εσeε-σε-λάκο-φόρων-η-μικρομεσαία-οικο-111706
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | 20.05.2016 | 11:29

ΕΣEΕ: Σε «λάκο» φόρων η μικρομεσαία οικογένεια και η επιχειρηματικότητα

Με υπόμνημα που κατέθεσε η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας  (ΕΣΕΕ) για το πολυνομοσχέδιο τοποθετείται επί των άρθρων του τονίζοντας ότι η “μικρομεσαία οικογένεια και η ελληνική επιχειρηματικότητα με τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου πετιούνται σε ένα “λάκκο φόρων” όπου κινδυνεύουν να πνιγούν στα χρέη.

Συγκεκριμένα η Συνομοσπονδία αναφέρει:

A. Αντιρρήσεις ως προς την ίδρυση των νέων φορέων δεν έχουμε, αλλά δεν φαίνεται να μειώνουν ούτε το κράτος, ούτε τη γραφειοκρατία. Αποτελεί αίτημα μας ωστόσο, οι νέοι θεσμοί να συνεργάζονται όσο γίνεται συχνότερα με τους κοινωνικούς εταίρους και τους φορείς της αγοράς, προκειμένου να εκμεταλλευτούν την πείρα τους, ώστε να είναι αποτελεσματικότεροι στην εκτέλεση του έργου τους.

Β. Αντιρρήσεις ως προς την επιβολή νέων έμμεσων φόρων όμως έχουμε και πολλές μάλιστα, αφού με τη σημερινή κατάσταση της αγοράς είναι αδύνατον να πετύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους.

Γ. Αντιρρήσεις ως προς τη πώληση των εξυπηρετούμενων δανείων επίσης έχουμε, αφού για άλλη μια φορά ο συνεπής δανειολήπτης καλείται να μπεί σε μία άγνωστη διαδικασία που δεν γνωρίζει πότε θα αρχίσει και πως θα καταλήξει. Αντίστοιχα διακρίνουμε προτεραιότητα στη πώληση αντί στη ρύθμιση των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων.

Δ. Αντιρρήσεις έχουμε και στην επιβολή ΕΝΦΙΑ που θα κληθούν να καταβάλλουν οι επαγγελματίες ιδιοκτήτες ακινήτων που για την παραγωγή ή την άσκηση κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας, ανεξαρτήτως αντικειμένου εργασιών σε ιδιοχρησιμοποιούμενες επαγγελματικές εγκαταστάσεις.

Ε. Αντιρρήσεις έχουμε και στην επιβολή του Αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής, του γνωστού “κόφτη” γιατί αφενός δείχνει ανυποληψία και αφετέρου γιατί δεν λειτουργεί αμφίδρομα σε περίπτωση επίτευξης των στόχων, ως απαραίτητος “κόφτης” υπερβολικών φόρων. Η ΕΣΕΕ μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, μπορεί να αντιληφθεί τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, αλλά δεν μπορεί να αντιληφθεί πως θα πληρωθεί ο λογαριασμός της συμφωνίας από τη πραγματική οικονομία.