«Μαύρη Σπηλιά». Διασχίζοντας το εκπληκτικό φαράγγι της Ευρυτανίας

Πόλος έλξης για χιλιάδες εκδρομείς είναι ο νομός Ευρυτανίας όπου άνθρωποι από κάθε γωνιά της Ελλάδας σπεύδουν για να απολαύσουν μοναδική ομορφιά.

Οπως το υπέροχο μονοπάτι του φαραγγιού της Μαύρης Σπηλιάς, ανάμεσα σε έλατα, πλατάνια, ιτιές και άφθονα τρεχούμενα νερά, με τελικό προορισμό μια τοποθεσία που κατά το παρελθόν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο.

Εκκίνησή είναι το μικρό γραφικό χωριό Προυσός λίγο μετά το ξακουστό ομώνυμο μοναστήρι της Παναγίας. Μια εναλλακτική και πιο ήπια διαδρομή, είναι ακολουθώντας τον δρόμο προς το χωριό Τόρνος και πρώτη στάση στη γέφυρα, κοντά στην είσοδο του αλλαντοποιείου Στρεμμένου.

Η μικρή πέτρινη βρύση στην αρχή της διαδρομής αλλά και η πινακίδα που ενημερώνει για τη διάρκεια του μονοπατιού, είναι οι πρώτες εικόνες.

Ένα χιλιόμετρο περπάτημα μέσα στη φύση με συνολικό χρόνο μόλις μισής ώρας, μέσα στην οποία οι επισκέπτες απολαμβάνουν, το μεγαλείο και την ομορφιά της φύσης, σε ένα μονοπάτι που περπατήθηκε αρκετά σε πολύ δύσκολες εποχές για όλους τους τότε κατοίκους.

Το τοπίο, όμως, αποζημιώνει και με το παραπάνω. Η διαδρομή, αν και ανηφορική, είναι αρκετά εύκολη τόσο για ενήλικες όσο και για μικρά παιδιά. Προσεγμένα ξύλινα γεφύρια ξεφυτρώνουν συνεχώς δίπλα σε τρεχούμενα νερά, διατηρώντας τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Δύο υπέροχοι καταρράκτες υποδέχονται με τα πιο εντυπωσιακά χρώματα τους, ενώ οι μικρές λίμνες που σχηματίζονται στη βάση τους είναι μια ανάσα δροσιάς για τους πεζοπόρους τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες.

Η «Μαύρη Σπηλιά» θα εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά με τον μεγάλο λίθινο, μισογκρεμισμένο τοίχο της να φράζει την είσοδό, ανάμεσα στα επιβλητικά βράχια με την πιο υπέροχη θέα που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, όσο και κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Σπηλιά χρησιμοποιήθηκε από τους κατοίκους του χωριού ως κρυψώνα, μιας και το μέρος ήταν αθέατο στον εχθρό και μάλιστα σε σημείο που κανένας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Και βέβαια, το μονοπάτι δεν σταματά εκεί… Συνέχεια έχει η γνωστή σε πολλούς Via Ferrata, μια δύσκολη ακόμα και για έμπειρους διαδρομή, που χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό αναρρίχησης αλλά και έμπειρο οδηγό.