λ-ρακιντζής-πολιτικό-χρήμα-στα-δημοτι-306529

ΔΗΜΟΙ | 25.10.2010 | 10:30

Λ. Ρακιντζής: Πολιτικό χρήμα στα δημοτικά έργα

Η ψηφοθηρία είναι το μεγάλο… ελάττωμα των τοπικών αρχόντων, που οδηγεί σε κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, τονίζει στη “ΜτΚ” ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.

Υπάρχουν βεβαιωμένες περιπτώσεις με υπεξαιρέσεις και μη απόδοση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που παρακρατούνται από τους εργαζομένους και διατίθενται προς κάλυψη των ελλειμμάτων, τονίζει με νόημα. Επίσης σημειώνει ότι υπάρχουν και περιπτώσεις όπου γίνονται διαγωνισμοί μη νόμιμοι, από τους οποίους κάποιοι βγάζουν “πολιτικό χρήμα”, ενώ διαπιστώνει ότι οι περισσότεροι από αυτούς που διακηρύσσουν ότι επιδιώκουν την εκλογή τους με την άδολη πρόθεση να προσφέρουν στα κοινά, στοχεύουν σε ίδιον όφελος.

Πού οφείλεται το φαινόμενο της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς στην αυτοδιοίκηση, που είναι -ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι- το κύτταρο της δημοκρατίας;

Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το κύτταρο της δημοκρατίας. Συμφωνώ με τον ορισμό αυτό, υπό την απαραίτητη όμως προϋπόθεση ότι λειτουργεί νόμιμα, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των δημοτών της και φείδεται το δημόσιο χρήμα. Σε πολλές όμως περιπτώσεις και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις δεν τηρούνται, με αποτέλεσμα οι σχετικές μεγαλόστομες διακηρύξεις να παραμένουν κενές περιεχομένου. Συγκεκριμένα πολλές αποφάσεις των δημάρχων και ακόμη των δημοτικών συμβουλίων στερούνται νομιμότητος, είτε διότι ελήφθησαν χωρίς τη νόμιμη διαδικασία είτε διότι δεν είχε προβλεφθεί σχετικό κονδύλιο για το συγκεκριμένο έργο είτε τελείως αυθαίρετα με την επίκληση του κατεπείγοντος. Σε αυτό βεβαίως βοηθά και η εποπτεύουσα αρχή, η οποία επικυρώνει τις παράνομες αποφάσεις σιωπηρώς διά της παρόδου της προθεσμίας προς αναπομπή, με συνέπεια να δημιουργούνται τετελεσμένες καταστάσεις που είναι δύσκολο να ανατραπούν.

Γιατί πιστεύετε ότι, ως προς τα οικονομικά, οι περισσότεροι δήμοι εξελίσσονται σε “προβληματικές επιχειρήσεις”;

Η κακή οικονομική κατάσταση των περισσότερων δήμων σχετίζεται με το ότι η διαχείριση των οικονομικών δεν γίνεται με όρους οικονομικούς, αλλά ψηφοθηρικούς, πλέον των αμαρτωλών δημοτικών επιχειρήσεων, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προσφέρουν τίποτε. Επίσης στην οικονομική διαχείριση των περισσότερων δήμων δεν υπάρχει διαφάνεια. Υπάρχουν βεβαιωμένες περιπτώσεις με υπεξαιρέσεις και εκ μέρους δημάρχων, όπως έχει γραφεί στον Τύπο, μη απόδοση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που παρακρατούνται από τους εργαζομένους και διατίθενται προς κάλυψη των ελλειμμάτων. Υπάρχει μάλιστα περίπτωση μεγάλου δήμου, απ’ όπου αφενός παρακρατήθηκε και δεν αποδόθηκε στο δημόσιο ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών των εργαζομένων σ’ αυτόν, ύψους αρκετών εκατομμυρίων, αφετέρου δόθηκε βεβαίωση στους εργαζομένους ότι κατεβλήθη ο φόρος εισοδήματος και βάσει αυτής τους επεστράφη ο αναλογούν φόρος εισοδήματος, με αποτέλεσμα το δημόσιο να ζημιωθεί διπλά.
Αυτές τις ημέρες όλοι μας παρατηρούμε σ’ όλους τους δήμους όργιο δημοτικών έργων: πλατείες ανασκάπτονται, οδοστρώματα επιστρώνονται με άσφαλτο, πεζοδρόμια ανακατασκευάζονται, τις περισσότερες φορές χωρίς να υπάρχει ανάγκη, κρήνες και πεζογέφυρες εγκαινιάζονται, σωλήνες για διάφορες παροχές εναποθέτονται στα πεζοδρόμια περιμένοντας να τοποθετηθούν και όλοι έχομε την απορία, πόσο αναγκαία ήταν αυτά τα έργα, εάν θα τελειώσουν μέχρι τις εκλογές ή αν θα εγκαταλειφθούν και θα παραμείνουν ημιτελή μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Είναι γεγονός ότι τα περισσότερα από τα έργα αυτά κατασκευάζονται πρόχειρα, χωρίς πλήρεις μελέτες και μάλιστα περιβαλλοντολογικές, χωρίς να έχει εγκριθεί η απαιτούμενη πίστωση και πολλές φορές χωρίς νόμιμους διαγωνισμούς, αλλά με απευθείας αναθέσεις. Η πρακτική αυτή γεννά προβληματισμούς ότι τα έργα αυτά γίνονται κυρίως για λόγους ψηφοθηρικούς, αλλά χωρίς να αποκλείεται ότι μέρος της δαπάνης περιέρχεται ως πολιτικό χρήμα για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και ως αποζημίωση για μερικούς αιρετούς άρχοντες, για την προσπάθεια που καταβάλλουν υπέρ των κοινών δεδομένης και της μικρής διάρκειας της θητείας τους.

Πώς εκτιμάτε ότι θα εξελιχθεί το φαινόμενο της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς στους ΟΤΑ, με τη νέα μεταρρύθμιση του “Καλλικράτη”; Με τη μεγέθυνση των δήμων υπάρχει ο κίνδυνος τα προβλήματα να οξυνθούν;

Σαφώς η τοπική αυτοδιοίκηση ασκεί χρήσιμο έργο σ’ όλους τους τομείς αρμοδιότητός της και μπορούμε να πούμε ότι χειρίζεται τα τοπικά θέματα ικανοποιητικά, κυρίως με την άριστη λειτουργία των ΚΕΠ, υπάρχουν δε αιρετοί άρχοντες που έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του λαού ως εξαιρετικοί. Ελπίζουμε ότι με την εισαγωγή του “Καλλικράτη” και τη λειτουργία των “καλλικρατικών” δήμων οι παραπάνω δυσλειτουργίες θα εξαλειφθούν, οι δήμοι επιτέλους θα εξυγιάνουν τα οικονομικά τους και οι τοπικοί άρχοντες θα σέβονται περισσότερο τους πολίτες τους, δεν θα ενεργούν μονομερώς υπέρ κάποιων τοπικώς ισχυρών, όπως συμβαίνει συχνά, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, θα τηρούν απαρέγκλιτα τη νομιμότητα και θα φείδονται το δημόσιο χρήμα, το οποίο δεν θα διαθέτουν σε έργα βιτρίνας ή ανούσια φεστιβάλ, αλλά επωφελώς για όλη την τοπική κοινωνία.

Μερικές συνήθεις αυθαιρεσίες των δήμων

Ποιες είναι οι συνήθεις περιπτώσεις αυθαιρεσιών της αυτοδιοίκησης έναντι των πολιτών;

• Η κωλυσιεργία στην αφαίρεση αδείας λειτουργίας νυκτερινών κέντρων λόγω υπερβολικού θορύβου. Τότε η υπόθεση εισάγεται τελευταία στο δημοτικό συμβούλιο και η υπόθεση συνεχώς αναβάλλεται, αφαιρείται δε μόνον για τις νεκρές περιόδους.
• Η άκριτη, χωρίς κανένα προγραμματισμό και μόνον προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων πεζοδρόμηση και κεντρικών ενίοτε δρόμων, όπου στη συνέχεια ξεφυτρώνουν καφέ, μπαρ και άλλα ευαγή ιδρύματα.
• Οι χωρίς καμία λογική μονοδρομήσεις των οδών, που γίνονται προς ικανοποίηση εγωιστικών και ισχυρών τοπικώς ατόμων, οι οποίοι θέτουν την ησυχία τους υπεράνω του κοινού συμφέροντος. Υπάρχουν περιπτώσεις μονοδρόμησης τεσσάρων και πέντε οδών προς την αυτή κατεύθυνση.
• Η κατάληψη των πεζοδρομίων, είτε με επέκταση των περιπτέρων, που έχουν ήδη μέγεθος super market, είτε με ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων κτλ., που γίνονται με την άδεια ή την ανοχή της δημοτικής αρχής παρά την ύπαρξη της σχετικής νομοθεσίας, με αποτέλεσμα οι ανάπηροι και οι πεζοί να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα με κίνδυνο τραυματισμού, πράγμα που συνέβη πολλές φορές.

(πηγή: ΜτΚ)