αρχαιοελληνική-πλάκα-με-μυστήριο-β-860340
ΚΟΙΝΩΝΙΑ | 05.01.2021 | 21:57

Αρχαιοελληνική πλάκα με «μυστήριο» βρέθηκε στον κήπο σπιτιού στη Βρετανία

Μια αρχαιοελληνική μαρμάρινη πλάκα, που χρησιμοποιείτο για σχεδόν μια δεκαετία ως μπλοκ στήριξης αλόγων προτού αποκαλυφθεί η προέλευσή της, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός μυστηρίου καθώς οι ειδικοί προσπαθούν να ανακαλύψουν πώς κατέληξε στον κήπο ενός σπιτιού στην Βρετανία.

Στην πλάκα είναι χαραγμένη μια ελληνική επιγραφή, δίνοντας στοιχεία για την προέλευσή της και χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ.

Η επιγραφή λέει: «Ο δήμος (και) οι νέοι (τιμούν) τον Δημήτριο του Μητροδωρου του Λεύκιου».

Η πλάκα πρόκειται να πωληθεί τον Φεβρουάριο από τον οίκο δημοπρασιών Woolley and Wallis, με εκτίμηση προπώλησης έως και 15.000 λίρες.

Αλλά τα πιο πρόσφατα ταξίδια της έχουν προκαλέσει σύγχυση στους ειδικούς.

Η ιδιοκτήτρια ενός σπιτιού στο Γουάιτπαρις, ένα χωριό στα νότια της χώρας, έπεσε πάνω της πριν από 20 χρόνια, όταν την ανακάλυψε σε κάτι βράχια στον κήπο της.

Τη χρησιμοποίησε ως μπλοκ στήριξης στο σταύλο της για σχεδόν 10 χρόνια προτού τελικά παρατηρήσει ένα στεφάνι δάφνης χαραγμένο στην επιφάνειά του, σύμφωνα με δελτίο τύπου από τον οίκο δημοπρασιών.

Ο Γουίλ Χομπς, ειδικός αρχαιοτήτων στο Woolley and Wallis, είπε ότι αντικείμενα όπως η εν λόγω πλάκα έφταναν συχνά στην Αγγλία τον 18ο και 19ο αιώνα, όταν πλούσιοι αριστοκράτες ταξίδευαν στην Ευρώπη προκειμένου να μάθουν για την κλασική τέχνη και τον πολιτισμό.

Αφού παρατήρησε τις λεπτομέρειες στην πλάκα, ο πιο πρόσφατος ιδιοκτήτης του σπιτιού την πήγε σε έναν αρχαιολόγο, ο οποίος εκτίμησε την χρονολογία της στον δεύτερο αιώνα με πιθανή προέλευση την Ελλάδα ή την Ανατολία.

Οι υπεύθυνοι της δημοπρασίας ρωτούν τους κατοίκους της περιοχής εάν γνωρίζουν κάποιον που ζούσε στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς εργάζονται για να βρουν ενδείξεις για το πώς βρέθηκε η πλάκα στον ήσυχο αγγλικό κήπο.

Αναρωτιούνται επίσης εάν οποιοσδήποτε εμπλέκεται στην κατασκευή του σπιτιού, που χτίστηκε στο Common Road στο Γουάιτπαρις στα μέσα της δεκαετίας του 1960, θα μπορούσε «να θυμηθεί την προέλευση ορισμένων από τους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν».