Περιφέρεια Ηπείρου: Πανάκριβο Πάρκο για χάρη γερμανικών εταιρειών

Ενα Πάρκο Υψηλής Τεχνολογίας, πολυδάπανο για το Ελληνικό Δημόσιο, με χρηματοδότηση 24.770.000 ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, παραχώρηση τουλάχιστον 40 στρεμμάτων γης, αλλά και άγνωστο περιβαλλοντικό κόστος, ετοιμάζει η Περιφέρεια Ηπείρου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τη δημιουργία μιας μικρής «Σίλικον Βάλεϊ» στα Ιωάννινα που γίνεται για να στεγάσει δύο γερμανικές εταιρείες, θυγατρικές του διεθνούς επενδυτικού fund Permira.

Πρόκειται για την P&I στην οποία διευθύνων σύμβουλος είναι ο ομογενής Βασίλης Τριάδης και την TeamViewer, που έχει ήδη ανοίξει γραφεία στα Γιάννενα. Τα γραφεία αυτά επισκέφθηκε τον περασμένο Ιούνιο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσία του διευθύνοντος συμβούλου της P&I αλλά και του μητροπολίτη Ηπείρου Μάξιμου, ο οποίος φέρεται να έχει φέρει σε επαφή τους γερμανικούς κολοσσούς με τον περιφερειάρχη Ηπείρου, Αλέξανδρο Καχριμάνη.

Μάλιστα, ο ίδιος ο περιφερειάρχης σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου τον Ιούνιο του 2020 δήλωνε ότι σκοπός του έργου ήταν η εγκατάσταση της P&Ι, ενώ και δημόσια έχει ευχαριστήσει τον μητροπολίτη για τη μεσολάβηση. Πάντως το σχέδιο ανακοινώθηκε χωρίς να προηγηθεί ή να έχει υπάρξει έκτοτε καμία δημόσια διαβούλευση.

Τα πράγματα φαίνεται πως εξελίχθηκαν ευνοϊκά για τις γερμανικές εταιρείες. «Πήγαν στον πρωθυπουργό της χώρας, το συζήτησαν. Μας ζήτησαν έτοιμα γραφεία με τις προδιαγραφές που θέλουν. Ο K. Πιερρακάκης μίλησε για data center που θα μας κάνει δώρο το υπουργείο, γιατί είδε τη δουλειά που γίνεται. Σε ενάμιση χρόνο είναι η παράδοση» εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο κ. Καχριμάνης. Και προχωρά σε γενναίες εκτιμήσεις για δημιουργία 1.500 θέσεων εργασίας στην περιοχή. «Είναι μεγάλη υπόθεση να κερδίσουμε το πρώτο στοίχημα της παράδοσης, γιατί έχει μεγάλες παραμέτρους, θα γίνει κάτι ευρύτερο» υπογραμμίζει.

Με τη δημιουργία ενός πάρκου αποκλειστικά υψηλής τεχνολογίας διαφωνεί ωστόσο η πρωτοβουλία οκτώ επιστημόνων που κατάγονται ή ζουν στην περιοχή, μέλη του ερευνητικού συνεταιρισμού P2P lab που επικεντρώνεται σε ζητήματα τεχνολογίας και δραστηριότητες όπως το κοινοτικό εργαστήρι «Τζουμέικερς».

Παραγωγή βιοδιασπώμενων υλικών στο εργαστήριο των Τζουμέικερς, σε συνεργασία με τον διεθνή οργανισμό Materiom

Δείτε ακόμη:

Συναγερμός στην Ελλάδα για τη γρίπη των πτηνών

Πέθανε υπάλληλος της Περιφέρειας Αττικής

«Τα πάρκα υψηλής τεχνολογίας στηρίζουν το κλειστό εταιρικό, ιεραρχικό και κερδοσκοπικό μοντέλο αντί για άλλους τρόπους επιχειρηματικότητας που ανταποκρίνονται στις τοπικές ανάγκες, όπως ελληνικές επιχειρήσεις και φορείς που παράγουν ανοιχτές τεχνολογίες. Για παράδειγμα, η κατασκευή μικρής κλίμακας ανεμογεννητριών από την ελληνική συλλογικότητα “Νέα Γουινέα” ή η κατασκευή προσθετικών χεριών από την “OpenΒionics”», μας εξηγεί το μέλος της ομάδας, καθηγητής στο Πολυτεχνείο του Ταλίν και ερευνητής στο Χάρβαρντ, Βασίλης Κωστάκης. Ο ίδιος θέτει το ερώτημα κατά πόσο έχουν μελετηθεί τυχόν κίνδυνοι σε περίπτωση που αποφασίσουν να αποχωρήσουν οι γερμανικές εταιρείες.

Στα μέσα Νοέμβρη η ομάδα των επιστημόνων κατέθεσε πρόταση οκτώ σημείων, προϊόν διαφανούς διαβούλευσης επί τέσσερις μήνες με άτομα, συλλογικότητες και φορείς των Ιωαννίνων. Η πρότασή τους προκρίνει την ανοιχτή και συμμετοχική τεχνολογική ανάπτυξη, που ενισχύει την τοπική κοινωνία και οικονομία, με δημιουργία -μεταξύ άλλων- κοινόχρηστων χώρων εργασίας για φοιτητές, αυτοαπασχολούμενους και «ψηφιακούς νομάδες», κοινόχρηστου εργαστηρίου κατασκευών και την παροχή κινήτρων σε εταιρείες ανοιχτών τεχνολογιών και σε φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

«Από τη μελέτη μας προκύπτει η ανάγκη για συνδυασμό “ήπιας” και “υψηλής” τεχνολογίας. Για να είναι δυνατό αυτό, η τεχνολογική ανάπτυξη πρέπει να είναι ανοιχτή. Τα εμπειρικά δεδομένα έχουν δείξει ότι η εστίαση στην υψηλή τεχνολογία είναι προβληματική, επειδή δεν μπορεί να συμβάλει στην παγκόσμια βιωσιμότητα και στην πράσινη οικονομία. Αντιθέτως, έχεις εκμετάλλευση και ανισότητα. Θα έχεις πράσινη οικονομία στη Σιγκαπούρη, αλλά θα έχεις δημιουργήσει μια τεράστια χωματερή κάπου αλλού. Για την κατασκευή υψηλών τεχνολογιών απαιτούνται σπάνιες γαίες, κοβάλτιο ή χαλκός, που εξορύσσονται συνήθως στην Αφρική κάτω από άθλιες εργασιακές συνθήκες και κάτω από τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος» σημειώνει ο κ. Κωστάκης.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών