Διαθήκη Μ. Θεοδωράκη: Ποια ορίζει διαχειρίστρια -Σε ποιους αφήνει έργο & ακίνητα

Άνοιξε η διαθήκη του Μ. Θεοδωράκη και ήδη κάποια αποσπάσματα αυτής έχουν γίνει γνωστά.

Η βασική του επιθυμία είναι το σπίτι όπου έγραψε πολλά από τα έργα του και έζησε μέχρι τέλους της ζωής του, το σπίτι κάτω από την Ακρόπολη να γίνει Μουσείο. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατό ο Μίκης Θεοδωράκης στη διαθήκη του ορίζει πού ακριβώς πρέπει να πάνε τα προσωπικά του αντικείμενα και το αρχείο του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης στη διαθήκη του αναγνωρίζει το γεγονός ότι το εν λόγω σπίτι δεν του ανήκει νομικά (έχει περάσει στην κόρη του και τον μεγαλύτερο εγγονό του και τη σύζυγό του), εκφράζει, όμως, την ελπίδα ότι οι οικείοι του θα σεβαστούν την επιθυμία του. . καθώς όπως λέει γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλοι οι αγοραστές έχουν χρήματα που προήλθαν από τη δική του εργασία και πνευματικά δικαιώματα.

Στην παράγραφο 26, ο Μίκης Θεοδωράκης εξηγεί πως το μουσικό του έργο γράφτηκε σε τρία σπίτια. «Στο Παρίσι που δυστυχώς δεν υπάρχει πια, στο σπίτι μας στο Βραχάτι […] και – κυρίως- στο σπίτι μας κάτω από την Ακρόπολη, όπου και διαμένουμε ακόμα, εγώ και η σύζυγός μου Μυρτώ».

Ο συνθέτης σημειώνει πως η επιθυμία του είναι το σπίτι στου Φιλοπάππου να μετατραπεί σε μουσείο, προβλέποντας ωστόσο πως η σύζυγός του μπορεί να διαμένει εκεί για όσο το επιθυμεί. «Στο σπίτι αυτό γράφτηκαν πάρα πολλά από τα σπουδαιότερα έργα μου. Από εδώ πέρασαν πάρα πολλοί σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και πολιτικοί. Επί πλέον, το σπίτι αυτό είναι η τελευταία μου κατοικία, στην οποία περνώ με τη σύζυγό μου τα τελευταία και πιο δύσκολα χρόνια μου, με συντροφιά τα αδέσποτα της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου, που βρήκαν κι αυτά εδώ ένα καταφύγιο γεμάτο ζεστασιά και αγάπη» σημειώνει. . χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, στη διαθήκη σημειώνεται πως το σπίτι αυτό δεν του ανήκει νομικά. «Επειδή δεν μου ανήκει νομικά, θα ήθελα να εκφράσω την επιθυμία μου αυτή με την ελπίδα ότι η σύζυγός μου, η θυγατέρα μου και ο μεγαλύτερος εγγονός μου στους οποίους ανήκει η σύζυγός μου. Πολύ περισσότερο εφ’ όσον γνωρίζουν πολύ καλά ότι στην πραγματικότητα και το σπίτι αυτό όπως και όλα τα υπόλοιπα έχουν αγοραστές με χρήματα που προήλθαν αποκλειστικά από τη δική μου εργασία και τα πνευματικά μου δικαιώματα» σημειώνει.

Ο Μίκης Θεοδωράκης σημειώνει μάλιστα πως σε περίπτωση που το σπίτι δεν γίνει τελικά μου, τότε επιθυμεί την τροποποίηση της διαθήκης του αναφορικά με όσα έχει επιλέξει να παραχωρήσει στους κληρονόμους του.

Αναφέρει, ακόμη, ο Μίκης Θεοδωράκης, ότι επιθυμεί να διατηρηθεί στο εξωτερικό και στο εσωτερικό του ως έχει και να παραμείνει, όπως χαρακτηριστικά λέει «ένας χώρος μουσικής, πολιτική, ένα καταφύγιο των αδέσποτων γεμάτο ζεστασιά και αγάπη και να λειτουργήσει ως Μουσείο, ως προσφορά στην πολιτιστική ζωή του τόπου μου».

Σε κάποιο σημείο αφού εκφράζει ξανά την επιθυμία του να γίνει η οικία του μουσείου δηλώνοντας μάλιστα ότι οι εργασίες για τη μετατροπή του μπορούν να ξεκινήσουν και όσο βρίσκεται στη ζωή η σύζυγός του, σημειώνει: «Πιστεύω απόλυτα ότι τα άλλα σπίτια της θυγατέρας μου και των τα παιδιά της που στην πραγματικότητα έχουν αγοραστεί από μένα για αυτούς είναι τόσο πολλά και τόσο μεγάλα, ώστε είναι αρκετά υπέροχα για να τους στεγάσουν όλους και να καλύψουν τις ανάγκες όχι μόνο τις δικές τους αλλά και των οικογενειών που θα δημιουργήσουν τους εγγενείς μου». Προσθέτει μάλιστα ότι κατ’ αντίστοιχο τρόπο έχει εξασφαλιστεί και ο γιος του Γιώργου ο οποίος απέκτησε την επικαρπία του ισογείου.

Ορίζει διαχειρίστρια τη γραμματέα του

Σε άλλο σημείο της διαθήκης του ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρεται στη διαχειρίστρια αυτής. Πρόκειται για την Ειρήνη Παρμενίδου, τη γραμματεία του που γράφει και ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης στη διαθήκη του έζησε στο πλευρό του πολλές δεκαετίες. «Μπορώ να πω ότι γνωρίζει τις σκέψεις και τις επιθυμίες μου καλύτερα από κάθε άλλον».

Σημειώνει δε ότι ανάμεσα στα καθήκοντά της θα είναι και η σύμφωνα με τις οδηγίες της παράδοσης του στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας Λίλιαν Βουδούρη που στεγάζεται στο Μέγαρο Μουσικής «όλων των υλικών του αρχείου μου.

 Ακόμα ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρει την επιθυμία του όλα τα προσωπικά του αντικείμενα να παραδοθούν στη Μουσική βιβλιοθήκη Λίλιαν Βουδούρη και να επιστρέψει στο σπίτι του μόνο σε περίπτωση που αυτό καταστεί εφικτό να γίνει μουσείο με ευθύνη του Δημοσίου.

Τι θα γίνει το προσωπικό του αρχείου

Δείτε ακόμη:

Κρήτη: Συνέχεια των σεισμών- Τρεις δονήσεις σε δέκα λεπτά

Καταγγελία Δήμητρας Καστρίτση: «Με έσυρε από τα μαλλιά…» (βίντεο)

«Το προσωπικό μου επιθυμώ να παραμείνει στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας,« Λίλιαν Βουδούρη », που στεγάζεται στο Μέγαρο Μουσικής, όπου το παραχώρησε με σύμβαση δωρεάς, διότι το φρόντισε και το αξιοποίησε και παραγγέλλει στους τετμένους. με τη διαθήκη μου να παραδώσω εκεί και ό, τι άλλο προσωπικό μου αντικείμενο, έγγραφο ή στοιχεία που με τη στιγμή, διότι η επιθυμία μου είναι να συγκεντρωθούν εκεί όλα τα υλικά (και κυρίως βεβαίως τα πρωτότυπα) που μετέθηκαν, σε χέρια και με όποιον τρόπο και αν βρίσκονται αυτή τη ».

Επιπλέον στην επόμενη παράγραφο επαναλαμβάνει μια επιθυμητή αναφορικά με τον τελευταίο τόπο της κατοικίας του, που ήθελε να είναι στη Γαλατά Χανίων. «Τέλος, επαναλαμβάνω και εδώ την ήδη γνωστοποιηθείσα σταθερή και αμετάκλητη επιθυμία μου να ταφώ στα χώματα, όπου ετάφησαν οι γονείς μου και ο αδερφός μου, δηλαδή στο Κοιμητήριο Γαλατά Χανίων, στον ειδικό χώρο, που είχα την τιμή να μου παραχωρήσει ο τότε Δήμος Νέας. . Κυδωνίας, στον ήδη κατασκευασμένο για τον σκοπό αυτό τάφο και καλά τα μέλη της οικογένειας μου και τους κληροδόχους μου να σεβασθούν απόλυτα την επιθυμία μου αυτή».

. «Επίσης επιθυμώ εφόσον προαποβιώσω της συζύγου μου και εφ’ όσον βεβαίως και εκείνη το επιθυμεί, όταν πλέον φύγει από τη ζωή, να ταφεί μαζί μου στον προαναφερόμενο τάφο του Κοιμητηρίου Γαλατά Χανίων, ώστε να είμαστε μαζί και στον θάνατο, όπως ήμασταν μαζί και σε όλη μας τη ζωή. Διαφορετικά το υπόλοιπο του τάφου να παραμείνει κενό, όπως ορίζεται και στην απόφαση του τότε Δήμου Νέας Κυδωνίας με την οποία μου παραχωρήθηκε αυτός».

Το σπίτι στο Βραχάτι

«Το σπίτι μου στο Βραχάτι Κορινθίας, επρόκειτο να απαλλαγεί από τη Νομαρχία Κορινθίας για να γίνει μουσείο, η σχετική διαδικασία όμως σταμάτησε μετά από τη δική μου παράσταση προς τους αρμόδιους κατόπιν επιμονής της θυγατέρας μου Μαργαρίτας-Ασπασίας Θεοδωράκη, η οποία διαβεβαίωσε ότι το σπίτι αυτό. θα μείνει στα παιδιά της και δεν θα πωληθεί σε καμμία περίσταση. Αν όμως στο μέλλον υπάρχει περίπτωση να μεταβιβαστεί σε άλλο πρόσωπο εκτός από την ίδια, τον αδερφό της Γεώργιου και τα πέντε εγγόνια μου, τότε θα επιθυμούσα να γίνει τελικά η απαλλοτρίωση από όποιον φορέα του Δημοσίου, με αποκλειστικό βεβαίως τη δημιουργία του Μουσείου, γιατί πρόκειται. για χώρο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη ζωή και το έργο μου.

Το πνευματικό του έργο

Στην παράγραφο 21 της διαθήκης, ο Μίκης Θεοδωράκης εξηγεί πως έχει συνάψει συμβόλαιο με εκδοτική εταιρεία η οποία και θα διαχειριστεί το πνευματικό του έργου. «Δεν επιθυμώ σε καμμία έχει δικαίωμα πάνω στο, κανένα απολύτως από τα μέλη της περίπτωσης στο έργο μου και δεν επιθυμώ το δικαίωμα να επέμβει καθ’ οιονδήποτε τρόπο και με διαφορετική ιδιότητα στο πνευματικό και το έργο μου. Το μόνο δικαίωμα τους θα πρέπει να μην εισπράττουν τα ποσοστά που με την παρούσα διαθήκη μου τους αφήνω. Οι μόνοι υπεύθυνοι για την εκτύπωση, την παρουσία, την επιμέλεια και τη διάδοση των έργων μου,

Σε ένα άλλο της διαθήκης του, ο Μίκης Θεοδωράκης σημειώνει ότι τα τελευταία χρόνια έχει δαπάνες μεγάλων ποσών για το έργο μου (το οποίο είναι επίσης δυστυχώς και το μόνο σίγουρο έσοδο όλων των μελών της οικογένειας μου), το Μουσείο Μίκη και Γιάννη. θεοδωράκη στο Γαλατά Χανίων, καθώς και για κάποιους ανθρωπιστικούς σκοπούς», δηλώνοντας ότι όσο ζει θα συνεχίσει να πράττει τα ανάλογα, να δαπανά δηλαδή τα υπόλοιπα χρηματά του «σε κάποιους σκοπούς σύμφωνα με τα πιστεύω που υπηρετούν σε όλη τη ζωή μου». Σημειώνει δε ότι κάτι τέτοιο επιτρέπεται καθώς εκπληρώνει τις συνομιλίες του απέναντι στην οικογένειά του.

Τι αφήνει στη Μαργαρίτα

Στην αγαπημένη μου κόρη Μαργαρίτα – Ασπασία Θεοδωράκη υπενθυμίζω όσα ήδη επί δεκαετίες της παρείχα εν ζωή, σε χρήματα και ακίνητα, όπως (ενδεικτικά) για την κάλυψη του συνόλου των εξόδων των επαγγελματικών της πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων, για τη διαβίωση της ίδιας και της οικογένειάς της, τον εξοπλισμό και τη συντήρηση των σπιτιών και των γραφείων της, για την ανατροφή, την εκπαίδευση και την οικονομική ενίσχυση των αγαπημένων τεσσάρων εγγονών μου και υιών της, για την απόκτηση όλων των ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων, που κατά καιρούς περιήλθαν στο όνομά της είτε απ’ ευθείας από εμένα είτε με δικά μου εξ ολοκλήρου χρήματα, καθώς και το μεγάλο ποσοστό από τις απολαβές από την εκμετάλλευση του έργου μου, που εισέπραττε επί πολλά έτη και εξακολουθεί να εισπράττει όσο ζω. Όλες αυτές οι εν ζωή παροχές καταλογίζονται σύμφωνα με το νόμο στη νόμιμη μοίρα της.

Με τη διαθήκη μου αυτή και υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν θα λαμβάνει καμία άλλη απολαβή από την περιουσία μου, είτε άμεσα είτε έμμεσα (με μοναδική εξαίρεση τα όσα ορίζω για τα αναφερόμενα στην παράγραφο 2, περ. α) της παρούσας διαθήκης μου) την καθιστώ άμεσο κληροδόχο σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) εξ αδιαιρέτου επί των εισπράξεων και των εν γένει οικονομικών ωφελημάτων που δικαιούμαι ως δημιουργός και που απορρέουν από την κάθε είδους εκμετάλλευση του έργου μου στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, για όσα χρόνια αυτή ζει, επαναλαμβάνοντας και εδώ την αφαίρεση κάθε άλλου ποσοστού, {…}

Το παραπάνω ποσοστό του τριάντα τοις εκατό (30%) του κληροδοτώ χωρίς δικαίωμα εκ μέρους της εκποίησης ή της διάθεσής του, είτε εν ζωή είτε μετά θάνατο, ώστε μετά τον θάνατό της ή εάν τυχόν αποποιηθεί ή περιέλθει σε νομική αδυναμία αυτοπρόσωπης επιμέλειας της περιουσίας της. , το κληροδοτημένο ποσοστό αυτό να περιέλθει αυτοδικαίως και κατ’ ισομοιρία, ήταν από ποσοστό επίπτωσης τοις εκατό (7,5%) στον καθένα από τους τέσσερις υιούς της Μίκη Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη, Άγγελο Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη, Στέφανο Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη και Αλέξανδρο Θεοδωράκη. Παπαγγελίδη, τους οποίους και παρακαλώ να φροντίζουν τη μητέρα τους όσο ζει και δεν της διασφαλίζουν άνετη και αξιοσημείωτη διαβίωση, εάν εκείνη δεν έχει ποτέ ανάγκη ».