Δήμος Αθήνας -Debate: Οι υποψήφιοι δήμαρχοι απαντούν στα ερωτήματα του Aftodioikisi.gr

Για τα μεγάλα προβλήματα και τα ζητούμενα της Αθήνας αλλά και για το πώς οραματίζονται την πρωτεύουσα τοποθετούνται οι υποψήφιοι δήμαρχοι Αθηνών στο γραπτό debate του Aftodioikisi ενόψει των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου.

Οι Κώστας Ζαχαριάδης (Ανοιχτή Πόλη), Χάρης Δούκας (Αθήνα Τώρα), Νίκος Σοφιανός (Λαϊκή Συσπείρωση), Κώστας Παπαδάκης (Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα) και Ελένη Παπαδοπούλου (Η Αθήνα μας) απαντούν σε έξι κοινές ερωτήσεις.

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι ξεδιπλώνουν τις απόψεις τους για τον «Μεγάλο Περίπατο», την αντιπλημμυρική θωράκιση της πόλης, την διπλή ανάπλαση, τα εγκαταλελειμμένα πάρκα και τους απαλλοτριωμένους χώρους, την κυκλοφοριακή συμφόρηση ενώ περιγράφουν το σχέδιό τους για το πως θα κάνουν την Αθήνα καλύτερη εάν εκλεγούν.

Το Aftodioikisi για λόγους αρχής δεν απηύθυνε πρόσκληση στον καταδικασμένο για διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», Ηλία Κασιδιάρη.

Όσον αφορά στον απερχόμενο δήμαρχο και εκ νέου υποψήφιο, Κώστα Μπακογιάννη (Αθήνα Ψηλά), αρνήθηκε να απαντήσεις στις ερωτήσεις του Aftodioikisi, με τον ισχυρισμό ότι δεν συμμετέχει σε τέτοιου τύπου debate. Όταν, εν συνεχεία, ζητήσαμε δια ζώσης συνέντευξη, στενοί του συνεργάτες μας απάντησαν ότι ήθελαν ενημέρωση… δύο μήνες νωρίτερα.

Αναλυτικά, οι απαντήσεις των υποψήφιων δημάρχων της Αθήνας στα ερωτήματα του Aftodioikisi:

-«Μεγάλος Περίπατος»: Μετά από τρία χρόνια και αρκετά εκατομμύρια δαπανημένα δεν έχει ολοκληρωθεί. Οι εργασίες του έχουν προκαλέσει ταλαιπωρία (έργα, σκόνη, κίνηση κλπ) ενώ μερίδα των πολιτών αντιδρά. Ήταν μια αναγκαία παρέμβαση για την πόλη ή συνιστά αστοχία που κόστισε στους δημότες των Αθηνών;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Ο Μεγάλος Περίπατος είναι η πιο εμβληματική αποτυχία του κ. Μπακογιάννη. Είναι ένα έργο χωρίς σωστό σχεδιασμό, που κόστισε εκατομμύρια και  ταλαιπωρεί τους πολίτες επί τρία χρόνια.  Επιπλέον  δείχνει μια νοοτροπία ανορθολογισμού στη διοίκηση: Μεμονωμένα έργα βιτρίνας, χωρίς συνολικό σχεδιασμό, χωρίς σωστή  ιεράρχηση των αναγκών της πόλης.  Στη σημερινή εποχή των μεγάλων κρίσεων και προκλήσεων δεν είναι αποδεκτές  οι αποσπασματικές και πρόχειρες παρεμβάσεις. Η πόλη χρειάζεται συνολικό σχέδιο που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις επιμέρους διαστάσεις του κάθε ζητήματος. Δυστυχώς, στα άλυτα προβλήματα του παρελθόντος η δημοτική αρχή προσθέτει και νέα. Ο κ. Μπακογιάννης προσθέτει συνεχώς νέα προβλήματα στην πόλη, αντί να λύνει τα παλιά».

Χάρης Δούκας: «Πιστεύω πως το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του. Όμως θα πρέπει να σταματήσουμε να τον αποκαλούμε “Μεγάλο Περίπατο”. Πρόκειται, μετά από 4 χρόνια απίστευτης ταλαιπωρίας των πολιτών, για μια απλή διαπλάτυνση του μεγαλύτερου πεζόδρομου της Αθήνας.

Πρόσφατα μάλιστα, ο κ. Μπακογιάννης δήλωσε πως ο “Μεγάλος Περίπατος” αποτελεί «πρότυπο για όλη την Αθήνα». Δε θέλω καν να φανταστώ τι θα γίνει αν συνεχίσει το έργο του και για δεύτερη θητεία επεκτείνοντας αυτά τα “πρότυπα”.

Μακάρι όμως να ήταν μόνο ο “Μεγάλος Περίπατος”. Εδώ μιλάμε για μια συνολική υποβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών, με παιδιά να τραυματίζονται από σοβάδες που πέφτουν σε σχολεία και να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Με την Αθήνα να βουλιάζει σε κάθε νεροποντή. Με το γκρι να έχει καταπιεί το πράσινο. Με την ανασφάλεια να έχει γίνει κανονικότητα.

Αυτή είναι μία εικόνα πρωτοφανούς αναποτελεσματικότητας και ανεπάρκειας. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο, η Αθήνα χρειάζεται άμεσα μία αλλαγή κατεύθυνσης. Ως εδώ με τα αποτυχημένα πειράματα.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να προσθέσω επίσης, πως στις πρόσφατες επισκέψεις μου στις δημοτικές υπηρεσίες, διαπίστωσα πως, κατά παράβαση του νόμου, η δημοτική αρχή του κ. Μπακογιάννη έχει μετατρέψει τις δημοτικές υπηρεσίες σε εκλογικά κέντρα, υποχρεώνοντας τους εργαζομένους να διακινούν εκλογικό υλικό των αντιδημάρχων.

Αυτές οι πρακτικές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές σε μια σύγχρονη δημοκρατική πόλη και έχω ήδη προχωρήσει σε δημόσια καταγγελία».

Νίκος Σοφιανός: «Έχουν ξοδευτεί ως τώρα 13 εκατομμύρια ευρώ για να μεγαλώσουν τα μεγαλύτερα πεζοδρόμια που έχει η Αθήνα, στην Πανεπιστημίου μεταξύ άλλων και για πάνω από 3 χρόνια δημιούργησαν απίστευτη ταλαιπωρία στην πόλη.

Αυτό το έργο, είναι μέρος ενός συνολικού σχεδιασμού, που βλέπει την Αθήνα ως τουριστικό προϊόν και πληρώνουν πανάκριβα οι Αθηναίοι, για να βγάζουν περισσότερα κέρδη οι ξενοδόχοι, οι επιχειρηματικοί όμιλοι του real estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Αυτό τον στόχο υπηρέτησε η δημοτική αρχή Μπακογιάννη. Και επειδή σε αυτό τον στόχο συμφωνούν απόλυτα και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό το ψήφισαν μαζί στο δημοτικό συμβούλιο -και μάλιστα το αρχικό σχέδιο, που περιλάμβανε την πεζοδρόμηση της Αθηνάς, της Ερμού ως την Ασωμάτων, περίκλειστη την Πλάκα, δηλαδή ένα «μεγάλο προαύλιο» του τουριστικού κεφαλαίου. Μετά από κινητοποίηση εμπόρων, κατοίκων του κέντρου και παρεμβάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης εγκαταλείφθηκε αυτό το σχέδιο.

Οι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι της Αθήνας, μπορούν να απορρίψουν το μοντέλο Αθήνα-πάρκο ξενοδοχείων, από τα οποία μάλιστα ο δήμος δεν εισπράττει ούτε τα βασικά προβλεπόμενα (τέλος διαμονής). Γιατί μετατρέπει γειτονιές ολόκληρες σε τουριστικά κέντρα ή διασκεδαστήρια, εκτοξεύει τις τιμές των ενοικίων και εκτοπίζει τους κατοίκους της πόλης».

Κώστας Παπαδάκης: «Η Αθήνα έχει ανάγκη από έργα υποδομής και όχι από έργα βιτρίνας. Κανείς κάτοικος δεν ευχαριστιέται να περπατά ανάμεσα σε καυσαέρια και ηχορύπανση και ανθρώπους που τρέχουν για τις δουλειές τους. Ο Μεγάλος Περίπατος ήταν ένα έργο άχρηστο για τους κατοίκους και εργαζόμενους της Αθήνας και χρήσιμο μόνο ως διαδρομή ξενάγησης προς όφελος του τουριστικού κεφαλαίου.

Καταστρατηγήθηκε η αρμοδιότητα της Περιφέρειας, χρησιμοποιήθηκε το πρόσχημα της …..αντιμετώπισης του κορωνοϊού για την ανάγκη κατασκευής του αλλά και για την κατεπείγουσα διαδικασία που εφαρμόστηκε, ενώ μεγάλες ευθύνες έχουν και οι παρατάξεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που το ψήφισαν, καθώς και το Ελεγκτικό Συνέδριο που το ενέκρινε. Κακοποιήθηκε ο δρόμος, που έχει και τα μεγαλύτερα πεζοδρόμια, ταλαιπωρήθηκε η πόλη και σπαταλήθηκαν εκατομμύρια που θα έφταναν για να είχαν επισκευασθεί όλα τα σχολεία της Αθήνας.

Οι δημότες της Αθήνας οφείλουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δημοτικές παρατάξεις που υπηρετούν η ανέχονται στην παράδοση της Αθήνας στο τουριστικό κεφάλαιο και τη διαμόρφωση του κέντρου της ως ντεκόρ ξενοδοχείων και εκείνες που μάχονται για τις ανάγκες των κατοίκων και εργαζομένων, για μια πόλη βιώσιμη και ανθρώπινη, με άνετα πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, τράμ, δημόσιες κρήνες αντί για πλαστικά μπουκαλάκια, σκιάδια και υπόστεγα, πύκνωση δημόσιων συγκοινωνιών στο κέντρο της, που πρέπει να κατοικηθεί ξανά».

Ελένη Παπαδοπούλου: «Ο Μεγάλος Περίπατος εξελίχθηκε τελικά σε Μεγάλο Χωματόδρομο. Από τις αντιδράσεις του κόσμου, ο οποίος εξαρχής ήταν επιφυλακτικός με αυτό το έργο, είναι αντιληπτό ότι δεν ήταν αναγκαίο. Γιατί αν ήταν αναγκαίο ο κόσμος θα το είχε αγκαλιάσει. Αντί αυτού ο κόσμος έχει εξαγριωθεί και έχει δίκιο. Οι γειτονιές είναι εγκαταλελειμμένες, τα πεζοδρόμια σε πολλές περιοχές της Αθήνας είναι κατεστραμμένα, οι δρόμοι άνωθεν και κάτωθεν του Περιπάτου (π.χ. Σταδίου, Ακαδημίας) είναι σε τραγική κατάσταση, έχουμε στέκι ναρκομανών δίπλα στην τριλογία και ο κ. Δήμαρχος αποφάσισε ότι πρέπει να δαπανήσει εκατομμύρια για να κάνει ένα πολύ μεγάλο πεζοδρόμιο μεγαλύτερο. Με ποιο σκεπτικό δεν μάθαμε ποτέ. Βέβαια να πούμε ότι αρχικά για το έργο είχαν συμφωνήσει και παρατάξεις της αντιπολίτευσης που τώρα εντελώς προσχηματικά ασκούν κριτική.

Καλό θα ήταν ο εκάστοτε δήμαρχος να αφουγκράζεται και να συνομιλεί με τους ανθρώπους που ζουν, εργάζονται και κυκλοφορούν στην πόλη αντί να συνομιλεί μόνο με εργολάβους. Δεδομένου του κόστους δεν θα το χαρακτήριζα αστοχία, αλλά μέγα σκάνδαλο, για το οποίο οι υπεύθυνοι πρέπει να λογοδοτήσουν».

-Υπάρχουν ζητήματα που δεν άπτονται αμιγώς των αρμοδιοτήτων του δήμου αλλά έχουν καθοριστικό ρόλο στην καθημερινότητα των πολιτών όπως τα αντιπλημμυρικά έργα. Αυτό αποτυπώθηκε προσφάτως και στην Θεσσαλία που επλήγη αγρίως από την κακοκαιρία Daniel, με δήμους και Περιφέρεια να ερίζουν περί ευθυνών και αρμοδιοτήτων. Είναι θωρακισμένη αντιπλημμυρικά η Αθήνα; Τι σκοπεύετε να πράξετε εάν εκλεγείτε;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Σαφώς και δεν είναι, όπως αποδείχτηκε στην πρόσφατη κακοκαιρία. Το θέμα της θωράκισης της  πόλης απέναντι σε παρόμοια φαινόμενα αποτελεί για μένα ύψιστη προτεραιότητα. Έχουμε ήδη σχεδιάσει  ένα συνολικό πρόγραμμα παραβάσεων   σε δύο βασικούς άξονες:

Ο πρώτος, περιλαμβάνει τις άμεσες  παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν: Καθαρισμός φρεατίων, διευθέτηση ρεμάτων, έλεγχος και συντήρηση όλων των δικτύων και αγωγών ύδρευσης, αποχέτευσης κλπ.  Όλα αυτά θα γίνουν άμεσα, με την ανάληψη των καθηκόντων μου.

Ο δεύτερος άξονας περιέχει  τα μεγάλα έργα υποδομών που θα δημοπρατηθούν   ώστε η πόλη να καταστεί ανθεκτική απέναντι στην κλιματική αλλαγή.  Έχουμε ήδη μελετήσει βέλτιστες πρακτικές από το εξωτερικό  και συνεργαζόμαστε με  διακεκριμένους επιστήμονες  ώστε να προχωρήσει τάχιστα  η υλοποίηση.

Προφανώς τίθεται ζήτημα αρμοδιοτήτων, όμως εγώ δεν πρόκειται να κρυφτώ  πίσω από αυτό. Όπως συνηθίζω να λέω, εκεί που σταματούν οι διοικητικές αρμοδιότητες, ξεκινούν οι μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες. Θα ασκήσω όση πίεση χρειαστεί,  θα διεκδικήσω κάθε διαθέσιμο πόρο και θα έχω διαρκή συνεργασία με την Περιφέρεια και τους άλλους Δήμους της Αττικής ώστε να υλοποιηθούν τα αναγκαία έργα.

Όλα αυτά θα ενταχθούν στο συνολικό σχεδιασμό μας για την πόλη που περιλαμβάνει περισσότερο πράσινο  και γενικά, προώθηση μιας διαφορετικής κουλτούρας που θα σέβεται το περιβάλλον και θα ενσωματώνει την έννοια της βιωσιμότητας  σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα αποτελούν για μένα τη μεγαλύτερη πρόκληση για την Αθήνα».

Χάρης Δούκας: «Αμέσως μετά την πρόσφατη κακοκαιρία, κατά την οποία είδαμε όλοι τις εικόνες ντροπής που επικράτησαν στην Αθήνα, αποκαλύψαμε με έγγραφα πως ο Δήμος Αθηναίων και η Περιφέρεια έχουν πάρει έγκριση για εκπόνηση μελέτης αντιπλημμυρικής θωράκισης  της πόλης από το 2019 και δεν έχει προχωρήσει απολύτως τίποτα.

Δεν μείναμε όμως απλά στην καταγγελία. Ταυτόχρονα, δημοσίευσα και 7 άμεσες προτάσεις, οι οποίες δυστυχώς, θα έπρεπε να είχαν ήδη εφαρμοστεί από την παρούσα δημοτική αρχή.

Μεταξύ άλλων, τόνισα πως πρέπει να καθαριστούν όλα τα φρεάτια και να καταγραφούν πλήρως, να βελτιωθούν τα υφιστάμενα δίκτυα ομβρίων υδάτων και να κατασκευαστούν νέα, κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ έως τώρα.

Επίσης πρέπει να δημιουργηθούν νέα τεχνικά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών φαινομένων και να χρησιμοποιηθούν υλικά και τεχνολογίες που μειώνουν την έντασή των πλημμυρών, όπως για παράδειγμα τα rain gardens.

Τέλος, πρέπει διαχωριστούν πλήρως τα δίκτυα ομβρίων και λυμάτων, που εν έτει 2023 παραμένουν κοινά σε κάποια σημεία της πόλης.

Ο κ. Μπακογιάννης απέτυχε να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας των πολιτών και είναι υπόλογος».

Νίκος Σοφιανός: «Δεν προχωράνε σε αναγκαία έργα προστασίας της ζωής, της περιουσίας, του φυσικού περιβάλλοντος, γιατί δεν αποδίδουν άμεσα κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους. Για αυτό μιλάμε για εγκληματική πολιτική κυβερνήσεων-περιφερειαρχών και δημάρχων, ενώ η ίδια η πολιτική της ΕΕ, δεν θεωρεί «επιλέξιμα» έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής θωράκισης ή προσεισμικού ελέγχου. Ή τα κέρδη των λίγων ή οι ανάγκες των πολλών: Αυτό επιβεβαιώθηκε με τραγικό τρόπο στη Θεσσαλία.

Η Αθήνα, όχι απλά δεν είναι θωρακισμένη, αλλά με ένα 20λεπτο έντονης βροχόπτωσης, γίνονται ποτάμια κεντρικές λεωφόροι και λίμνες δεκάδες γειτονιές. Κύριο πρόβλημα, είναι το δίκτυο αγωγών ομβρίων υδάτων, που έχει σχεδιαστεί δεκαετίες πριν, ενώ παραμένουν περιοχές που δεν είναι καν συνδεδεμένες με αυτό.

Ο απολογισμός της διοίκησης Μπακογιάννη σχετικά με αντιπλημμυρικά έργα είναι αποκαρδιωτικός. Ο κυβερνητικός δήμαρχος έχει μεγάλη ευθύνη για αυτή την κατάσταση! Γιατί ΔΕΝ έχει διεκδικήσει από την κυβέρνηση και την Περιφέρεια Αττικής, να δρομολογηθούν άμεσα συγκεκριμένα έργα που είναι αναγκαία.

Οι ελάχιστες «σημειακές παρεμβάσεις» που προβάλλει η δημοτική αρχή ή οι καθαρισμοί-επιδιορθώσεις στα φρεάτια ΔΕΝ είναι αντιμετώπιση του προβλήματος. Δεν εντάσσονται σε έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, που θα προλαμβάνει και θα αντιμετωπίζει έντονα ή ακόμη και «ακραία» φαινόμενα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει! Να βάλουμε μπροστά άλλες προτεραιότητες!».

Κώστας Παπαδάκης: «Και όμως, ο Δήμος Αθηναίων διεκδίκησε και πήρε την αποκλειστική αρμοδιότητα της αντιπλημμυρικής προστασίας της πόλης από το 2019, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ούτε για να προστατέψει την πόλη από την υπερδόμηση που την παραδίδει απροστάτευτη στην κλιματική κρίση, ούτε για να προστατέψει τις περιοχές που πλημμυρίζουν σε κάθε νεροποντή (Ριζούπολη, Πετράλωνα, Κηφισσός κλπ). Είναι τραγικό, αλλά ο Δήμος δεν έκανε αυτά τα 4 χρόνια ούτε ένα βήμα παρά μόνο μία μελέτη. Βλέπετε η διαδικασία του κατεπείγοντος δεν κρίθηκε αναγκαία για τις πλημμύρες των συνοικιών των φτωχών της Αθήνας, αλλά για… τον Μεγάλο Περίπατο.

Χρειάζονται κατεπειγόντως αντιπλημμυρικά έργα στις ευπαθείς περιοχές και ανάμεσα σε λόφους. Και άνοιγμα των ρεμάτων της πόλης, που είναι οι φυσικοί φορείς απορροής, με αποκατάσταση των κλειστών και μπαζωμένων, διάσωση του Ποδονίφτη και διάνοιξη του Ιλισού. Ακόμα, για την απορροή των ομβρίων να καθαρίζονται τα φρεάτια συστηματικά καθώς και οι υπόγειοι συνδετήριοι αγωγοί (που είναι και το πλέον κρίσιμο), για να μην μένουν μέσα φερτά υλικά, τα οποία πετρώνουν και απομειώνουν τη δυνατότητα απορροής. Αυτή είναι η αιτία, που στις νεροποντές τα όμβρια δεν φεύγουν στα φρεάτια, αλλά πλημμυρίζουν τους δρόμους. Και βέβαια λιγότερο δάπεδα και περισσότερο χώμα : κατεδάφιση ετοιμόρροπων και κουφαριών και μετατροπή τους σε χώρους πρασίνου».

Ελένη Παπαδοπούλου: «Σύμφωνα με τα τελευταία λεγόμενα του κ. Μπακογιάννη η Αθήνα είναι θωρακισμένη. Καλή τη πίστη θα έπρεπε να τον πιστέψω. Ωστόσο με την κακοκαιρία είδαμε καταρράκτες στο κέντρο της πόλης και τους σταθμούς του μετρό, ανθρώπους να παρασύρονται από τα νερά σε κεντρικές λεωφόρους. Το οποίο σημαίνει ότι κάτι δεν έχει γίνει σωστά. Για να λύσεις ένα πρόβλημα και να διορθώσεις κάτι, πρέπει πρώτα να το καταγράψεις σωστά, ώστε να γνωρίζεις πού θα παρέμβεις. Οπότε το πρώτο που θα δούμε είναι τι έχει γίνει από έργα, τι ελλείψεις και προβλήματα υπάρχουν, τι χρειαζόμαστε, ώστε να προχωρήσουμε σε ένα πλήρες και τεκμηριωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής προστασίας. Θα διεκδικήσουμε όλα τα κονδύλια που προβλέπονται για τα έργα αυτά. Ωστόσο στο μεταξύ θα κάνουμε το πιο απλό και το αυτονόητο, θα καθαρίσουμε τα φρεάτια».

-Το διακηρυγμένο σχέδιο της «Διπλής Ανάπλασης» σε Λεωφόρο Αλεξάνδρας και Βοτανικό θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες πολεοδομικές παρεμβάσεις στην πρωτεύουσα. Μετά την υλοποίηση του έργου θα δημιουργηθεί ένας πράσινος «πνεύμονας» στην περιοχή προς όφελος των κατοίκων ή ελλοχεύει ο κίνδυνος περαιτέρω τσιμεντοποίησης και πληθώρας νέων καταστημάτων;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Η Ανοιχτή Πόλη  στηρίζει τη διπλή ανάπλαση σε Βοτανικό και Λεωφόρο Αλεξάνδρας, όχι μόνο επειδή αναγνωρίζουμε την ανάγκη σύγχρονου γηπέδου για τη μεγαλύτερη ομάδα της πόλης, αλλά και επειδή πιστεύουμε ότι αυτή η παρέμβαση μπορεί να έχει θετικές συνέπειες στην ποιότητα της καθημερινότητας και στις δύο περιοχές που επηρεάζονται.

Είμαστε εδώ για να εξασφαλίσουμε την ορθή υλοποίηση του έργου  με διαφάνεια και σεβασμό στις θεσμικές διαδικασίες και κυρίως με το βλέμμα στις ανάγκες της πόλης. Με εμάς στο τιμόνι του Δήμου,  ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει το σύγχρονο γήπεδο που δικαιούται αλλά και οι πολίτες της Αθήνας θα δουν στην πράξη την ουσιαστική αναβάθμιση του Ελαιώνα και του Βοτανικού και την ανάπλαση του γηπέδου στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας σε Μητροπολιτικό Πάρκο. Και το κυριότερο, χωρίς την παραμικρή έκπτωση σε θέματα πρασίνου και ελεύθερων χώρων».

Χάρης Δούκας: «Τη “Διπλή Ανάπλαση” πρέπει να τη διαχειριστεί μια δημοτική αρχή που θα λογοδοτεί και θα δίνει λογαριασμό στους πολίτες.

Ποιος κάτοικος αυτής της πόλης μπορεί πραγματικά να εμπιστευτεί τον απερχόμενο δήμαρχο που -όπως αποκάλυψε πρόσφατο δημοσίευμα- υποσχόταν 75.000 νέα δέντρα στην Αθήνα και τελικά έβαλε λιγότερα από 4.000; Που αντί να αυξήσει το ποσοστό ανακύκλωσης, το μείωσε. Που από τα 200.000 τ.μ. που είχε δεσμευθεί για τη συντήρηση, επισκευή και ανακατασκευή των πεζοδρομίων, περέδωσε μόνο 74.000 τ.μ.

Η Αθήνα κατά τη θητεία του κ. Μπακογιάννη, είναι στις χαμηλότερες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., όσον αφορά στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και σε όλους τους περιβαλλοντικούς δείκτες.

Η απαράδεκτη κατάσταση όπου κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια απορροφάται από το Δήμο Αθηναίων μόλις το 20% – 40% των επιχορηγήσεων σταματάει εδώ. Η Αθήνα έχει πέσει πολύ χαμηλά και είναι χρέος μας να τη σηκώσουμε ξανά στα πόδια της.

Να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και να διαχειριστούμε με απόλυτη διαφάνεια το δημόσιο χρήμα.

Ο συνδυασμός «ΑΘΗΝΑ ΤΩΡΑ» και εγώ προσωπικά, έχουμε δεσμευτεί πως από τον πρώτο κιόλας χρόνο θα κάνουμε το άλμα ζωής και από το μέσο όρο των 1.500-1700 ετήσιων φυτεύσεων, θα φτάσουμε στα τουλάχιστον 5.000 νέα δέντρα/χρόνο.

Δίνουμε οξυγόνο στους πολίτες, όχι στις εργολαβίες».

Νίκος Σοφιανός: «Η «Διπλή Ανάπλαση» είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των προτεραιοτήτων που έχει και η δημοτική αρχή Μπακογιάννη. Σε αυτές ταυτίζονται και οι συνδυασμοί ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν το σχέδιο.

Δίνονται 255 εκατ.ευρώ -κρατικό και δημοτικό χρήμα- για να φτιαχτεί ένα γήπεδο που θα ανήκει για 99 χρόνια στον ιδιοκτήτη μιας Α.Ε. και παράλληλα φτιάχνουν ένα τεράστιο επιχειρηματικό πάρκο. Με τα λεφτά των Αθηναίων και συνολικά του ελληνικού λαού, επιδοτούν μπίζνες και κέρδη εκατομμυρίων.

Τα περί «πράσινου πνεύμονα» θα μπορούσε να είναι απλά το «τυράκι» για να αποσπάσουν τη συναίνεση των Αθηναίων, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι καν αυτή που παρουσιάζει παραπλανητικά ο κ. Μπακογιάννης.

Η περιοχή του Ελαιώνα και Βοτανικού είναι 2.120 στρεμμάτων εντός δήμου Αθηναίων. Το πράσινο που θα φτιαχτεί θα είναι περίπου 88 στρέμματα, ενώ με την εφαρμογή του σχεδίου προχωράνε μεγάλες επενδύσεις που θα χτίσουν δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Άρα ναι, τσιμεντοποίηση του Ελαιώνα και του Βοτανικού είναι η “τούρτα” με ένα μικρό “κερασάκι” πρασίνου.

Και στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στα 17 στρέμματα του νυν γηπέδου του Παναθηναϊκού, το σχέδιο προβλέπει λίγα στρέμματα με γκαζόν και θάμνους, αφού το υπόγειο πάρκινγκ που θα φτιαχτεί, δεν επιτρέπει υψηλή βλάστηση».

Κώστας Παπαδάκης: «Είναι ντροπή την ώρα που η Θεσσαλία καταστρέφεται και η υποχρηματοδότηση καθηλώνει σε υπολειτουργία τις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου, να πετιούνται 120 εκατομύρια για να χτισθεί το γήπεδο μιας ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας και μάλιστα από το πρόγραμμα Ανάκαμψης και Αλληλεγγύης που υποτίθεται ότι προορίζεται για υποδομές αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας. Όσο για τη «διπλή ανάπλαση», μόνο η (χρηματοδοτούμενη από το ίδιο πρόγραμμα !!!) μεταφορά του Πρωτοδικείου και της Εισαγγελίας Πρωτοδικών από την Ευελπίδων (μόνο δικαστηριακό χώρο με ανθρώπινο περιβάλλον σήμερα) δίπλα στο Εφετείο, που σημαίνει ότι θα χτιστούν 50.000 τ.μ. που καθημερινά θα υποδέχονται μέσα σε διαδρόμους και ορόφους δεκάδες χιλιάδες επιπλέον επισκέπτες καθημερινά, είναι αρκετή για να καταστρέψει περιβαλλοντικά και κυκλοφοριακά τους Αμπελοκήπους και να περιγελάσει τις υποσχέσεις των διαφόρων εκδοχών της “Διπλής Ανάπλασης”. Αλήθεια γιατί δεν μιλάει κανείς για αυτό ;

Τέλος, η πίσω αυλή της Αθήνας (Βοτανικός, Κηφισσός, «Ελαιώνας») αφήνεται σκόπιμα στην εγκατάλειψη μέχρι το κατασκευαστικό κεφάλαιο να διαμορφώσει τα δικά του σχέδια. Εμείς θέλουμε επιτέλους να φέρουμε ομορφιά στη θέση της ασχήμιας. Στη θέση του παλιού ΒΙΟΠΑ μια βιώσιμη πόλη με πράσινο και εργατικές κατοικίες, καταγραφή, αξιοποίηση, δέσμευση του κτιριακού αποθέματος και διάθεσή του (και σε όλη την Αθήνα) για χρήση κατοικίας σε δικαιούχους με κοινωνικά κριτήρια.

Ελένη Παπαδοπούλου: «Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο έργο που θα κοστίσει εκατοντάδες εκατομμύρια και για τον λόγο αυτό ελπίζουμε ότι θα είναι ανταποδοτικό. Δεν χωράνε λάθη και αστοχίες εδώ. Τα σχέδια μιλούν για πνεύμονα πρασίνου στον Βοτανικό και στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, γήπεδα και αθλητικές εγκαταστάσεις, μαζί με συμπληρωματικά έργα για πάρκινγκ και κτίρια εμπορικών χρήσεων. Και οι δύο αυτές περιοχές έχουν τρομερές ανάγκες, οι οποίες φαίνεται να καλύπτονται από το σχέδιο της διπλής ανάπλασης. Αυτό που βλέπουμε λοιπόν σε πρώτη φάση είναι θετικό. Τα σωστά, τα θετικά, εμείς τα λέμε και γι’ αυτό δεν μπορεί να μας πει κανείς ότι ασκούμε κακοπροαίρετη κριτική όταν μιλάμε για τα κακώς κείμενα.

Το έργο λοιπόν όπως έχει σχεδιαστεί φαίνεται να έχει κάποια οφέλη για την Αθήνα και για κάποιες «δύσκολες» περιοχές της. Μένει να δούμε εάν τελικά το πράσινο θα είναι όσο έχει προβλεφθεί και εάν θα γίνουν όλα όπως έχουν σχεδιαστεί. Ευθύνη και ρόλος του Δήμου Αθηναίων είναι πλέον να ελέγχει τα στάδια της ανάπλασης, ώστε να γίνουν σωστά τα έργα που πρέπει».

-Μια σειρά από πάρκα (Πάρκο Κύπρου & Πατησίων, Δρακόπουλου, το παρκάκι στην Αγία Βαρβάρα στα Άνω Πατήσια) καθώς και άλλοι μικρότεροι τελούν υπό εγκατάλειψη. Ταυτόχρονα, ο δήμος έχει απαλλοτριώσει μια σειρά από εγκαταλελειμμένα ακίνητα. Τι πρόκειται να κάνετε επ’ αυτού;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Δυστυχώς η πολιτική για το πράσινο του κ. Μπακογιάννη, εξαντλείται σε αποσπασματικές παρεμβάσεις χωρίς συνολικό σχέδιο. Στην χειρότερη εκδοχή, χώροι πρασίνου συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να χάνονται, τα δέντρα της πόλης να κακοποιούνται, ενώ βλέπουμε αδιανόητες για την εποχή επιλογές, όπως να χτίζονται μεγαθήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέσα σε ιστορικά άλση. Η πόλη στο σύνολό της είναι σε πολύ χαμηλή  θέση στην αναλογία  πρασίνου/κάτοικο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Εμείς, έχουμε ολοκληρωμένη στρατηγική για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους, με έμφαση στην ενίσχυση της διαχειριστικής ικανότητας του Δήμου και προτεραιότητα την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών και την μακροχρόνια συστηματική φροντίδα των υφιστάμενων χώρων πρασίνου της πόλης. Αλλά και σε ένα σχέδιο για την ποιοτική και ποσοτική αύξηση του πρασίνου, με ένα δεσμευτικό πρόγραμμα ολοκλήρωσης των εκκρεμών απαλλοτριώσεων στις επτά Κοινότητες και με πιλοτικές εφαρμογές της μελετημένης ιδέας των πράσινων διαδρόμων σε μεγάλους άξονες και στο τοπικό οδικό δίκτυο».

Χάρης Δούκας: «Λυπάμαι που το λέω, αλλά το αίσθημα της εγκατάλειψης είναι διάχυτο σε κάθε γωνία της πόλης και σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας των πολιτών.

Αυτή η εγκατάλειψη έχει βάλει σε κίνδυνο τη ψυχή της Αθήνας, δηλαδή τις ζωντανές γειτονιές. Επιπρόσθετα, λόγω ακαδημαϊκής και επαγγελματικής εμπειρίας, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως ένας σχεδιασμός που λαμβάνει υπόψη την κατάλληλη τοποθέτηση δημόσιων χώρων, όπως πάρκα και πλατείες, αλλά και τον επαρκή φωτισμό, δημιουργεί ένα περιβάλλον που αποθαρρύνει την παραβατική συμπεριφορά και οδηγεί στη μείωση του εγκλήματος.

Από την επόμενη ημέρα των εκλογών υλοποιούμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπλασης των πάρκων και αξιοποίησης όλων των κενών κτιρίων του Δήμου Αθηναίων, πιέζοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση για την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων δημοσίων κτηρίων.

Επίσης προχωράμε σε άμεση μετατροπή δημοσίων κτηρίων σε Κοινωνική Κατοικία και θεσπίζουμε κίνητρα για επιστροφή μόνιμων κατοίκων και νέων ζευγαριών σε γειτονιές του κέντρου.

Δημιουργούμε με λίγα λόγια την «Πόλη των 15 Λεπτών», όπου κάθε πολίτης θα έχει άμεση και γρήγορη πρόσβαση σε πάρκο, πράσινο, αθλητικές εγκαταστάσεις για να παίζουν τα παιδιά και κοινωνικές υπηρεσίες».

Νίκος Σοφιανός: «Δεν έχουμε το περιθώριο να αφήσουμε ούτε ένα τετραγωνικό πράσινου. Η ασφυκτική κατάσταση στην Αθήνα θα γίνει χειρότερη, αφού την τελευταία 7ετία έχει καεί το 33% του πράσινου της Αττικής.

Δεν είναι στις προτεραιότητες του Δημάρχου της ΝΔ να δώσει ουσιαστικές ανάσες ανακούφισης. Ούτε τα «πάρκα τσέπης» των λίγων τετραγωνικών, ούτε τα πάρκα με ημερομηνία λήξης (Δρακόπουλου, Θερμίδα, ΒΟΤΡΥΣ) είναι απάντηση στις ανάγκες. Ούτε βέβαια να “φυτέψουμε” το Μουσείο 14.000 τ.μ. μέσα στον κοινόχρηστο χώρο πρασίνου της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Δική μας προτεραιότητα είναι η ικανοποίηση των διεκδικήσεων για ελεύθερους χώρους πρασίνου, αναψυχής. Αυτά για τα οποία 4 χρόνια η διοίκηση Μπακογιάννη δεν έκανε τίποτα:

– εκατοντάδες στρέμματα που έχει πάρει -και πληρώσει- ο Δήμος και είναι σε εγκατάλειψη. 450 στρέμματα (πρώην στρατόπεδα) στο Πάρκο Γουδή που δεν τα αξιοποιεί ο δήμος. 65 στρέμματα στον Ποδονίφτη και το πάρκο της Γκράβας που είναι παρατημένα. Τα 9 στρέμματα στους λαχανόκηπους.

– δεκάδες χώρους με αποφάσεις να απαλλοτριωθούν ως κοινόχρηστοι χώροι για πράσινο και άλλες χρήσεις, παραμένουν στα χαρτιά, γιατί δεν υλοποιούν τις απαλλοτριώσεις, με κίνδυνο να χαθούν.

– δεκάδες άλλους χώρους, πολλών στρεμμάτων που πρέπει άμεσα να αποφασιστεί η απαλλοτρίωση τους και να εξασφαλιστούν χρήματα. Άμεσα αναπλάσεις των 14 πλατειών που “περιμένουν” εδώ και χρόνια».

Κώστας Παπαδάκης: «Το παρκάκι στην Αγ. Βαρβάρα το έχουν άτυπα αναλάβει, καθαρίζουν και διατηρούν ασφαλές φιλόζωοι κάτοικοι που φροντίζουν για τη σίτιση των αδέσποτων γατών. Το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων αποτελεί όαση δροσιάς γιατί σώθηκε επανειλημμένα από τους κατοίκους και επί Κακλαμάνη και επί Μπακογιάννη από τη μετατροπή του σε πλατεία. Το κτήμα Δρακόπουλου, 9 στρεμμάτων, χαρακτηρίστηκε κοινόχρηστος χώρος ήδη από το 1983 και οι κάτοικοι με επανειλημμένους αγώνες έσωσαν το πράσινο. Σήμερα ο Δήμος απεμπολεί και υπονομεύει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αποδεχόμενος “δωρεά” του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, τον οποίο αναγνωρίζει ως ιδιοκτήτη και το στερεί από τους κατοίκους με λαμαρίνες και αστυνομία για να συνεχίσει το έργο της πλακόστρωσης.

Ο Δήμος ούτε απαλλοτριώνει, ούτε αξιοποιεί τα απαλλοτριωμένα. Η υπερδόμηση σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη παλιών οικοδομών, τα ετοιμόρροπα και τα ισόβια γιαπιά δημιουργούν μια αβίωτη κατάσταση στις γειτονιές. Κάθε οικοδομικό τετράγωνο κατά μέσο όρο χρειάζεται να γκρεμισθεί ένα κτίριο και στη θέση του να γίνει παιδική χαρά και χώρος πρασίνου. Αυτό χρειάζεται σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες, αλλά κανένα δικαίωμα ιδιοκτησίας δεν είναι πάνω από το περιβάλλον. Το πρόβλημα της Αθήνας δεν πρέπει να λυθεί με τους όρους της αγοράς, που υπηρετεί η Ν.Δ. και η Δημαρχία Μπακογιάννη, αλλά με τους όρους των αναγκών των κατοίκων της.

Ελένη Παπαδοπούλου: «Το αυτονόητο. Θα φροντίσουμε τα πάρκα, γιατί οι γειτονιές τα χρειάζονται, αλλά και θα προστατεύσουμε τον δημόσιο χώρο από ομάδες που τον κακοποιούν συστηματικά. Δεν γίνεται να φτιάχνονται πάρκα και πλατείες και τελικά αντί να τα χρησιμοποιεί ο κόσμος, η γειτονιά, να τα καταλαμβάνουν περιθωριακά στοιχεία, συμμορίες, ναρκομανείς και παραβατικοί. Το έχουμε δει σε πολλές περιοχές – γιατί εμείς είμαστε κάτοικοι της Αθήνας, δεν ζούμε αλλού – να μην μπορεί μία οικογένεια, ένας ηλικιωμένος, παιδιά να παίξουν σε πάρκα και πλατείες γιατί εκεί συγκεντρώνονται άνθρωποι με αντικοινωνική συμπεριφορά. Αυτό θα τελειώσει.

Για τα απαλλοτριωμένα ακίνητα θα δούμε τι σχέδιο είχε για αυτά η δημοτική αρχή και αν συμφωνούμε θα το προχωρήσουμε. Εάν όχι, θα αξιοποιήσουμε με τρόπο χρήσιμο για τις γειτονιές τον ελεύθερο χώρο που δημιουργείται. Πάντα σε διαβούλευση με τους κατοίκους, οι οποίοι πρέπει να έχουν λόγο για το τι θα γίνει στις γειτονιές τους».

-Η Αθήνα συνεχίζει να αντιμετωπίζει έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση. Μπορεί να υπάρξει δημοτική παρέμβαση στο πρόβλημα και αν ναι, σε ποια κατεύθυνση;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Το κυκλοφοριακό πρόβλημα έχει ενταθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και ταλαιπωρεί καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες μας. Προφανώς υπάρχουν  διαχρονικές αιτίες που έχουν τις ρίζες τους στον άναρχο τρόπο ανάπτυξης της πόλης τις περασμένες δεκαετίες. Όμως, ο κ. Μπακογιάννης, όχι μόνο δεν έκανε κάτι για την αντιμετώπιση του ζητήματος, αλλά με τις επιλογές του διόγκωσε περαιτέρω το πρόβλημα. Η απουσία ή η μη τήρηση των  κανόνων στην πόλη σε σχέση το διπλοπαρκάρισμα, συνολικά με  την παράνομη στάθμευση,  τους χώρους στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων, τον τρόπο οργάνωσης της εφοδιαστικής αλυσίδας και βέβαια το διαρκές ράβε – ξήλωνε στην Πανεπιστημίου προκαλεί μονίμως  κυκλοφοριακό έμφραγμα ιδίως στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το κυκλοφοριακό  είναι εύκολο ζήτημα.  Όμως, η τήρηση των κανόνων στη λειτουργία της πόλης σε συνδυασμό με την πύκνωση και  ενθάρρυνση χρήσης των ΜΜΕ μπορεί να αποφέρει καρπούς.  Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε σύγχρονες πρακτικές που αποβλέπουν στη μειωμένη χρήση του αυτοκινήτου ιδίως στο κέντρο της πόλης. Αυτό άλλωστε θα αποφέρει κι ένα ιδιαίτερα θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην πόλη.

Κυρίως χρειαζόμαστε συνολικό σχέδιο και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις. Η πόλη βρίσκεται στα όριά της. Κάθε παρέμβαση, κάθε ενέργεια πρέπει να είναι καλά μελετημένη και να έχουν αναλυθεί διεξοδικά οι επιπτώσεις της σε όλο το φάσμα των λειτουργιών της πόλης. Μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλάμε για μια Αθήνα βιώσιμη και λειτουργική».

Χάρης Δούκας: «Η Αθήνα δεν συνεχίζει να αντιμετωπίζει απλά έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση. Δυστυχώς, βρισκόμαστε πλέον στο επίπεδο της ασφυξίας και η έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού είναι εντυπωσιακή.

Χαρακτηριστικά θα πω πως εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, ο Δήμος, η Περιφέρεια και η Τροχαία δεν έχουν επικαιροποιήσει τη ρύθμιση των φαναριών. Υπάρχουν δηλαδή πολλοί δρόμοι όπου οι οδηγοί πραγματικά υποφέρουν από τη διαχείριση των φωτεινών σηματοδοτών που δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές κυκλοφοριακές ανάγκες της πόλης. Αυτό είναι κάτι που ούτε πολύ σκέψη χρειάζεται, ούτε έχει κάποιο μεγάλο κόστος.

Η Αθήνα βρίσκεται στην 29η θέση παγκοσμίως, μεταξύ των πόλεων με την μεγαλύτερη κυκλοφοριακή συμφόρηση. Στο συνδυασμό «Αθήνα Τώρα», έχουμε μελετήσει καλά τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές και σχεδιάζουμε μια Αθήνα ανθρωποκεντρική, περιορίζοντας το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης, ενισχύοντας την ποιότητα ζωής και διευκολύνοντας τη μετακίνηση των κατοίκων.

Η απαγόρευση όμως των αυτοκινήτων στην πόλη δεν γίνεται εύκολα, ούτε είναι η μόνη λύση. Παράλληλα εφαρμόζουμε συνδυαστικά μέτρα, αναβαθμίζοντας τα δημόσια Μέσα Μεταφοράς, δημιουργώντας δίκτυα ποδηλατοδρόμων και πιο ασφαλή και προσβάσιμα πεζοδρόμια.

Η Αθήνα πρέπει να «αναπνεύσει» ξανά».

Νίκος Σοφιανός: «Η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι αποτέλεσμα μιας συνολικής πολιτικής που έχει υποβαθμισμένες τις δημόσιες συγκοινωνίες στην Αττική. Το πρώτο που πρέπει να κάνει η δημοτική αρχή είναι η πίεση προς την κυβέρνηση και η διεκδίκηση για ένα πιο πυκνό δίκτυο ΜΜΜ, με συχνότερα δρομολόγια ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να μετακινούνται γρήγορα, με ασφάλεια και φθηνότερο εισιτήριο.

Η δημοτική αρχή, όπως και οι προηγούμενες, κάνουν πλάτες στις κυβερνήσεις στην υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών. Οι παρεμβάσεις αξιοποιούν το πρόβλημα αποκλειστικά ως  μέτρο φορομπηξίας, όπως με το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης.

Ο δήμος εισπράττει πάνω από 10 εκ.€ κάθε χρόνο (7 εκ. από κλήσεις και 3,5εκ. από κάρτες), ενώ πρόθεση του κ. Μπακογιάννη είναι η επέκτασή του και σε άλλες περιοχές. Αντίθετο παράδειγμα δίνει ο δήμος της Πάτρας, όπου η στάθμευση είναι 0,5€ αντί για 6€ στην Αθήνα για τις 3 ώρες.

Επιπλέον, η διοίκηση Μπακογιάννη δε λέει κουβέντα για την υπογειοποίηση των γραμμών του ΟΣΕ. Πέρα από την ανεπάρκεια των μέτρων ασφαλείας για τις 18 διαβάσεις με τους 7 νεκρούς τα τελευταία χρόνια, η απαίτηση των κατοίκων για υπογειοποίηση αποτελεί αναγκαιότητα και για κυκλοφοριακούς λόγους, για να μην κόβονται στη μέση περιοχές της 3ης και 4ης δημοτικής κοινότητας από τις γραμμές του σιδηροδρόμου».

Κώστας Παπαδάκης: «Η υπερδόμηση της Αττικής και η χρήση του ΙΧ ως βασικού μέσου μετακίνησης μετατρέπουν την Αθήνα σε μια κυκλοφοριακή κόλαση καυσαερίων και ηχορύπανσης, πολλαπλασιάζουν τον χρόνο των μετακινήσεων και δοκιμάζουν τη σωματική και ψυχική ισορροπία οδηγών και πεζών. Το βλέπουμε κάθε πρωί στον Κηφισσό και στις μεγάλες οδικές αρτηρίες. Κατ’ αρχήν μακροπρόθεσμα απαιτείται πολιτική αποκέντρωσης που να αποσυμφορήσει την Αττική.

Άμεσα όμως στο κέντρο της Αθήνας χρειάζονται πεζοδρομήσεις, απελευθέρωση των δρόμων από τα ΙΧ, πύκνωση και βελτίωση δημοσίων συγκοινωνιών με δωρεάν, δημόσιες, ποιοτικές και αποτελεσματικές συγκοινωνίες για όλες/ους, ώστε να εξυπηρετείται η μετακίνηση μεταξύ γειτονιών και η επικοινωνία με τους υπόλοιπους δήμους του λεκανοπεδίου. Επέκταση του τράμ στη πόλη και τις γειτονιές. Ανετα πεζοδρόμια για Α.Μ.Ε.Α. ποδηλατόδρομοι, δίκτυα κοινόχρηστων ποδηλάτων και υποδομές για τη χρήση τους. Υπογειοποίηση του σιδηροδρόμου σε όλο το δίκτυο για να μπει τέλος στους θανάτους στις αφύλακτες διαβάσεις και παράδοση του ελεύθερου χώρου για επέκταση του πρασίνου. Αύξηση της βλάστησης σε όγκο και ύψος. Μέριμνα για τη βιωσιμότητα νέων φυτεύσεων, ενίσχυση μικρών οικοσυστημάτων και ορθή διαχείριση του νερού. Κόντρα στην «πράσινη εξαπάτηση» των σιντριβανιών και των αναπλάσεων με χλοοτάπητα».

Ελένη Παπαδοπούλου: «Το πρόβλημα αυτό έγινε πιο έντονο με την δημιουργία του Μεγάλου Περιπάτου και το κλείσιμο της Βασιλίσσης Όλγας. Όταν κάνουμε πεζοδρομήσεις ή περιορίζουμε λωρίδες κυκλοφορίας καλό θα ήταν να σκεφτόμαστε εάν αυτό τελικά θα λύσει κάποιο πρόβλημα ή θα δημιουργήσει μεγαλύτερο, όπως και τελικά έγινε. Όλοι οι δρόμοι πέριξ της Πανεπιστημίου είναι μποτιλιαρισμένοι καθημερινά και οι οδηγοί αγανακτούν και με το δίκιο τους. Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε λοιπόν είναι να επανεξετάσουμε το σχέδιο του Μεγάλου Περιπάτου ως προς το θέμα της κυκλοφοριακής συμφόρησης που δημιουργεί. Το δεύτερο θα είναι να ξαναδώσουμε την ωραιότατη λεωφόρο της Βασιλίσσης Όλγας στην κυκλοφορία, διότι δεν βλέπουμε σε τι ακριβώς χρησιμεύει  η μη χρήση της από οχήματα. Έχει οδηγήσει σε ερημοποίηση της περιοχής, σε κυκλοφοριακά προβλήματα πολύ μεγάλα και σε περαιτέρω ρύπανση διότι τα οχήματα κάνουν ολόκληρο κύκλο. Θα εξετάσουμε επίσης το θέμα της δημοτικής συγκοινωνίας, όπου μικρά λεωφορεία μπορούν να εξυπηρετούν τον κόσμο για την τοπική μετακίνηση του σε γειτονιές».

-Ποιες είναι οι προτεραιότητες, το όραμά σας, για την Αθήνα μετά από πέντε χρόνια; Ποια φιλοδοξείτε να είναι η εικόνα της γενέτειρας της δημοκρατίας εάν εκλεγείτε δήμαρχος;

Κώστας Ζαχαριάδης: «Μια πόλη που θα λειτουργεί και θα διευκολύνει αντί να ταλαιπωρεί κατοίκους και επισκέπτες. Σε αντίθεση με τον κ. Μπακογιάννη εμένα με ενδιαφέρει η ουσία και όχι η επικοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να κόβω κορδέλες σε έργα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά. Εφόσον  οι πολίτες της Αθήνας με εμπιστευθούν δεσμεύομαι ότι θα αφήσω πίσω μια λειτουργική και ανθεκτική πρωτεύουσα. Μια Αθήνα στην οποία οι κάτοικοί της θα έχουν φωνή και συμμετοχή στις αποφάσεις για τη ζωή τους. Μια πόλη θωρακισμένη  με σύγχρονα συστήματα και υποδομές που θα απαντούν στις σύγχρονες προκλήσεις της κλιματικής κρίσης. Με στοχευμένες και άμεσες παρεμβάσεις για την ασφάλεια, την καθαριότητα, το πράσινο, την προσβασιμότητα, την αναβάθμιση των υποβαθμισμένων γειτονιών της Αθήνας. Αυτός είναι ο στόχος: Να αφήσω πίσω μου μια πόλη ανθρώπινη, λειτουργική, και ταυτόχρονα θωρακισμένη απέναντι στις προκλήσεις της κλιματικής  αλλαγής.

Η Αθήνα δεν είναι μια τυχαία πόλη. Είναι η πόλη που γέννησε τη δημοκρατία και ταυτόχρονα, αποτελεί κοιτίδα του σύγχρονου πολιτισμού.  Για το λόγο αυτό δεν μπορεί να αφεθεί στην  τύχη. Ιδίως στην τύχη που της επιφύλαξαν διοικήσεις που τη χρησιμοποίησαν αλλά δεν την αγάπησαν. Έχουμε μπροστά μας  μια  ιστορική πρόκληση: Να αναστρέψουμε τη φθίνουσα πορεία και να φέρουμε την Αθήνα στη θέση που της αξίζει».

Χάρης Δούκας: «Δεν έχω μόνο όραμα για την Αθήνα. Έχω ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο που μπορεί να δώσει άμεση και αποτελεσματική απάντηση σε όλες τις σύγχρονες προκλήσεις όπως η κλιματική κρίση, η ασφάλεια, η έλλειψη πρασίνου, το κυκλοφοριακό, η προσβασιμότητα στους δημόσιους χώρους, η ανακύκλωση, η κοινωνική πρόνοια και οι υποδομές.

Θεωρώ χρέος μου να αλλάξω προς το καλύτερο τη ζωή και την καθημερινότητα των συμπολιτών μου, ώστε να οικοδομήσουμε μια πιο ανθρώπινη, ισχυρή και αλληλέγγυα πόλη. Μια Αθήνα όπου οι βασικές υποχρεώσεις του δημάρχου δε θα παρουσιάζονται ως επίτευγμα. Μια πόλη όπου τα παιδιά θα ξαναβγούν στους δρόμους της γειτονιάς για παιχνίδι.

Δεν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μέσα στην ανασφάλεια, την εγκατάλειψη και την ανισότητα. Πρέπει να πιστέψουμε ότι μπορούμε να κάνουμε αυτή τη πολύ μεγάλη αλλαγή. Όχι κάποια στιγμή στο μέλλον. Τώρα.Για μια Αθήνα που αγκαλιάζει το παρελθόν της, αλλά ταυτόχρονα διεκδικεί με δυναμισμό το παρόν που της αξίζει».

Νίκος Σοφιανός: «Η Λαϊκή Συσπείρωση είναι η μόνη ρεαλιστική μαχητική αξιόπιστη απάντηση απέναντι στη δημοτική Αρχή που δουλεύει για τα συμφέροντα των λίγων (ξενοδόχων, εταιρειών βραχυχρόνιας μίσθωσης και real estate, μεγαλοεργολάβων). Απέναντι στη στρατηγική για μια Αθήνα τουριστικό – επιχειρηματικό κέντρο, με την οποία συμφωνούν και στήριξαν μαζί με το δήμαρχο της ΝΔ, οι συνδυασμοί ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Μπορούμε να βάλουμε άλλες προτεραιότητες και ιεραρχήσεις, που θα έχουν κριτήριο τα συμφέροντα των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Χρειαζόμαστε μια δημοτική αρχή σύμμαχο των πολλών και όχι εχθρό τους, η οποία την επόμενη 5ετία θα είναι αποφασισμένη να κάνει πολλά:

-Για “ανάσες” σε εργαζόμενους και μικροεπαγγελματίες, με μεγάλη μείωση των τελών σε κατοικία, επαγγελματική στέγη. Να μπει φρένο στη φορολεηλασία, στο κυνήγι των προστίμων. Να γίνει συμβολική η συμμετοχή σε ανταποδοτικές υπηρεσίες.

-Για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού απέναντι στην υποστελέχωση. Για να μπει φρένο στις ιδιωτικές εταιρείες, που καταβροχθίζουν δεκάδες εκατομμύρια.

-Για την υλοποίηση ενός μεγάλου τεχνικού προγράμματος για τη σχολική στέγη: Για ανέγερση νέων σχολείων, για αναγκαίες επισκευές-ανακαινίσεις στο γερασμένο κτιριακό δυναμικό της πόλης. Για άμεση στέγαση της προσχολικής αγωγής που είναι σε κοντέινερ. Για πρόγραμμα διεύρυνσης του δικτύου των βρεφονηπιακών σταθμών που χρόνια συρρικνώνεται.

-Για να ικανοποιηθούν διεκδικήσεις για ελεύθερους χώρους, πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού. Για 130 Παιδικές χαρές σε κάθε γειτονιά, γήπεδα και κολυμβητήρια σε κάθε Δημοτική Κοινότητα.

-Για να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και την πολιτική”διαχείρισης της βλάβης”. Δεν είναι οι πιάτσες του θανάτου μια κανονικότητα στην πόλη.

Κώστας Παπαδάκης: «Δεν αντιλαμβανόμαστε το δήμο ως εκκολαπτήριο πολιτικής σταδιοδρομίας, ούτε ως χώρο αδρανών αντιπολιτεύσεων. Θα αγωνιστούμε από κάθε θέση με τους κατοίκους και εργαζόμενους της πόλης ενάντια στις οικονομικές πολιτικές που λεηλατούν τη ζωή μας τη στεγαστική κρίση και την παράδοση της πόλης στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο. Διεκδίκηση ανωτάτου ορίου στις τιμές των ενοικίων κύριας κατοικίας, περιορισμών στα air – bnb, και απαγόρευση βραχυχρόνιας εκμίσθωσης κενών κατοικιών, καταγραφής, δέσμευσης, αξιοποίησης και διάθεσης του κτιριακού δυναμικού για τις λαϊκές στεγαστικές ανάγκες. Κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας, καμία έξωση, κανένα σπίτι στα χέρια κράτους-τραπεζίτη-funds. Αναβαθμισμένες δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες,

Για μια πόλη αντιφασιστική, κοινωνική, ανθρώπινη, βιώσιμη, αλληλέγγυα,  πολιτιστική, πράσινη, με τις ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους.

Ακόμα, αν η «γενέτειρα της δημοκρατίας» (όρος που πάντως ωραιοποιεί το δουλοκτητικό καθεστώς της αρχαίας Αθήνας) θέλει να υπερασπισθεί τον τίτλο της οφείλει να μην κλείνει τις δομές της στους πρόσφυγες, να σέβεται τη συνύπαρξη και την πολυπολιτισμικότητα και να μην ανέχεται τη ρατσιστική βία και συμπεριφορά, την αστυνομοκρατία και τις λαμαρίνες όπου οι κάτοικοι αντιδρούν στην καταστροφή του πρασίνου και τα αστυνομικά τμήματα κολαστήρια. Και να καταπολεμά εμφατικά κάθε προσπάθεια νομιμοποίησης της ναζιστικής εγκληματικής βίας. Η ιστορία της, 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μας καλεί».

Ελένη Παπαδοπούλου: «Η προτεραιότητα μας είναι να βρει η πόλη την χαμένη της ταυτότητα. Η Αθήνα έχει κακοποιηθεί επί δεκαετίες. Αυτή την στιγμή είναι μία πόλη βανδαλισμένη στο μεγαλύτερο μέρος της, έχει μία εικόνα μιζέριας, βρομιάς, εγκατάλειψης, δεν θυμίζει σε τίποτα ευρωπαϊκή πόλη. Θα έλεγα ότι υπάρχουν σημεία της που δεν θυμίζουν καν πόλη, αλλά η εικόνα τους παραπέμπει περισσότερο σε φαβέλες, σε πυκνοκατοικημένες περιοχές δηλαδή με υποτυπώδεις κατοικίες, όπου βασιλεύει η εγκληματικότητα και η εξαθλίωση. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η πόλη έχει μία ιστορία, έχει μία σπουδαία αρχιτεκτονική κληρονομιά, έναν ιδιαίτερα πλούσιο αρχιτεκτονικό πλούτο συμπεριλαμβανομένων των αστικών πολυκατοικιών των προηγούμενων δεκαετιών, φέρει ένα βαρύ όνομα, που την καθιστά φάρο πολιτισμού. Αυτό οφείλουμε να το σεβαστούμε.

Για τους παραπάνω λόγους το πρόγραμμα μας έχει δομηθεί πάνω σε πέντε πυλώνες: ασφάλεια, ευπρέπεια, πράσινο, πολιτισμός, ανάπτυξη. Θεωρούμε ότι μόνο με σοβαρή πολιτική σε αυτούς τους τομείς η πόλη μπορεί να ανακτήσει την χαμένη της ταυτότητα και να αποκτήσει την αίγλη και την θέση που πρέπει να έχει δεδομένου του ονόματος της και της ιστορίας της.

Για αυτά θα παλέψω εάν εκλεγώ δήμαρχος. Για μία πόλη που σέβεται το παρελθόν της, για να μπορεί να έχει παρόν και μέλλον αντάξιο της ιστορίας της».