Τι πίνουμε στα γιορτινά τραπέζια;

Στα γιορτινά τραπέζια συνήθως έχουμε την τύχη να υπάρχουν πολλά φαγητά. Επίσης κάτι αρκετά εντυπωσιακό είναι η γευστική πολυπλοκότητα και η διαφορετικότητα αυτών των φαγητών όταν έρθει η ώρα να συνδυαστούν με κρασί.

Η ερώτηση που ακούμε συνήθως είναι «θα πιεις λευκό ή κόκκινο (κάποιοι τώρα τελευταία και ροζέ!);». Πόσο άδικο είναι να φοράμε τα καλύτερά μας ρούχα, το πιο αστραφτερό μας χαμόγελο, να δείχνουμε πόσο επιδέξιοι μάγειρες είμαστε με τις καλύτερες πρώτες ύλες και να μη δίνουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε περισσότερους συνδυασμούς με κρασιά.

Αυτό που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε στα ακόλουθα βήματα είναι να δούμε με ποιον τρόπο γίνεται η οργανοληπτική ανάλυση ενός πιάτου και τι στοιχεία είναι αυτά που θα ψάξουμε σε ένα κρασί. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάμε είναι η αρωματική ένταση ενός πιάτου, στη συνέχεια ο όγκος του, αν είναι πλούσιο ή φινετσάτο.

Οι υφές των υλικών (π.χ. τραγανό, λιπαρό) είναι πολύ σημαντικό στοιχείο, όπως επίσης και ο τρόπος που έχουν μαγειρευτεί τα υλικά αυτά (π.χ. ατμός, κάρβουνα, τηγάνι, σοτέ, γάστρα, κατσαρόλα ή φούρνος), αλλά και η ηλικία των αρωμάτων. Έχουμε ένα αρωματικό φρέσκο ζουμερό σεβίτσε λαβράκι με λάιμ και μάνγκο ή έχουμε τραγανή μπρουσκέτα με κατσικίσιο κορμό και μαρμελάδα μάνγκο; Τέλος, θα πρέπει να δούμε το πόσο γλυκό, αλμυρό, όξινο, πικρό και καυτερό είναι το πιάτο μας.

Tι ταιριάζει με τα φαγητά της γιορτής

Ζυμαρικά – Ριζότι: Τα ζυμαρικά και τα ριζότι είναι πιάτα συνήθως με όγκο, αρωματικές εντάσεις και λιπαρή υφή. Ο συνδυασμός σε αυτή την περίπτωση έχει να κάνει με το συστατικό που θα βάλουμε, αν είναι θαλασσινά ή σολομός (αρκετά λιπαρός), μανιτάρια ή τρούφα (αρκετά γήινα). Σε κάθε περίπτωση ψάχνουμε για κρασιά με όγκο, πλούσιο σώμα και ανάλογα παλαιωμένα ή φρέσκα. Το Semillon και το Viognier ή ακόμα κάποιο νεοκοσμίτικο Chardonnay είναι ποικιλίες που θα ταίριαζαν.

Γαλοπούλα: Ουδέτερη ως πρώτη ύλη, μέτριας έντασης, σκληρής υφής και μεσαίου όγκου. Ξεκάθαρα η γέμισή της είναι αυτό που θα παίξει σημαντικό ρόλο στον συνδυασμό, αλλά παρ’ όλα αυτά ταιριάζει κυρίως με λευκά κρασιά.

Με κάστανα και κιμά αυτομάτως γίνεται πιο γήινη και θα μπορούσε να πάει δίπλα της ακόμα και κάποιο ελαφρύ ερυθρό, όπως ένα Pinot Noir από τη Βουργουνδία ή ένα Nerello Mascalese από την περιοχή της Αίτνας.

Γεμιστή με φρούτα, μπαχαρικά και ξηρούς καρπούς, ταιριάζει με ένα πιο γεμάτο λευκό, λιπαρό και λίγο παλαιωμένο, ώστε τα φρούτα του να είναι λίγο πιο ώριμα, ιδανικά ένα παλαιωμένο Viognier ή ίσως και κάποιο βαρελάτο Βιδιανό.