ο-νικήτας-κακλαμάνης-σε-ρόλο-τσουκάτο-238490
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ | 11.12.2013 | 06:53

Ο Νικήτας (Κακλαμάνης) σε ρόλο Τσουκάτου

Τον Οκτώβριο του 2000 ο πάλαι ποτέ «στρατηγός» του ΠΑΣΟΚ  Θόδωρος Τσουκάτος είχε «παρασύρει» 52 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και είχαν καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή για να θεσμοθετηθεί το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», κάνοντας έξαλλο τον (πρώην) “κολλητό” του Κ. Σημίτη.

Σήμερα, 13 χρόνια μετά, ένας άλλος (πρώην) «κολλητός» του σημερινού πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, προτείνει (σ.σ. όχι στη Βουλή αλλά μέσω  facebook) «ελάχιστο εγγυημένο ρεύμα».

Δηλαδή, καθώς «στα νοικοκυριά σήμερα χρησιμοποιείται συνήθως ρεύμα τάσης 35-40 αμπέρ, με αποτέλεσμα να μπορεί η κάθε οικογένεια να ικανοποιεί όχι μόνο τις βασικές της ανάγκες (φως, ψυγείο, κουζίνα, τηλεόραση, μια μικρή σόμπα θέρμανσης) αλλά και τις καταναλωτικές (αιρκοντίσιον, ηλεκτρικά τζάκια, υπολογιστές, home cinema, ίντερνετ, καφετιέρες κλπ)….θα μπορούσε η επιχείρηση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος -αντί να κόβει την παροχή σε όποιον αδυνατεί να πληρώσει το λογαριασμό- να προχωρά αυτόματα σε αλλαγή της αντίστασης από 35-40 αμπέρ σε 6-10, ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας, κάτι που πρακτικά η επιχείρηση μπορεί να το κάνει, όπως με ενημέρωσαν φίλοι μου εργαζόμενοι στη ΔΕΗ.»

Και συνεχίζει: «Με αυτόν τον τρόπο θα καλύπτονται οι βασικές ανάγκες του νοικοκυριού (φως, ψυγείο, κουζίνα, τηλεόραση, μικρή σόμπα θέρμανσης) και δεν θα κόβεται το ρεύμα σε οικογένειες, κάτι το οποίο μπορεί να συμβαίνει σε τριτοκοσμικές χώρες αλλά η Ελλάδα του σήμερα δεν νομίζω ότι μπορεί να ανήκει σε αυτές.

Όσον αφορά τα δημοτικά τέλη στις κοινωνικά αδύναμες ομάδες διαχωρίζονται από τον λογαριασμό της επιχείρησης παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και διακανονίζονται απευθείας με τους δήμους.

Πρακτικές λύσεις άμεσης απόδοσης χρειάζεται ο τόπος και όχι ομιχλώδεις επικοινωνιακές λύσεις μέσω τηλεοράσεων, που την επομένη ξεχνιούνται, καθώς αποδεικνύονται πρακτικά ανεφάρμοστες.

Η πρόταση που σήμερα παρουσιάζω εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Βέλγιο (Βρυξέλλες)», καταλήγει ο Ν. Κακλαμάνης.