ο-γ-μπουτάρης-δηλώνει-ότι-συμφωνεί-με-τ-233590
ΔΗΜΟΙ | 23.01.2014 | 23:09

Ο Γ. Μπουτάρης δηλώνει ότι συμφωνεί με τον Α. Τσίπρα αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον στηρίζει

Νέο άνοιγμα προς το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα έκανε μιλώντας σε εκδήλωση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. Ο Γ. Μπουτάρης που παλαιότερα είχε ζητήσει εμμέσως πλην σαφώς τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ για τη νέα υποψηφιότητά του για το Δήμο Θεσσαλονίκης, βλέποντας προφανώς τη δυστοκία του κόμματος να βρει υποψήφιο (σ.σ. ο πιθανότερος με τα σημερινά δεδομένα είναι ο καθηγητής Άρης Καζάκος ο οποίος όμως δεν «τραβάει» στις δημοσκοπήσεις), δήλωσε σήμερα ότι συμφωνεί με τον Αλέξη Τσίπρα ως προς το θέμα της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους: «Συμφωνώ με τον Αλέξη Τσίπρα στην προσέγγισή του για την ανάγκη θέσπισης ενός είδους ρήτρας ανάπτυξης στην αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Το ζήτημα πρέπει να τεθεί στην επικείμενη διαπραγμάτευση για το χρέος μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε. Όσο η χώρα δεν αναπτύσσεται, είναι ανίκανη να αποπληρώνει υπέρογκα τοκοχρεολύσια χωρίς να βυθίζεται τελικά βαθύτερα στην ύφεση και την απελπισία. Δεν έχει πια νόημα αυτή η πολιτική, ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Ευρώπη», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπουτάρης.

Σχετικά με το κλίμα ενόψει των ευρωεκλογών παρατήρησε ότι “ο κόσμος δικαίως νιώθει φοβισμένος, θυμωμένος και αδικημένος και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ν. Ευρώπη, είναι αναμενόμενο ο κόσμος να προστρέξει πολιτικά σε απλοϊκές και αντιευρωπαϊκές κυρίως επιλογές που υπόσχονται εύκολες αλλά αναχρονιστικές λύσεις”.

“Η τάση αυτή επιτείνεται από την άτσαλη και εκ του αποτελέσματος αποτυχημένη εμπλοκή της Τρόικας στην υποτιθέμενη αντιμετώπιση της Ελληνικής κρίσης”, είπε και πρόσθεσε: “Χωρίς να παραγνωρίζω την πολυπλοκότητα του προβλήματος, η προσέγγιση της ΕΕ αποδείχθηκε μέχρι στιγμής ανίκανη να αποκλείσει το ενδεχόμενο μίας πιθανής πολιτικής αποσταθεροποίησης στη χώρα μας με σοβαρές επιπτώσεις για όλη την Ευρώπη. Η εμπλοκή της Τρόικας στα οικονομικά της Ελλάδας -με τον τρόπο που γίνεται- έχει ξεπεράσει τα ανεκτά όρια δημοκρατικής νομιμοποίησης και ανοχής”.