Θεσσαλονίκη: Ημερίδα της ΔΗΜΑΡ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση

Ημερίδα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη η τοπική οργάνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς Θεσσαλονίκης αύριο, 30 Οκτωβρίου. Θα μιλήσουν ο βουλευτής Εύβοιας της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Αναγνωστάκης μαζί με τους Σταύρο Μπένο, Χάρη Καστανίδη και Ανδρέα Κουράκη.

Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης στις 6:30 μ.μ. με θέμα: ¨Η Μεταρρύθμιση του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως προϋπόθεση υπέρβασης της κρίσης.¨

Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ

Η χώρα χρειάζεται, είναι πασιφανές, μια ρεαλιστική και εφαρμόσιμη προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση και ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης και βιώσιμης ανάπτυξης.

Οι πολίτες της χώρας, βρίσκονται αντιμέτωποι με οξυμένα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν οδηγούν στην ανάκαμψη. Η δεύτερη αφήγηση, με βασικό εκπρόσωπό της τον ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργεί αυταπάτες, για κατάργηση ”εν μια νυκτί ” των συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας και ουσιαστικά υπόσχεται –ουτοπικά- την ανεδαφική επαναφορά των «πραγμάτων» στην προτεραία κατάσταση.

Η πατρίδα χρειάζεται τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις και τις προγραμματικές συνεργασίες, στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, με συνθέσεις και συμπαρατάξεις, για την προώθηση των αναγκαίων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα πεδία. Κομβικό πεδίο αποτελεί ο χώρος της Αυτοδιοίκησης.

Για τη Δημοκρατική Αριστερά, η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος και της Δημόσιας Διοίκησης, αποτελεί κεντρικό ζήτημα στην υπόθεση προοδευτικής διεξόδου από την κρίση, ενώ αποτελεί κεντρικό ζήτημα στην υπόθεση προοδευτικής διεξόδου από την κρίση, ενώ στην μεταρρυθμιστική ¨αλυσίδα¨, η Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον βασικότερο κρίκο.

Ο εκδημοκρατισμός του κράτους προϋποθέτει τη συνολική αναβάθμιση των αυτοδιοικητικών θεσμών.

Η Αυτοδιοίκηση αποτελεί για μας, ταυτόχρονα κίνημα και θεσμό, είναι ο θεσμός της λαϊκής αυτενέργειας και συμμετοχής, το επίκεντρο και η κορύφωση του αλληλέγγυου εθελοντισμού.

Με κριτήριο τα παραπάνω εκτιμούμε ότι ο θεσμός βρίσκεται στη δίνη μιας έντονης κρίσης αξιοπιστίας και πολιτικού προσανατολισμού, που οφείλεται τόσο στην άρνηση των κυβερνήσεων να προχωρήσουν σε ριζοσπαστικές αλλαγές για την ενίσχυση του, όσο και στην αδυναμία των ίδιων των φορέων της Αυτοδιοίκησης, να αντιμετωπίσουν και να υπερβούν θετικά τις δικές της παθογένειες και ανεπάρκειες.

Σε μία περίοδο που παροξύνονται οι επιπτώσεις της κρίσης στην ελληνική κοινωνία και υποβαθμίζεται η ζωή ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες καλούνται να σηκώσουν το κύριο βάρος, για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και την αποτροπή του κοινωνικού αποκλεισμού.

Όμως την ίδια περίοδο είχαμε τις μεγαλύτερες περικοπές επιχορηγήσεων από κάθε άλλο τομέα του δημοσίου, διαρκείς νομοθετικούς αιφνιδιασμούς, στην πλειονότητά τους σε αρνητική κατεύθυνση, διαρκή αμφισβήτηση της διοικητικής και θεσμικής αυτονομίας των δήμων, μέσω της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων, της κατάργησης ολόκληρων υπηρεσιών, οριζόντιων μέτρων κι ενός πλέγματος ελέγχων και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου το Κράτος αφαιρεί αρμοδιότητες από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα με τρόπο αιφνιδιαστικό και αυταρχικό, χωρίς προηγούμενο διάλογο και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό ως προς το δημοσιονομικό όφελός τους.

Είναι προφανές ότι απαιτείται ένας άλλος ρόλος του θεσμού, για τον οποίο η Δημοκρατική Αριστερά θα αγωνιστεί ενόψει και των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014, μέσα από ευρύτατες συμπαρατάξεις ενεργών πολιτών, στη βάση αυτοδιοικητικών προγραμμάτων με προοδευτικό περιεχόμενο, από τα οποία θα διατυπώνουν ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προοδευτικές πολιτικές εξόδου από την κρίση, στο χώρο της αυτοδιοίκησης.

Σήμερα, στη δίνη μιας πολύπλευρης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, η ανάγκη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής εξόδου είναι αδήριτη. Αυτή η στρατηγική πρέπει να επιμερίσει δίκαια τα βάρη, να προασπίσει την κοινωνική συνοχή, να υιοθετήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη και τέλος να ανανεώσει και να ανασυγκροτήσει τη χώρα θεσμικά.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ. Η ΑΝΑΓΚΗ ΡΙΖΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εκτιμά ότι η κρίση, η υποχρηματοδότηση και η υποβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, σε συνδυασμό με την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, έφεραν στην επιφάνεια τα προβλήματά της. Όμως, αναδεικνύουν ταυτόχρονα και την προγραμματική θέση του κόμματός μας: ότι, δηλαδή, κεντρικό ζήτημα αποτελεί η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος και της Δημόσιας Διοίκησης, ενώ στην μεταρρυθμιστική αλυσίδα, η Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον βασικότερο κρίκο.

Η Αυτοδιοίκηση οφείλει να αναμετρηθεί με το γεγονός ότι ως θεσμός δεν πέτυχε να διαμορφώσει και να εκπροσωπήσει ένα δικό της συντεταγμένο και ολοκληρωμένο πλαίσιο στόχων, για τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, το οποίο θα εκδήλωνε πρακτικά την ευθεία πολιτική βούλησή της, να συμβάλει πρωταγωνιστικά στην ανάταξη της οικονομίας και στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Ο «Καλλικράτης», είναι αλήθεια, επιχείρησε μια ριζική μεταρρύθμιση στην Αυτοδιοίκηση, χωρίς, όμως, να αποτελέσει τμήμα μιας ευρύτερης μεταρρύθμισης που θα αφορούσε στο Κεντρικό Κράτος.

Συνέπεσε με τη δημοσιονομική κρίση και δεν κατέστη δυνατό να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι, οι οποίοι είχαν προβλεφθεί για την εφαρμογή του καθώς και οι προϋποθέσεις που θα εγγυότανε τη χρηματοδότηση της μεταρρύθμισης.

Εμείς θεωρούμε ότι ο Καλλικράτης, χωρίς να είναι αποτυχημένος ως σύλληψη, βρίσκεται σε φάση στασιμότητας και αμφισβήτησης, ενώ η οικονομική κρίση και η υλοποίηση του αυστηρού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής τείνουν να ακυρώσουν τις θετικές συνέπειες της μεταρρύθμισης και έχουν υπονομεύσει κεκτημένα της αυτοδιοίκησης, που είχαν κατοχυρωθεί πριν τη συγκρότηση των νέων δήμων και περιφερειών. Σήμερα ο «Καλλικράτης» είναι μετέωρος, δυσεφάρμοστος και δεν στηρίζεται από την πολιτεία.

Κράτος και Δημόσια Διοίκηση

Η Δημοκρατική Αριστερά ιεραρχεί τη μεταρρύθμιση του κράτους ως ένα από τα βασικότερα σημεία της προγραμματικής της πρότασης.

Η χώρα χρειάζεται ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα, με στόχο την αποδοτικότητα, τη διαφάνεια, τη διαβούλευση, τη λογοδοσία, ένα δημοκρατικό κράτος, αποκεντρωμένο, με ισχυρή αυτοδιοίκηση με πόρους και αρμοδιότητες, στην υπηρεσία του πολίτη και της κοινωνίας.

Αυτοδιοίκηση- βασικές θέσεις

Η Δημοκρατική Αριστερά είχε πάντα ως πολιτικό και στρατηγικό στόχο για την Αυτοδιοίκηση τους δύο βαθμούς, αρθρωμένους σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με αιρετή περιφέρεια και δήμους λειτουργικούς και ανταγωνιστικούς στο διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Η Αυτοδιοίκηση – περιφερειακή και τοπική – έχει να διαδραματίσει έναν πολύ σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη πολιτικών στον χώρο της, που θα διαμορφώνουν ένα εναλλακτικό πλαίσιο προτάσεων αντιμετώπισης της κρίσης, θα ανακουφίζουν τους πολίτες από τα αποτελέσματα της, θα συγκροτούν ένα δίκτυο πολιτικών και μέτρων κοινωνικής προστασίας, θα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οικονομικού χαρακτήρα, – στο πλαίσιο της προσπάθειας για την αναδιανομή του εισοδήματος, υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων σε τοπικό επίπεδο,- θα προωθούν πολιτικές αντιμετώπισης της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης, -για την εξασφάλιση και εξοικονόμηση πόρων,- θα τείνουν στη διαμόρφωση νέων πολιτικών απασχόλησης, αναδιάρθρωσης του παλαιωμένου παραγωγικού προτύπου, με έμφαση σε πρωτοβουλίες και σε επενδύσεις πράσινης ανάπτυξης.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ από το 2010 έχει εντοπίσει ότι «ο θεσμός βρίσκεται στη δίνη μιας έντονης κρίσης αξιών, αξιοπιστίας, εξάρτησης από την Κεντρική Διοίκηση και πολιτικού προσανατολισμού, που οφείλεται τόσον στην άρνηση της Κεντρικής Διοίκησης να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές για την ενίσχυση του θεσμού, όσο και στην αδυναμία της ίδιας της Αυτοδιοίκησης, να διατυπώσει σαφές πολιτικό πρόγραμμα ανάπτυξης της αυτονομίας της, οικονομικά και διοικητικά».

Η οικονομική κρίση βρήκε την Αυτοδιοίκηση να αποτελεί έναν εξασθενημένο πόλο του πολιτικού συστήματος, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να διαδραματίσει τον καθοριστικό ρόλο της, για την αντιμετώπιση σε τοπικό επίπεδο των επιπτώσεων από την οικονομική κρίση, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες που κατέβαλαν πολλοί Δήμοι της χώρας. Η διαρκής περικοπή πόρων έχει ξεπεράσει την τελευταία διετία το 60%, με συνέπεια οι ΟΤΑ να βρίσκονται πλέον στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης, να μην είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν την υλοποίηση των νέων δομών και με άμεσο κίνδυνο την αδυναμία παροχής στοιχειωδών υπηρεσιών προς τους πολίτες.

Προτάσεις για την εξυγίανση και τη θεσμική αναβάθμιση της Τ.Α.

Προκειμένου να ενισχυθεί η διαφάνεια, η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της αυτοδιοίκησης είναι απαραίτητα, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Αυστηρή εφαρμογή του Πόθεν έσχες, (με έμφαση στο “πόθεν”), στο αιρετό σώμα και όσους κατέχουν θέσεις στο αυτοδιοικητικό στερέωμα.

Καθιέρωση υποχρεωτικά της εφαρμογής συστημάτων διοίκησης ολικής ποιότητας, δέσμευσης για τον τρόπο και τις διαδικασίες εξυπηρέτησης των πολιτών, δέσμευσης για τον τρόπο ανταπόκρισης στα αιτήματα των πολιτών με αντικειμενικά και όχι πελατειακά κριτήρια.

Καθιέρωση της ετήσιας στοχοθεσίας και δεικτών μέτρησης, για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των υπηρεσιών και καθιέρωση της εφαρμογής συστημάτων αξιολόγησης των υπηρεσιών.

Καθιέρωση σε τακτά διαστήματα των ερευνών ικανοποίησης του πολίτη από την παροχή αυτοδιοικητικών υπηρεσιών και προϊόντων, καθιέρωση ερευνών για την πιστοποίηση της ικανοποίησης ή μη του προσωπικού της αυτοδιοίκησης από τις συνθήκες του εργασιακού περιβάλλοντός τους.

Εφαρμογή του διπλογραφικού συστήματος σε όλα αυτοδιοικητικά νομικά πρόσωπα και τις κοινωφελείς δημοτικές επιχειρήσεις.

Ενίσχυση του επιπέδου επιμόρφωσης τόσο του υπαλληλικού προσωπικού, όσο και των αιρετών. Ιδιαίτερα για το αιρετό σώμα, πρέπει να θεσμοθετηθεί η υποχρεωτικότητα της επιμόρφωσής του σε τακτική βάση.

Θεσμική θωράκιση και ενίσχυση των παρατάξεων της μειοψηφίας με μέσα, έτσι ώστε να προαχθεί ο έλεγχος – πιο ουσιαστικός ρόλος της αντιπολίτευσης.

Πολιτική και οργανωτική ανεξαρτησία των ΟΤΑ από τους στενούς κομματικούς εναγκαλισμούς.

Σε αρκετές περιπτώσεις η Αυτοδιοίκηση δεν άσκησε χρηστή διαχείριση, ενώ το κράτος «επέτρεψε» την αναπαραγωγή σπάταλων ή αδιαφανών μηχανισμών (δημοτικές επιχειρήσεις, κατατμήσεις έργων κλπ).

Σήμερα όμως όλα αυτά, σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν απομειωθεί ή και εξαλειφθεί και το όποιο σπάταλο προηγούμενο καθεστώς έχει συρρικνωθεί,

Είναι ανάγκη, πλέον, η ίδια η Τ.Α. να αναλάβει την πρωτοβουλία να συγκροτήσει αξιόπιστες προτάσεις στην κατεύθυνση ενός ευρύτερου μεταρρυθμιστικού πλαισίου για την ενίσχυση της αυτοτέλειας και της αποτελεσματικότητάς της.

Η ΔΗΜ.ΑΡ είναι έτοιμη να συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις στην εκπόνηση ενός τέτοιου μεταρρυθμιστικού σχεδίου.

Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣ, ΧΡΗΣΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Για να επιτελέσουν οι δήμοι το ρόλο τους σε συνθήκες κρίσης και να αναδειχθούν πραγματικά ως ο πλησιέστερος θεσμός στον πολίτη πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό χαρακτήρα.

Για τα οικονομικά των ΟΤΑ, τους πόρους και την κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας:

Χειραφέτηση των ΟΤΑ από την Κεντρική Διοίκηση, μέσω της σταδιακής επίτευξης της οικονομικής αυτοτέλειας και της ευθύνης είσπραξης φορολογικών εσόδων από τους ίδιους τους ΟΤΑ, χωρίς όμως επιπλέον φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, τουλάχιστον όσο διαρκεί η κρίση.

Φορολογική αποκέντρωση για αναδιανομή των εισπραττόμενων φόρων υπέρ της αυτοδιοίκησης χωρίς αύξησή τους και ιδιαίτερα υπέρ των οικονομικά μειονεκτούντων ΟΤΑ.

Η Τ.Α. πρέπει να καταστεί συμμέτοχη και υπεύθυνη στην είσπραξη των φόρων και να τεθεί τέλος στην παρακράτηση των θεσμοθετημένων πόρων της από το κράτος.

Οι πόροι των αρμοδιοτήτων που έχουν μεταφερθεί στους ΟΤΑ αφενός να αποδίδονται σ’ αυτούς και αφ’ ετέρου, παρά την κρίση και τη δημοσιονομική εξυγίανση, να υιοθετηθεί αποκεντρωμένο φορολογικό σύστημα και να αναδιανεμηθούν ποσοστά των εισπραττόμενων φόρων υπέρ αυτοδιοίκησης.

Αναμόρφωση της κατανομής των πόρων, όπου εκτός των βασικών παραμέτρων (πληθυσμός, έκταση, βαθμός απομόνωσης), θα επιβραβεύονται οι πιο δραστήριοι στην παροχή υπηρεσιών ή σε καλές πρακτικές Δήμοι.

Ανάληψη πρωτοβουλίας από τα κεντρικά όργανα της Αυτοδιοίκησης για τη συγκρότηση προγράμματος αξιοποίησης της ακίνητης περιούσιας ΟΤΑ και περιφερειών.

Δημιουργία ενός κοινωνικού συμφώνου ανάπτυξης των ΟΤΑ, με τις ζωντανές δυνάμεις των πόλεων και των περιφερειών, καθώς και μια νέα κοινωνική επιχειρηματικότητα, με συμπράξεις και συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα και την Κοινωνία των Πολιτών, σύμφωνα με τις τοπικές ιδιαίτερες ανάγκες, δυνατότητες και προοπτικές αλλά και χωρίς την άκριτη εκχώρηση δημόσιων αγαθών και κοινωνικών υπηρεσιών σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Ανάδειξη της κοινωνικής οικονομίας με αποφασιστική συμμετοχή των δήμων .

Προάσπιση των δημόσιων αγαθών και κοινωνικών υπηρεσιών που αποτελούν τις βασικές δημοτικές δραστηριότητες.

Εκδημοκρατισμός, συμμετοχή πολιτών, εσωτερική αποκέντρωση των δήμων :

– Η συμμετοχή των πολιτών στις τοπικές υποθέσεις, η αναζωογόνηση των τοπικών συμβουλίων με πραγματικές αρμοδιότητες, η παραχώρηση σε αυτά πόρων υπό την μορφή του συμμετοχικού προϋπολογισμού, στο πλαίσιο του Δήμου για τα θέματα που αφορούν την περιοχή τους.

– Το εκλογικό σύστημα και το σύστημα συγκρότησης των οργάνων που ισχύει εξασφαλίζει ισχυρή διοίκηση στους Δήμους και στις περιφέρειες. Λειτουργεί όμως αποτρεπτικά στην εμπέδωση πνεύματος συνεργασίας, εντείνει τον συγκεντρωτισμό και δημαρχοκεντρισμό, αποκλείει μικρότερες ή τις τοπικές δυνάμεις. Είναι σαφές ότι πρέπει να αλλάξει προς κατεύθυνση αναλογική δημοκρατική, που να εξασφαλίζει, παράλληλα, τη λειτουργική διοίκηση του Δήμου.

Είναι αναγκαίο να καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε να λειτουργήσουν ουσιαστικοί θεσμοί συμμετοχής, διαβούλευσης και διαλόγου όπως η Επιτροπή Διαβούλευσης, ο Συμπαραστάτης του Δημότη, το Συμβούλιο Μεταναστών κλπ.

Καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, Διοίκηση με αποτελεσματικότητα.

Καθορισμός των αρμοδιοτήτων μεταξύ Δήμου, Περιφέρειας, Υπουργείου με βάση την ερμηνεία «τοπική υπόθεση»

Έλεγχος νομιμότητας με υλοποίηση της πρόβλεψης του «Καλλικράτη»

Εισαγωγή στοιχείων και κριτηρίων επιβράβευσης μαζί με την αξιολόγηση

Διαχείριση του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης 2014-2020

Σύνδεση της Κινητικότητας με τα επίπεδα αρμοδιότητας σε κάθε θεσμό

Εισαγωγή νέων συστημάτων και προτύπων διοίκησης, αναπτυξιακής δράσης και κυρίως εσωτερικού ελέγχου για την αξιολόγηση, μέτρηση και διαρκή βελτίωση των αποτελεσμάτων

Επανεξέταση των ελεγκτικών μηχανισμών, που ενισχύουν τη διαφάνεια και διασφάλιση ότι δεν θα παρεμβαίνουν στη σκοπιμότητα των αποφάσεων και δεν θα αποτελούν τροχοπέδη σε αναπτυξιακές δυνατότητες.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ:

ΠΥΛΩΝΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Η θέσπιση Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, πέραν του συγχρονισμού της ελληνικής διοικητικής οργάνωσης με αντίστοιχα ευρωπαϊκά δεδομένα, είναι μια εξαιρετικά σημαντική μεταρρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα για μια νέου τύπου αναπτυξιακή πρόταση, ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο. Υπάρχει το απαραίτητο γεωγραφικό και πληθυσμιακό μέγεθος που θα σηκώσει το βάρος της ανασυγκρότησης κατά τόπους, ενταγμένο πάντα σε ένα ευρύτερο σχέδιο για όλη τη χώρα.

Δυστυχώς, όμως, ήρθε σε ένα περιβάλλον γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Στη γενικότερη αδυναμία εφαρμογής των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, αποδεικνύεται ότι τα νέα αιρετά περιφερειακά όργανα δεν μπόρεσαν να σηματοδοτήσουν ούτε ουσιαστικά ούτε συμβολικά τον αυτοδιοικητικό τους ρόλο με προγραμματικό και επιτελικό έργο.

Προφανώς αναδεικνύονται όλες οι αρνητικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης αλλά, παράλληλα, και φαινόμενα γραφειοκρατίας, συγκεντρωτισμού, περιορισμένου κοινωνικού ελέγχου, απουσίας συμμετοχικών διαδικασιών.

Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση ψάχνει να βρει τον βηματισμό της, καθώς, ακόμη και σήμερα, α) οι περιφέρειες δεν έχουν ισχυρή νομιμοποίηση στη συνείδηση των πολιτών. Σ’ αυτό συντελεί και η απουσία χωρικής, πολιτικής και κοινωνικής σαφήνειας και συνοχής, που θα δημιουργούσε την αίσθηση της «ενότητας» και β) εξακολουθεί να έχει κυρίαρχο ρόλο η αποκεντρωμένη διορισμένη περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ενίσχυση της Περιφερειακής αυτοδιοίκησης με επιπλέον αρμοδιότητες αλλά κυρίως με πόρους.

Έκδοση των προβλεπόμενων Προεδρικών Διαταγμάτων και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων του Ν. 3852/2010 που παραμένουν ανενεργά (σε ποσοστό γύρω στο 50%).

Αποτροπή ρυθμίσεων που της στερούν αρμοδιότητες, αντίθετα με το πνεύμα της νέας αρχιτεκτονικής της αυτοδιοίκησης.

Ανάληψη πρωτοβουλιών στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή του Εθνικού Προγράμματος Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης της χώρας.

Διεύρυνση του πεδίου δράσης και  συνεργασίας με την κυβέρνηση, που θα συμβάλει στη θεσμική θωράκιση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης και θα επιτρέψει την πληρέστερη εκπλήρωση του σκοπού της.

Θεσμοθέτηση διαδικασιών μέτρησης της επίτευξης των στόχων των αναπτυξιακών προγραμμάτων και όχι απλώς της απορροφητικότητας.

Είναι αρνητικό ότι τα θέματα των περιφερειακών ενοτήτων συγκεντρώνονται σε ένα μονοπρόσωπο όργανο, τον Αντιπεριφερειάρχη. Πρέπει να εξεταστεί η θεσμοθέτηση ενός οργάνου ανά περιφερειακή ενότητα με τη συμμετοχή των αιρετών περιφερειακών συμβούλων για την εξέταση των θεμάτων της περιφερειακής ενότητας, όπου θα διευκολύνεται η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και φορέων.

Απαιτείται στα θέματα αναπτυξιακού προγραμματισμού η ισχυρότερη συνεργασία ανάμεσα στα δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης και η υλοποίηση της διαβαθμιδικής συνεργασίας.

ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις θεσμοθετήθηκαν έχοντας μια μεταβατική προοπτική. Στην ουσία, όμως, δημιουργήθηκε μια νέα οργανωτική δομή, ανάμεσα στην αυτοδιοίκηση και στο κράτος, που αντί να αποτελέσει τον συνδετήριο άξονα αυτής της σχέσης (αυτοδιοίκησης και κράτους), στέρησε αρμοδιότητες από την αυτοδιοίκηση και καλλιέργησε κλίμα αντιπαράθεσης.

Από τις μέχρι σήμερα αρμοδιότητες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αν εξαιρέσουμε τα θέματα της ιθαγένειας, τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να είχαν αποδοθεί στην αιρετή αυτοδιοίκηση (Δήμοι και Περιφέρειες). Η πρότασή μας είναι η κατάργηση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και η μεταφορά των αρμοδιοτήτων τους στην Αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας καθώς και η διατήρηση των αρμοδιοτήτων, που για συνταγματικούς λόγους δεν μπορούν να αποδοθούν στην αυτοδιοίκηση, σε περιφερειακές υπηρεσίες υπουργείων.

ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί ότι το διακύβευμα των εκλογών της αυτοδιοίκησης, τοπικής και περιφερειακής το Μάϊο του 2014 είναι η ανάδειξη του ρόλου των πολιτών, η συμμετοχή τους στις τοπικές υποθέσεις, η ευκαιρία να αναδειχθούν νέες κοινωνικές δυνάμεις και πρόσωπα στα κοινά των πόλεων και των περιφερειών. Αυτό είναι το πολιτικό ζητούμενο για τις δυνάμεις των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και σε κάθε περίπτωση πρέπει επιθετικά να αποκρούσουμε εκείνες τις πολιτικές που επιδιώκουν να μετατρέψουν τις εκλογές σε ένα κομματικό δημοψήφισμα είτε για το μνημόνιο είτε για την κυβερνητική πολιτική συνολικά. Θεωρούμε ότι στην ουσία τους αυτές οι επιδιώξεις ενισχύουν τις δυνάμεις της αδράνειας και της συντήρησης σε μια στιγμή που ο χώρος της αυτοδιοίκησης χρειάζεται κυριολεκτικά το οξυγόνο των αλλαγών, των μεταρρυθμίσεων και της νέας συμμετοχής.

Ο χώρος της αυτοδιοίκησης είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος των ενεργών πολιτών και των ευρύτερων συμπαρατάξεων στη βάση των αυτοδιοικητικών προγραμμάτων με προοδευτικό περιεχόμενο. Προγράμματα που διεκδικούν τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με στόχο την ενδυνάμωση της οικονομικής και διοικητικής της αυτοτέλειας, στην ενίσχυση της τοπικής ανάπτυξης, την αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής, τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών προς τον πολίτη, την ενθάρρυνση της συμμετοχής του δημότη.

Εν κατακλείδι, προγράμματα που θα αναδεικνύουν το ρόλο της αυτοδιοίκησης σε αυτή την ιστορική συγκυρία, ώστε να σταθεί όρθια και να βρει το δικό της βηματισμό δίπλα στον κόσμο και στα αγωνιώδη προβλήματά του. Να μη γίνει μέρος του προβλήματος αλλά να καταξιωθεί ως μέρος της λύσης του, πρωταγωνιστώντας στην διατύπωση και υλοποίηση τοπικών και περιφερειακών σχεδίων βιώσιμης ανάπτυξης.

Οι επιλογές της ΔΗΜ.ΑΡ.

Οι ανεξάρτητες δημοτικές κινήσεις ενεργών πολιτών που υποστηρίξαμε την προηγούμενη φορά στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και σε άλλους Δήμους, και αναδείχθηκαν ως δημοτικές αρχές, θεωρούμε ότι απέδωσαν για τις τοπικές κοινωνίες και συνέβαλαν στην ανανέωση των αντιλήψεων για την τοπική αυτοδιοίκηση. Μέλη μας δραστηριοποιούνται ενεργά σε αυτές τις κινήσεις, χωρίς κομματική κηδεμονία, ισότιμα και συνεργατικά με άλλους ενεργούς πολίτες. Η δημοκρατική λειτουργία τέτοιων σχημάτων και αυτοδιοικητικών πρωτοβουλιών και η προγραμματική τους συνέπεια είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια επιτυχημένη συνέχεια. Οι επιλογές γι’ αυτή τη συνέχεια είναι υπόθεση των αυτοδιοικητικών μας δυνάμεων.

Ο θετικός απολογισμός αυτών των σχημάτων σε θέματα οργανωτικής συγκρότησης και διαχείρισης των νέων Δήμων, η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας ώστε οι δήμοι να λειτουργήσουν στα θέματα κοινωνικής πολιτικής ως ομπρέλα αλληλεγγύης και προστασίας, η συστηματική αναζήτηση και αξιοποίηση κάθε χρηματοδοτικού μέσου και η δημιουργία υγιών δήμων ικανών επιχειρησιακά, οι οποίοι σε θέματα διαφάνειας και χρηστής διοίκησης λειτούργησαν με καλές πρακτικές που καταξιώνουν την αυτοδιοίκηση στη συνείδηση των πολιτών.

Η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει τη συγκρότηση, σε όλη τη χώρα όπου δεν υπάρχουν, ανεξαρτήτων προοδευτικών κινήσεων οι οποίες θα στηρίζονται στην αυτενέργεια των πολιτών, πάνω και πέρα από κομματική προτίμηση.