Γεωπολιτικά διλήμματα βάζει η επιλογή «έξωσης» του ΔΝΤ από το πρόγραμμα

Αλλαγή ρότας σε μια πολιτική που είχε ως βασικό στοιχείο την ύπαρξη «ανοικτής» γραμμής με την Ουάσιγκτον, συνολικά σε θέματα γεωπολιτικής και οικονομίας σηματοδοτεί η διαρροή πληροφοριών την περασμένη Παρασκευή από το Μέγαρο Μαξίμου.

Μία εβδομάδα πριν την αλλαγή σκυτάλης στο Λευκό Οίκο η κυβέρνηση θέλει να κάνει πέρα ένα βασικό εργαλείο εμπέδωσης της αμερικανικής κυριαρχίας, το Ταμείο. Όπως ανάφεραν κορυφαίες κυβερνητικές πηγές «αν αποχωρήσει το ΔΝΤ, η δεύτερη αξιολόγηση κλείνει άμεσα χωρίς νέα μέτρα, καθώς σήμερα η αντίθεση είναι δομική ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ».

Ουσιαστικά η Αθήνα επιλέγει να συμπορευτεί με τον ESM, που μέχρι σήμερα, όπως αναφέρεται σχετικά, χρηματοδοτεί το σημερινό πρόγραμμα με το ΔΝΤ σε ρόλο τεχνικού συμβούλου. Προφανώς με στόχο την αποφυγή εκλογών, λόγω πολιτικής πίεσης για μέτρα, η κυβέρνηση επιδιώκει να έχει μόνο το Ευρωπαϊκό σκέλος των θεσμών από «πάνω της».

«Με βάση τους ευρωπαϊκούς κανόνες και τις συμφωνίες τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση των προγραμμάτων του ESM αναλαμβάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή» ανέφεραν κυβερνητικές πηγές την Παρασκευή μεταφράζοντας έτσι την επιθυμία τους.

Η δημοσιοποίηση αυτή «εξοβελισμού του Ταμείου», που σημειωτέον είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν για να αλλάξει συνέχεια, φέρνει την Αθήνα στην «αγκαλιά» του Βερολίνου.

Δείτε ακόμη:

Δ. Βέροιας: Μέχρι 20 Ιανουαρίου οι δηλώσεις αγροτών για καταστροφές από παγετό

Μαρινόπουλος: Ενέκρινε το Πρωτοδικείο το σχέδιο διάσωσης

Όμως είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο αφενός καθιστά μονοσήμαντη την εξάρτηση της Ελλάδας από το Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), και τη Γερμανία που είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του, ενώ απομακρύνει την περίπτωση επιστροφής στις αγορές. Κι αυτό γιατί το ΔΝΤ εφόσον παρέμενε ενεργός χρηματοδότης στην Ελλάδα, οι αγορές θα αισθάνονται περισσότερη σιγουριά να ανοίξουν κάνουλες προς τη χώρα.

Επίσης επιλέγεται από την κυβέρνηση, εφόσον επιμείνει στην επιλογή εξόδου του ΔΝΤ, να «κόψει» γέφυρες με την αμερικανική διοίκηση που τα προηγούμενα χρόνια ήταν ο βασικός σύμμαχος της Ελλάδας απέναντι στις «Γερμανικές» επιδιώξεις. Κάτι τέτοιο δοθέντος και τους γεγονότος της έλευσης του (μέχρι σήμερα τουλάχιστον) υπέρμαχου του αμερικανικού απομονωτισμού Ντ. Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ έχει πολλαπλές γεωπολιτικές προεκτάσεις αλλά και σηματοδοτεί την πρόσδεση της χώρας στο Γερμανικό «άρμα». Ειδικά σε μια περίοδο που η Γερμανία μέσω του Κυπριακού επιδιώκει να παίξει ένα αναβαθμισμένο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο.

Γιώργος Αλεξάκης