Σύνταξη στα 20 χρόνια για τους πολύτεκνους δημοσίους υπαλλήλους

Τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη συνταξιοδότηση πολύτεκνων γονέων υπαλλήλων του δημοσίου εξετάζει σήμερα η αυτοδιοίκηση gr, μέσω των απαντήσεων της γνωστής δικηγορικής εταιρείας «Τάσος Πετρόπουλος και Συνεργάτες», σε δικές σας ερωτήσεις. Από αυτές προκύπτει ότι ναι μεν η μητέρα με τρία τέκνα μπορεί να συνταξιοδοτηθεί με 20 έτη πραγματικής υπηρεσίας, αλλά για τον πατέρα της ίδιας κατηγορίας κάτι τέτοιο δεν εφαρμόζεται από τους φορείς του δημοσίου. Ο μόνος τρόπος να δικαιωθεί είναι μέσω της δικαστικής οδού, όπου αν μπορεί να επικαλεστεί σχετικές θετικές δικαστικές αποφάσεις η σχετική νομολογία δεν έχει ακόμη παγιωθεί. Τα πλήρη κείμενα των δύο απαντήσεων είναι το εξής:

1. «Υπάλληλος ΥΕ βοηθός μαγείρου στο ΝΠδδ του Παιδικού Σταθμού, διορίστηκε το 1988 και είναι παντρεμένη με τρία ενήλικα παιδιά. Μπορεί να συνταξιοδοτηθεί σήμερα; Ποιο θα είναι το ποσό της σύνταξής της;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του π.δ/τος 169/2007 (με το οποίο κωδικοποιήθηκαν σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις που ισχύουν για την απονομή των πολιτικών και στρατιωτικών συντάξεων, υπό τον τίτλο «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων») « 1. Ο τακτικός δημόσιος υπάλληλος που λαμβάνει κάθε μήνα μισθό από το δημόσιο Ταμείο ή άλλους ειδικούς πόρους δικαιούται σε ισόβια σύνταξη από το δημόσιο Ταμείο: … Κατ’ εξαίρεση για τις γυναίκες υπαλλήλους, οι οποίες έχουν τρία τουλάχιστον παιδιά … αρκεί εικοσαετής πλήρης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, ανεξάρτητα από το χρόνο πρόσληψης».

Συνεπώς, κατ’ εφαρμογή της διάταξης αυτής, δικαιούνται συντάξεως οι γυναίκες υπάλληλοι οι οποίες έχουν α) τρία τουλάχιστον παιδιά και β) εικοσαετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, ανεξάρτητα με το χρόνο πρόσληψης και ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας. Η πραγματική συντάξιμη υπηρεσία είναι αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 11 του ως άνω π.δ/τος, εκείνη δηλαδή που παρέχεται πραγματικά από τα πρόσωπα που συνταξιοδοτούνται από το δημόσιο, κατ` εξαίρεση δε, θεωρείται ως συντάξιμος χρόνος πραγματικής υπηρεσίας ο χρόνος κάθε κανονικής ή αναρρωτικής άδειας, ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας μέχρι μία πενταετία, ο χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών, ο χρόνος της διαθεσιμότητας, εφόσον αυτή δεν οφείλεται σε αξιόποινη πράξη ή πειθαρχικό παράπτωμα για τα οποία επακολούθησε οριστική απόλυση από την υπηρεσία, καθώς και ο χρόνος της απεργίας, εφόσον θεωρείται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας.

Σύμφωνα δε με το άρθρο 14 «Η υπηρεσία υπολογίζεται από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πράξης διορισμού του υπαλλήλου, εφόσον ανέλαβε υπηρεσία μέσα σε ένα (1) μήνα από την ημερομηνία αυτή, ή από την ημερομηνία ανάληψης υπηρεσίας, εφόσον αυτή πραγματοποιήθηκε μετά την πάροδο ενός (1) μηνός από την ημερομηνία δημοσίευσης του διορισμού, μέχρι τη χρονολογία δημοσίευσης στην παραπάνω Εφημερίδα της απόλυσης ή της αποδοχής της παραίτησης ή μέχρι την ημέρα θανάτου του υπαλλήλου». Ως προς τον τρόπο υπολογισμού του συντάξιμου μισθού και της καταβλητέας σύνταξης, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 9 και 15 αντίστοιχα του εν λόγω νομοθετήματος.

Κατόπιν των ανωτέρω, η εν θέματι υπάλληλος θεμελιώνει δικαίωμα σύνταξης από το δημόσιο Ταμείο βάσει των προϋποθέσεων που τέθηκαν υπόψη. Σε κάθε περίπτωση πάντως, πρέπει να τονιστεί ότι είναι απαραίτητη η προηγούμενη επικοινωνία με τα αρμόδια όργανα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ώστε να εξακριβωθεί η θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος, καθώς ενδέχεται να συντρέχουν πραγματικά περιστατικά που να διαφοροποιούν την απάντηση.

2. «Είμαι διοικητικός υπάλληλος ΟΤΑ με βαθμό Α και προϋπηρεσία 25 χρόνια στον ΟΤΑ και 5 χρόνια στο ΙΚΑ πριν τον ΟΤΑ. Έχω 4 παιδιά από τα οποία τα 2 ανήλικα και είμαι 51 ετών. Η σύζυγος δεν εργάστηκε ποτέ. Το ερώτημά μου είναι αν μπορώ να συνταξιοδοτηθώ νωρίτερα λόγω των ανήλικων παιδιών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δείτε ακόμη:

Προτάσεις για δημιουργία ποδηλατοδρόμων στην Ηπειρο

Ένα ακόμη ΚδΑΥ στη μάχη κατά των σκουπιδιών της Αττικής

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του π.δ/τος 169/2007 (με το οποίο κωδικοποιήθηκαν σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις που ισχύουν για την απονομή των πολιτικών και στρατιωτικών συντάξεων, υπό τον τίτλο «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων») « 1. Ο τακτικός δημόσιος υπάλληλος που λαμβάνει κάθε μήνα μισθό από το δημόσιο Ταμείο ή άλλους ειδικούς πόρους δικαιούται σε ισόβια σύνταξη από το δημόσιο Ταμείο: … Κατ’ εξαίρεση για τις γυναίκες υπαλλήλους, οι οποίες έχουν τρία τουλάχιστον παιδιά καθώς και οι άντρες υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν τρία τουλάχιστον παιδιά και είναι χήροι ή διαζευγμένοι, εφόσον οι τελευταίοι με δικαστική απόφαση έχουν την επιμέλεια των ανήλικων ή ανίκανων παιδιών, αρκεί εικοσαετής πλήρης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία ανεξάρτητα από το χρόνο πρόσληψης τους».

Περαιτέρω ορίζεται ότι οι γυναίκες που διορίσθηκαν μετά την 1.1.1983 μέχρι και την 31.12.1992 δικαιούνται σύνταξης εφόσον έχουν ανήλικο τέκνο, εικοσιπενταετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και το 50ο έτος της ηλικίας. Σημειώνεται δε ότι η ανηλικότητα του παιδιού πρέπει να συντρέχει κατά το χρόνο συμπλήρωσης της εικοσιπενταετούς ασφάλισης.

Όλως προσφάτως έγινε δεκτό, με τη με αριθμό 3088/2007 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας (δικάζοντος επί υπόθεσης που αφορούσε καταστατική ρύθμιση φορέα κύριας ασφάλισης) ότι η εισαγωγή πρόσθετης προϋπόθεσης για τη συνταξιοδότηση των αρρένων ασφαλισμένων έναντι των αντιστοίχων προβλέψεων για τις γυναίκες ασφαλισμένες αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 2 και 116 του Συντάγματος και ως εκ τούτου και οι άρρενες ασφαλισμένοι θεμελιώνουν το σχετικό συνταξιοδοτικό δικαίωμα περιαιρομένης της πρόσθετης προϋποθέσεως.

Συγκεκριμένα η απόφαση αυτή αναφέρει επί λέξει: «…η ρύθμιση αυτή, κατά το μέρος που συνεπάγεται διαφορετική μεταχείριση του άνδρα ασφαλισμένου του Ταμείου έναντι της γυναικός, συνιστά, εν όψει και των κρατουσών κοινωνικών συνθηκών, αδικαιολόγητη διάκριση επί τη βάσει του φύλου και, επομένως, αντίκειται στις κατοχυρούσες την ισότητα των φύλων διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 2 και 116 του Συντάγματος».

Περαιτέρω, αναφορικά με τη θεμελίωση σύνταξης και για τους πατέρες ανηλίκων κατ’ ανάλογη εφαρμογή των προβλέψεων για τη μητέρα, έγινε δεκτό, με την με αριθμό 496/2005 απόφαση του διοικητικού Εφετείου Πειραιά, ότι η μη χορήγηση και στους άνδρες της επίμαχης συντάξεως, που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της ανατροφής των ανήλικων τέκνων, αντιβαίνει στο άρθρο 4 του Συντάγματος καθώς και στα άρθρα 141 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, 3 και 4 της Οδηγίας 79/7 ΕΟΚ (για την ισότητα μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης) και στο άρθρο 2 της Οδηγίας 76/207 ΕΟΚ.

Ο εν θέματι ασφαλισμένος συγκεντρώνει μεν τις προϋποθέσεις θεμελίωσης και χορήγησης σύνταξης κατ΄ αναλογία των προβλεπομένων για τις μητέρες με ανήλικα ή για τις γυναίκες υπαλλήλους με τρία τέκνα, ωστόσο αξίζει να επισημανθεί ότι, μέχρι τώρα, οι οικείοι φορείς δεν προβαίνουν στη σχετική αναλογική εφαρμογή. Ως εκ τούτου, τουλάχιστον με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, μόνο μέσω της δικαστικής οδού δύνανται να δικαιωθούν οι ενδιαφερόμενοι. Τονίζεται πάντως ότι η νομολογία για την ανάλογη εφαρμογή των προϋποθέσεων για τη μητέρα με ανήλικο και στους πατέρες δεν έχει παγιωθεί.