17ο-διεθνές-φεστιβάλ-χορού-καλαμάτας-298707
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ | 14.07.2011 | 09:45

17ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Αυλαία σήμερα και μέχρι τις 21 του μήνα του 17ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Στο πρόγραμμά του περιλαμβάνονται έξι παραγωγές, τις οποίες παρουσιάζουν σε οκτώ παραστάσεις σχήματα και δημιουργοί από πέντε χώρες: τη Γαλλία, τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Ελλάδα. Μία από τις παραγωγές που θα παρουσιαστούν είναι συμπαραγωγή του Φεστιβάλ.

Περιλαμβάνει, επίσης, τρία σεμινάρια-εργαστήρια για επαγγελματίες και σπουδαστές ανώτερου επιπέδου με εκπαιδευτές από την Ολλανδία, την Ισπανία και την Ελλάδα.

Οι χώροι που θα φιλοξενήσουν τις παραστάσεις του 17ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας είναι το Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας και το Γυμναστήριο Πολυκλαδικού Λυκείου Καλαμάτας.

Οι παράλληλες εκδηλώσεις, το σεμινάριο και τα εργαστήρια θα φιλοξενηθούν στους εξής χώρους: Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, Ζουμπούλειο Μέγαρο, Εθνικό Στάδιο Καλαμάτας, Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας, Γυμνάσιο Παραλίας.

Παράλληλες εκδηλώσεις

Μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις διανθίζει το πρόγραμμα των παραστάσεων προσδίδοντας παράλληλα στην πόλη τη γιορτινή ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ.

Η Παραλία της Καλαμάτας, σημείο αναφοράς της πόλης, θα ζωντανέψει με μια χορευτική βραδιά χιπ-χοπ από τους BTWINS, ένα ντούο με ιδιαίτερο ταλέντο στο να ξεσηκώνει τους θεατές (στο πλαίσιο του προγράμματος, οι B-TWINS θα εμφανιστούν και στο κομμάτι του Βαγγέλη Κατσούλη στην παράσταση Projections με το σύνολο κρουστών του Δημήτρη Δεσύλλα).

Μια αύρα μουσικής θα δροσίσει την πόλη με τους χορούς για ένα πιάνο, δύο πιανίστες και τέσσερα χέρια, που θα ερμηνεύσουν οι πιανίστες Μαρία Παπαπετροπούλου και Jacques Bernier – έργα των Σούμαν, Μπραμς, Ντεμπυσσύ και Ντε Σεβεράκ για τέσσερα χέρια.

Σ’ έναν κήπο, υπό το φως των αστεριών, οι μικροί και μεγάλοι φίλοι του φεστιβάλ θ’ απολαύσουν για δύο βραδιές «λαϊκά παραμύθια από τις γωνιές του κόσμου, που απαντούν στο πώς και εξηγούν το γιατί», όπως εξηγεί η Λίλλυ Τριαντάρη, που θα τα αφηγηθεί με τη συνοδεία των κρουστών της Πέπης Αλεξανδροπούλου στην παράσταση Και ο άνεμος ψιθύρισε μια χούφτα παραμύθια…

Η Maaike Bleeker, επίσημη καλεσμένη του Φεστιβάλ για να διδάξει το εργαστήρι «Ο χορός ως τρόπος σκέψης», θα δώσει και μια ανοιχτή διάλεξη στο ευρύ κοινό. Επίσης, θα συντονίσει τη συζήτηση των θεατών με τη χορογράφο Ivana Müller μετά την παράστασή της στη σειρά των εκδηλώσεων «Συναντήστε τους καλλιτέχνες».

Στο πρόγραμμα των παράλληλων εκδηλώσεων περιλαμβάνονται προβολές σημαντικών χορογραφικών έργων σε βίντεο (λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα).

Με την ευκαιρία του χορογραφικού εργαστηρίου «7+1», θα προβληθούν επίσης και αποσπάσματα από παλιότερες χορογραφίες των ομάδων που συμμετέχουν (Amorphy, Lemurius, Νταλίκα, Πρόσχημα, Φοra etc.), ώστε κοινό και συμμετέχοντες να προσεγγίσουν καλύτερα το χορογραφικό στιλ κάθε ομάδας. Στις παράλληλες εκδηλώσεις εντάσσεται επίσης και η παράσταση του χορογραφικού εργαστηρίου «7+1» με όλους τους συμμετέχοντες επί σκηνής – ή καλύτερα «επί τερέν», αφού θα γίνει στο Εθνικό Στάδιο Καλαμάτας.

Το πρόγραμμα με μια ματιά…

Βαθυστόχαστη και ταυτόχρονα ανάλαφρη, πολιτική, κωμική, πικρή, αυθεντική και ανθρώπινη, η παράσταση «Babel (words)» που υπογράφουν από κοινού ο Σίντι Λάρμπι Τσερκάουι και ο Νταμιάν Ζαλέ ανοίγει το πρόγραμμα του 17ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

Χτίζοντας και γκρεμίζοντας αόρατους πύργους, μέσα στο υπέροχο, ευρηματικό σκηνικό του Άντονυ Γκόρμλεϋ, μια παλλόμενη ανθρωπότητα, σκληρή, τρυφερή, ολοζώντανη και σε όλο της το μεγαλείο, ξαναζεί επί σκηνής μια Βαβέλ αντεστραμμένη, μια Βαβέλ των ονείρων, της συμφιλίωσης και της συμβίωσης· μια Βαβέλ πολύχρωμη και πολυφωνική σαν το ανομοιογενές πλήθος του πλανήτη. Εκεί, την ασυνεννοησία καταργεί η ευεργετική παρέμβαση της μουσικής.

Ο Σίντι Λάρμπι Τσερκάουι δεν χρειάζεται συστάσεις στο ελληνικό κοινό: είναι το παιδί-θαύμα της βελγικής σκηνής, το οποίο ενηλικιώθηκε. Ο Νταμιάν Ζαλέ, συνεργάτης του Τσερκάουι από την αρχή, μας είναι επίσης γνωστός από το Davant, που παρουσιάστηκε (επί Παραολυμπιακών) το 2004.

Πόσον καιρό μπορεί να κρατήσει μια υπόκλιση; Ευρηματικό, αστείο και μαζί μελαγχολικό, το «Playing Ensemble Again and Again» παρουσιάζει μια ομάδα ηθοποιών που, καθώς υποκλίνονται, διασχίζουν το χρόνο, τη μνήμη και την κοινή εμπειρία. Η Ivana Müller, η δημιουργός του, έκανε την εμφάνισή της στην κεντροευρωπαϊκή σκηνή του ζωντανού θεάματος πριν από περίπου δέκα χρόνια. Τα έργα της, ορόσημα της σύγχρονης ερευνητικής δημιουργίας, χαρακτηρίζονται από την ανατρεπτική και αποκαλυπτική χρήση του λόγου.

Οι sinequanon είναι μια ομάδα που έχει γράψει ιστορία στο χώρο του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα. Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας τούς ανέθεσε τη χορογραφία του έργου «Okho» του Ιάνη Ξενάκη. Το κομμάτι εντάσσεται σε μια μουσική βραδιά με έργα για κρουστά των John Cage, Ιάνη Ξενάκη, Yoshihisha Taïra και Βαγγέλη Κατσούλη, τα οποία θα ερμηνεύσει ζωντανά το σύνολο κρουστών ΤΥΠΑΝΑ του Δημήτρη Δεσύλλα.

Η συνολική παράσταση ονομάζεται «Projections» και σκοπεύει να μας ταξιδέψει στις ρίζες μας μέσω του ήχου των κρουστών: της τάμπλα, των αφρικανικών τζέμπε, των θιβετιανών ρινς και μιας πληθώρας οργάνων από ένα μεγάλο πολυπολιτισμικό φάσμα, γνωστών και άγνωστων στο ευρύ κοινό.

Με σπουδές θεατρολογίας και χορογραφίας και με πέντε έργα στο ενεργητικό της, η Πατρίσια Απέργη είναι μια φρέσκια παρουσία στα ελληνικά πράγματα του χορού.

Η παράσταση «d.όπα!» που χορογράφησε για την ομάδα της, τους Αερίτες, είναι ένα σπάνιο δείγμα διεισδυτικής καλλιτεχνικής ματιάς σε θέματα όπως η εθνική υπερηφάνεια, ο τρόπος διασκέδασης των Ελλήνων ή ο ανταγωνισμός μεταξύ τους. Διαπραγματεύεται δηλαδή την ταυτότητα του σύγχρονου Νεοέλληνα και την καταγωγή της θέτοντας παράλληλα το ερώτημα: «Πόσα ”όπα” μας χρειάζεται να ψιθυρίσουμε μέχρι να σηκωθούμε;»

Ο επόμενος επισκέπτης του προγράμματος είναι ο Κριστιάν Ριζό: αναμφίβολα μια από τις πιο σημαντικές μορφές της σύγχρονης τέχνης στη Γαλλία. Τα έργα του αινιγματικά, μυστηριώδη, γεμάτα ερωτηματικά, τελετουργίες και σύμβολα, στα όρια της ένωσης του πραγματικού με το φανταστικό, μιλούν για τη σχέση μας με το χρόνο και με τις πιο ανεξερεύνητες περιοχές του ασυνείδητου. Στο «b.c, janvier 1545, fontainebleau», μια αργή, νυχτερινή τελετουργία γεμάτη ακατανόητη μαγεία μάς εισάγει στο αινιγματικό και μυστικό σύμπαν του χορογράφου και εικαστικού καλλιτέχνη.

Με καλές συστάσεις στο κοινό της Καλαμάτας, ο ισραηλινός Χόφες Σέχτερ, τρομερό παιδί της βρετανικής σκηνής, χαρτογραφεί τους μηχανισμούς εξουσίας, την υποταγή και την αντίσταση στο νέο έργο του «Political Mother», που κλείνει φέτος το Φεστιβάλ.

Το δυναμικό σάουντρακ που υπογράφει ο ίδιος ερμηνεύεται από ένα ροκ συγκρότημα και μια στρατιωτική μπάντα επί σκηνής. Δέκα χορευτές ζωντανεύουν με καταιγιστική κίνηση ετερόκλητα στιγμιότυπα από πλήθη που εξεγείρονται, ροκ συναυλίες, δημαγωγούς σε παροξυσμό, ζευγάρια που αγαπιούνται, αιχμάλωτους σε απόγνωση: μια πρόσκληση ν’ αναλογιστούμε τις πολιτικές αντιφάσεις της ανθρώπινης συνύπαρξης.