Ο ανασχηματισμός, οι «Ιφιγένειες» και το αδιέξοδο του Κ. Μητσοτάκη

Η αλλαγή του στρατηγικού σχεδιασμού του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι εμφανής. Η στροφή του από τη λογική της αυτοδυναμίας στη λογική των κυβερνήσεων συνεργασίας αποτελεί,  αναμφίβολα, έναν πολιτικό ελιγμός. Κρύβει, όμως, και μια παραδοχή, από μέρους του, των νέων πολιτικών συσχετισμών όπως αυτές αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.

Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να δεις τις δημοσκοπήσεις. Φαίνεται από μια απλή βόλτα στα σούπερ μάρκετ, στις λαϊκές αγορές, ακούγεται στη μουρμούρα στην ουρά στα βενζινάδικα. .

Το Μέγαρο Μαξίμου εξέπεμψε, εχθές, μηνύματα ανασχηματισμού. Αυτή φαίνεται να είναι η επόμενη επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη σε μια προσπάθεια να φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά της κυβέρνησης. Ο Πρωθυπουργός δείχνει να έχει βρει και τις «Ιφιγένειες» του. Άδωνις Γεωργιάδης και Στέλιος Πέτσας κρεμάστηκαν στα μανταλάκια.

Είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Για τον Στέλιο Πέτσα υπήρξαν δημοσιεύματα που κατέγραφαν δυσφορία του πρωθυπουργικού επιτελείου προς το πρόσωπο του. Αλλά ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι απλή περίπτωση. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το τελευταίο διάστημα εκπέμπει τοξικότητα. Αλλά ποιος αμφιβάλλει ότι είναι ένας από αυτούς που συμμαζεύουν και τα (ακρο)δεξιά αμάζευτα; Εκτός κυβέρνησης και αδιάφορος ίσως να αποδειχθεί μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη.

Το χαρτί του ανασχηματισμού δεν είναι, σε κάθε περίπτωση, εύκολη υπόθεση. Και δεν υπάρχει προηγούμενο ανασχηματισμού που ανέτρεψε πολιτικές τάσεις και πολιτικά δεδομένα.  Στην περίπτωση, μας ριζικές αλλαγές στο τέλος του κύκλου μιας κυβέρνησης δεν γίνονται, αυτά γίνονται στην αρχή. Ο ανασχηματισμός αν θα σημάνει κάτι αυτό θα είναι η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί σε ένα αδιέξοδο. Τα όπλα στη φαρέτρα του εξαντλούνται.

Απέρριψε, αν και σκέφτηκε τις προτάσεις, τόσο για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες όσο και για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Τις κάλπες τον Μάιο τις έκαψε έτσι κι αλλιώς ο πόλεμος. Αν ήταν ένας πόλεμος-εξπρές το σκηνικό θα ήταν διαφορετικό. Το ζήτημα αλλαγής του εκλογικού νόμου το έκλεισε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης. Αν χρειαστεί να το ανοίξει ξανά θα πρέπει να επικαλεστεί ένα σοβαρό λόγο. Και αυτός δεν είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ στις εκλογές.

Τώρα, λοιπόν, όπως λέει, θα πάει σε εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Αβέβαιος για το αν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες επιτρέψουν στην κυβέρνησή του να βγει από τον κύκλο φθοράς στον οποίο έχει εισέλθει ή την χώσουν ακόμα πιο βαθιά. Βεβαίως στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Και οι θεσμικότητα δεν είναι θέσφατο. Ορισμένοι, περί το Μέγαρο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι στην αρχή του καλοκαιριού τα πάντα θα ξαναγραφτούν από την αρχή.