Δεσμώτες του Φαλήρου: Το ΚΑΣ πήρε θέση για την προστασία τους

Απόσπαση κατά ύψος ή μεταφορά σε κοντινή θέση, με στόχο την εξυγίανση του υπεδάφους και την συνακόλουθη επανατοποθέτησή τους, ήταν η απόφαση στην οποία κατέληξε, αργά το βράδυ της Τρίτης, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) σχετικά τους «Δεσμώτες» του Φαλήρου. Μετά από πολύωρη συνεδρίαση το συμβούλιο συμφώνησε, κατά πλειοψηφία, με την σχετική εισήγηση της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με την υποσημείωση να περάσει από νέο συμβούλιο η τελική μελέτη που θα συνταχθεί στο άμεσο μέλλον.

Όταν, την άνοιξη του 2016, βρέθηκαν οι 79 σιδεροδέσμιοι σκελετοί, κάτω από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όλοι έκαναν λόγο για μια συγκλονιστική ανακάλυψη, που τοποθετείται χρονικά σχεδόν τρεις χιλιάδες αιώνες πίσω, σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη περίοδο της αρχαίας Αθήνας, την εποχή του Κυκλώνα. Οι σκελετοί ήταν τοποθετημένοι με τάξη, ο ένας δίπλα στον άλλο, γεγονός που οδηγούσε στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για μια οργανωμένη ομαδική ταφή χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο λόγος που θανατώθηκαν.

Πριν από λίγες ημέρες η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη ζήτησε την αναπομπή του ευρήματος στο ΚΑΣ σημειώνοντας πως « Η εικόνα που εμφανίζει η ανασκαφή των Δεσμωτών είναι εξαιρετικά δυσάρεστη» και πως «το εύρημα βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση».

Πράγματι, κεντρικός άξονας της χθεσινής συζήτησης του συμβουλίου ήταν οι φθορές που έχουν υποστεί τα ευρήματα από την περίοδο την ανακάλυψής τους μέχρι σήμερα. Αναφέρθηκε, μάλιστα, πως αυτές αγγίζουν μεγάλα ποσοστά, της τάξης του 30% έως 50%, παρά τις προσπάθειες των αρχαιολόγων να τα συντηρήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κάτι το οποίο αποδείχτηκε αδύνατο λόγω των συνθηκών.

Στο μεταξύ, με χθεσινή ανανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολογόων, είχε ταχθεί υπέρ της κατά τόπου διατήρησης του ευρήματος και κάλεσε την πολιτική ηγεσία να τηρήσει στάση αναμονής ώσπου να ολοκληρωθούν εμπεριστατωμένες εισηγήσεις, των Διευθύνσεων και της Εφορείας : «Το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΑ στηρίζει την όσο το δυνατόν πληρέστερη διατήρηση του ευρήματος, υλικού τεκμηρίου του ταραγμένου δημόσιου βίου της αρχαίας Αθήνας, σε συνάφεια με το φυσικό περιβάλλον εύρεσής του. Πρόκειται, ωστόσο, για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο εύρημα για το οποίο απαιτείται ενδελεχής διεπιστημονική προσέγγιση. Υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε εάν η απόσπαση και μετακίνηση του σκελετικού υλικού δεν επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την εύθραυστη κατάστασή του και εάν υπάρχουν οι όροι της επανατοποθέτησης» δήλωσαν.