ενας-πράσινος-δήμαρχος-από-την-καλ-648660
ΔΗΜΟΙ | 01.07.2019 | 09:37

Ενας “πράσινος” δήμαρχος από την Καλιφόρνια αναζητά τις ρίζες του στα Χανιά

Ο 61χρονος ελληνικής καταγωγής πολιτικός, στέλεχος του κόμματος των “Πρασίνων” των ΗΠΑ βρίσκεται στα Χανιά για τις διακοπές του, ενώ παράλληλα αναζητεί στοιχεία από την οικογένεια του καθώς ο ίδιος υιοθετήθηκε από ένα αμερικανικό ζευγάρι λίγο μετά τη γέννηση του καθώς δηλώθηκε ορφανός.

Από το 2000 ως το 2002 ο Mike Feinstain ήταν ο δήμαρχος της Santa Monica και δούλεψε για πολλά χρόνια ως δημοτικός σύμβουλος εκλεγμένος πάντα με τους “Πράσινους”.

«Η Σάντα Μόνικα είναι αυτή τη στιγμή από τους Δήμους που πρωτοπορούν στην πράσινη ενέργεια, στην ανακύκλωση, στη βιώσιμη ανάπτυξη. Όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε και προωθήσαμε πολιτικές που στη συνέχεια έγιναν πρότυπο για πολλές περιοχές στις ΗΠΑ. Όπως την κατασκευή σπιτιών και κτηρίων ενεργειακά πιστοποιημένα. Και πετύχαμε να βάλουμε στο ίδιο τραπέζι επιστήμονες και κατασκευαστικές εταιρείες και να πείσουμε τις δεύτερες ότι τους συμφέρει να φτιάχνουν σπίτια και κτήρια με οικολογικούς τρόπους καθώς κάτι τέτοιο θα τους απέφερε κέρδη. Το αποδέχθηκαν και είδαν πολύ γρήγορα ότι αυτό δουλεύει» σημειώνει.

Εκεί που επίσης πρωτοπόρησε ο δήμος ήταν η κοινωνική πολιτική. «Ζούμε την εποχή του άρρωστου πραγματικά δαρβινικού καπιταλισμού. Αυτός ξεκίνησε πολύ νωρίτερα στις ΗΠΑ . Την εποχή που ήταν πρόεδρος ο Ρ. Ρήγκαν κόπηκαν οι πόροι που έδινε το κράτος για την ψυχική υγεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι με ψυχιατρικά προβλήματα να μείνουν στους δρόμους, χωρίς καμία κάλυψη. Όταν εκλέχτηκα πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος υπήρχαν πραγματικά χιλιάδες άστεγοι στην Σαντα Μόνικα, στα πάρκα σε δημόσιους χώρους, σχεδόν παντού. Και την ίδια στιγμή πολύ μίσος απέναντι τους από ένα μέρος της κοινωνίας. Δεν ήθελαν να τους βλέπουν, ούτε στα πάρκα, ούτε στους δρόμους! Υπήρχαν άνθρωποι που έλεγαν “ πετάξτε τους”, λες και πρόκειται για σκουπίδια. Σε όλους αυτούς απαντούσα ότι “κοιτάξτε μπορεί στη θέση τους αύριο να είστε εσείς! Θα θέλατε τέτοια αντιμετώπιση;”. Τι κάναμε λοιπόν ; Καταρχήν προσπαθήσαμε να βρούμε στέγη για τους περισσότερους από αυτούς, στήσαμε κοινωνικές υπηρεσίες για την στήριξη τους, προσπαθήσαμε να τους εντάξουμε σε κάποιους εργασιακούς χώρους ώστε να ξαναρχίσει τη ζωή τους. Ήταν κάτι που κόστισε αλλά έπρεπε να γίνει γιατί αυτό προστάζει ο ανθρωπισμός. Η πόλη, ο Δήμος είχε και έχει πολλά έσοδα από τον τουρισμό επομένως διαθέσαμε κάποια από αυτά. Βέβαια δεν λύσαμε το πρόβλημα. Μάλιστα επειδή βελτιώθηκαν οι συνθήκες για τους αστέγους και μόνο στος Λος Άντζελες υπήρχαν πάνω από 60.000 άστεγοι πολλοί από αυτούς ήλθαν στη Σάντα Μόνικα. Όμως δείξαμε ανθρωπιά. Δεν ποινικοποιήσαμε την φτώχεια και την ανέχεια! Για μας ως “Πράσινοι” το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εργατικά δικαιώματα αποτελούν τις προτεραιότητες μας.».

Προκειμένου να στηρίξει τα πράσινα προγράμματα και την κοινωνική πολιτική ο Δήμος δεν δίστασε να πάει κόντρα σε μεγάλα συμφέροντα και να συγκρουστεί μαζί τους. «Στη περιοχή μας υπάρχουν πάρα πολλά ξενοδοχεία. Είχαμε βάλει ένα φόρο 14% φόρος στη διαμονή. Εισπράτταμε περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια ετησίως τα οποία τα επενδύαμε σε οικολογικά προγράμματα. Επίσης στην Σάντα Μόνικα έχουμε υπερπολυτελέστατα ξενοδοχεία και οι περισσότεροι που εργάζονται εκεί κάτω από κακές συνθήκες και με χαμηλούς μισθούς είναι μετανάστες από τη Λατινική Αμερική. Τι κάναμε ως Δήμος; Προχωρήσαμε στην επιβολή ενός μισθού κοινωνικά δίκαιου ώστε οι άνθρωποι αυτοί να αμοίβονται καλά και όχι με εξευτελιστικούς μισθούς. Είχαμε μεγάλες αντιδράσεις από τους επιχειρηματίες, δικαστικές διαμάχες κα. Όλα αυτά βέβαια δεν μπορούν να γίνουν από ένα δήμαρχο, ένα δημοτικό συμβούλιο είχαμε πολλά κινήματα δίπλα μας. Μια συλλογικότητα πολιτών “για μια Σάντα Μόνιμα με υπεύθυνο τουρισμό”, εργατικά σωματεία και ενώσεις, και πολλά κινήματα. Και είχαμε και τη δική μας φωνή με τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό! Υπεροπολλαπλασιάσαμε επίσης τα πάρκα και τους ελεύθερους δημόσιους χώρους, φτιάξαμε τα πρώτα πάρκα ειδικά για τα οικόσιτα ζώα, οι υπηρεσίες μας για το πράσινο έπαψαν από πολύ νωρίς να χρησιμοποιούν επικίνδυνα φυτοφάρμακα αλλά μόνο οικολογικά σκευάσματα. Δεν λέω ότι ανατρέψαμε τον δαρβινικό καπιταλισμό αλλά σκεφτείται ότι όλα αυτά έγιναν σε ένα δήμο σε μια χώρα όπου τα κοινωνικά δίκτυα θύμιζαν μέχρι τότε την εποχή του Ντίκενς και ο Δήμος μας αποτέλεσε το παράδειγμα και για άλλες περιοχές».

ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ – ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΙ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ

Ένα άλλο ζήτημα που έχει ψηλά στην ατζέντα του “Πράσινο” κόμμα στις ΗΠΑ είναι αυτό των στρατιωτικών δαπανών της χώρας.

«Οι ΗΠΑ έχουμε τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό για στρατιωτικές δαπάνες, περισσότερο από όλες τις χώρες, έχουμε βάσεις παντού σε όλο τον κόσμο και αυτό γίνεται προφανώς για να προστατεύουν τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών, των εταιρειών του πετρελαίου. Η πολιτική των “Πρασίνων” είναι η περικοπή κατά 50% άμεσα των στρατιωτικών δαπανών και το κλείσιμο των ξένων βάσεων και της στρατιωτικής βάσης της Σούδας εδώ στα Χανιά. Είναι φυσιολογικό οι ΗΠΑ να δαπανούν τόσα δισεκατομμύρια για πολεμικές δαπάνες και να έχουν χιλιάδες άστεγους και εκατομμύρια κοινωνικά αποκλεισμένων…Θέλουμε να προχωρήσουμε σε δημοκρατικές αλλαγές αλλά δυστυχώς το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ είναι για δύο κόμματα τους “Δημοκρατικούς” και τους “Ρεπουμπλικάνους”. Ξέρις κατηγορούσαν την ΕΣΣΔ ότι την εξουσία έχει μόνο ένα κόμμα αλλά δεν παραδέχονται ότι στην ΗΠΑ υπάρχουν μόνο δύο κόμματα και αιτία είναι οι εκλογικοί νόμοι και ότι τα κόμματα αυτά παίρνουν εκατομμύρια από μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές. Προσπαθουμε ώστε να κάνουμε μια μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος. Αυτό δεν θα γίνει αμέσως από τις προεδρικές εκλογές, προσπαθούμε να ξεκινήσουμε από τις τοπικές, ήδη στην πολιτεία του Μέιν έχουν γίνει σημαντικά βήματα» εξηγεί ο κ. Feinstain.

Ένα άλλο ερώτημα έχει να κάνει με τις εξορύξεις που προγραμματίζονται στα Δυτικά και Νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο. Ο κ. Feinstain είναι κατηγορηματικά αντίθετος. «Πρώτα πρώτα επειδή οι υδρογονάνθρακες ευθύνονται για την κλιματική υπερθέρμανση. Έπειτα ακόμα και για την ίδια την οικονομία. Για μένα είναι τρελό για την Ελλάδα με τόσο εύθραστη οικονομία που ο τουρισμός αποτελεί τη βασική πλουτοπαραγωγικη της πηγή να θέλει να προχωρήσει σε εξορύξεις! Είναι τεράστιο το ρίσκο, δεν θα μπορεί να επιβιώσει η χώρα μιας μεγάλης καταστροφής και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτοί που θα βγάλουν τα πολλά χρήματα από τις εξορύξεις είναι οι μεγάλες πολυεθνικές οι απλοί άνθρωποι δεν θα δουν κανένα συμφέρον το αντίθετο. Λένε πολλοί ότι «κοιτάξτε στην Καλιφόρνια που έχει τόσο τουρισμό κάνουν εξορύξεις δίπλα στις ακτές.» Αυτό ισχύει για την περιοχή της “Σάντα Μπάρμπαρα” και έγινε τη δεκαετία του ΄60 και ήταν μια καταστροφή για τον τουρισμό για αυτό και δεν συνεχίσθηκαν. Εμείς στη Σάντα Μόνικα είμαστε τόσο εξαρτημένοι από τον τουρισμό που η ίδια η τουριστική βιομηχανία ήταν αντίθετη στις εξορύξεις!» .

Ο συνομιλητής μας δεν κρύβει ότι διατηρεί ελπίδες στη νεολαία της χώρας του ότι θα μπορέσει τα επόμενα χρόνια να κάνει τις μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές που έχουν ανάγκη οι ΗΠΑ. Βέβαια και ο ίδιος παρατηρεί πως «σε σύγκριση με την Ευρώπη έχουμε πρόβλημα σε ότι αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα. Πάνω από το το 50% των φοιτητών μας είναι εγκλωβισμένοι στις τράπεζες καθώς παίρνουν δάνεια για να πληρώσουν για τις σπουδές τους και δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και…μαντέψτε. Τα δάνεια δεν τα παίρνουν οι πλούσιοι που έχουν να πληρώσουν αλλά οι φτωχοί ώστε να καταφέρουν να σπουδάσουν! Παρόλα αυτά ελπίζω στη νεολαία!» Ο Μ. Feinstain θα βρίσκεται την Κυριακή 30 Ιουνίου στην Αθήνα και θα μιλήσει σε εκδήλωση που διοργανώνουν οι “ Πράσινοι-Αλληλεγγύη”.

Αναζητά την οικογένειά του
giaplaisioΟ M. Feinstain αναζητεί στην Ελλάδα ίχνη της οικογένεις τους. «Γεννήθηκα το Νοέμβριο του 1958 στην Πάτρα, και υιοθετήθηκα τον Μάρτιο του 1959. Το ζευγάρι που με υιοθέτησαν ήλθαν από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα για να υιοθετήσουν παιδί. Επειδή ήταν Εβραίοι υπήρχε μεγάλο πρόβλημα στο να υιοθετήσουν παιδί στις ΗΠΑ καθώς εκείνη την εποχή υπήρχε ένας αντισημιτισμός στις κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν έμαθα ποτέ τίποτα για τους πραγματικούς μου γονείς. Έχω κάνει εξέταση DNA, θα βρεθώ στα ιστορικά αρχεία και θα αναζητήσω στοιχεία για συγγενείς μου. Είναι κάτι που το επιθυμώ παρότι έχουν περάσει τόσα χρόνια…» καταλήγει.

πηγή: haniotika-nea.gr