πανικός-στο-μαξίμου-11-βουλευτές-της-νδ-407265
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | 10.04.2021 | 15:49

Πανικός στο Μαξίμου: 11 βουλευτές της ΝΔ σε κοινή δήλωση υπέρ Κ.Καραμανλή!

Πανικός επικρατεί τις τελευταίες ώρες στο Μέγαρο Μαξίμου μετά το κοινό μέτωπο που σχημάτισαν Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς για τα ελληνοτουρκικά.

Μετά τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, με δηλώσεις στην εφημερίδα “Δημοκρατία” τους 11 βουλευτές της ΝΔ τάσσονται υπέρ της θέσης του Κώστα Καραμανλή, ταράζοντας ακόμα περισσότερο το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Στην εφημερίδα τοποθετούνται οι: Ευριπίδης Στυλιανίδης, Όλγα Κεφαλογιάννη, Νικήτας Κακλαμάνης, Σάββας Αναστασιάδης, Γιώργος Κουμουτσάκος, Γιώργος Βλάχος, Στέφανος Γκίκας, Ανδρέας Κουτσούμπας, Κώστας Γκιουλέκας, Γιώργος Βαγιωνάς και Κωνσταντίνος Κυρανάκης.

Οι 11 γάλάζιοι βουλευτές τοποθετούνται υπέρ της δήλωσης Καραμανλή και μάλιστα διαμηνύουν στο Μέγαρο Μαξίμου πως η μόνη αποδεκτή διαφορά με την Τουρκία είναι η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ.

Οι “Σημιτικοί” του Μητσοτάκη

Ουσιαστικά η ύπουλη επίθεση που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚογενές περιβάλλον Μητσοτάκη στον πρώην πρωθυπουργό μέσω του Κώστα Σημίτη τους γύρισε μπούμερανκ, καθώς ο Κώστας Καραμανλής παρά την μεγάλη υπομονή του έκρινε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να απαντήσει και μάλιστα ηχηρά, όχι για να υπερασπιστεί τον εαυτό του αλλά τα εθνικά συμφέροντα.

Έτσι σε μία επίδειξη ισχύος έθεσε εκείνος στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη την κόκκινη γραμμή στα ελληνοτουρκικά.

Στο Μαξίμου δεν είχαν υπολογίσει ο πως ο Κώστας Καραμανλής είναι ένας ηγέτης ο οποίος έχει μεγάλη απήχηση όχι μόνο στη Νέα Δημοκρατία αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία και μάλιστα σε όλο το πολιτικό της φάσμα, καθώς του πιστώνεται μετριοπάθεια στο εσωτερικό αλλά και αδιαπραγμάτευτη πατριωτική στάση στην εξωτερική πολιτική.

Συλιανίδης: Η ιστορία δεν παραγράφεται

Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στο “καραμανλικό” στρατόπεδο είναι η δήλωση του πρώην υπουργού και στενού συνεργάτη του Κώστα Καραμανλή, Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος τονίζει χαρακτηριστικά: “Η ιστορία δεν παραγράφεται, δεν διαγράφεται και κυρίως δεν εξωραΐζεται εκ των υστέρων, προκειμένου να «δικαιώσει» τα λάθη των πρωταγωνιστών της.

Από τα Ίμια το 1996 και τη Μαδρίτη το 1997 μέχρι το Ελσίνκι το 1999, η Κυβέρνηση Σημίτη εγκλώβισε την Ελλάδα σε μια λάθος στρατηγική που αποδέχονταν «γκρίζες ζώνες» εντός της Ελληνικής κυριαρχίας, αναγνώριζε «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο» και άφηνε χώρο η Τουρκία να διαμορφώσει μονομερώς και αφθαίρετα την ατζέντα των Ελληνοτουρκικών διαφορών, χωρίς Συνυποσχετικό και φυσικά με ανοιχτή την απειλή πολέμου (CASUS BELLI), εάν η Ελλάδα ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα της που πηγάζουν από το διεθνες δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.
Η «δέσμια εντολή» που επιδίωξε να εδραιώσει η Κυβέρνηση Σημίτη για να εγκλωβίσει την Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, αγνοώντας τη διαχρονική και διακομματική Ελληνική θέση «περί μίας και μόνης διαφοράς, αυτής της οριοθέτησης Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ», αποδοκιμάστηκε από τον Ελληνικό Λαό το 2004 και ανέδειξε μια παλιά στρεβλή νοοτροπία κάποιων πολιτικών κύκλων που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τις διεθνείς σχέσεις της Πατρίδας μας ως προσωπικές δημόσιες σχέσεις, θεωρώντας επιτυχία, όχι την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, αλλά την εύνοια του διεθνούς παράγοντα σε προσωπικό ή μικροκομματικό επίπεδο.
Η Κυβέρνηση Κ.Καραμανλή μετά το 2004 αποδεσμεύτηκε από το Ελσίνκι. Αποκατέστησε την εθνική αξιοπρέπεια της Ελλάδας και το δικαίωμα της να αποφασίζει τουλάχιστον για τα θέματα που την αφορούν. Εδραίωσε μια νέα στρατηγική που αντιμετώπιζε ως Ευρω-τουρκικά ζητήματα τις παλιές Ελληνο-τουρκικές διαφορές. Η Ελλάδα από κρινόμενος, κατέστη κριτής της ενταξιακής πολιτικής της Τουρκίας, βασίζοντας την ετυμηγορία της στα προαπαιτούμενα της καλής γειτονίας και φυσικά του σεβασμού από τη γείτονα του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.
Αποτέλεσμα αυτής της περήφανης και ρεαλιστικής πολιτικής ήταν η αποκατάσταση του διεθνούς κύρους της Χώρας μας, η οποία εξελέγη παμψηφεί στα Μη Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλειας του ΟΗΕ και βέβαια η σημαντική βελτίωση και των ίδιων των σχέσεων με την Τουρκία, που συνειδητοποίησε ότι η Ελλάδα είναι ένας ισχυρός γείτονας τον οποίο χρειάζεται ως γέφυρα προς τη Δύση. Η Στρατηγική αυτή επιλογή επιβεβαιώθηκε το 2014 από την Κυβέρνηση Σαμαρά, όταν ως Υπουργός Εξωτερικών ο Ευ. Βενιζέλος δήλωσε στα Ηνωμένα Έθνη, ότι η χώρα μας δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης για θέματα εδαφικής μας κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών μας υδάτων.
Η εκ των υστέρων απόπειρα στρέβλωσης της πραγματικότητας δεν αγγίζει τη Νέα Δημοκρατία, η οποία διαχρονικά ταυτίστηκε με τις κορυφαίες Εθνικές Επιλογές. Η αποδεδειγμένη αντοχή που επιδεικνύει αυτή η Παράταξη στο χρόνο, οφείλεται σε αυτή ακριβώς την αξιακή προσέγγιση που τότε έκανε η Κυβέρνηση Καραμανλή: αποφάσισε χωρίς να υπολογίσει το προσωπικό ή πολιτικό κόστος, έχοντας το βλέμμα στραμμένο όχι στις επόμενες εκλογές, αλλά στις επόμενες γενιές λογοδοτώ της όχι μόνο στο Λαό αλλά κυρίως στο Έθνος.