φιλοπάππου-σε-τροχιά-εκποίησης-13-στρέμ-35598
ΔΗΜΟΙ | 08.06.2017 | 09:23

Φιλοπάππου: Σε τροχιά εκποίησης 13 στρέμματα -Σήμερα στο Δ.Σ Αθήνας

Στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, ως ζήτημα της Ημερήσιας Διάταξης φέρνει σήμερα η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, με εισηγητή τον Ρήγα Αξέλο την εκποίηση από το ΤΑΙΔΕΠ αρχαιολογικού χώρου 13 στρεμμάτων στο Λόφο του Φιλοπάππου.

Οι κάτοικοι έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη έχοντας σα στόχο η έκταση να παραμείνει με τον αρχικό χαρακτηρισμό του κοινόχρηστου χώρου με δικαιούχο τον Δήμο Αθηναίων και κατά συνέπεια να ακυρωθούν μεταγενέστερες αποφάσεις του υπουργείου Τουρισμού, γιατί, όπως υποστηρίζουν, “παρανόμως ο ΕΟΤ ισχυρίζεται ότι η έκταση του ανήκει”. Να σημειωθεί ότι η περιουσία του ΕΟΤ πλέον έχει μεταφερθεί στο υπερταμείο (πρώην ΤΑΙΠΕΔ).

Η υπόθεση εξ αναβολής αναμένεται να εκδικαστεί τη 15η Ιουνίου στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.

Η ιστορία πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση έχει τις ρίζες της στο 1958. Τότε το υπουργείο Δημοσίων Έργων διέταξε την απαλλοτρίωση της έκτασης των 13 στρεμμάτων στην ανατολική πλευρά του λόφου του Φιλοπάππου, που ήταν χαρακτηρισμένος ως αρχαιολογικός χώρος, προκειμένου εκεί να διαμορφωθούν άλσος και πλατεία.

Μαζί με την απαλλοτρίωση το τότε υπουργείο είχε εκδώσει πράξη αναλογισμού της αποζημίωσης προς τους πρώην ιδιοκτήτες. Ο νόμος όριζε ότι ο δήμος έπρεπε να κάνει τη διαδικασία απαλλοτρίωσης, πράγμα που έκανε. Βάσει του ίδιου νόμου, η έκταση περιήλθε στον δήμο, αλλά αυτός ποτέ δεν την ενέγραψε στο περιουσιολόγιό του! Μαζί με αυτήν την παράλειψη, αποδεικνύεται ότι μέχρι σήμερα η έκταση δεν έχει ιδιοκτήτη!

Η αρχική καταπάτηση επί Κ. Καραμανλή το ’58

Η αρχαιολογική υπηρεσία προέβλεπε πως δεν θα υπάρχει πολεοδομικός ιστός ανάμεσα στο λόφο και την Ακρόπολη. Ωστόσο υπήρχαν μικρές μονοκατοικίες που απαλλοτριώθηκαν. Ειδικά για τον Διόνυσο , η απαλλοτρίωση έγινε το 1958 για να γίνει άλσος και πλατεία, όπως είναι γραμμένο έως σήμερα στο ρυμοτομικό σχέδιο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία λοιπόν το οικόπεδο ανήκει στον δήμο Αθηναίων. Αυτός έκανε εξάλλου και τη διαδικασία απαλλοτρίωσης της περιοχής που έχει έκταση 13 στρέμματα..

Ωστόσο ο δήμος δεν ολοκλήρωσε ποτέ τη διαδικασία κατοχύρωσης του οικοπέδου, δηλαδή δεν έγινε ποτέ η μεταγραφή του στο Υποθηκοφυλακείο. Σημειώστε το γιατί εδώ βρίσκεται το κλειδί του σταυρόλεξου.

Το 1961, επί Κ. Καραμανλή, ο ΕΟΤ λειτουργώντας σαν σωστός καταπατητής, χτίζει τον Διόνυσο χωρίς άδεια από την πολεοδομία , το δήμο (στον οποίο ανήκει το οικόπεδο) και την αρχαιολογική υπηρεσία, γιατί το οικόπεδο βρίσκεται μέσα σε αρχαιολογικό χώρο! Όλα αυτά για να φτιάξει το τουριστικό εστιατόριο ενώ η απαλλοτρίωση προέβλεπε πλατεία και άλσος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν (1973) ο ΕΟΤ προσπάθησε να αλλάξει τον χαρακτηρισμό και να πάρει το οικόπεδο από τον δήμο, προσέκρουσε ωστόσο στην αρχαιολογική υπηρεσία και στον τότε έφορο Σπύρο Δοντά. Από το ’96 έως το 2004 δε, έγιναν επεκτάσεις με άρωμα λαθρανασκαφής αφού η εταιρεία που εκμεταλλεύεται τον Διόνυσο, η ΖΟΝΑΡΣ, έσκαψε σε βάθος τριών μέτρων έκταση 126 τ.μ. χωρίς άδεια από την αρχαιολογική υπηρεσία και χωρίς καμία επίβλεψη. Ταυτόχρονα, η ΖΟΝΑΡΣ έκτισε και άλλα αυθαίρετα, συνολικά 600 τετραγωνικά μέτρα σύμφωνα με τις αυτοψίες της Πολεοδομίας Αθηνών.

Από τη «νομιμοποίηση» έως τη διαπιστωτική πράξη επί υπουργίας Κεφαλογιάννη

Το 1993 ο ΕΟΤ στην προσπάθεια του να τακτοποιήσει όλα τα κτίριά του που δεν είχαν οικοδομική άδεια, όπως αρκετά Ξενία, κάνει διαπιστωτικές πράξεις. Διαπιστωτική πράξη έγινε και για το Διόνυσο (είναι αντισυνταγματική ωστόσο δεν την έχει προσβάλει κανείς έως τώρα). Σε αυτή την πράξη, λοιπόν, καταγράφεται μεταξύ άλλων πως “…το οικόπεδο διεκδικεί και ο δήμος Αθηναίων” αφήνοντας έωλο το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Το 2010 τροποποιείται η διαπιστωτική αυτή πράξη από τον ΕΟΤ ως προς λεπτομέρειες της μελέτης που αφορούσε το κτίριο αλλά όχι ως προς το σε ποιον ανήκει το οικόπεδο.

Κι έρχονται η Όλγα Κεφαλογιάννη ως υπουργός τουρισμού το 2014 και ο κύριος Λειβαδάς ως γενικός γραμματέας του ΕΟΤ να ολοκληρώσουν την παράνομη αλλαγή ιδιοκτησίας με την τρίτη διαπιστωτική πράξη. Γράφει λοιπόν η τρίτη διαπιστωτική πράξη σχετικά με τον Διόνυσο πως “… Το κτίσμα βρίσκεται πάνω σε χώρο που έχει απαλλοτριωθεί υπέρ ΕΟΤ” . Είναι η πρώτη σαφής προσπάθεια εκ μέρους του ΕΟΤ να πάρει τον χώρο που ανήκει στο δήμο. Αυτή η τροποποίηση ανοίγει το δρόμο ώστε να καταλήξει ο λόφος στο Υπερταμείο και από εκεί στους επίδοξους επενδυτές, με ή χωρίς εισαγωγικά.

Ποιος έχει αντιδράσει; Μόνο οι κάτοικοι της περιοχής

“Ως δημότες Αθηναίων έχουμε έννομο συμφέρον να υπερασπιστούμε τον χώρο κι έτσι προσφύγαμε στο διοικητικό εφετείο για να προσβάλλουμε την τροποποίηση της Κεφαλογιάννη” λένε τα μέλη της πρωτοβουλίας κατοίκων Φιλοπάππου – Πετραλώνων στο tvxs.gr. Δεν κρύβουν την αγωνία τους πως αν χαθεί αυτή η δίκη θα δημιουργηθεί δεδικασμένο και η διάσωση του κοινόχρηστου χώρου θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη.

Τα τελευταία χρόνια χτυπούν ακούραστα πόρτες αρμοδίων υπουργείων και φορέων τις οποίες βρίσκουν ερμητικά κλειστές. “Αντιλαμβάνεστε πως αν το οικόπεδο καταλήξει σε χέρια επενδυτών μέσω του Υπερταμείου, μπορεί να αποχαρακτηριστεί από αρχαιολογικός χώρος προσωρινά προκειμένου να χτιστεί και μετά να ξανά χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος. Έτσι είναι δυνατόν να νομιμοποιηθούν και τα αυθαίρετα του Διονύσου Είναι κάτι που έχει ξαναγίνει.”

Ποια είναι η λύση;

“Να δηλώσει ως περιουσία του ο δήμος το οικόπεδο που του ανήκει και να αποσυρθεί η διάταξη της Κεφαλογιάννη” απαντούν. Στην ερώτηση μας αν έχουν ενημερώσει τον δήμαρχο γελούν πικρά.“Φυσικά. Τους έχουμε ενημερώσει όλους, δεν κινείται κανείς” . Μας εξηγούν πως προσπάθησαν να πιέσουν τον δήμο να διεκδικήσει το οικόπεδο που του ανήκει. “Ούτε ο κος Κακλαμάνης ούτε ο κος Καμίνης ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας να ασχοληθούν με την υπόθεση…Το θέσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2016 και επειδή δεν έχουμε πάρει απάντηση ακόμα έχουμε ζητήσει να συζητηθεί το θέμα ξανά». Το tvxs.gr ζήτησε απαντήσεις από δήμο, υπουργείο Τουρισμού και την αρμόδια έφορο κα Μπάνου, ωστόσο δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Το υπουργείο Πολιτισμού επιφυλάχθηκε να μελετήσει το θέμα και να απαντήσει σε επόμενο χρόνο αφού πραγματοποιήσει συνάντηση με την επιτροπή κατοίκων η νέα υπουργός Πολιτισμού Λ.Κονιόρδου.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο δήμαρχος θα πετάξει αετό την Καθαρά Δευτέρα στο χώρο που ανήκει στο δήμο του. Μάλλον θα μείνουν μόνοι οι πολίτες, να διεκδικούν το αυτονόητο!

Τι λέει ο δήμος

“Σύνθετο ζήτημα” χαρακτηρίζουν την υπόθεση αρμόδιοι αντιδήμαρχοι του Δήμου Αθηναίων που έχουν γνώση του θέματος υποστηρίζοντας ότι “η μεταγραφή του ακινήτου στον Δήμο Αθηναίων δεν είναι απλή λόγω της παρεμβολής του ΕΟΤ και της μεταβίβασης της έκτασης στο υπερταμείο”. “Πιθανόν η κατάσταση να είναι όπως τα λένε οι κάτοικοι” υποστηρίζουν εκτιμώντας ότι “η υπόθεση θα κριθεί στα δικαστήρια”.

Ωστόσο, όπως μας πληροφορούν, “η νομική υπηρεσία του δήμου δεν έχει συντάξει ακόμη δικόγραφο”. Το ζήτημα αναμένεται να συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο Αθηναίων ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις του επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης Ρ. Αξελού, αφού για περισσότερο από ένα χρόνο ο δήμαρχος Γ. Καμίνης ανέβαλλε διαρκώς τη συζήτηση του θέματος.

Τι ζητούν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής

Μέσα σε μια πόλη όπου το εμπόρευμα, το κέρδος και ο έλεγχος προσπαθούν να αλώσουν και να κυριαρχήσουν σε κάθε εκατοστό του αστικού ιστού, οι δημόσιοι χώροι αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν ένα πεδίο όπου από τη μία συγκρούονται τα σχέδια του κράτους και των επιχειρηματιών και από την άλλη οι ανάγκες και οι επιθυμίες της κοινωνίας. Το ίδιο συμβαίνει και στις γειτονιές μας από τους λόφους του Φιλοπάππου έως την Κονίστρα και από την Κορεάτικη Αγορά ως το Ρουφ. Το Νοέμβρη του 2002 ενόψει των ολυμπιακών αγώνων, επιχειρήθηκε να περιφραχτεί ο λόφος Φιλοπάππου, να χτιστεί μπιενάλε γλυπτικής, θέατρο τύπου Λυκαβηττού, πωλητήριο για τουρίστες, ενώ τα επόμενα χρόνια νομιμοποιήθηκαν αυθαιρεσίες κρατικών και επιχειρηματικών φορέων, ενώ στις μέρες μας το ΤΑΙΠΕΔ, μέσω των τουριστικών ακινήτων (ΕΟΤ) επιχειρεί να αρπάξει από τον Δήμο Αθηναίων (ο οποίος εθελοτυφλεί) 15 στρέμματα του λόφου πίσω από τον Διόνυσο. Το 2005 σε συνεργασία ο Δήμος Αθηναίων με επιχειρηματίες επιχειρεί να μετατρέψει το χώρο της Κορεάτικης Αγοράς σε νονέο Mall. Το 2015, μετά από χρόνια απαξίωσης και εγκατάλειψης, ο Δήμος κλείνει το χώρο της Κονίστρας και στερεί από τα παιδιά της περιοχής ένα πάρκο και μια παιδική χαρά. Το 2016, μετά από πολλά εγκαίνια του Σεράφειου κολυμβητηρίου (κλειστό μέχρι τις μέρες μας) προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι εμπορικές ανάγκες των διπλανών κτηρίων και πιθανόν και των νυχτομάγαζων, επιχειρήθηκε να καταστραφεί το πάρκο του Ρουφ και να μετατραπεί σε παρκινγκ.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι γειτονιές των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου μέσα από λαϊκές συνελεύσεις αντιτάξαμε τις άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες μας δυνάμεις ανατρέποντας στην πράξη τους σχεδιασμούς κράτους και ιδιωτών και πραγματοποιώντας μεγάλες και μικρές νίκες πετύχαμε να πάρουμε μέσα από ισότιμες, αυτοοργανωμένες και αντιϊεραρχικές διαδικασίες την τύχη των ζωών μας στα χέρια μας. Έτσι, το Ρουφ δεν έγινε όλο παρκινγκ, η πρώην Κορεάτικη Αγορά είναι ένα πανέμορφο πάρκο, η Κονίστρα, αν και, με εμφανή τα σημάδια της εγκατάλειψης, παραμένει ένας ελεύθερος χώρος στα χέρια της γειτονιάς, ενώ ο λόφος παραμένει ένας ελεύθερος βιότοπος στο κέντρο της Αθήνας. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει, όπως φαίνεται, και από την επιχειρούμενη προσπάθεια να περάσουν 15 στρέμματα του Φιλοπάππου στο ΤΑΙΠΕΔ και να ανοίξει με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος για την πώληση του Λόφου. Εκείνο όμως που έχουμε μάθει από τους αγώνες τόσα χρόνια είναι ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από φορείς και επισήμους, μόνο στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και μακριά από λογικές ανάθεσης, στεκόμενοι ο ένας δίπλα στον άλλον, κουβεντιάζοντας, αποφασίζοντας και δρώντας (όπως έλεγε και ο συναγωνιστής και γείτονας Γιάννης Γιαννατσής, ο οποίος μας άφησε ξαφνικά τον Σεπτέμβρη του 2015), μπορούμε εμείς να καθορίσουμε τις τύχες των ελεύθερων χώρων και κατ’ επέκταση της ζωή μας.