Ένωση Δικαιωμάτων Ανθρώπου: Με νομική και όχι πολιτική κρίση η απόφαση για Τούρκους αξιωματικούς

Η απόφαση περί επιστροφής ή μη των  8 αυτομόλων Τούρκων στρατιωτικών πρέπει να είναι προϊόν νηφάλιας νομικής και όχι πολιτικής κρίσης, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ταυτόχρονα, «άστοχες δηλώσεις μελών της ελληνικής κυβέρνησης, που προδίκαζαν λίγο πολύ την επιστροφή αυτών στη Τουρκία … δεν ταιριάζουν σ’ ένα κράτος δικαίου, όπου πρυτανεύει η ανεξάρτητη και αμερόληπτη κρίση των αρμόδιων διοικητικών και δικαστικών αρχών».

Σε αυτή την υπόθεση το ζητούμενο σε τελική ανάλυση «δεν είναι το εάν τα πρόσωπα αυτά ενέχονται στο αποτυχημένο πραξικόπημα, αλλά το εάν, ακόμη και τω όντι “πραξικοπηματίες”, η με οποιοδήποτε τρόπο η αναγκαστική επιστροφή τους στην Τουρκία (με απέλαση ή έκδοση) θα εξέθετε σε κίνδυνο την προσωπική τους ασφάλεια (λ.χ στον κίνδυνο να βασανιστούν) ή το δικαίωμά τους να δικαστούν από τις αρμόδιες αρχές της χώρας τους με τρόπο  δίκαιο, όπως το αντιλαμβάνεται και εγγυάται το διεθνές δίκαιο, που δεσμεύει τη χώρα μας όσο και την ίδια την Τουρκία». Στη γείτονα χώρα, όμως, «οι διαρκείς εξελίξεις μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, που συντάραξε τη γείτονα χώρα, φαίνονται να διαμορφώνουν ένα ολοένα και δυσμενέστερο περιβάλλον για τον εκεί αποτελεσματικό σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων ιδίως όσων θεωρείται ότι συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα με τα γεγονότα». Συγκεκριμένα, «η επαναφορά σε ισχύ του νόμου του 1983 περί εκτάκτου ανάγκης και η επίκληση του άρθρου 15 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την αναστολή της προστατευτικής της ισχύος έχουν επιτρέψει την εδραίωση ενός πλαισίου που φαίνεται να ευνοεί την αυθαιρεσία και τη πολιτική αντεκδίκηση σε μαζικές διαστάσεις: αθρόες προσαγωγές και φυλακίσεις, υιοθέτηση απάνθρωπων και ατιμωτικών πρακτικών ανάκρισης, επέκταση του χρόνου κράτησης χωρίς απαγγελία κατηγορίας στον ένα μήνα, μαζικές και συνοπτικές διώξεις, μαζικές απολύσεις δημοσίων λειτουργών και κυρίως δικαστών και ακαδημαϊκών, κλείσιμο πανεπιστημίων και συλλόγων, δημεύσεις περιουσιών, περιορισμοί εξόδου από τη χώρα, και άλλα».

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και «μπροστά σε αυτή την εικόνα ιλιγγιώδους περιδίνησης των δημοκρατικών θεσμών» στην Τουρκία, η Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τέλος, «ευελπιστεί ότι τα όργανα της ελληνικής έννομης τάξης θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων», διευκρινίζοντας, παράλληλα, ότι «η ελπίδα αυτή δεν θα μας εμποδίσει στο μεταξύ να παρακολουθήσουμε από κοντά τις διαδικασίες και να παρέμβουμε, εφόσον χρειαστεί, υπέρ της νομιμότητας, προσφέροντας την αρωγή μας προς τη νομική υπεράσπιση των 8 για τη διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, άσχετα με το στίγμα του “πραξικοπηματία”, που αναμφίβολα τους βαραίνει».