Γιατί σηκώνονταν όρθιοι οι Μικρασιάτες όταν περνούσε μια έγκυος γυναίκα

Γιατί σηκώνονταν όρθιοι οι ευλαβείς Μικρασιάτες, όταν έβλεπαν να περνάει από μπροστά τους μια γυναίκα ευρισκόμενη σε ενδιαφέρουσα;

Το διάβασα σε κάποιο θρησκευτικό βιβλιαράκι πριν χρόνια (ίσως στο βίο του π. Αρσένιου του Καππαδόκη, δεν θυμάμαι ακριβώς…)

Να σου πω, λοιπόν, γιατί σηκώνονται όρθιοι με σέβας, στο αντίκρισμά της;

Άκουσον άκουσον, επίπεδο λεπτότητος ψυχής των απλοϊκών εκείνων ανθρώπων, που δεν ήταν παρα-μορφωμένοι και αθεόφοβοι, νεαντερταλάκο μου, όπως πολλοί από μας σήμερα…

Δείτε ακόμη:

Ελένη Λυκουρέζου: Μου λείπει που δεν θα ξαναπώ τη λέξη μάνα

Στη Ζάκυνθο αύριο η Διοικήτρια του ΟΑΕΔ

Άκου και φρίξον!

Σηκώνονταν όρθιοι, διότι -λέει- σκέφτονταν ότι ίσως η έγκυος γυναίκα -γνωστή ή άγνωστη- που περνούσε, ίσως να κυοφορούσε στην κοιλιά της αγόρι.

Το αγόρι μεγαλώνοντας -ξαναλέει- ίσως αφιερωνόταν στο Θεό και ίσως να γινόταν δεσπότης, ε και γι αυτό, από σεβασμό προς το μελλοντικό επισκοπικό αξίωμα που θα αποκτούσε το αγέννητο παιδί, οι απλοί χριστιανοί άνθρωποι της Μικρασίας, σηκώνονταν όρθιοι -με θεοφιλή διάθεση- όποτε πέρναγε από μπροστά τους έγκυος γυναίκα.