κεθεα-ανοιχτό-γράμμα-από-γονιό-σε-γονι-105466
ΚΟΙΝΩΝΙΑ | 28.06.2016 | 20:17

ΚΕΘΕΑ: Ανοιχτό γράμμα από γονιό σε γονιό

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών, και με αφορμή το κεντρικό μήνυμα του ΚΕΘΕΑ “Χωρίς εσένα αποκλείεται”,  θα διαβάσουμε ένα ανοικτό γράμμα προς τους γονείς το οποίο είναι μια σύνθεση συναισθημάτων που καταγράφηκε πολύ όμορφα από έναν γονιό. Την εξιστόρηση κάνει ο Κλέαρχος Λ. Πρόεδρος του Συλλόγου Οικογένειας ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ.

“Αγαπημένε γονιέ πατέρα και μητέρα,

Ενώ δεν σε ξέρω, αισθάνομαι ότι σε γνωρίζω. Και συ το ίδιο θα αισθανθείς, όταν ακούσεις το κείμενό μου. Είμαστε γνώριμοι, γιατί βιώνουμε κοινές ζωές.  Και εύχομαι να ζήσεις αυτό που τώρα εγώ ζω.

Ξέρεις, είμαι γονιός, όπως εσύ. Ξέρεις, «γέννησα» και εγώ ένα παιδί. Και ξεκινήσαμε το ταξίδι της ζωής με αγάπη, προσδοκίες και όνειρα. Και στο ταξίδι αυτό μπέρδεψα πολλά: την αγάπη με τον εγκλωβισμό του παιδιού μου στα δικά μου θέλω και στις δικές μου προσδοκίες, την αγάπη με τον εγωισμό του γονιού που τα ξέρει όλα και όλα τα πράττει ορθά, την αγάπη με την επίμονη και εκκωφαντική φωνή-κραυγή της αυστηρότητας, την αγάπη με την παροχή υλικών απολαύσεων, για να γεμίζουν την απουσία μου. Μπέρδεψα, ακόμη, την ατομική μου ζωή με το παιδί μου, τα συναισθηματικά μου κενά, τα συζυγικά μου προβλήματα. Τα δικά μου θέματα γίνονταν προβλήματα και κενά του παιδιού μου. Του έδινα βάρος που δεν το άντεχε. Φορτίο δυσβάσταχτο, πληγή και θυμό.

Και σταμάτησε εκεί, γύρω στα 14 χρόνια του, να με κοιτά με καθαρό βλέμμα. Ως γονιό. Έπαψα να εισπράττω αγάπη, σεβασμό και να έχω αληθινή σχέση.  Απόμακρο βλέμμα, άγριο, άρνηση για τα πάντα ακόμα και βιαιότητα στην κάθε επαφή. Αλλαγή παρέας, άγνωστοι νέοι φίλοι. Βασανιστική, αργή και σταθερή εγκατάλειψη στόχων και σχολείου. Απαξίωση των πάντων. Μηδενισμός.

Και εγώ, σαστισμένος, ανήμπορος και απογοητευμένος.  Έχασα όχι μόνο την επαφή αλλά και τον έλεγχο. Ακροβατούσα ως γονιός. Αντίκριζα τα συμπτώματα της χρήσης. Και από τη μια, αρνιόμουν να τα αποδεχτώ. Μπέρδευα την εφηβεία με τη χρήση ή ήθελα να την μπερδεύω. Και έπεφτα όλο και πιο βαθιά σε αδιέξοδα. Από την άλλη, πίστευα ότι μπορώ,  ότι θα λύσω μόνος μου το πρόβλημα. Περιορισμός στο σπίτι, απαγορεύσεις, λεκτική βία, συγκρούσεις…  Και το πρόβλημα όχι μόνο παρέμενε και απειλούσε τη ζωή του παιδιού μου αλλά και όλης της οικογένειας μου.

Αγαπημένε πατέρα, αγαπημένη μητέρα,

Σπασμωδικές, αποτυχημένες και αναποτελεσματικές ενέργειες. Ο φόβος και η αγωνία του αδιεξόδου. Αλλά και η αγάπη για το παιδί μου, η λαχτάρα μου να σώσω τη ζωή που εγώ γέννησα. Τη ζωή για την οποία φέρω ιερή ευθύνη. Επέμεινα, ρώτησα, αναζήτησα. Και βρήκα στήριγμα και αγκαλιά στο πρόγραμμα της ΣΤΡΟΦΗΣ. Μαζί με άλλους γονείς που βιώνουν το ίδιο πρόβλημα: τα ναρκωτικά που απειλούν τη ζωή του παιδιού τους. Εδώ, στο πρόγραμμα της ΣΤΡΟΦΗΣ, ανέκτησα τη δύναμή μου ως γονιός. Βρήκα το σθένος να κοιτάξω το παιδί μου στα μάτια με καθαρότητα και να του δηλώσω –με σκληρή αγάπη- ότι η χρήση ουσιών δεν έχει θέση στη ζωή του και τη ζωή μας. Αντιμετώπισα την αντίδρασή του, που ήταν η βίαιη αντίδραση της ουσίας και όχι του ίδιου, με επιμονή και πίστη. Πίστη στο Πρόγραμμα και τους ανθρώπους του. Είχα κοινή πορεία και μοίρασμα βιωμάτων με τους συνοδοιπόρους γονείς, γνήσια σχέση. Πήρα πολλά από τη σοφία και τις εμπειρίες των παλαιών γονιών που κέρδισαν ήδη τη ζωή των παιδιών τους. Συμμετείχα σε όλες τις δράσεις του Συλλόγου Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ Στροφή.

Αγαπημένε μου πατέρα, Αγαπημένη μου μητέρα,

Τώρα το παιδί μου, καθαρό στο σώμα και στην ψυχή, πορεύεται μαζί με τα άλλα παιδιά στο δρόμο της ζωής. Από το Κέντρο Συμβουλευτικής Εφήβων, στην Θεραπευτική Κοινότητα, και από εκεί στην Επανένταξη, στην αληθινή ζωή…

Αυτή την πορεία την στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις. Και αισθάνομαι πάλι να ζω, να αλλάζω ως άνθρωπος και ως γονιός, να βαδίζω σταθερά, να λαμβάνω και να δίνω, να πορεύομαι και να συν-πορεύομαι, να αισθάνομαι και να συν-αισθάνομαι, να πονώ και να συν-πονώ, να με συγκλονίζει η ομορφιά της αλλαγής, της δική μου, του παιδιού μου, της οικογένειάς μου.

Αγαπημένε μου πατέρα, Αγαπημένη μου μητέρα,

Για μένα η ΣΤΡΟΦΗ δεν είναι απλά ένα Πρόγραμμα. Είναι αναγέννηση.

Για όλους εμάς που αγαπάμε το πιο ιερό δώρο, την ίδια τη ζωή… Και τα παιδιά μας που τη συμβολίζουν…

Για αυτό μη διστάσεις να μιλήσεις, να έλθεις κοντά μας.

Υπάρχει ελπίδα και μπορείς να τα καταφέρεις αλλά όχι μόνος”.