α-λυμπεράκη-ανάπτυξη-για-όλες-και-γι-147862

ΠΟΛΙΤΙΚΗ | 17.09.2015 | 07:21

Α. Λυμπεράκη*: Ανάπτυξη για όλες και για όλους- Πώς να μείνει το Jobless Growth θλιβερή ανάμνηση

Την εποχή πριν την Κρίση η Ελλάδα ήταν η Ευρωπαϊκή χώρα που αναπτυσσόταν ταχύτερα. Η ανάπτυξη τότε είχε ένα κύριο χαρακτηριστικό: Δεν παρήγαγε δουλειές. Μεγάλες ομάδες του πληθυσμού – οι νέοι, οι γυναίκες – αποκλειόντουσαν συστηματικά. Είχαν πολλαπλάσια ανεργία (κυρίως οι νέοι), ενώ βρισκόντουσαν εκτός της αγοράς εργασίας (κυρίως οι γυναίκες). Η Ελλάδα χαρακτηριζόταν από την κατάρα του Jobless Growth – της ανάπτυξης χωρίς δουλειές. Άμεσες συνέπειες ήταν: ανισότητα, πόλωση, περιορισμός επιλογών. Η κοινωνική αλληλεγγύη δοκιμαζόταν συνεχώς..

Από την οπτική γωνία του 2015, το Jobless Growth του 2005 φαντάζει πολυτέλεια. Και όμως: Η επανάληψή του είναι η μεγάλη απειλή. Η αποτροπή του το μεγάλο κοινωνικό στοίχημα.

Είναι σχεδόν παραδοξολογία, αλλά οι ψηφίδες ανάπτυξης υπάρχουν. Μια κυβέρνηση σοβαρών ανθρώπων με σταθερές στοχεύσεις θα μπορούσε να υπερνικήσει την αβεβαιότητα. Εχει ήδη στη διάθεσή της πολλά από τα απαιτούμενα εργαλεία για να αρχίσει η πορεία. Αν οι διάσπαρτες ψηφίδες συγκεντρωθούν συστηματικά μπορούν να σχηματίσουν την εικόνα της ανάπτυξης – πιθανότατα κιόλας από το πρώτο μισό του 2016.

Θα παράγει αυτή η πορεία θέσεις εργασίας ή θα έχουμε επανάληψη του Jobless Growth; Το Ποτάμι προτείνει μια στρατηγική τριών επιπέδων:

Πρώτον, στην οικονομία: Συντονισμός και συνεννόηση για αναζήτηση συνεργειών. Η στιγμή θα είναι ώριμη για επιχειρηματικές καινοτομίες – φτάνει να υπάρχει η διαβεβαίωση ότι και αυτή η ανάκαμψη δεν θα αναιρεθεί όπως στις αρχές του 2015. Απαιτείται ένα φόρουμ διαλόγου και διαβεβαιώσεων – να δοθεί δυνατότητα λογοδοσία της οικονομικής πολιτικής στην κοινωνία και όχι μόνο στην τρόικα και έτσι να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη που χάθηκε.

Δεύτερον, στην απασχόληση. Δράσεις στην αγορά εργασίας. Οι αλλαγές που έγιναν από το 2010, συνθέτουν ένα πλαίσιο ευελιξίας καλύτερο από αυτό χωρών όπως η Ιταλία και η Γαλλία που τώρα αρχίζουν τις μεταρρυθμίσεις. Όμως οι αλλαγές αυτές δεν συνθέτουν ένα ενιαίο σύνολο Χρειάζονται τρεις ωθήσεις για να αποδώσουν: Α) Απαιτούνται λίγες ρυθμίσεις που όμως εφαρμόζονται με συνέπεια παντού. Β) Ένα πρόγραμμα απασχόλησης και κινήτρων πρόσληψης για τους νέους ανέργους στον ιδιωτικό τομέα. Γ) Προγράμματα κοινωνικών υποδομών με χορήγηση κουπονιών για μητέρες και γυναίκες που φροντίζουν ηλικιωμένους.

Τρίτον, στην κοινωνία: μια ενιαία κοινωνική πολιτική που προσφέρει εξασφάλιση για όλους τους άτυχους και όχι μόνο προνόμια στους λίγους τυχερούς. Κεντρικό σημείο το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα –με διαφανείς κανόνες και χωρίς εξαιρέσεις.

Η Ελλάδα τα χρόνια αυτά υπέστη θυσίες, που τώρα κείτονται αναξιοποίητες, Αυτό που χρειάζεται είναι να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα με αποφασιστικότητα και πεποίθηση που να προσθέσει τα συστατικά που λείπουν για να αποδώσουν οι θυσίες που ήδη έγιναν.

*Η κ. Αντιγόνη Λυμπεράκη είναι Πολιτική Υπεύθυνη Εργασίας και υποψήφια στη Β΄ Αθήνας του Ποταμιού

Tags: