Κυβέρνηση τεχνοκρατών: Σενάρια για Στουρνάρα, Σχοινά, Βενιζέλο προκαλούν παράκρουση στο Μαξίμου

Κυβέρνηση τεχνοκρατών: Αναταραχή έχουν προκαλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου δημοσιεύματα περί κυβέρνησης «τύπου Παπαδήμου» προκειμένου να διαχειριστεί τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης ή προκειμένου να υπάρξει σταθερή κυβέρνηση μετά τις πρώτες και τυχόν δεύτερες εκλογές, εφόσον η Νέα Δημοκρατία αναδειχτεί πρώτη δύναμη σε αυτές.

Το δημοσίευμα του Euractiv, μάλιστα, ότι κύκλοι της Κομισιόν πιέζουν για τεχνοκρατική κυβέρνηση στην Ελλάδα προκάλεσε έντονο εκνευρισμό στο πρωθυπουργό περιβάλλον, και -σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες- ζητήθηκε διάψευση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Στο παρασκήνιο, πάντως, ήδη «κυκλοφορούν» τα βασικά ονόματα που θα μπορούσαν να είναι οι Έλληνες… Ντράγκι, καθώς στην Ιταλία έχει ήδη εφαρμοστεί το σχετικό μοντέλο.

Αυτά είναι:

Ο Γιάννης Στουρνάρας, είναι πάντοτε ένα από τα πρώτα πρόσωπα που θα μπορούσε να παίξει με επάρκεια τον ρόλο αυτό. Διαθέτει την πλήρη εμπιστοσύνη των αγορών, των Βρυξελλών, της μεγάλης επιχειρηματικής τάξης της χώρας, έχει δώσει «δείγματα» στη διαχείριση ως υπουργός Οικονομικών στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την περίοδο των μνημονίων, θεωρείται στην Ευρώπη ένας « πολύ επιτυχημένος Διοικητής Κεντρικής Τράπεζας», ενώ στα υπόλοιπα θέματα (πχ εξωτερική πολιτική, δικαιώματα κοκ) κινείται στο πλαίσιο της πολιτικής των «εκσυγχρονιστών» του Κώστα Σημίτη. Ο ίδιος δεν έχει κρύψει ποτέ ότι έχει «έρωτα με την πολιτική», ενώ τελευταία οι σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου μαζί του δεν είναι τόσο θερμές όσο παλιά. Όσοι τον γνωρίζου καλά επιμένουν πως ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, αν και φαίνεται στη δεύτερη θητεία του ως κεντρικός τραπεζίτης να «έχει ηρεμήσει» και να μην αναζητά πολιτικό ρόλο, «δύσκολα θα έλεγε όχι σε μια τέτοια πρόταση», με τον ίδιο ωστόσο να είναι αδιάφορος και να μην ασχολείται με τα σενάρια αυτά.

Ο Μαργαρίτης Σχοινάς, επίσης, είναι ένα από τα ονόματα που μπαίνουν στο τραπέζι στις συζητήσεις που γίνονται για το ποιος θα μπορούσε να είναι ο Έλληνας… Ντράγκι. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, που δεν διαθέτει το ρόλο που αρχικά είχε διαφημιστεί ότι θα έχει στην Επιτροπή υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μάλλον δείχνει να κολακεύεται από τις σχετικές συζητήσεις. Σίγουρα, πάντως, δεν θα έλεγε «όχι» σε τυχόν πρόταση να είναι ο Έλληνας… Ντράγκι, αν και μια τέτοια πρόταση προϋποθέτει παρέμβαση των Βρυξελλών, καθώς ο νυν Επίτροπος έχει ως χάντικαπ την ελάχιστη σχέση με τη χώρα και το πολιτικό της σύστημα.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι για κάποιους το «φαβορί» για έναν τέτοιο ρόλο. Έχει δοκιμαστεί στις πολιτικές θέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, διαθέτει ισχυρή επιρροή στην αστική τάξη της χώρας και εκτίμηση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά και την πολιτική εμπειρία και το πολιτικό ένστικτο που απαιτείται για μια τέτοια αποστολή. Για κάποιους κύκλους μάλιστα μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί τη μόνη ευκαιρία στο παρόν χρονικό διάστημα να επανέλθει πρωταγωνιστικά στην κεντρική πολιτική σκηνή, από τη στιγμή που δεν προτάθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και από τη στιγμή που έχει απορρίψει τη στρατηγική να ηγηθεί κόμματος. Για τους ίδιους κύκλους, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εργάζεται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση – τα «Παιχνίδια Εξουσίας» έχουν γράψει προ ημερών για το τι πιστεύει το Μέγαρο Μαξίμου για τον Ευάγγελο.

«Άγνωστος Χ», παρότι ακούγονται και άλλα ονόματα, δεν φαίνεται να υπάρχει με αξιώσεις πάνω στο τραπέζι. Μάλιστα, όπως σχολιάζει στη στήλη του «Παιχνίδια Εξουσίας» (ieidiseis.gr) ο δημοσιογράφος Βασίλης Σκουρής, ίσως να είναι πιο ενδιαφέρον για ένα επόμενο ρεπορτάζ το ποιοι «άγνωστοι» συζητούν για την επιβολή του …Έλληνα Ντράγκι , καθώς θα δείξει τις υπόγειες και παρασκηνιακές -πλην όμως βαθιές- αλλαγές που συντελούνται στο πολιτικο-οικονομικό μπλοκ του 2011-2019.

Ο εκνευρισμός του Μεγάρου Μαξίμου για τα σχετικά σενάρια είναι κάτι παραπάνω από έντονος, καθώς, κυρίως, αποτυπώνουν κλίμα αποσυσπείρωσης και αμφισβήτησης της κυριαρχίας Μητσοτάκη, κλονίζοντας τα έως σήμερα «δεδομένα» της πολιτικής του κυριαρχίας.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι στο πρωτοσέλιδό της η «Κυριακάτικη Δημοκρατία», κάνει λόγο αφενός μεν για «Ενέδρα Στουρνάρα στον Μητσοτάκη», αλλά και για «Δούρειους Ίππους» που προωθούν την κυβέρνηση τεχνοκρατών.

Από τη μία η εφημερίδα υποστηρίζει ότι «ο Μαργαρίτης Σχοινάς ονειρεύεται να γίνει Παπαδήμος» και από την άλλη αναφέρει ότι «η Ντόρα εισηγείται διέξοδο σωτηρίας και πρόωρες κάλπες».

Παράλληλα σημειώνουν τους «μηχανισμούς» στήριξης του Μητσοτάκη, ενώ θυμίζουν τους «νταβατζήδες της διαπλοκής» του Κώστα Καραμανλή σημειώνοντας πως τα ποσά από το ταμείο στήριξης είναι πολλά.

«Ποιοι ήταν αυτοί που σιωπηρά ή φωναχτά στήριξαν τον Μητσοτάκη από το 2019 και μετά;

Οι γνωστοί-άγνωστοι «νταβατζήδες της διαπλοκής» που έλεγε κάποτε ο Καραμανλής», αναφέρουν μεταξύ άλλων.

Το άρθρο του antinews:

Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από μια κυβέρνηση κι από έναν πρωθυπουργό να συζητιέται έντονα και όχι μόνο παρασκηνιακά, το σενάριο συγκυβέρνησης;

Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από το να μιλούν ήδη όλο και περισσότεροι ότι χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση με περισσότερα κόμματα, κι ένα πρωθυπουργός «δοτός», κι όχι εκλεγμένος προκειμένου να κυβερνήσει τη χώρα;

Δείτε ακόμη:

«Ελεύθεροι Άνθρωποι»: Συνέδριο στις 25-26 Φεβρουαρίου με νέο λογότυπο (φωτο)

Λοβέρδος κατά Ανδρουλάκη: «Εγώ δεν είμαι ισαποστάκιας»

Κι όμως, 2,5 χρόνια μετά από μια μεγάλη νίκη για τη Νέα Δημοκρατία, αυτό που συζητιέται είναι πότε θα αποχωρίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το Μέγαρο Μαξίμου και ποιος θα γίνει ο… Ντράγκι της Ελλάδας.

Θα είναι ο Γιάννης Στουρνάρας; Θα είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος; Θα είναι ο Μαργαρίτης Σχοινάς; Ή θα είναι κάποιος άλλος τεχνοκράτης – έκπληξη ο οποίος θα αναλάβει το ρόλο του Λουκά Παπαδήμου της νέας εποχής;

Είναι λοιπόν η συζήτηση δείγμα του πόσο χάλια τα πάει η κυβέρνηση σε πολλούς τομείς, αλλά και δείγμα ότι χάνει τη στήριξη που είχε σε Ελλάδα και Βρυξέλλες από τα γνωστά και ΣΥΓΚΥΒΕΡΚΥΒΕΡΝΗΣ άγνωστα συμφέροντα.

Το δημοσίευμα του Euractiv περί άρσης της εμπιστοσύνης της Κομισιόν στον Μητσοτάκη ως προς το αν θα μπορούσε να διαχειριστεί το Ταμείο Ανάκαμψης, και η εσπευσμένη διάψευση από τις Βρυξέλλες ήρθε να αναδείξει ένα μείζον πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση από εδώ και πέρα.

Κι αυτό δεν είναι άλλο από το «κλάδεμα» που έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν οι υποστηρικτές του Μητσοτάκη στην κυβέρνησή του.

Τα πράγματα είναι απλά, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε κόμμα που γίνεται κυβέρνηση. Κάποια συμφέροντα παίρνουν υποσχέσεις και δίνουν στήριξη. Όταν οι υποσχέσεις δεν υλοποιούνται ή όταν άλλα συμφέροντα μπαίνουν μπροστά και κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος της… προσοχής του Μαξίμου, τότε αρχίζει η γκρίνια.

Όταν τα πράγματα γίνονται πιεστικά, όταν η μοιρασιά που πρέπει να γίνει είναι μεγάλη, τότε… αίρεται η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και αναζητείται ο καλύτερος διαχειριστής της κατάστασης.

Με απλά λόγια: Τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης είναι πολλά. Πάνω κάτω πάνω από 70 δισ. ευρώ θα μοιραστούν τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Όχι βέβαια με τη μορφή επιδομάτων στους πολίτες. Αλλά με επιδοτήσεις σε επιχειρήσεις για να κάνουν μπίζνες, να αυξήσουν τις επενδυτικές κινήσεις τους, να προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ποιοι ήταν αυτοί που σιωπηρά ή φωναχτά στήριξαν τον Μητσοτάκη από το 2019 και μετά;

Οι γνωστοί-άγνωστοι «νταβατζήδες της διαπλοκής» που έλεγε κάποτε ο Καραμανλής.

Όχι όμως χωρίς… αποζημίωση. Και η αποζημίωση είναι οι δουλειές που πρέπει να γίνουν. Αν αυτές είναι μεγάλες, όπως του Ταμείου Ανάκαμψης, τότε προφανώς χρειάζεται και διαφορετική διαχείριση.

Οι υποσχέσεις του Μαξίμου πολλές, οι κινήσεις όμως και το αποτέλεσμα ελάχιστα. Βλέπουν οι νταβατζήδες ότι δεν κινείται ο μηχανισμός καλά. Ή βλέπουν ότι κάποιοι ετοιμάζονται να φάνε με χρυσά κουτάλια αλλά μεμονωμένα. Δηλαδή εκτιμούν ότι ο μηχανισμός του Μαξίμου μοιράζει την πίτα όπως ο ίδιος θέλει και αφήνει ξεροκόμματα στους άλλους.

Όλη αυτή η γκρίνια μεταφέρεται και στις Βρυξέλλες καθώς οι εγχώριοι νταβατζήδες έχουνε εκεί ομάδες επιρροής. Κοινώς κάνουν λόμπινγκ και μάλιστα μέσα και από ευρωβουλευτικά γραφεία.

Κάπως έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης αρχίζει να χάνει τη δύναμή του, που δεν είναι άλλη από τη στήριξη ή ανοχή που του παρέχουν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Κι αν συμβαίνει αυτό όντως, τότε οι εξελίξεις στα πολιτικά πράγματα θα είναι ραγδαίες.

Δε λέμε ότι θα ξαναζήσουμε το σκηνικό του 2010-2011 όταν ο Παπανδρέου έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και χωρίς εκλογές δημιουργήθηκε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο.

Ενδεχομένως, αυτό να συμβεί όταν θα γίνουν εκλογές. Κι όταν δε θα μπορεί η ΝΔ να σχηματίσει κυβέρνηση. Τότε, με πρόσχημα τη… σωτηρία της πατρίδος και με βασικό διακύβευμα τα πολλά λεφτά του Ταμείου, θα βρεθεί ένας πρόθυμος… σωτήρας για να μας σώσει όλους.

Ίσως, δε να είναι και καλύτερα έτσι. Από το να μοιράσει η Αγία Οικογένεια τα φράγκα στους κολλητούς, ας τα μοιράσει κάνας άλλος πιο σοβαρός.

Όλο αυτό το σκηνικό, πάντως, ήδη προετοιμάζεται. Το δημοσίευμα του Euractiv ήταν απλώς ο προπομπός.

Και οι προειδοποιητικές βολές που ρίχνουν τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ, δείγμα του τι θα ακολουθήσει.

Το Μαξίμου παρακολουθεί με αγωνία όσα λέγονται και γράφονται. Γι’ αυτό και διαρρέει ότι δε θα δούμε εκλογές πριν το τέλος της 4ετίας. Κορόιδο είναι να χάσει τις 157 έδρες που έχει; Που θα τις ξαναβρεί;

Όταν, όμως το χρήμα θα ρέει straight through, που έλεγε και ο Ζαμπέτας, τότε θα ξεκινήσει το πραγματικό ζεϊμπέκικο της κυβέρνησης.