συνδέσουν μεταξύ τους και με τον ψηφοφόρο και να τα επικοινωνήσουν σε μια προεκλογική καμπάνια. Από αυτό το σημείο, αναλαμβάνει ο διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας. Δεν αρκεί το Τί. Χρειάζεται και το Πώς. Τουτέστιν, πρέπει και να φτάνει και στον ψηφοφόρο. Γιατί, το (αυτο)διοικείν είναι μια Επιστήμη, που θέλει Τέχνη… θα πήγαινες ποτέ στον πόλεμο κρατώντας απλώς μία σφαίρα…;

Διανύουμε μία από τις φτωχότερες σε προγραμματικό σχεδιασμό και επικοινωνιακή πολιτική προεκλογική περίοδο της Αυτοδιοίκησης από κτήσεως Κράτους.

Δεν είναι τυχαίο, όπου στο σχεδιασμό της εκστρατείας επικαλούμαστε Επιστήμη (της Αυτοδιοίκησης) συν Τέχνη (της Επικοινωνίας), όπως αυτές διατυπώθηκαν μέχρι χθες. Δεν επικαλούμαστε Επιστήμη συν Τέχνη, όπως αυτές θα διατυπώνονταν αύριο. Από το «δεν υπάρχει παρθενογένεση» περάσαμε στο «καθόλου γένεση». Επικρατεί περισσότερο το «τί έχει ειπωθεί στο παρελθόν», παρά το «τί δεν έχει ή/και μπορεί να ειπωθεί στο μέλλον».

Κι αυτό γιατί ανάμεσα στις υποψηφιότητες, οι δημοτικοί συνδυασμοί, που δεν διαθέτουν προσανατολισμό στην τοπική αυτοδιοίκηση («ποιοι είμαστε και τί επιδιώκουμε»), ηγέτη να τους εμπνεύσει και επικοινωνιολόγο να τους εκπαιδεύσει («ικανότητα να διοικούμαστε, ώστε και να διοικήσουμε»), πολιτικό πρόγραμμα («πώς θα εκλεγούμε, ώστε να διοικήσουμε») – και με αυτή τη σειρά, παρασύρονται εύκολα από τους υποψήφιους αντιπάλους τους σε κινήσεις, που οι ίδιοι δεν είχαν πρόθεση να προβούν. Καθορίζουν την εκλογική συμπεριφορά τους από τις κινήσεις του αντιπάλου και χωρίς καν να δοθεί μάχη, διακατέχονται από αίσθημα ανασφάλειας και δεν παρουσιάζουν κάτι το ιδιαίτερο. Στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγεί και η υπερβολική (αλλά εξίσου επικίνδυνα ανειδίκευτη) σιγουριά. Έτσι, αυτοί οι δημοτικοί συνδυασμοί καταλήγουν να εμφανίζονται περισσότερο να μην πείθουν τον ψηφοφόρο, τη στιγμή, που ο προνοητικός αντίπαλος με τον campaign manager του έχουν ήδη κερδίσει τον ψηφοφόρο, κάνοντάς τον τον καλύτερο διαφημιστή της καμπάνιας του ! Είναι δυνατόν, ένας μέτριος υποψήφιος να κερδίσει τους αντιπάλους του στις εκλογές, επειδή βελτιώθηκε ακολουθώντας την εκπαίδευση ενός campaign manager κι ένας καλός υποψήφιος να χάσει στις εκλογές, επειδή βάσισε την προεκλογική του εκστρατεία στις συμβουλές συγγενών και φίλων. Συρραφές – μπαλώματα ασύνδετων μεταξύ τους προεκλογικών προγραμμάτων, σλόγκαν προηγούμενων συνδυασμών και προεκλογικών περιόδων, ονομασίες, που δεν παραπέμπουν σε οικείες – κοντά στο συναίσθημα του πολίτη – έννοιες, συγγενείς και φίλοι σε ρόλο επικοινωνιολόγων, καθώς και η απουσία campaign manager, είναι μόνο μερικοί σίγουροι τρόποι για το …πώς να χάσετε στις εκλογές !

Η προεκλογική εκστρατεία (campaigning) είναι μια διαδικασία, όπου δημιουργείται το αξιακό προφίλ (το «brand» και το «know how»), που είναι μοναδικό για τον κάθε υποψήφιο συνδυασμό και προσαρμοσμένο ανάλογα με το δήμο υποδοχής, με τέτοιο τρόπο, ώστε να φτάνει στον ψηφοφόρο. Εκεί, σταθεροποιείται η γνώση (που είναι απαραίτητο να υπάρχει) και πάνω της χτίζεται η στρατηγική (με τη συνδρομή του campaign manager). Οι υποψήφιοι οφείλουν να έχουν ήδη λυμένο το υπαρξιακό πρόβλημα του συνδυασμού τους. Όχι να το λύσουν κατεβαίνοντας. Και ο πολίτης, που θέλεις να σε ψηφίσει, πρέπει να γνωρίζει τί πρεσβεύσεις και πώς θα το επιτύχεις, για λογαριασμό του. Δεν είσαι υποψήφιος καλλιστείων, που ερωτάται αόριστα για την καταπολέμηση της πείνας στα παιδάκια του Τρίτου Κόσμου, ούτε η παρουσία σου απλώς αρκεί για να φέρει την τοπική επανάσταση στο δήμο σου. Απεναντίας. Είσαι τόσο υποψήφιος για το δήμο σου ανάμεσα σε άλλους εξίσου υποψηφίους. Έχεις τον ίδιο στόχο με τον έμπειρο και τον άπειρο αντίπαλό σου : να κερδίσεις στις εκλογές ! Καμπάνια με «Like» και «Tweet» από τον υπολογιστή σου ή γυρίζοντας γύρω γύρω σαν τον «Μαυρογιαλούρο», δεν θα σου φέρει το ποσοστό, που επιθυμείς στην κάλπη. Δεν θα θυμούνται όλοι τη λάθος προεκλογική εκστρατεία, που έκανες, αλλά σίγουρα όλοι θα θυμούνται την καθόλου εκστρατεία, που δεν έκανες. Πάντα μπορείς να χάσεις αξιοπρεπώς ή να κερδίσεις θριαμβευτικά ! Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ο διευθυντής της προεκλογικής καμπάνιας, επιτυγχάνει τις ισορροπίες, κάνει το minimum maximum και το maximum minimum. Βάζει στόχους, οργανώνει, ενθαρρύνει, ελέγχει, αξιοποιεί τα υποψήφια στελέχη. Η επιβίωση του συνδυασμού εξαρτάται από αυτήν την αδιαμφισβήτητη διοίκηση. Χωρίς αυτήν, κανένας υποψήφιος και συνεπώς κανένας ψηφοφόρος, που εισπράττει αυτή την προχειρότητα, δεν αισθάνεται σιγουριά. Εσύ, θα ψήφιζες ποτέ την παράταξή σου υπό αυτές τις συνθήκες ; Εσύ, αν δεν ήσουν υποψήφιος, θα σε ψήφιζες ;

Η προεκλογική εκστρατεία είναι ένας μεγεθυντικός φακός και το να τρέξεις σε μια προεκλογική κούρσα είναι ήδη πολύ σοβαρό από μόνο του, χωρίς να υπολογίσουμε σε αυτό το κόστος μιας ήττας στις εκλογές.

Γι’ αυτό, αν είσαι υποψήφιος/α, χρειάζεσαι δύο πράγματα για να εκλεγείς : ηγετικό χάρισμα και έναν καλό campaign manager, που θα το βοηθήσει. Γιατί η πολιτική επικοινωνία για τον/την υποψήφιο/α αιρετό είναι ένα μαχαίρι : αν το χειριστεί με τον σωστό τρόπο, το κρατά από τη λαβή. Μα αν το χειριστεί με λάθος τρόπο, το κρατά από τη λεπίδα…
Χριστίνα Β. Μπαρμπαρούση
Πτυχιούχος Τοπικής Αυτοδιοίκησης & Οικονομίας
Σύμβουλος Επικοινωνίας & Στρατηγικού Σχεδιασμού
[email protected]