Η Καθημερινή κάνει ..ρεπορτάζ: διυλίζοντας τη μακιγιαρισμένη Μαρία, καταπίνοντας τα push backs

Από το tvxs.gr

Το κύριο πρωτοσέλιδο θέμα στην κυριακάτικη Καθημερινή έχει τίτλο «Ο διακινητής μάς είπε βάψτε το παιδί…» και αφορά τη μαρτυρία ενός πρόσφυγα, που δηλώνει μέλος της ομάδας των προσφύγων που εγκλωβίστηκαν τον Αύγουστο στην αμφισβητούμενη νησίδα του Εβρου. Η κυβέρνηση έσπευσε να αξιοποιήσει το γεγονός και κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει συγνώμη!

Ο «αυτόπτης πρόσφυγας«  περιγράφει «πώς σκηνοθετήθηκε η ιστορία της μικρής Μαρίας» από τον διακινητή ο οποίος επικοινωνούσε με την Μπαϊντά, μια πρόσφυγα από την ομάδα που βρισκόταν εγκλωβισμένη στη νησίδα. Η τελευταία «ζήτησε από το κορίτσι να ξαπλώσει στο έδαφος. Του έβαλε μακιγιάζ και λίγη τροφή δίπλα από τα χείλη του προκειμένου να μοιάζει νεκρό από δηλητήριο και το φωτογράφισε. Ήταν μεσημέρι όταν η Μπαϊντά έστειλε τη φωτογραφία με το κινητό της τηλέφωνο, άγνωστο πού».

• το ρεπορτάζ δεν αναφέρει κανένα στοιχείο για τον «αυτόπτη μάρτυρα». Το όνομα ή τουλάχιστον τα αρχικά του, που προφανώς δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να δώσει. Ο κ.Μηταράκης θα μπορούσε, από τη χαρά του για τη μαρτυρία, ακόμη και να του δώσει καμιά.. απευθείας ανάθεση.
• δεν αναφέρεται επίσης πότε και που έγινε η συνέντευξη και πώς ο δημοσιογράφος της εφημερίδας τον ανακάλυψε, 5 μήνες μετά το επεισόδιο. Ούτε αν η συνέντευξη έγινε ζωντανά ή εξ αποστάσεως ή αν ο πρόσφυγας βρίσκεται ακόμη στην Ελλάδα ή έχει φύγει στο εξωτερικό.

-ο υπογράφων το άρθρο (Γιάννης Σουλιώτης) έχει την τιμιότητα να συμπεριλάβει στη μαρτυρία, ότι οι πρόσφυγες έπεσαν θύμα ξυλοδαρμού και push back από τις ελληνικές αρχές. Το άρθρο του περιγράφει τι συνέβη την πρώτη φορά που επιχείρησαν να περάσουν από νησίδα του Εβρου στην ελληνική στεριά, χωρισμένοι σε ομάδες:

«Οι πρώτοι δέκα από την ομάδα, ωστόσο, διασταυρώθηκαν επί ελληνικού εδάφους με άτομα που περιγράφει ως ‘’μαυροντυμένους κουκουλοφόρους’’. Τους χτύπησαν και τους υποχρέωσαν να επιστρέψουν πίσω στην τουρκική όχθη».

– Μετά από ημέρες στη νησίδα, οι πρόσφυγες έχουν ξεμείνει από φαγητό και νερό. Σύμφωνα με τη μαρτυρία, «ύστερα από οκτώ ημέρες που βρισκόμασταν πάνω στη νησίδα ήρθε (σ.σ. η Μπαϊντά) και μας είπε ότι για να μην επαναληφθεί η αποτυχία της προηγούμενης φοράς, ο διακινητής σκέφτηκε να φτιάξουμε μια ιστορία. Μας είπε να βάψουμε το παιδί ώστε να φαίνεται νεκρό και να πούμε ότι πέθανε από τσίμπημα σκορπιού».

Τι σόι διακινητής είναι αυτός; Σύμφωνα με τον μάρτυρα στην Καθημερινή, στην Κωνσταντινούπολη »δικτυώθηκε με διακινητή στον οποίο κατέβαλε μερικές χιλιάδες ευρώ προκειμένου να μεταφερθεί σε ‘’ασφαλές μέρος’’ στην Ελλάδα».

Για όσους γνωρίζουν έστω και ελάχιστα, το απάνθρωπο καθημερινό σκλαβοπάζαρο στα σύνορα της Ευρώπης, οι διακινητές τσεπώνουν τα λεφτά και εξαφανίζονται. (Το φιλμ «κολυμβήτριες » του netflix, παρουσιάζει ανάγλυφα την τακτική τους) Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ο διακινητής ενδιαφέρεται για την τύχη τους, κρατάει επαφή μαζί τους και εφευρίσκει τρόπους να φτάσουν στην Ελλάδα. Πρόκειται ίσως για τον πιο ανθρωπιστή δουλέμπορο στην ιστορία της ανθρωπότητας!

Σύνολο πάνω από 25 μέρες άγριας ταλαιπωρίας, αλλά το μακιγιάζ- μακιγιάζ.  Που βρέθηκαν τα είδη μακιγιάζ στη νησίδα; «Δεν ξέρω να σου απαντήσω. Μπορώ, όμως, να σου πω με σιγουριά ότι τα χρησιμοποίησαν», απαντάει στην εφημερίδα ο μάρτυρας.

-Η εξήγηση που δίνει ο τελευταίος για το πώς και γιατί αποφάσισε να μιλήσει -πρώτα στην αστυνομία,- μπάζει από παντού: «Αργά ή γρήγορα, η αλήθεια θα μαθευόταν και τότε, εγώ και οι άνθρωποί μου ενδεχομένως να αντιμετωπίζαμε πρόβλημα με δικαστήρια και άλλα». Πώς θα μαθευόταν η «αλήθεια;» και γιατί ο ίδιος θα είχε πρόβλημα, αφού δεν είχε υποστηρίξει άλλη εκδοχή; Σε ποια δικαστήρια και για ποιο λόγο θα έπρεπε να απολογηθεί; Είχε συλληφθεί και η κατάθεση του είναι προϊόν ανάκρισης;

-Το ρεπορτάζ προσπερνά το επίμαχο θέμα: σε ποια χώρα ανήκε η νησίδα. Αυτό είναι κρίσιμο σημείο για την προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης. Στην αρχή υποστήριζε ότι δεν μπορούσε να επέμβει γιατί η νησίδα ήταν τουρκική και όταν αυτό διαψεύστηκε προσπαθεί να το κρύψει, όπως και τις επαναπροωθήσεις, πίσω από το αν η Μαρία ήταν υπαρκτό πρόσωπο ή όχι.

Το ..φρέσκο ρεπορτάζ της Καθημερινής, αφορά ένα θέμα στο οποίο έχει κολλήσει η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης: να αποδείξει ότι η Μαρία της νησίδας στον Έβρο δεν υπήρξε. Υπενθυμίζω ότι μετά τη διάσωση των προσφύγων ο κ. Μηταράκης είχε υιοθετήσει τον θάνατο της μικρής, αλλά ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε αργότερα να τον διαψεύσει.

Από τότε έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα μέσα για να επαληθευθούν οι πρωθυπουργικοί ισχυρισμοί,  από τη ..δήλωση μετανοίας της ΜΚΟ που υποστήριζε ότι η νησίδα ανήκε στην ελληνική επικράτεια μέχρι τη λογοκρισία και τη χοντροκομμένη παραποίηση της έρευνας του Spiegel. Ο κ. Μηταράκης δήλωσε την Κυριακή το πρωί, μετά την κυκλοφορία της εφημερίδας, ενθουσιασμένος γιατί επαληθεύθηκε ο πρωθυπουργός και ..διαψεύστηκε ο ίδιος: « όπως είχε πει και ο πρωθυπουργός στη Βουλή, κάποιοι το βάφτισαν Μαρία ανήμερα της Παναγίας..».

Αλλά ας παραδεχθούμε προς στιγμή,  παρά τις παραπάνω αντιφάσεις και ελλείψεις του ρεπορτάζ, ότι οι πρόσφυγες πράγματι σκηνοθέτησαν τον θάνατο της μικρής. Σε κανένα κυβερνητικό- προπαγανδιστικό εγκέφαλο δεν πέρασε ένα απλό ερώτημα: για να φτάσουν να κατασκευάσουν ένα τέτοιο περιστατικό, πόσο απελπισμένοι ήταν αυτοί οι 38 άνθρωποι; Και δεν θα ήταν καλύτερο, οι ελληνικές αρχές, αντί κρυφτούν πίσω από την εθνικότητα της νησίδας, να προσπαθήσουν από την αρχή να τους σώσουν με βάση τη διεθνή νομοθεσία, παρά να τους ξυλοκοπήσουν και επαναπροωθήσουν;

πηγή: tvxs.gr