Διαπραγμάτευση: Πάει μακριά η βαλίτσα -Κρίσιμη η τρέχουσα εβδομάδα

Η εμπλοκή αφορά:

1. Τα εργασιακά, όπου η εκπρόσωπος του ΔΝΤ δεν δέχεται την ελληνική θέση περί ευρωπαϊκού κεκτημένου από το οποίο η Ελλάδα δεν μπορεί να εξαιρείται. Η θέση του Ταμείου είναι ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα, ισχύει διαφορετικό πλαίσιο, από το οποίο δεν μπορούν να εξαιρεθούν οι εργασιακές σχέσεις.

2. Το δημοσιονομικό κενό για το 2019, με το Ταμείο να επιμένει στις προβλέψεις του για 2% του ΑΕΠ, ζητώντας τα αντίστοιχα μέτρα για την κάλυψή του, ύψους 3,6 δις. Ευρώ. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι με βάση τα επικαιροποιημένα στοιχεία για την ελληνική οικονομία, η εκτίμηση αυτή θα πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα κάτω.

3. Το ύψος του αφορολόγητου, όπου η πλευρά των δανειστών επιμένει σε δραστική μείωση, υποστηρίζοντας ότι με τα σημερινά δεδομένα είναι μεγάλο το ποσοστό που δεν πληρώνει φόρους, εκτίμηση που δεν αποδέχεται η Αθήνα.

4. Το ποσοστό κρατικής χρηματοδότησης για τις συντάξεις, με τους εταίρους να την υπολογίζουν στο 12 — 15 % του ΑΕΠ και την κυβέρνηση να την εμφανίζει περί το 9%.

Έχουν βρει «τοίχο» οι υπουργοί

Το μεγαλύτερο αγκάθι είναι ενδεχομένως τα εργασιακά, σε μία καλή συμφωνία για τα οποία η κυβέρνηση έχει επενδύσει, προκειμένου να γίνει πιο εύκολη η πολιτική διαχείριση της συμφωνίας προς τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη.

Χθες ο υπουργός οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και η υπουργός εργασίας κ. Έφη Αχτσιόγλου βρήκαν απέναντι τους την αδιαλλαξία του ΔΝΤ και στα εργασιακά. Το Ταμείο απέρριψε το ελληνικό αίτημα για την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων χαρακτηρίζοντας τες «πισωγύρισμα». Αντίθετα επέμεινε στην απελευθέρωση του ποσοστού των απολύσεων, χωρίς προηγούμενη υπουργική έγκριση την διατήρηση των διαπραγματεύσεων για τους μισθούς σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Επίσης οι τεχνοκράτες των θεσμών θα εξετάσουν μεταξύ άλλων και την σκοπιμότητα μια μείωσης του αφορολόγητου και της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις παλιές συντάξεις ώστε να επανέλθουν με νέα στοιχεία για τον καθορισμό των μέτρων που θα πρέπει να ψηφιστούν για το 2019.

Ένα δεύτερο τεχνικό κλιμάκιο θα εξετάσει την πρόταση της ελληνικής πλευράς για δανεισμό με στόχο την χρηματοδότηση ενεργών πολιτικών απασχόλησης. Αν δηλαδή ο δανεισμός θα πρέπει να γίνει εντός ή εκτός ΕΕ ( πχ από την Παγκόσμια Τράπεζα ) αν οι θέσεις που θα δημιουργηθούν θα είναι στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, ποια θα είναι η επιδότηση για την κάθε μια θέση εργασίας και πόσες θέσεις θα μείνουν μετά το τέλος της επιδότησης ( όσο είναι δυνατό να προβλεφθεί κάτι τέτοιο).

Στο φόντο αυτό ενδιαφέρον έχει και το αν το Ελληνικό θέμα θα συζητηθεί στην τετραμερή συνάντηση Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας για το μέλλον της ΕΕ στις Βερσαλλίες. Πάντως εν τω μεταξύ η Ελληνική πλευρά προσπαθεί να αλλάξει ατζέντα. Από τα μέτρα στην ανάπτυξη θα μπορούσε να είναι ο τίτλος μιας τέτοιας προσπάθειας.