θ-πλεύρης-τι-είπε-για-τα-φάρμακα-και-το-959669
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ | 10.11.2021 | 15:35

Θ. Πλεύρης: Τι είπε για τα φάρμακα και τον ΕΟΠΥΥ

«Θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικούς άξονες που αποτελούν προτεραιότητες της πολιτικής μας και πώς συνδέονται αυτοί οι άξονες αντίστοιχα με το ενδιαφέρον το οποίο έχει το Συνέδριό σας» δήλωσε κατά την ομιλία του ο υπουργός Υγείας κ. Θάνος Πλεύρης, τονίζοντας πως «οι ασθενείς, από όποια πλευρά και αν δεις, το κομμάτι της Υγείας, από όποιο τομέα και αν το δεις, είναι οπωσδήποτε βασικός κρίκος στο κομμάτι της συνδιαμόρφωσης αντίληψης και πολιτικών.

Με αυτήν την έννοια, ήδη και στις θεσμικές συναντήσεις που έχουμε κάνει, έχουμε πει ότι θα βρούμε ένα πλαίσιο συνεργασίας θεσμοθετημένης παρουσίας, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει μία εκπροσώπηση στο επίπεδο το οποίο θα φτάνουμε και τα αιτήματα τα οποία γίνονται. Θα αξιολογούνται και θα μπορούμε να διαμορφώνουμε μία καλύτερη πολιτική.

Θα χωρίσω την εισήγησή μου σε τομείς.

  1. Το πρώτο κομμάτι θα έχει να κάνει με το φάρμακο.
  2. Το δεύτερο κομμάτι θα έχει να κάνει με τον ΕΟΠΥΥ, που ήδη, ίσως, έχετε πληροφορηθεί ότι έχει γίνει μία αρχική παρουσίαση στο Υπουργικό Συμβούλιο και σύντομα θα δούμε όλους τους άξονες.
  3. Και το τρίτο κομμάτι έχει να κάνει με το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο οποίο συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε και το κομμάτι της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Αναφορικώς με το φάρμακο- που είναι ένας κρίσιμος τομέας και η φαρμακευτική πολιτική η οποία ακολουθείται αφορά τον Σύλλογό σας και τους ασθενείς-  σε αυτό τον τομέα υπάρχει μία διαμορφωμένη πραγματικότητα στη χώρα. Έχουμε ένα clawback, το οποίο αν το δούμε αθροιστικά στο νοσοκομειακό, εξωνοσοκομειακό, αλλά και από τα λεγόμενα 1Α τα φάρμακα που δίδονται στις ιδιωτικές κλινικές, μιλάμε για υπέρβαση, η οποία ξεπερνάει το 1 δισεκατομμύριο.

Συνήθως φτάνει στο 1.200.000.000 ενδεχομένως και 1.300.000.000. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να υπάρξει μία πολιτική που λίγο – πολύ σε επίπεδο εξαγγελιών, πάντοτε οι στοχεύσεις  ήταν ίδιες, αλλά η πολιτική αυτή έπασχε στο κομμάτι της υλοποίησης, που έχει να κάνει από τη μία πλευρά με το να παραμένει η πρόσβαση των καινοτόμων και υψηλής θεραπευτικής αξίας φαρμάκων σε όλους τους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη, αλλά από την άλλη πλευρά να υπάρχει και  έλεγχος της κατανάλωσης, ώστε αυτά τα φάρμακα να λαμβάνονται πραγματικά από τους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη και οι ασθενείς που δεν χρειάζονται αυτές τις υψηλού επιπέδου θεραπείες, να μπορούν να έχουνε πρόσβαση στις θεραπείες οι οποίες δίνονται, δηλαδή είτε με γενόσημα ή με βιο-ομοειδή.

Κατά την εκτίμησή μου, το πρόβλημα του φαρμάκου στην Ελλάδα, δεν είχε να κάνει τόσο με τις τιμές ως τιμές, όσο με την κατανάλωση.

Συνεπώς, θα ακολουθήσουμε ένα μοντέλο, το οποίο σε πρώτη φάση θα δίνει τη δυνατότητα της διαπραγμάτευσης, που ήδη υπάρχει, αλλά αυτή η διαπραγμάτευση θα επεκταθεί σε όλες τις θεραπευτικές κατηγορίες υψηλών και καινοτόμων φαρμάκων, ώστε πραγματικά να μπορούν να λαμβάνονται οι εκπτώσεις, οι οποίες θέλει να λάβει το κράτος, να λάβει ο ΕΟΠΥΥ, ώστε να υπάρχουν αυτά τα φάρμακα, να λειτουργούν με μια λογική ασφάλειας και οι εταιρίες  θα ξέρουν ότι θα έχουν κλειστό προϋπολογισμό και μέσα στις εκπτώσεις τις οποίες θα παίρνουμε, θα συμπεριλαμβάνουμε ουσιαστικά ένα τέτοιο ποσό που να μπορεί να υπάρξει διαχείριση της δαπάνης του φαρμάκου.

Εκεί κρίσιμος παράγοντας είναι ότι υποχρεωτικά σε αυτές τις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να ελέγχεται και η κατανάλωση η οποία γίνεται στις άλλες χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.