ν-σοφιανός-να-σταματήσει-η-φορομπηχτ-222662

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ - 'ΑΡΘΡΑ | 12.04.2014 | 10:00

Ν. Σοφιανός: «Να σταματήσει η φορομπηχτική πολιτική στο Δήμο Αθηναίων»

«Διεκδικούμε με τη ψήφο του λαού της Αθήνας να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις, ώστε ο λαός μας να φτιάξει τη δική του δυναμική στο δήμο. Μια δημοτική αρχή που θέλει να στηρίξει το λαό της Αθήνας σε αυτή τη δοκιμασία που βρίσκεται. Θέλει να στηρίξει τις δημοτικές δομές κόντρα στη λογική της ιδιωτικοποίησης. Θέλει και μπορεί να στηρίξει τις κοινωνικές υπηρεσίες διώχνοντας τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που σαν τη βεντούζα, σαν το χταπόδι, έχουν πνίξει τις λειτουργίες του δήμου. Θέλει να αλλάξει μια σειρά δεδομένα που δημιούργησαν χρόνια κυβερνητικών δημάρχων, είτε της μιας, είτε της άλλης εκδοχής» δηλώνει ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» κ. Νίκος Σοφιανός.

Ο υποψήφιος του ΚΚΕ για το δήμο της Αθήνας υποστηρίζει ότι είναι δυνατόν «να πάρουμε περισσότερα από τους λίγους που δραστηριοποιούνται στην πόλη και έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και να ελαφρύνουμε τους πολλούς, ιδιαίτερα στην οικιακή και στην επαγγελματική στέγη, όπου είναι ασήκωτο το βάρος που σηκώνουν οι χιλιάδες επαγγελματίες της πόλης». Μ’ αυτό τον τρόπο θα ελαφρυνθεί η «φορομπηχτική» πολιτική του δήμου Αθηναίων.

Σημειώνει ότι «η μάχη στο δήμο, στην περιφέρεια, στις ευρωεκλογές, είναι πολιτική. Είναι κουβάρι αξεδιάλυτο και τα τρία μαζί. Η πολιτική που υλοποιείται στους δήμους είναι το ευρω-ενωσιακό μοντέλο του «δήμου-επιχειρηματία» και αυτή την πολιτική την υλοποιούν και την υιοθετούν όλοι οι άλλοι υποψήφιοι των κομμάτων. Γι’ αυτό μιλάνε με εκθέσεις ιδεών ή με παραμύθια, και δεν μιλάνε για συγκεκριμένα θέματα: που σημαίνει χτυπάω τη φορομπηξία, κόβω την πορεία ιδιωτικοποίησης λειτουργιών, διώχνω τις ΜΚΟ από το Δήμο, αλλάζω μια σειρά δεδομένα που έχουν διαμορφώσει, ώστε να υπερασπιστώ το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, χωρίς ανταπόδοση. Μπορούν αυτά να γίνουν ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μπορούν. Αποτελούν αντικείμενο πάλης, διεκδίκησης, κινητοποίησης, αλλά και πολιτικής απόφασης και αποφασιστικότητας ότι αυτά τα αλλάζουμε. Παλεύουμε. Τα διεκδικούμε και τα αλλάζουμε».

Κρίνει ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που διαφοροποιείται ουσιαστικά από τις υπόλοιπες: «Θεωρούμε ότι οι αντίπαλοί μας έχουν έναν ενιαίο πολιτικό λόγο σε κρίσιμα ζητήματα». Και γι αυτό το ΚΚΕ στο β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν πρόκειται να στηρίξει κάποιον υποψήφιο: «Δεν υπάρχουν τέτοια διλήμματα για το ΚΚΕ, τα οποία έχουμε κάνει καθαρά και επιβεβαιώνονται και με την πείρα του 2010. Τότε υπήρχε η λογική να διαλέξουμε τον Αριστερό κ. Καμίνη απέναντι στο Δεξιό κ. Κακλαμάνη. Είπαμε κανέναν από τους δυο και δικαιωθήκαμε. Γιατί και οι δύο κρίσιμα ζητήματα μαζί τα ψήφισαν. Και πρώτα απ’ όλα, τους προϋπολογισμούς του Δήμου».

Υποβλέπει σκοπιμότητα σταδιακής ιδιωτικοποίησης όλων και περισσότερων υπηρεσιών των δήμων. Χαρακτηριστικά, επικρίνει την παραχώρηση από το δήμο Αθηναίων, αντί 24 εκατ. ευρώ, της συντήρησης και της επισκευής των βαρέων οχημάτων του δήμου σε εταιρεία. «Εμείς λέμε: Αφήστε την επισκευή στο διαγωνισμό και βγάλτε τη συντήρηση. Μπορούν οι εργαζόμενοι του δήμου να αλλάζουν λάδια και λάστιχα. Γιατί τα δίνετε όλα; Μπορούμε να μπούμε σε μια διαδικασία με ρεαλιστικές προτάσεις που καταθέτουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, σε μια διαδικασία που θα αποτρέψει δεδομένα που έρχονται και ωριμάζουν σαν ώριμο φρούτο. Διότι, όταν για παράδειγμα αυτή τη στιγμή στο δήμο της Αθήνας έχεις ένα συνεργείο για να συντηρεί 240 παιδικές χαρές και ανοικτά γήπεδα μπάσκετ χωρίς υλικά για να δουλέψει, καταλαβαίνετε ότι το επόμενο βήμα είναι η ιδιωτικοποίηση. Αυτό, το κομμάτι-κομμάτι, έχει προχωρήσει με ευθύνη και του θεσμικού πλαισίου που έχουν διαμορφώσει οι διαδοχικές κυβερνήσεις, αλλά και των δημάρχων που ήταν όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα».

Επικρίνει τη στάση του δήμου, αλλά και της κεντρικής εξουσίας, σε θέματα όπως αυτό του Γηροκομείου, επισημαίνοντας: «Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει κρατική ευθύνη. Και υπάρχουν κρατικές πλάτες. Να σας πω ότι το Δ.Σ. του Γηροκομείου έχει μηνύσει δημοτικούς συμβούλους και εμένα, γιατί βάλαμε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να συνεχιστεί η πίεση. Μιλάμε για ένα φιλέτο στην καρδιά της Αθήνας. Για τεράστια περιουσία σε ακίνητα που έχει αυτό το ίδρυμα. Και μια υποδομή που έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει εκατοντάδες ανθρώπους τρίτης ηλικίας οι οποίοι σήμερα δεν έχουν τη βασική προστασία. Τους βλέπουμε στον ΚΥΑΔΑ όταν παίρνουν συσσίτιο και σε μια σειρά τέτοιες σκηνές που μπορούν να αντιμετωπιστούν. Εδώ θέλει συντονισμένη παρέμβαση. Να πιέσει ο Δήμος. Ο Δήμος δεν πίεσε. Αναγκάσθηκε. Σύρθηκε σε αυτή τη διαδικασία».

Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Νίκου Σοφιανού:

Ερ: Κύριε Σοφιανέ, ευχαριστούμε για τη συνέντευξη προς το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Για ποιο λόγο βάζετε και πάλι υποψηφιότητα;

Απ: Θεωρούμε ότι δώσαμε τη μάχη τα προηγούμενα 3,5 χρόνια στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου της Αθήνας. Τιμήσαμε την εμπιστοσύνη ενός σημαντικού τμήματος του λαού της Αθήνας που μας ψήφισε και συνεχίζουμε τον αγώνα που κάναμε. Ουσιαστικά ήμασταν η βασική αντιπολίτευση στην πολιτική του δημάρχου κ. Καμίνη, ενός δημάρχου φιλοκυβερνητικού τριών, διαδοχικών κυβερνήσεων.

Ερ: Εάν εσείς παίρνατε τη δημαρχία, ποιες προτεραιότητες θα θέτατε;

Απ: Το βασικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπισθεί είναι να αλλάξει η φορομπηχτική πολιτική του δήμου. Αυτή τη στιγμή, ο λαός της Αθήνας με τους φόρους, τα τέλη, τα πρόστιμα, σηκώνει το βάρος των εσόδων του δήμου της Αθήνας. Ταυτόχρονα είναι αντιμέτωπος με υποβαθμισμένες υπηρεσίες που παρέχει ο δήμος. Είναι αντιμέτωπος με μια πολιτική που του παίρνει βίαια τα οποία περιθώρια έχει στο εισόδημά του, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο δήμος της Αθήνας υλοποίησε την κυρίαρχη πολιτική, που έχει δημιουργήσει οργή και αγανάκτηση.

Διεκδικούμε με τη ψήφο του λαού της Αθήνας να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις, ώστε ο λαός μας να φτιάξει τη δική του δυναμική στο δήμο. Μια δημοτική αρχή που θέλει να στηρίξει το λαό της Αθήνας σε αυτή τη δοκιμασία που βρίσκεται. Θέλει να στηρίξει τις δημοτικές δομές κόντρα στη λογική της ιδιωτικοποίησης. Θέλει και μπορεί να στηρίξει τις κοινωνικές υπηρεσίες διώχνοντας τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που σαν τη βεντούζα, σαν το χταπόδι έχουν πνίξει τις λειτουργίες του δήμου. Που θέλει να αλλάξει μια σειρά δεδομένα που δημιούργησαν χρόνια κυβερνητικών δημάρχων, είτε της μιας, είτε της άλλης εκδοχής, που έχει οδηγήσει το δήμο της Αθήνας σε οριακό σημείο όχι μόνο με ευθύνη δημάρχων, αλλά και της κυρίαρχης πολιτικής που καθορίζει το πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν οι δήμοι.

Ερ: Εάν δεν υπήρχε αυτή η φορομπηχτική πολιτική, από πού θα μπορούσαν να βρεθούν τα χρήματα;

Απ: Το ένα βασικό είναι οι συνταγματικά κατοχυρωμένοι πόροι που πρέπει να δίνονται στην τοπική διοίκηση, στους δήμους και τις περιφέρειες, από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσα από τη φορομπηχτική πολιτική του κράτους. Αυτό σε ένα βαθμό γίνεται. Αλλά μέσα στην κρίση και σε εφαρμογή των μνημονίων, αυτοί οι πόροι περιορίστηκαν στο 60%. Όμως το δεύτερο βασικό σημείο είναι ότι δεν μπορούμε να δεχθούμε πως το 70% των εσόδων του προϋπολογισμού του δήμου θα προέρχεται από μια πρόσθετη φορο-αφαίμαξη της πλειονότητας του λαού της

Αθήνας. Εμείς φρονούμε ότι μπορούμε να πάρουμε περισσότερα από τους λίγους που δραστηριοποιούνται στην πόλη και έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και να ελαφρύνουμε τους πολλούς, ιδιαίτερα στην οικιακή και στην επαγγελματική στέγη, όπου είναι ασήκωτο το βάρος που σηκώνουν οι χιλιάδες επαγγελματίες της πόλης.

Στην Αθήνα δεν υπάρχουν ζώνες στο συντελεστή κατοικίας, στο συντελεστή επαγγελματικής στέγης. Πρέπει να φτιαχτούν. Στην Αθήνα υπάρχει η δυνατότητα από το 10% της επαγγελματικής στέγης να εισπραχθούν ποσά αντίστοιχα της μείωσης που θα προέλθει από το υπόλοιπο 90%. Τράπεζες, πολυκαταστήματα, αλυσίδες εστίασης, επιχειρήσεις. Ακόμη και εργοστάσια υπάρχουν στο δήμο της Αθήνας καταγραμμένα

στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου που δεν πληρώνουν τέλη καθαριότητας και τέλη φωτισμού.

Υπάρχει, λοιπόν, δυνατότητα να εφαρμόσουμε μια άλλη πολιτική και αυτό δεν αφορά μόνο το τέλος επαγγελματικής στέγης ιδιαίτερα, αλλά και τη συνολικότερη πολιτική προστίμων, παραβόλων στο όνομα της ευταξίας της πόλης, το άγριο κυνήγι δηλαδή του μικρο-επαγγελματία. Φτάσαμε στο σημείο εκατοντάδες επαγγελματίες στο Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας, που δίνουν μάχη για να κρατήσουν τα μαγαζιά τους, να πληρώνουν [ΦΕΥΓΕΙ: φόρους συγγνώμη] πρόστιμα στο δήμο, στο όνομα της ευταξίας, 2.000 – 4.000 ευρώ. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορεί στο όνομα της ευταξίας μεγάλη εταιρεία να στήνει λυόμενο στο Σύνταγμα και να συνεχίζει να υπάρχει. Και ταυτόχρονα να κυνηγιέται ο μικρο-επαγγελματίας επειδή έβγαλε ένα σταντ ή επειδή έχει μια επιγραφή. Αυτό μπορεί να αλλάξει και θα το αλλάξουμε.

Ερ: Εσείς δηλώνετε ότι είστε ενάντιοι στο μοντέλο «δήμος επιχείρηση». Δηλαδή συνέχεια κομμάτια του δήμου να εκποιούνται στον ιδιωτικό τομέα. Την ίδια στιγμή, στον προϋπολογισμό του 2014 προβλέπονται 210 εκατ. ευρώ από τέλη, φόρους, πρόστιμα και 280 εκατ. ευρώ από ληξιπρόθεσμα χρέη. Ποια λύση υπάρχει; Κάνω μια ταξική αναδιαστρωμάτωση σε αυτά όλα; Τα μειώνω;

Απ: Πρώτον, άμεση μείωση 40% των τελών και στην κατοικία και στην επαγγελματική στέγη για την πλειοψηφία. Υπάρχει ένα μικρό κομμάτι, που μπορεί να παραμείνει ίδιο και ένα επίσης σημαντικό κομμάτι που μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Έως και 20 ευρώ το τ.μ. μπορούμε να κοστολογήσουμε μια σειρά μεγάλες μονάδες που σας είπα προηγούμενα. Δεύτερον, δεν μπορείς να στηρίζεις τη λειτουργία ενός δήμου στη λογική «Πλήρωνε για τα πάντα». Την περιβόητη ανταποδοτικότητα.

Κι αυτό είναι ένα επιπλέον σημείο που μας διαφοροποιεί από όλους τους άλλους συνδυασμούς. Το μοντέλο «δήμος επιχείρηση» σημαίνει ότι ο δήμος παρέχει, πουλάει υπηρεσίες. Ε! Δεν μπορεί ο εργαζόμενος να πληρώνει για όλα. Δεν μπορεί να πληρώνει για να ρίξει μια βουτιά στα δημοτικό κολυμβητήρια. Δεν μπορεί να πληρώνει 10 ευρώ για να πηγαίνει το παιδί του σε μια ακαδημία μπάσκετ. Δεν μπορεί να πληρώνει για τα πάντα. Πληρώνει με τη φορολογία, πληρώνει με το ΦΠΑ, πληρώνει με τα τέλη. Πρέπει να σταματήσει αυτό το πράγμα. Και το κύριο είναι

ότι έχει εθιστεί ένας κόσμος ότι είναι υποχρεωτικό να πληρώνω για τα πάντα.

Ερ: Να περάσω στην καθαριότητα. Επικρίνετε το γεγονός ότι έχει παραχωρηθεί αντί 24 εκατ. ευρώ η συντήρηση και επισκευή των οχημάτων σε ιδιώτη. Τι θα μπορούσε να γίνει;

Απ: Αποτράπηκε ακόμη και η ψηφοφορία στο δημοτικό συμβούλιο γι αυτή τη σύμβαση των 24 εκατ. για τη συντήρηση και επισκευή 316 βαρέων οχημάτων στην καθαριότητα, στο πράσινο, ανυψωτικά κ.λπ.. Ουσιαστικά, αυτή η σύμβαση φωτογραφίζει έναν. Και επειδή άκουσα και τη συνέντευξη του δημάρχου στο ΑΠΕ που έλεγε για διαφάνεια, όταν κάνεις ένα διαγωνισμό που φωτογραφίζει έναν ιδιώτη, σημαίνει ότι αυτά τα λεφτά θα τα πάρει ένας επιχειρηματίας. Αυτό είναι συνέχεια της πολιτικής του leasing που ακολούθησαν προηγούμενη δήμαρχοι, αυτών που έχει ζηλέψει ο κ. Σπηλιωτόπουλος το έργο και θέλει να το πραγματοποιήσει.

Εμείς στο Δημοτικό Συμβούλιο προτείναμε το εξής: Λέτε ότι εάν δεν υπογραφεί αυτή η σύμβαση, θα μείνει ο στόλος στον αέρα. Εμείς λέμε: Αφήστε την επισκευή στο διαγωνισμό και βγάλτε τη συντήρηση. Μπορούν οι εργαζόμενοι του δήμου να αλλάζουν λάδια και λάστιχα. Γιατί τα δίνετε όλα; Μπορούμε δηλαδή να μπούμε σε μια διαδικασία με ρεαλιστικές προτάσεις που καταθέτουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, σε μια διαδικασία που θα αποτρέψει δεδομένα που έρχονται και ωριμάζουν σαν ώριμο φρούτο.

Γιατί, για παράδειγμα, όταν αυτή τη στιγμή στο δήμο της Αθήνας έχεις ένα συνεργείο για να συντηρεί 240 παιδικές χαρές και ανοικτά γήπεδα μπάσκετ, το οποίο δεν έχει υλικά για να δουλέψει. Καταλαβαίνετε ότι το επόμενο βήμα είναι η ιδιωτικοποίηση. Γιατί αυτό, το κομμάτι-κομμάτι, έχει προχωρήσει με ευθύνη και του θεσμικού πλαισίου που έχουν διαμορφώσει οι διαδοχικές κυβερνήσεις, αλλά και των δημάρχων που ήταν όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα. Κι αυτό το βλέπουμε σε όλες τις υπηρεσίες: στην καθαριότητα, στον ηλεκτροφωτισμό, στην οδοποιία, στη συντήρηση των παιδικών χαρών. Σε όλες τις λειτουργίες. Στα συνεργεία του δήμου βλέπουμε αυτή την υποβάθμιση, τη συρρίκνωση, την υποστελέχωση που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση.

Και μη νομίζουν αυτοί που μας ακούν ότι δεν τους ενδιαφέρει αν είναι ιδιωτική ή δημοτική η υπηρεσία. Τους ενδιαφέρει, διότι το κόστος το πληρώνει ο λαός της Αθήνας. Ο λαός της Αθήνας πληρώνει τις εργολαβίες και τις αυτεπιστασίες για να γίνει το παραμικρό τεχνικό έργο και έρχονται στο Δημοτικό Συμβούλιο συνεχώς με παράταση παραλαβής έργου. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Χρόνος καινούργιος, χρήμα καινούργιο που παίρνει ο εργολάβος για χτύπησε τη δουλειά χαμηλά και μετά με παράταση προσπαθεί να βγάλει το κέρδος.

Ερ: Πώς θα μπορούσε η Λαϊκή Συσπείρωση να αντιπαρέλθει μέσα σε αυτό το περιβάλλον του μνημονίου;

Απ: Πρώτα απ’ όλα καταργώντας συμβάσεις. Δεύτερον διαπραγματεύοντας με άλλους όρους μια σειρά άλλες συμβάσεις. Κοιτάξτε γίνεται μεγάλη συζήτηση για τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Δεν μπαίνουν στον κόπο να μας πουν αυτές τις προτάσεις που λένε, ποιος θα τις πληρώσει; Ποιοι θα ηλεκτροφωτίσουν την πόλη; Αυτή τη στιγμή το συνεργείο ηλεκτροφωτισμού της πόλης έχει 3.000 αιτήματα και έχει ανταλλακτικά για να ικανοποιήσει 50. Καταλαβαίνετε ότι αυτό το πράγμα διαμορφώθηκε μέσα από την αποτυχία ενός διαγωνισμού και ήρθε ο νέος διαγωνισμός τον Φλεβάρη του 2014. Διαγωνισμός 3,5 εκατ. ευρώ στο Δημοτικό Συμβούλιο για τις λάμπες. Τον οποίον ψηφίσαμε φυσικά, γιατί πρέπει να πάρουμε αυτές τις λάμπες. Όμως το ζητούμενο σ’ αυτό που λέει «θα ηλεκτροφωτίσουμε όλη την πόλη με led κ.λπ» είναι ποιος θα πληρώσει; Ποιοι θα το κάνουν αυτό; Το μοναδικό συνεργείο ηλεκτροφωτισμού, που δεν φτάνει για όλη την Αθήνα; Αυτά τα πράγματα δεν τα λένε, διότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το δώσουν σε εργολάβους, να το δώσουν σε επιχειρηματίες. Και φυσικά το λογαριασμό θα τον πληρώσει η λαϊκή οικογένεια που ζει και δουλεύει στο δήμο της Αθήνας.

Ερ: Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ). Γιατί τις χαρακτηρίζετε εργασιακή ζούγκλα; Υποτίθεται ότι είναι ένας τρόπος για να συνεχίσουν να λειτουργούν κοινωνικές δομές. Αυτό υποστηρίζει και η ΚΕΔΕ…

Απ: Έχουν ευθύνη η ΚΕΔΕ και οι δήμαρχοι για όλο αυτό το θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί. Καταρχήν υπάρχει η έκθεση Ρακιντζή, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, που λέει ότι οι ΚΟΙΝΣΕΠ ετοιμάζονται να γίνουν η νέα στρατιά των ΜΚΟ για άρμεγμα πόρων και για ξεζούμισμα της εργατικής δύναμης που εργάζεται εκεί. Κοιτάξτε, ουσιαστικά εκχωρούνται λειτουργίες του δήμου σε επιχειρηματίες, οι οποίοι βαφτίζονται επιχειρηματίες μέσω του συνεταιρισμού. Τρεις-τέσσερις εργαζόμενοι φτιάχνουν συνεταιρισμό, μπορούν να προσλαμβάνουν

καινούργιο προσωπικό με ατομικές συμβάσεις και παίρνουν κομμάτι λειτουργίας του δήμου για να το λειτουργήσουν αυτοί. Αυτό είναι ιδιωτικοποίηση.

Ερ: Το αντεπιχείρημα είναι ότι καλύπτονται από ευρωπαϊκά κονδύλια, το κόστος τους εν μέρει και ότι η ΕΕ δεν επιτρέπει να ακολουθηθούν άλλες μεθοδεύσεις.

Απ: Οι ΚΟΙΝΣΕΠ, όπως και τα πεντάμηνα, υπάρχουν στον εφαρμοστικό νόμο της κ. Κατσέλη -που έγινε αντιμνημονιακή και ψηφίζει τώρα ΣΥΡΙΖΑ- με το 1ο μνημόνιο. Τότε διαμορφώθηκαν. Και διαμορφώθηκαν φτιάχνοντας ένα πλέγμα άλωσης των εργασιακών σχέσεων. Αυτή τη στιγμή, αυτή η άλωση περπατάει και το πρόβλημα δεν είναι ο εργαζόμενος που πάει να δουλέψει για πέντε μήνες. Έχω συζητήσει με εκατοντάδες εργαζόμενους που έχουν έρθει στις υπηρεσίες του δήμου. Σου λένε οι άνθρωποι: Ήρθαμε για πέντε μήνες, θα πάρουμε 420 ευρώ εάν είμαστε κάτω των 25 και μετά τι γίνεται; Στη θέση αυτή θα έρθει ένα άλλο πεντάμηνο ή θα έρθει μια ΚΟΙΝΣΕΠ ή θα έρθει ο εργολάβος. Αυτή η ζούγκλα πρέπει να σταματήσει.

Και εμείς, επειδή καταψηφίσαμε τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του δήμου, είμαστε οι μόνοι που λέμε ότι θα τον αλλάξουμε. Διότι δεν μπορεί ο δήμος της Αθήνας να προβλέπει με δική του απόφαση ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων του δήμου θα είναι συμβασιούχοι. Θα είναι, δηλαδή, αναλώσιμοι εργαζόμενοι. Θα είναι εργαζόμενοι, οι οποίοι θα εναλλάσσονται για να αντιμετωπισθεί υποτίθεται η ανεργία.

Πρέπει να σταματήσει αυτή η εργασιακή γαλέρα. Δεν είναι στο χέρι του δήμου να τη σταματήσει. Ομως είναι στο χέρι μιας δημοτικής αρχής να διεκδικήσει, να παλέψει, να κινητοποιήσει και να εξασφαλίσει, όσον αφορά την ίδια, τη σταθερότητα της εργασίας του ανθρώπινου δυναμικού της.

Αυτή τη στιγμή έχουμε 1.100 εργαζόμενους που είναι θέμα της δημοτικής αρχής να παραμείνουν στη δουλειά τους, μη ασκώντας έφεση σε δικαστικές αποφάσεις που ευνοούν αυτούς τους εργαζόμενους. Εμείς ζητάμε τώρα ο δήμος να μην ασκήσει έφεση και ο δήμος της Αθήνας λέει «Εγώ θα ασκήσω έφεση γιατί με υποχρεώνει Προεδρικό Διάταγμα». Ε, ας πάει κόντρα και στα Προεδρικά Διατάγματα. Δεν μπορεί να μπαίνει σε μια λογική «Τι να κάνουμε… Σηκώνω τα χέρια ψηλά». Και το κάνουν αυτό, διότι συμφωνούν με αυτή την πολιτική. Διότι ο δήμαρχος λέει «εγώ μπορώ να λειτουργήσω το δήμο και με λιγότερο προσωπικό από αυτό που έχω» και δεν λέει ότι έχασε με δική του ευθύνη 5.000 εργαζόμενους. Αλλά κατά τα άλλα λέει ότι θα αντιμετωπίσει την ανεργία, όπως άκουσα να λέει και στη συνέντευξη που έδωσε στο ΑΠΕ.

Ερ: Εξαιτίας μνημονίου έκλεισαν πέντε νοσοκομεία 47 σχολικές μονάδες. Ήταν μια κεντρική απόφαση. Τι θα μπορούσε να κάνει ο δήμος που δεν το έκανε;

Απ: Έκλεισαν και πέντε παιδικοί σταθμοί, που είναι δουλειά του δήμου και έμειναν κλειστά δυο δημοτικά ιατρεία που είναι δουλειά του δήμου και δεν φτιάχτηκαν ποτέ Κέντρα Πρόληψης κατά των εξαρτησιογόνων ουσιών, ενώ υπάρχει δέσμευση, στα δυο μαζικότερα διαμερίσματα -στο 6ο και στο 7^ο– που είναι δουλειά του δήμου. Εμείς δεν είπαμε ότι ο δήμαρχος φταίει. Εμείς είπαμε ότι ο δήμαρχος ταυτίσθηκε με αυτή την πολιτική και πέρα από ομόφωνα ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου κάτω από την πίεση τη δική μας, δεν έκανε τίποτε άλλο. Άκουσε πουθενά ο εργαζόμενος της Αθήνας, είδε ποτέ τον δήμαρχο να εκφράζει την αντίθεσή του, να παρεμβαίνει, να διεκδικεί, να παλεύει ενάντια στο κλείσιμο των νοσοκομείων;

Ερ: Γιατί; Θα είχε περιθώριο δράσης;

Απ: Βεβαίως θα είχε περιθώριο δράσης. Όσον αφορά στα σχολεία, θα είχε ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο δράσης διότι η λειτουργία των σχολείων είναι ευθύνη του δήμου. Όμως συμφώνησε στις συγχωνεύσεις. Γιατί τα νοσοκομεία ήταν δουλειά του υπουργείου Υγείας και δεν αντέδρασε. Στα σχολεία συμφώνησε. Και ήταν βασικό σημείο για τη λειτουργία των σχολείων, είναι στην ευθύνη των δήμων.

Ερ: Χρήστες ουσιών. Είχε γίνει πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο να υπάρχουν κέντρα για χρήστες ουσιών…

Απ: Ο δήμαρχος, μαζί με το υπόλοιπο Δημοτικό Συμβούλιο εκτός από εμάς, έβαλε πλάτη στο να περάσει η πολιτική διαχείρισης των ναρκωτικών του υπ. Υγείας. Δηλαδή συμφώνησε, και μάλιστα πλειοδότησε, στην αντιμετώπιση της λίστας μέσω των προγραμμάτων μεθαδόνης στα νοσοκομεία. Γέμισαν τα νοσοκομεία της Αθήνας με προγράμματα μεθαδόνης, τα οποία όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα, αλλά απέτυχαν. Ουσιαστικά ούτε την πιάτσα αντιμετώπισαν, ούτε το λαθρεμπόριο και έβαλαν άλλη μια λαθραία ουσία στο παράνομο εμπόριο, τη μεθαδόνη.

Παρόλα αυτά, εμείς είπαμε ότι πρέπει να επιμείνουμε για να διαμορφώσει ο δήμος μαζί με το ΚΕΘΕΑ τα Κέντρα Πρόληψης που έχει. Ένα συνολικότερο πλαίσιο δράσης που θα στηρίζει την πρόληψη. Θα στηρίζει την ενημέρωση. Και ταυτόχρονα θα στηρίζει τα στεγνά προγράμματα στις θεραπευτικές κοινότητες. Και όσον αφορά στα προγράμματα μεθαδόνης, θα απαιτήσει να γίνονται με τους όρους που πρέπει να γίνονται. Με εξατομικευμένη παρέμβαση και στήριξη του χρήστη. Αυτή τη στιγμή τι κάνουν; Δίνουν δωρεάν κρατική δόση μέσα από τη διαχείριση προγραμμάτων μεθαδόνης.

Καμία στήριξη σε αυτόν που παίρνει πρόγραμμα μεθαδόνης. Και το συναντήσαμε μιλώντας και με χρήστες που είναι σε αυτό το πρόγραμμα και λένε ουσιαστικά; «Είμαι δέκα χρόνια στο να παίρνω μια δόση». Δεν αλλάζει. Σε αυτό επιστήσαμε την ευθύνη του δημάρχου, διότι ταυτίσθηκε με αυτό, και προσπάθησε -πιστεύω το αποτρέψαμε- να λειτουργήσουν στην Αθήνα δυο Κέντρα Υγιεινής Χρήσης. Δηλαδή, ενώ ουσιαστικά είναι παράνομη η χρήση των ναρκωτικών ουσιών, να τις νομιμοποιήσουμε εγκαθιστώντας Κέντρα όπου

θα πηγαίνουν και θα κάνουν χρήση σε υγειϊνό περιβάλλον. Δεν υπάρχει υγειϊνό περιβάλλον για το χρήστη. Πρέπει να μπει σε διαδικασία απεξάρτησης. Και αυτό σημαίνει στήριξη, σημαίνει ενημέρωση, σημαίνει να βρεθείς δίπλα σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Και ενώ και εμείς είχαμε ψηφίσει ώστε το ξενοδοχείο Ολυμπιάς στη Βαρβάκειο να γίνει Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας γι αυτόν τον κόσμο, ο δήμαρχος έκανε πίσω. Και το Ολυμπιάς μαζί με τα άλλα δυο ξενοδοχεία και το κτίριο του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου θα γίνουν Κέντρα πιχειρηματικότητας.

Έτσι θα αντιμετωπίσει την ανεργία ο κ. Καμίνης. Με Κέντρα Επιχειρηματικότητας, όπου θα πηγαίνουν οι άνεργοι και θα παίρνουν συμβουλές για να γίνουν επιχειρηματίες. Αυτό είναι το πρόγραμμα ενάντια στην ανεργία που παρακολούθησα και στη συνέντευξη που σας έδωσε.

Ερ: Θα πάω στο θέμα του Bρεφοκομείου. Παιδικούς σταθμούς. Σε κάποιες δηλώσεις σας είχατε ζητήσει μείωση εισοδηματικών ορίων, μείωση τροφείων, πρόσληψη των 275 επιτυχόντων στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Έχετε καταθέσει πρόταση για ανέγερση 25 νέων σταθμών σε οικόπεδα του Βρεφοκομείου. Τι είναι υλοποιήσιμο από όλα αυτά; Τι έχει γίνει; Πως θα κυλήσει η επόμενη χρονιά;

Απ: Το Βρεφοκομείο και το δίκτυο παιδικών σταθμών που έχει στην ευθύνη του βρέθηκε στις βασικές μας προτεραιότητες. Πιέζοντας τη δημοτική αρχή αλλά και στηρίζοντας συγκεκριμένες επιλογές που ευνοούσαν και στήριζαν το Βρεφοκομείο. Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα δίκτυο 77 παιδικών σταθμών. Υπάρχει μια σοβαρή προσπάθεια που γίνεται. Έχουμε όμως κενά και πρέπει να πάρουμε μέτρα ώστε να στηριχθεί και να διευρυνθεί το δίκτυο των παιδικών σταθμών. Για παράδειγμα, και με δική μας πίεση και με θετική γνωμοδότηση της διοίκησης του Βρεφοκομείου, ανέβηκε το εισοδηματικό όριο ώστε να μην πληρώνουν τροφεία οι γονείς. Διευρύνθηκαν οι δικαιούχοι. Εντάχθηκαν οι άνεργοι. Οι επαγγελματίες, που δεν είχαν δυνατότητα, πηγαίνουν τα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς.

Εμείς έχουμε καταθέσει πρόταση. Όχι τώρα, γιατί δεν είναι καινούργια αυτή η πρόταση, ούτε είναι αποκλειστικά δική μας. Ήταν της προηγούμενης διοίκησης του Βρεφοκομείου την οποία υιοθετήσαμε, τη στηρίξαμε, την τεκμηριώσαμε και την καταθέτουμε. Υπάρχει δυνατότητα σε 25 ιδιόκτητα οικόπεδα του Βρεφοκομείου, με σύγχρονες αλλά και γρήγορες διαδικασίες, με πρόγραμμα βάθους 4ετίας και με παραλαβή σε επίπεδο 2ετίας, να διευρυνθεί το δίκτυο με 25 νέους παιδικούς σταθμούς που θα καλύψουν και τα προβλήματα που έχουν οι υπάρχοντες παιδικοί σταθμοί. Αυτή η πρόταση είναι συγκεκριμένη, κοστολογημένη και, αν θέλετε, υπάρχει η δυνατότητα με ένα σχεδιασμό να μπει μπροστά. Αν την είχαν κάνει πριν από 7 χρόνια που κατατέθηκε θα μπορούσαμε σήμερα και να είχαμε καινούργιους παιδικούς σταθμούς και διεύρυνση του δικτύου.

Όσον αφορά το τι θα συμβεί την επόμενη χρονιά, πρέπει έγκαιρα να πάρουμε μέτρα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος και πιθανόν, επειδή το Πρόγραμμα ΕΣΠΑ δεν θα συνεχιστεί για έναν ακόμη χρόνο που έδινε τη δυνατότητα δωρεάν φοίτησης για παιδιά, να έχουμε χιλιάδες αιτήσεις που δεν θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν. Και με βάση το νόμο Μιχελάκη που μειώνει τη δυνατότητα οι δήμοι να προσλάβουν κατά 20% συμβασιούχους. Οπότε πρέπει να παρθούν μέτρα τώρα, έγκαιρα, και το δίκτυο να διευρυνθεί με τους δύο νέους βιοκλιματικούς σταθμούς που κι εμείς ψηφίσαμε από το Πρόγραμμα ΕΣΠΑ να γίνουν. Αλλά και με την ετοιμασία από την πλευρά του ανθρώπινου δυναμικού, γιατί είναι έγκλημα αυτό που έχει γίνει και ευθύνη και των κυβερνήσεων και της δημοτικής αρχής το ότι 275 επιτυχόντες εργαζόμενοι στο Βρεφοκομείο με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δεν έχουν προσληφθεί, διευρύνοντας το κενό σε προσωπικό που έχει το Βρεφοκομείο.

Ερ: Να περάσω στο Γεροκομείο, που είναι ένα πολύ καυτό θέμα και ένα οικόπεδο-φιλέτο στην Κηφισίας. Το Δημοτικό Συμβούλιο άργησε δύο χρόνια να ορίσει Επίτροπο. Γιατί; Και ένα δεύτερο ερώτημα: Τι μπορεί να κάνει ένας επίτροπος του Δήμου Αθηναίων μπροστά στο ισχυρό Δ.Σ.; Μήπως χρειάζεται κεντρική παρέμβαση;

Απ: Δεν αργήσαμε όλοι. Εμείς βάλαμε το θέμα του Γηροκομείου το Φλεβάρη του 2011, εκτός ημερησίας. Με πολλές πιέσεις, ύστερα από δύο χρόνια, ορίστηκε Επίτροπος με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Στο διάστημα αυτό οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι 40 μήνες και οι υποδομές του έχουν εγκαταλειφθεί. Λειτουργούν μόνο δύο μονάδες από τις εννέα συνολικά. Η φροντίδα έχει επίσης υποβαθμιστεί. Σε πρόσφατη περιοδεία που κάναμε στο Γηροκομείο οι ίδιοι οι γέροντες μας έλεγαν για τις άθλιες συνθήκες που υπάρχουν, ενώ πληρώνουν μεγάλο μέρος της σύνταξής τους.

Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει κρατική ευθύνη. Και υπάρχουν κρατικές πλάτες. Να σας πω ότι το Δ.Σ. του Γηροκομείου έχει μηνύσει δημοτικούς συμβούλους και εμένα, γιατί βάλαμε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να συνεχιστεί η πίεση. Μιλάμε για ένα φιλέτο στην καρδιά της Αθήνας. Για τεράστια περιουσία σε ακίνητα που έχει αυτό το ίδρυμα. Και μια υποδομή που έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει εκατοντάδες ανθρώπους τρίτης ηλικίας οι οποίοι σήμερα δεν έχουν τη βασική προστασία. Τους βλέπουμε στον ΚΥΑΔΑ όταν παίρνουν συσσίτιο και σε μια σειρά τέτοιες σκηνές που μπορούν να αντιμετωπιστούν. Εδώ θέλει συντονισμένη παρέμβαση. Να πιέσει ο Δήμος. Ο Δήμος δεν πίεσε. Αναγκάσθηκε. Σύρθηκε σε αυτή τη διαδικασία.

Ερ: Απαλλοτριώσεις. Πόσες ανεκτέλεστες αποφάσεις εκκρεμούν; Υπάρχει κίνδυνος μαζικών αποχαρακτηρισμών;

Απ: Επειδή γίνεται συζήτηση για τις αναπλάσεις. Μια συζήτηση που παρουσιάζει τη δυνατότητα να κάνουμε Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας στην Αθήνα. Αυτά δεν γίνονται. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι οι περίπου 80 χώροι που έχουν χαρακτηριστεί απαλλοτριώσιμοι, είτε για πλατείες, είτε για δρόμους, παιδικούς σταθμούς, είτε για σχολεία, να εκτελεστούν. Αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν εκτελέστηκε καμία απαλλοτρίωση. Δεν μπήκε το παραμικρό κονδύλι στον κωδικό τεσσάρων προϋπολογισμών του Δήμου για εκτέλεση απαλλοτριώσεων. Στο όνομα του ότι δεν έχουμε λεφτά. Όμως, δεν είναι έτσι. Ο Δήμος έδωσε, μόλις στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, 240.000 ευρώ για να αποκτήσει το πακέτο του ΙΕΚ του Δήμου. Δόθηκαν λεφτά στην Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου. Υπάρχουν πολλά που μπορείς να πεις. Αυτό που είναι σήμερα κρίσιμο, είναι με την κινητοποίηση του λαού να δεσμευτούν αυτοί οι χώροι. Να δημιουργήσουμε δεδομένα. Να μπουν σε έναν κωδικό στην υλοποίηση της εκτέλεσης αυτών των απαλλοτριώσεων. Μιλάμε για ένα ποσό γύρω στα 160 εκατ. ευρώ για να γίνει εκτέλεση απαλλοτριώσεων όλων αυτών των χώρων. Βεβαίως, αυτά τα λεφτά δεν υπάρχουν. Μπορείς, όμως, να γράψεις κονδύλια σιγά – σιγά. Και ταυτόχρονα με τη λαϊκή κινητοποίηση να δημιουργήσεις δεδομένα. Δεδομένα που τα χρειαζόμαστε γιατί μιλάμε για χώρος πολύτιμους, σε επίπεδο διαμερισμάτων και γειτονιάς, που δεν πρέπει να χαθούν.

Να μπεις σε μια διαδικασία εκτέλεσης απαλλοτριώσεων, που δεν μπορείς αυτομάτως να την κάνεις για όλους τους χώρους. Όμως μπορείς να ιεραρχήσεις από τη μια εντάσσοντας στον προϋπολογισμό κονδύλια που μπορεί να υπάρξουν και από την άλλη κινητοποιώντας τον λαϊκό παράγοντα, ώστε να δημιουργήσει δεδομένα.

Ερ: Είστε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Το κόμμα σας δίνει περισσότερο πολιτικό βάρος ή αυτοδιοικητικό στις εκλογές;

Η μάχη είναι πολιτική και στο δήμο και στην περιφέρεια και στις ευρωεκλογές. Είναι κουβάρι αξεδιάλυτο και τα τρία μαζί. Η πολιτική που υλοποιείται στους δήμους είναι το ευρω-ενωσιακό μοντέλο του «δήμου-επιχειρηματία» και αυτή την πολιτική την υλοποιούν και την υιοθετούν όλοι οι άλλοι υποψήφιοι των κομμάτων. Γι’ αυτό μιλάνε με εκθέσεις ιδεών ή με παραμύθια, και δεν μιλάνε για συγκεκριμένα θέματα: που σημαίνει χτυπάω τη φορομπηξία, κόβω την πορεία ιδιωτικοποίησης λειτουργιών, διώχνω τις ΜΚΟ από το Δήμο, αλλάζω μια σειρά δεδομένα που έχουν διαμορφώσει, ώστε να υπερασπιστώ το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, χωρίς ανταπόδοση. Μπορούν αυτά να γίνουν ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μπορούν. Αποτελούν αντικείμενο πάλης, διεκδίκησης, κινητοποίησης, αλλά και πολιτικής απόφασης και αποφασιστικότητας ότι αυτά τα αλλάζουμε. Παλεύουμε. Τα διεκδικούμε και τα αλλάζουμε.

Ερ: Ποιον θεωρείτε τον πιο επικίνδυνο αντίπαλό σας;

Απ: Δεν κάνουμε κατηγοριοποίηση των αντιπάλων μας.

Καταρχήν, θεωρούμε ότι οι αντίπαλοί μας έχουν έναν ενιαίο πολιτικό λόγο σε κρίσιμα ζητήματα. Φορομπηξία: Διάβαζα το πρόγραμμα του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι λόγω μνημονίου δεν μπορούμε, δεν συζητάμε για κρατικούς πόρους, τα έσοδά μας είναι τα τέλη. Έχουν κοινή τη λογική της ανταποδοτικότητας. Τη λογική της συνεργασίας, του συνεταιρισμού με ΜΚΟ. Τη λογική της σύμπραξης με ιδιώτες για να γίνουν έργα. Αυτό τους οδήγησε να ψηφίσουν ομόφωνα, εκτός από εμάς, στο Δημοτικό Συμβούλιο τη μελέτη για το Σταθμό Μεταφόρτωσης απορριμμάτων στον Ελαιώνα, την οποία θα φτιάξει μεγαλοεργολάβος που δραστηριοποιείται στο χώρο -ονόματα δεν λέμε- και το ψήφισαν ομόφωνα.

Αυτό το έργο, στη μελέτη του και με βάση τις εξελίξεις που είχαμε στο ΣτΕ, δεν μπορεί ούτε κατά το ήμισυ να πάρει τα σκουπίδια της Αθήνας. Η Αθήνα έχει γύρω στους 800 τόνους σκουπίδια. Ο σταθμός αυτός θα παίρνει 400 τόνους. Και μέσα σε αυτούς τους 400 τόνους, είναι υποχρεωμένος να παίρνει όλα τα σκουπίδια του Αιγάλεω, δηλ. γύρω στους 200 τόνους. Δηλαδή, γίνεται αυτό το έργο για 200 τόνους σκουπίδια από τα 800 που έχει η Αθήνα; Χώρια όλα τα άλλα που αναδείξαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Γι’ αυτό και ήμασταν και οι μόνοι που το καταψηφίσαμε. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι υπάρχει μεγάλη ενότητα θεμάτων που συμφωνούν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που έχουν υποψήφιους δημάρχους. Γιατί όλοι είναι υποψήφιοι κομμάτων στο δήμο της Αθήνας. Εκπρόσωπος της ενωμένης κεντροαριστεράς είναι ο κ. Καμίνης. Και από εκεί και πέρα, γίνεται και συγκεκριμένη πολιτική αντιπαράθεση με βάση το ιδιαίτερο στίγμα που δίνει ο καθένας.

Ερ: Ποιον θα στηρίξετε στο β’ γύρο των εκλογών, αν η Λαϊκή Συσπείρωση δεν έρθει στις δύο πρώτες θέσεις;

Απ: Δεν υπάρχουν τέτοια διλήμματα για το ΚΚΕ, τα οποία έχουμε κάνει καθαρά και επιβεβαιώνονται και με την πείρα του 2010. Τότε υπήρχε η λογική να διαλέξουμε τον Αριστερό κ. Καμίνη απέναντι στο Δεξιό κ. Κακλαμάνη. Είπαμε κανέναν από τους δυο και δικαιωθήκαμε. Γιατί και οι δύο κρίσιμα ζητήματα μαζί τα ψήφισαν. Και πρώτα απ’ όλα, τους προϋπολογισμούς του Δήμου.

Πηγή: ΑΠΕ- Μαρία Δεληθανάση

Tags: