Καθημερινή: Κριτική σε Μητσοτάκη για τον εκνευρισμό του με την Ολλανδή δημοσιογράφο

Κριτική στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, για τον εκνευρισμό του με την Ολλανδή δημοσιογράφο άσκησε η Καθημερινή, μέσω άρθρου του Πάσχου Μανδραβέλη.

Το επίμαχο σημείο του κειμένου:

Πρέπει να ζει πολλά χρόνια στην Ελλάδα η Ολλανδή δημοσιογράφος κ. Ινγκεμπορχ Μπέχελ. Μόνον έτσι εξηγείται το μεσογειακό της ταμπεραμέντο, που εκδηλώθηκε πολλάκις, ακόμη και σε εποχές που την υμνούσαν οι σημερινοί της υβριστές. Την περασμένη δεκαετία, για παράδειγμα, ήταν αστέρι του αντιμνημονιακού αγώνα όταν έλεγε στο ολλανδικό ραδιόφωνο ότι «η στάση της Ολλανδίας απέναντι στην Ελλάδα, χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι ίδια με τη στάση που τηρούσε η Ολλανδία στην πρώιμη εποχή της Αποικιοκρατίας» (16.9.2012). «Η Ελλάδα δεν είναι κοπρόσκυλο», είχε πει.

Στη χώρα μας συμβαίνει το εξής περίεργο. Οι «απόψεις κάθε ανθρώπου είναι σεβαστές» στον βαθμό που εξυπηρετούν το εθνικό, ταξικό, κομματικό μας αφήγημα. Σε αντίθετη περίπτωση ούτε η προσωπικότητα του άλλου δεν είναι σεβαστή και στην περίπτωση της κ. Μπέχελ ακούσαμε και διαβάσαμε πολλές χυδαιότητες. Αυτό προφανώς οφείλεται στη σύγχυση που επικρατεί για την ελευθερία του λόγου. Στον δυτικό πολιτισμό –όπως έπειτα από πολλή συζήτηση και περισσότερο αίμα διαμορφώθηκε– οι άνθρωποι είναι σεβαστοί και οι απόψεις απλώς ελεύθερες. Για την ακρίβεια, οι απόψεις όχι μόνο δεν πρέπει να είναι σεβαστές, αλλά να χτυπιούνται σαν το χταπόδι. Ετσι, με την ασέβεια σε κάθε άποψη και σε κάθε δόγμα προχωράει ο κόσμος.

Δείτε ακόμη:

Ο Βαξεβάνης στηρίζει την Ολλανδή δημοσιογράφο με κόκκινο καπέλο και κόκκινη μάσκα (φωτό)

ΚΙΝΑΛ: Στήριξη Καρχιμάκη στον Γιώργο Παπανδρέου

Στον δυτικό διάλογο όμως οι απόψεις μπαίνουν σε κουτάκια, για να ξεχωρίζουν. Εχουν μια βινιέτα που γράφει «Opinion», «Γνώμη», «Απογραφές», «Στάσεις», «Αντίλογοι» κ.λπ. Επιχειρείται να διαχωριστεί το σχόλιο από την είδηση, το επίθετο από το ουσιαστικό· όπως είχε πει ο Μαρκ Τουέιν σε έναν νέο δημοσιογράφο «μπορείς να γράφεις όσα ουσιαστικά θες, αλλά πριν γράψεις ένα επίθετο πρέπει να ρωτάς».

Στη χώρα μας, όπως είναι φυσικό, και αυτός ο νόμος καταστρατηγείται. Δεν υπάρχει στο ρεπορτάζ ενέργεια της Τουρκίας που δεν είναι «προκλητική», της Γερμανίας που δεν είναι «ανθελληνική», της αστυνομίας που δεν είναι «απάνθρωπη». Στο δικό μας ρεπορτάζ «νόμος είναι το δίκιο του θυμικού» και με αυτό το ελληνικό ταμπεραμέντο πήγε στη συνέντευξη η κ. Μπέχελ. Δηλαδή, ακόμη και στο σκληρό «Hard Talk» του BBC δεν θυμόμαστε τον παρουσιαστή να προσβάλει τον καλεσμένο του λέγοντας «γιατί ψεύδεστε;». Του λέει απλώς «αυτό που λέτε δεν συνάδει με τα στοιχεία α, β, γ». Η επίσης σκληρή κ. Κριστιάν Αμανπούρ ρώτησε τον κ. Μητσοτάκη «πώς απαντάτε στην έκθεση που δημοσίευσαν οι New York Times ότι η ελληνική κυβέρνηση απέλασε μυστικά 1.000 μετανάστες;» (CNN 19.8.2020) και δεν άνοιξε μύτη.

Τέλος, κάθε άνθρωπος θα εκνευριζόταν αν κάποιος τον αποκαλούσε «ψεύτη», αλλά όχι ένας πρωθυπουργός. Ακόμη και ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης θα θύμωνε αν τον κατηγορούσαν ότι τα λεγόμενά του είναι «σαν μια ναρκισσιστική κακοποίηση» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) αλλά όχι ο κ. Μητσοτάκης.