δυτικό-μέτωπο-στα-χέρια-του-ηλεκτωρα-κ-899275
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ | 27.04.2021 | 09:52

Δυτικό Μέτωπο: Στα χέρια του ΗΛΕΚΤΩΡΑ και η επέκταση του ΕΜΑΚ

Δυτικό Μέτωπο: Στα χέρια του ΗΛΕΚΤΩΡΑ και η επέκταση του ΕΜΑΚ

Όπως ενημερώνει το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, μετά το διαγωνισμό για την κατασκευή νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, προς

ολοκλήρωση οδεύει και ο διαγωνισμός για την επέκταση του υφιστάμενου εργοστασίου επεξεργασίας (ΕΜΑΚ),

που –όπως ανφέρει- για να γίνει πιο εύπεπτη ονομάστηκε «Αναβάθμιση και λειτουργία του ΕΜΑ Άνω Λιοσίων και

μετατροπή του σε πράσινο εργοστάσιο».

Σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

«…Όπως υποψιαζόμασταν από την αρχή το έργο καταλήγει σε κοινοπραξία με πυρήνα την εταιρεία ΗΛΕΚΤΩΡ ΑΕ.

Βρισκόμαστε στη β’ φάση του διαγωνισμού, «με ανταγωνιστική διαδικασία με διαπραγμάτευση», κατά την οποία εξετάζονται οι τεχνικές και οικονομικές προσφορές των εργολάβων. Στη β΄ φάση συμμετέχουν τα σχήματα «ΕΝΩΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε. -W.A.T.T. Α.Ε. – ENVIROPLAN- ΑΡΣΗ Α.Ε.» και «ΘΑΛΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΕ». Στις 15/4/2021, η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ ενέκρινε το πρακτικό της επιτροπής του διαγωνισμού, που αφορούσε την αξιολόγηση των τεχνικών προσφορών. Στο στάδιο αυτό, το δεύτερο σχήμα -που φαινόταν ότι έπαιζε το ρόλο του «λαγού»- αποκλείστηκε και έμεινε μόνος διεκδικητής του έργου το σχήμα του ΗΛΕΚΤΩΡΑ. Μένει να ανοιχτεί η οικονομική προσφορά για να κηρυχθεί ανάδοχος του έργου. Παλιά μου τέχνη, κόσκινο …

Για το τι σημαίνουν αυτές οι επιλογές και για το πως συμβάλλουν στο να διαιωνιστεί για άλλα 30 χρόνια η λειτουργία της εγκατάστασης στη Φυλή, το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ έχει μιλήσει επανειλημμένα. Άλλωστε, η ακύρωσή τους είναι το βασικό αίτημα και στη νέα κινητοποίηση, που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 12/4, στις 18:00, έξω από τα γραφεία της περιφέρειας Αττικής (Συγγρού 15).

Αξίζει, ωστόσο, να σταθούμε στα τεχνικά στοιχεία της διακήρυξης του διαγωνισμού και, πιο ειδικά, της τεχνικής πρότασης του ΗΛΕΚΤΩΡΑ, για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που -υποτίθεται ότι- θα κάνει «πράσινη» την επέκταση του ΕΜΑΚ.

Προβλέπεται ότι το ΕΜΑΚ θα δέχεται 300.000 τ/έτος, από τους οποίους 200.000 τ./έτος σύμμεικτα, 60.000 τ./έτος προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα και 40.000 τ./έτος κλαδέματα. Οι 60.000 τ. Β/Α και οι 25.000 τ. κλαδέματα θα οδηγούνται για κομποστοποίηση και παραγωγή κομπόστ ποιότητας ecolabel, ενώ οι υπόλοιποι 15.000 τ. κλαδεμάτων θα κομποστοποιούνται με το οργανικό των σύμμεικτων (ΑΣΑ), για παραγωγή κομπόστ τύπου Α (χρήσιμου μόνο για επικαλύψεις κ.λπ.).

Οι ελάχιστοι στόχοι ανάκτησης είναι:

  • Ανάκτηση ανακυκλώσιμων σε ποσοστό 6,5% κ.β. επί των εισερχόμενων ΑΣΑ με υψηλό

ποσοστό καθαρότητας σε πλήρη συμφωνία με τα δεσμευτικά μεγέθη του έργου, δηλαδή 13.000 τ./έτος.

  • Ανάκτηση καυσίμου σε ποσοστό 16,5% κ.β. επί των εισερχόμενων ΑΣΑ, δηλαδή 33.000 τ./έτος.
  • Παραγωγή κομπόστ τύπου Α σε ποσοστό 12,9% κ.β. επί των εισερχόμενων ΑΣΑ, δηλαδή 25.800 τ./έτος.
  • Παραγωγή κομπόστ ποιότητας ecolabel σε ποσοστό 20,85% κ.β. επί των προδιαλεγμένων, βιοαποβλήτων και κλαδιών που επεξεργάζονται (60.000 τ./έτος + 25.000 τ./έτος), δηλαδή 17.722,5 τ./έτος.
  • Συνολικό υπόλειμμα μικρότερο του 50% κ.β. επί των συνολικών ποσοτήτων των 300.000 τόνων επεξεργαζόμενων αποβλήτων (ΑΣΑ + προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα + κλαδέματα), δηλαδή 150.000 τ./έτος.

Με άλλα λόγια, τα μισά από τα εισερχόμενα απόβλητα στο ΕΜΑΚ -πιθανότατα και το κομπόστ τύπου Α- θα θάβονται, ενώ η πραγματική ανάκτηση θα είναι 30.722,5 τ./έτος (13.000 + 17.722,5), δηλαδή ποσοστό 10,24 %.

Γι’ αυτά τα ποιοτικά (!) αποτελέσματα, που θα κοστίσουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, για να ικανοποιηθούν οι «ορέξεις» των εργολάβων και για να γίνει πράξη η πολυπόθητη καύση των απορριμμάτων, η Δυτική Αττική και η Δυτική Αθήνα καλείται και πάλι «να πληρώσει το μάρμαρο».

(Σημείωση: η διαφορά στο ισοζύγιο εισερχομένων – εξερχομένων από το ΕΜΑΚ, υποθέτουμε ότι αφορά απώλειες, λόγω στραγγισμάτων και αέριων εκπομπών στη διαδικασία της κομποστοποίησης)»