Γ. Ραγκούσης: “Κυβέρνηση ειδικής αποστολής τώρα”

Πρόταση για επανάληψη του μοντέλου Παπαδήμου κατέθεσε ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης στο χαιρετισμό που απηύθυνε στην πανελλαδική συνδιάσκεψη των ΜΕΤΑρρυθμιστών του Σπ. Λυκούδη.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Γ. ΡΑΓΚΟΥΣΗ

Σε φάσεις εθνικής κρίσης, κάθε Κυβέρνηση, αναλαμβάνει μια ιστορικά προσδιορισμένη αποστολή.

Αναντίλεκτη ιστορική αποστολή της Κυβέρνησης που σχηματίστηκε το 2012 ήταν να φέρει σε πέρας το τέλος του Μνημονίου, του οποίου η λήξη χρονικά ήταν και διεθνώς συμφωνημένη και γραπτώς προσδιορισμένη για τον Δεκέμβριο του 2014.

Από το 2012 γνωρίζουμε πως η τρέχουσα αξιολόγηση ήταν προγραμματισμένη να ολοκληρωθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο προκειμένου να πιστοποιηθεί η λήξη του μνημονίου.

Εν τω μεταξύ στην Ελλάδα τα τρία τελευταία χρόνια, χωρίς αμφιβολία, δεν τέθηκε κάποιο ιδιαίτερο εμπόδιο στην άσκηση των κυβερνητικών πολιτικών ούτε από την κοινωνία, ούτε από την Βουλή. Ενώ και το διεθνές θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον όπως και το εγχώριο μιντιακό περιβάλλον ήταν αναμφίβολα υποστηρικτικό.

Κατά τη γνώμη μου, οι λόγοι της οδυνηρής για τον τόπο κατάληξης της παρούσας Κυβέρνησης συνδέονται απόλυτα όχι με την απόκλιση ενός ή δύο δις Ευρώ του σήμερα, αλλά με την διατήρηση, όπως και την αναβίωση, όλων εκείνων των δομών και των πελατειακών πρακτικών που γεννούν ήδη τα έλλείμματα και τα χρηματοδοτικά κενά του αύριο. Αυτά τα κενά που ακόμη δεν έχουν εμφανιστεί αλλά εκκολάπτονται ήδη.

Υπογραμμίζω δε, πως είναι γενικά σωστό και απαραίτητο να γίνεται διαπραγμάτευση για το είδος της λύσης που πρέπει να δοθεί σε κάθε πρόβλημα, αλλά είναι εθνικά και κοινωνικά επιβλαβές να γίνεται δήθεν διαπραγμάτευση για το αν υπάρχει πρόβλημα. Είναι επιβλαβές, διότι ο ελληνικός λαός πρέπει επιτέλους να έρθει αντιμέτωπος με την αλήθεια του.

Μιά αλήθεια σύμφωνα με την οποία, ανεξαρτήτως τι λένε ή τι δεν λένε οι εκπρόσωποι της τρόικας , των δανειστών ή των εταίρων ,η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει πρόβλημα.

Πρόβλημα που προέρχεται από το γεγονός πως δεν είναι δυνατόν σε μία οικονομία ένας – είτε εργαζόμενος, είτε επαγγελματίας, είτε επιχειρηματίας, είτε επιχείρηση, με τους φόρους του και τις εισφορές του να έχει στην πλάτη του το βάρος της διαβίωσης και κοινωνικής πρόνοιας τριών, που είτε εργάζονταν στο παρελθόν, είτε δεν μπορούν να εργαστούν.

Πρόκειται για ένα βάρος ασήκωτο, μια εξίσωση που δεν βγαίνει με κανέναν απολύτως εύκολο και γρήγορο τρόπο. Δυστυχώς αυτά είναι τα δεδομένα της εξίσωσης του ελληνικού οικονομικού προβλήματος.

Γι αυτό, πρέπει επιτέλους όλοι όσοι έχουν ευθύνη για το περιεχόμενο της δημόσιας συζήτησης σε αυτόν τον τόπο, με πρώτη και καλύτερη την κυβέρνηση, τα κόμματα και την τρόικα – που κάποτε θα αποδειχτεί πως ως προς αυτο το μείζον ζήτημα έχει τεράστιες ευθύνες – να πάψουν να αποπροσανατολίζουν με βάση έναν νεοφιλελεύθερο λαϊκισμό που με προφανείς πολιτικές κι εμπορικές σκοπιμότητες (κανείς δεν αδιαφορεί για τρία εκατομμύρια ψήφους ή τρία εκατομμύρια αναγνώστες , που είναι οι Έλληνες συνταξιούχοι ), αποφεύγουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Το εθνικό οικονομικό μας πρόβλημα είναι κατά 90% το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης.

Φίλες και φίλοι,

Η Ελλάδα με βάση τα τελευταία γεγονότα που διαδραματίζονται, βρίσκεται ξανά ενώπιον δραματικών εθνικών, οικονομικών και πολιτικών κινδύνων. Κι αυτό είναι πλέον και αντικειμενικά το μείζον θέμα. Όχι τι έγινε χθες και προχθές, τι λάθη κάναμε ή δεν κάναμε,(που όλοι κάναμε).

Το μείζον θέμα ειναι ξανά, τι γίνεται τώρα.

Δείτε ακόμη:

Ν. Μαντζούφας: Ορόσημο το 2014 για τα έργα ΣΔΙΤ στη χώρα μας - Ποιος ήταν ο κομβικός ρόλος του JESSICA

Δ. Κάρναβος: «Η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση. Πρέπει να πάρουμε το μήνυμα και να αλλάξουμε νοοτροπίες και πολιτικές»

Η κερκόπορτα άνοιξε, για την επέλαση των λαϊκιστών που έγιναν πολιτικοί άνδρες, πάνω στο σώμα μιας “ετοιμοθάνατης γυναίκας” που είναι η Ελλάδα της χρεοκοπίας, εκπροσωπώντας όμως πλέον κόμματα με ισχυρή εκλογική δυνάμη.

Και το μείζον ερώτημα που τίθεται πλέον είναι το εξής : τι θα γίνει εαν η χώρα εξ αιτίας της απαράδεκτης πρόβλεψης του Συνταγματος του 1975, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε μια περίοδο πολιτικής αποσταθεροποίησης, με όλα τα μεγάλα θέματα, κακώς κάκιστα, ανοικτά και σε κρίσιμη καμπή ; Έξοδος από το μνημόνιο, δημόσιο χρέος, ΑΟΖ , Κυπριακό, Σκοπιανό.

Κι αυτά δεν τα λέει καποιος βουλευτής που ενδιαφέρεται να διατηρήσει την έδρα του (διότι δεν είναι βουλευτής, όπως γνωρίζετε). Έτσι λοιπόν,

πέραν από το αυτονόητη προτεραιότητα, που πλέον είναι να επισπευστούν οι εξελίξεις κι ό,τι είναι να γίνει να γίνει μια ώρα αρχύτερα, έχει εκ των πραγμάτων προκύψει ενα πολύ σοβαρό ερώτημα :προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, κι έτσι η χώρα να αποφύγει τους κινδύνους που συνεπάγεται για τον τόπο ένα πολιτικό αδιέξοδο γονιμοποιημένο με έναν πρωτοφανή λαϊκισμό, είναι άραγε διατεθειμένη η σημερινή Κυβέρνηση, όπως ακριβώς κάναμε εμείς το 2011, να παραχωρήσει τη θέση της σε μία Κυβέρνηση ειδικής αποστολής; Αναλαμβάνοντας στο τέλος τέλος και την ευθύνη για την αποτυχία όσον αφορά στην μη έξοδο της χώρας από το μνημόνιο.

Φίλες και φίλοι,

Τώρα, εκτός από την χώρα υπάρχει και ο χώρος, ο προοδευτικός πολιτικός χώρος. Το τι θα γίνει στο χώρο που σήμερα είναι κατακερματισμένος και συρρικνωμένος είναι κρίσιμο για την χώρα.

Κατά τη γνώμη μου η χώρα και ένα νέο πολιτικό σύστημα έχει ανάγκη, όχι από ευκαιριακές απονενοημένες εκλογικές συμπράξεις, ή από πολιτικά καταφύγια για την διατήρηση στην πολιτική ζωή συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και ομάδων.

Έχει ανάγκη από ένα νέο ισχυρό προοδευτικό πολιτικό υποκείμενο με αρχές, κανόνες και θεσμικές λειτουργίες.

Ενα νέο προοδευτικό πολιτικό υποκείμενο, που θα κοιτά μπροστά και ψηλά κι όχι πίσω και κάτω.

Ένα τέτοιο πολιτικό υποκείμενο στην μεταμνημονιακή Ελλάδα ευκταίον κατά τη γνώμη μου είναι να προέρχεται από την πολιτική σύζευξη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ με την ιστορική ανανεωτική αριστερά.

Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεπεραστούν όσοι μπαίνουν εμπόδιο σε αυτήν την προοπτική καθώς και να είναι ξεκάθαρος και διαφανής ο οδικός χάρτης με βάση τον οποίο θα εξελιχθούν οι πολιτικές πρωτοβουλίες.

Ακρογωνιαίος λίθος για να τελεσφορήσει ένα τέτοιο πολιτικό εγχείρημα, με δεδομένες τις πρόσφατες σχετικές πρωτοβουλίες που δεν ευδοκίμησαν, είναι να αποτελέσει προτεραιότητα ο ανοικτός κι ελεύθερος σχηματισμός του μητρώου μελών βάσης και όχι του μητρώου μελών της ηγεσίας.

Τουλάχιστον όσοι θέλουμε η Ελλάδα να δώσει προοδευτική απάντηση στην πολιτική κρίση που την μαστίζει, έχουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες και συμφωνούμε πως αντίπαλος είναι ο παλαιοκομματισμός και ο λαϊκισμός.

Κι επειδή αγωνιάτε και εργάζεστε για κάτι τέτοιο, σας εύχομαι ειλικρινά καλή επιτυχία στις εργασίες της συνδιασκεψής σας.