ένας-αιώνας-μάνατζμεντ-στη-βιομηχανί-282824
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | 29.06.2012 | 10:06

Ένας αιώνας μάνατζμεντ στη βιομηχανία της Θεσσαλονίκης

Στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και το ICBS THESSALONIKI BUSINESS COLLEGE, με την υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης, διοργάνωσαν εκδήλωση με θέμα: «Ένας αιώνας μάνατζμεντ στη βιομηχανία της Θεσσαλονίκης». Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η ανάδειξη των προσπαθειών και δράσεων μάνατζμεντ που έγιναν στη βιομηχανική κοινότητα της Θεσσαλονίκης κατά τα 100 τελευταία χρόνια, όπως τα διηγήθηκαν οι απόγονοι και οι συνεχιστές των πρωτοπόρων επιχειρηματιών, οι οποίοι έδρασαν στη Θεσσαλονίκη από τις αρχές του 20ού αιώνα.

Στην έναρξη της εκδήλωσης χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αντ. Καμάρας, εκπρόσωπος του δημάρχου Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ Ν. Πέντζος και ο πρόεδρος του ICBS Ρ. Τζελέπογλου. Στη συνέχεια μίλησαν οι εκπρόσωποι των παρακάτω 6 βιομηχανικών επιχειρήσεων που συνεχίζουν από τις αρχές του 20ού αιώνα έως σήμερα τη λειτουργία τους: Θύμης Ευθυμιάδης για τη Redestos Efthymiadis group, Αθανάσιος Χατζόπουλος για την Α. Χατζόπουλος  ΑΕ, Τηλέμαχος Πέντζος για τη ZANAE ΑΕ, Αντώνης Χατζηχριστοδούλου για την Αφοί Χαΐτογλου ΑΒΕΕ, ‘Αγγελος Δημητριάδης για την Ε. Τσάνταλης ΑΒΕΕ και Κωνσταντίνος Μπουτάρης για την Ι. Μπουτάρη & Υιός Οινοποιητική ΑΕ. Ακολούθησε εισήγηση με τίτλο «Η βιώσιμη ανάπτυξη των επιχειρήσεων» από τον ακαδημαϊκό Χρήστο Μαλαβάκη, διευθυντή του ΙCBS.

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν βασίζονται στις κοινές πρακτικές, οι οποίες εμφάνιζαν περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. Μπορούν δε να συνοψιστούν στα εξής:
Πέρα από τους 3 συντελεστές της παραγωγής (που διδάσκονται στην οικονομία), είναι το μάνατζμεντ που κάνει τη διαφορά, που φέρνει το αποτέλεσμα στην επιχειρηματική δράση.

Οι πρακτικές που εφαρμόσθηκαν ήταν στην αρχή σχετικά εμπειρικές, βασισμένες κατά κύριο λόγο στα προσωπικά χαρακτηριστικά των ιδρυτών και στις όχι και τόσο πολύπλοκες συνθήκες της εποχής. Οι πρακτικές αυτές, ιδίως μετά τη δεκαετία των 1960, προσέγγισαν περισσότερο το πλαίσιο που διαμορφώνεται από τη θεωρία του μάνατζμεντ. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η πληροφορική και τα συστήματα προϋπολογισμού και έλεγχου.
Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν είχαν ως κοινό χαρακτηριστικό την εξωστρέφεια και τις εξαγωγές, την εστίαση στον ανθρώπινο παράγοντα, την επικοινωνία και το μάρκετινγκ, τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων παραγωγής και τις σχέσεις με τους συνεργάτες.

Τέλος, οι στρατηγικές που υιοθετήθηκαν κινήθηκαν κατά κύριο λόγο προς την υιοθέτηση διαχρονικών αξιών, τη διαμόρφωση ανθρωποκεντρικής κουλτούρας, την εξωστρέφεια, τη διαφοροποίηση του αντικειμένου εργασίας, τη διεθνή ανταγωνιστικότητα και την αύξηση της προστιθέμενης αξίας στην παραγωγή.