ποτάμι-πυρά-κατά-του-ευλογημένου-δημ-461303
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | 08.11.2018 | 14:46

Ποτάμι: Πυρά κατά του «ευλογημένου δημοσίου» -Κατά των 10.000 προσλήψεων

Με αφορμή τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας για τη βελτίωση των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης για την προαγωγή της κινητικότητας των εργαζομένων μεταξύ των κρατών-μελών, ο Αντιπρόεδρος του Ποταμιού και Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Γιώργος Μαυρωτάς, υπενθύμισε ότι πρώτο το Ποτάμι πρότεινε και υποστήριξε την ανάγκη ενίσχυσης του 2ου πυλώνα ασφάλισης (επαγγελματική ασφάλιση), αλλά και του 3ου πυλώνα (ιδιωτική ασφάλιση).

Αναφερόμενος στην τροπολογία της Κυβέρνησης για την εφάπαξ καταβολή αναδρομικών, είπε ότι η εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων δεν πρέπει να γίνεται με πανηγυρικό τρόπο, γιατί όσοι είναι εκτός δημοσίου εξακολουθούν να υφίστανται μεγάλες πιέσεις.

Ο κ. Μαυρωτάς σχολίασε τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, κ. Τζανακόπουλου, ο οποίος εξήγγειλε προσλήψεις 10,000 ατόμων στο δημόσιο μετά τη συμφωνία του κ. Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο, λέγοντας σκωπτικά ότι μετά την «Κάθοδο των Μυρίων» του Ξενοφώντα και το «Θάλαττα – θάλαττα!», τώρα το έργο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι «Η πρόσληψις των μυρίων» και το «Διορισμός – Διορισμός!». Δηλαδή, όπως συμπλήρωσε, περάσαμε από το «Οι Μύριοι από την Κύρου Ανάβασις στην Αλέξη Ανάκαμψις».

Όπως είπε, το κακό είναι ότι η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για προσλήψεις στα μετόπισθεν του δημοσίου και όχι εκεί που είναι οι πραγματικές ελλείψεις, δηλαδή στην πρώτη γραμμή. Έτσι, θα συνεχίσουν να ξεζουμίζονται οι φιλότιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και να αδιαφορούν οι υπόλοιποι, αφού καμία αξιολόγηση δεν υπάρχει. Όπως είπε, «ζούμε τις μέρες του ευλογημένου δημοσίου» και αυτό γιατί η μυρωδιά των εκλογών αιωρείται στον αέρα.

Τέλος, αναφέρθηκε και στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι ποτέ δεν έχουν δει κάτι από αυτήν την Κυβέρνηση και το μόνο που βλέπουν είναι συνεχής υπερφορολόγηση, ώστε να δίνονται επιδόματα. Αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά να μην έχουν κίνητρο για εργασία, αφού όσα παράγουν πάνε σε φόρους και εισφορές.