κουρτζίδης-επιστολή-έκκληση-για-το-μ-1002848
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | 22.03.2022 | 18:14

Κουρτζίδης: Επιστολή – έκκληση για το μέλλον των υγειονομικών

Ο πρόεδρος του ΕΛ.Α, Πάρις Κουρτζίδης παίρνοντας θέση για το ανοιχτό ζήτημα των υγειονομικών οι οποίοι βρίσκονται σε αναστολή και κινδυνεύουν με απόλυση, με επιστολή-παρέμβασή προς τον πρόεδρο της Βουλής, η οποία κοινοποιείται στον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τους υπόλοιπους αρχηγούς κομμάτων, τους βουλευτές αλλά και προς όλα τα στελέχη της κυβέρνησης, ζητά (τεκμηριώνοντας το γιατί) να μη συνεχιστεί άλλο το ανάλγητο και αυταρχικό μέτρο της αναστολής εργασίας σε βάρος 7.000 και πλέον ελεύθερων ανθρώπων.

Σε κάθε περίπτωση, ο κύριος Πάρις Κουρτζίδης ως πρόεδρος του Κινήματος ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΕΛΑ) δηλώνει χωρίς κανέναν αστερίσκο ότι όποιος τυχόν απολυθεί θα πρέπει να αποκατασταθεί και να επανέλθει στην εργασία του και δη στον υγειονομικό του τομέα, αμέσως μόλις η παρούσα κυβέρνηση γίνει παρελθούσα. Προτρέπει δε τους πολιτικούς αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων να δεσμευθούν από τώρα γι’ αυτό με δημόσια δήλωσή τους.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής-παρέμβασης του προέδρου του Κινήματος ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, κ. Πάρι Κουρτζίδη:

Αξιότιμε κύριε πρόεδρε της Βουλής,

κύριε πρωθυπουργέ,

κύριε αρχηγέ της αξιωματικής αντιπολίτευσης,

κύριοι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων,

κύριες και κύριοι βουλευτές,

η εργασία, η σίτιση, η στέγαση, η ιατρική περίθαλψη, η αξιοπρεπής διαβίωση, αποτελούν αναπαλλοτρίωτα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που κάθε άτομο δικαιούται από τη στιγμή της γέννησής του, απλώς και μόνο επειδή είναι ανθρώπινο ον.

Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται αστικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα. Θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα είναι το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, η ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και η ισότητα ενώπιον του νόμου.

Η δε αναγνώριση της αξιοπρέπειας είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας.

Παρ’ αυτά, τα ανωτέρω δικαιώματα, όπως και αυτό περί κοινωνικής δικαιοσύνης, ακόμη και στις ημέρες μας αποτελούν βασικά ζητούμενα. Εξακολουθούν δυστυχώς να αποτελούν ζητούμενα ακόμη και στη χώρα αυτή που γέννησε τον πολιτισμό, τη δημοκρατία και τη λογική.

Η αφορμή, η βασική αιτία, αυτής της επιστολικής παρέμβασης, την οποία σας παρακαλώ να τη δεχτείτε ως έκκληση, προκειμένου κυβέρνηση και ελληνικό κοινοβούλιο να αλλάξουν ρότα επ’ αυτού του ανθρώπινου ζητήματος, έστω και τώρα, την ύστατη ώρα, αφορά πρωτίστως στην αναστολή σύμβασης εργασίας, που ισχύει για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, οι οποίοι οδηγούνται στην ανεργία και την εξαθλίωση!

Προ ολίγων ημερών, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, είπε σε συνέντευξή του ότι «δεν είναι στην σκέψη της κυβέρνησης η επέκταση της αναστολής εργασίας σε όσους δεν έχουν κάνει την ενισχυτική δόση του εμβολίου».

Για τους δε υγειονομικούς που δεν έχουν εμβολιαστεί και στις 31 Μαρτίου 2022 λήγει η αναστολή σύμβασης, δήλωσε ότι «η κυβέρνηση ή θα παρατείνει την διορία αυτή ή

θα πει ότι είναι προαπαιτούμενος ο εμβολιασμός για να προσφέρει κάποιος τις υπηρεσίες του στο ΕΣΥ». Ήτοι, όποιος δεν εμβολιαστεί, θα πρέπει να απολυθεί!

Ωστόσο, ξέρετε ότι τέτοιου είδους αυταρχικές πρακτικές αφορούν άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα.

Ειλικρινά, αδυνατώ να δεχτώ και να πιστέψω ότι μόνο και μόνο για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων ή και γοήτρου η κυβέρνηση εμμένει σε εκβιαστικά διλήμματα. Αδυνατεί κάθε ανθρώπινος λογικός νους να δεχτεί ότι η κυβέρνηση με την έγκρισης της Βουλής των Ελλήνων έχει αφήσει τόσους μήνες χωρίς εργασία και χωρίς αμοιβή χιλιάδες ανθρώπους – ήρωες. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και ότι συνεχίζει να επιμένει σ’ έναν ανήθικο πολιτικό εκβιασμό, απειλώντας ότι δεν θα διστάσει να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους!

Η εκάστοτε κυβέρνηση έχει υποχρέωση να εμπνέει τον  λαό. Οφείλει να πείθει και να νουθετεί, αλλά με δημοκρατικό τρόπο και λόγο, με ρεαλισμό, με λογική, με ανθρωπιά.

Η εκάστοτε κυβέρνηση έχει ιερή υποχρέωση, έναντι των δικαιωμάτων του ανθρώπου, να προσφέρει εργασία. Όχι να δημιουργεί νέες στρατιές ανέργων, εξυπηρετώντας πολιτικούς εγωισμούς και σκοπιμότητες ή και άλλου είδους συμφέροντα.

Είχα προτείνει ως εκπρόσωπος τύπου και επανέρχομαι ως πρόεδρος του κινήματος/κόμματος ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί να υποβάλλονται σε δύο rapid test εβδομαδιαίως.

Πρόκειται για την ίδια πρόταση, την οποία κατ’ ουσίαν υιοθέτησε η κυβέρνηση (και καλώς έπραξε) και την οποία εφαρμόζει σ’ όσους υγειονομικούς δεν έκαναν αναμνηστική δόση εμβολίου έναντι της COVID-19, οι οποίοι είναι και αυτοί περίπου 10.000 και υποβάλλονται υποχρεωτικά σε δύο rapid test ανά εβδομάδα Ότι ισχύει για αυτούς, το ίδιο έστω και τώρα ας εφαρμοστεί και στους άλλους υγειονομικούς που σήμερα βρίσκονται σε αναστολή, όπως ισχύει και για τους υπόλοιπους εργαζομένους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Ας απαιτείται βάση νέου πρωτοκόλλου απ’ όλους τους υγειονομικούς, εμβολιασμένους και μη, να υποβάλλονται σε δύο rapid test ανά εβδομάδα, αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για την ασφάλεια της δημόσιας υγείας.

Φυσικά, το κόστος διενέργειας των τεστ η κυβέρνηση μπορεί να απαιτήσει να επιβαρύνει τους ίδιους τους εργαζόμενους. Εντούτοις, σάς θυμίζω ότι ακόμη και αυτή η παροχή αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας, της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία σύμφωνα με τη χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να την παρέχει. Να καλύπτει πλήρως το κόστος σε κάθε άνθρωπο. Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι προϊόν πληρωμένων επικοινωνιακών εργαλείων και παραπλανητικών τεχνασμάτων…

Το δόγμα των δύο μέτρων και δύο σταθμών που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε μια σειρά από ζητήματα, κι έχουν εφαρμόσει κι άλλες κυβερνήσεις τα τελευταία έτη, ειδικά σε ότι αφορά την απονομή δικαιοσύνης και κοινωνικής δικαιοσύνης, δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό από κανέναν δημοκρατικό και δίκαιο πολιτικό φορέα ή και οποιονδήποτε θέλει να υπερασπίζεται ή και να υπηρετεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δημόσιο συμφέρον.

Αδυνατώ να κατανοήσω με ποια ακριβώς λογική και βάσει ποιας ιατρικής μελέτης ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, δηλώνει ότι «οι υγειονομικοί που δεν έχουν κάνει αναμνηστική δόση, δεν θα τίθενται σε καθεστώς αναστολής εργασίας, όπως ισχύει με τους συναδέλφους τους που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Αδυνατώ να κατανοήσω, δηλαδή, πως γίνεται αυτοί να έχουν το δικαίωμα να υποβάλλονται σε δύο rapid test ανά εβδομάδα, αλλά οι ανεμβολίαστοι όχι!

Αδυνατώ να κατανοήσω με ποια λογική και βάσει ποιας έκθεσης ειδικών, η κυβέρνηση δε συγκαταλέγει στην ίδια θέση όσους έχουν κάνει δύο δόσεις κι έχει λήξει η διάρκεια επίδρασης του εμβολιασμού τους, με αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί. Πως ισχυρίζεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας κάτι τέτοιο; Με βάση ποιο σκεπτικό;

Αλήθεια, μήπως έχετε ως μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου στα χέρια σας ή και σε γνώση σας κάποια έκθεση που λέει ότι όσοι έχουν εμβολιαστεί και ο χρόνος διάρκειας ισχύς του εμβολιασμού τους έχει παρέλθει και δεν έχουν κάνει αναμνηστικοί δόση, αυτοί δεν βάζουν ή βάζουν σε μικρότερο κίνδυνο νοσηλευόμενους ή και άλλους πολίτες;

Και για να μην παρεξηγηθώ, επουδενί λέω ότι πρέπει να μπαίνουν σε αναστολή κι αυτοί οι υγειονομικοί. Το αντίθετο. Λέω ότι δεν πρέπει να επιβάλλεται τέτοιου είδους υποχρεωτικότητα σε καμία και κανέναν. Ούτε στους μεν, ούτε στους δε. Το γιατί είναι γνωστό, λογικό και δίκαιο.

Ουδείς έχει το δικαίωμα να σιωπά ή και να ανέχεται την απόλυση ή και την εξαθλίωση συνανθρώπων. Πόσω μάλλον απ’ αυτή την κυβέρνηση, που έχει αποδειχτεί ανήμπορη να παρέχει πρωτοβάθμια περίθαλψη. Που γενικά δεν παρέχει ένα δίκαιο, αποτελεσματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Ως ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ επουδενί δεχόμαστε το ελληνικό κράτος και οι Έλληνες να έχουν χρεωκοπήσει λόγω πολιτικών μιζών, κομματικών θαλασσοδανείων, λανθασμένων πολιτικών επιλογών και σήμερα κυβερνητικοί σχηματισμοί που προέρχονται από τα υπαίτια κόμματα να επιβάλλουν απολύσεις εργαζόμενων και δη υγειονομικών, τους οποίους έχουμε αναγνωρίσει ότι παρείχαν τις υπηρεσίες τους επί πολλά έτη, όπως και κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας, ως πραγματικοί ήρωες.

Μπορεί οι έντονες αξιώσεις του δόγματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εξακολουθούν να προκαλούν μεγάλο σκεπτικισμό και διαφωνίες όσον αφορά στο περιεχόμενο, τη φύση και το σκεπτικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορεί πράγματι το ερώτημα τι συνιστά «δικαίωμα» να είναι από μόνο του αμφιλεγόμενο και να αποτελεί αντικείμενο συνεχιζόμενης πολιτικής διαμάχης. Όμως, αν επιλέγετε να έχουμε πολιτική αντιπαράθεση και σχετικά με το τι συνιστά «λογική» και τι «κοινωνική δικαιοσύνη», τότε οφείλω να σας πω: Είστε επικίνδυνοι και βλάπτετε τη δημόσια υγεία!

Δεν θέλω να πιστέψω ότι τελικά ισχύει το τελευταίο. Για αυτό ευελπιστώ ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θα το ξανασκεφτούν και θα επανορθώσουν το συντομότερο δυνατό. Αν όχι, προσδοκώ όλες και όλοι, εσείς κι εμείς, ότι δεν θα επιτρέψουμε να περάσει αυτή η αδικία. Αυτή η κακία. Αυτή εκδικητικότητα. Αυτή η αναλγησία. Με τις ζωές των ανθρώπων και την αξιοπρέπεια τους δεν παίζουμε!

Σας καλώ, λοιπόν, τα κοινοβουλευτικά και μη κόμματα της αντιπολίτευσης μαζί με κάθε λογικό και ριζοσπαστικά φιλελεύθερο, να δεσμευτούμε δημόσια πως, σε κάθε περίπτωση, όσοι υγειονομικοί απολυθούν θα αποκατασταθούν και θα επανέλθουν στον τομέα εργασίας τους, αμέσως μόλις η παρούσα κυβέρνηση γίνει παρελθούσα.