σύλλογος-εργαζομένων-υπαλλήλων-υποδ-819587
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | 09.09.2020 | 18:47

Σύλλογος εργαζομένων Υπαλλήλων Υποδοχής: Ας ελπίσουμε ότι άκουσαν…

Το Δ.Σ. του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΥΠΥΤ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του σε όσους εργάζονται στο ΚΥΤ Μόριας Λέσβου και σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

«Είναι αυτονόητο ότι είμαστε στο πλευρό τους και συμμεριζόμαστε την αγωνία τους για το σήμερα και το αύριο. Το μόνο παρήγορο είναι ότι η καταστροφή του Κέντρου Υποδοχής δεν είχε κανένα θύμα μεταξύ των εκατό και πλέον υπαλλήλων και μεταξύ των χιλιάδων φιλοξενουμένων (τουλάχιστον έως την ώρα που γραφόταν το ΔΕΛΤΙΟ δεν υπήρχε αναφορά για θύματα ή τραυματίες).

Από εκεί και πέρα, δυστυχώς τόσο οι «κραυγές» αγωνίας των συναδέρφων εκεί, όσο και οι επανειλημμένες προειδοποιήσεις του Συλλόγου μας προς την πολιτική ηγεσία για το «όνειδος» της Μόριας δεν εισακούστηκαν.

Σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια, από το 2015 έως και «χθες», μπορούσε κανείς να προβλέψει μια καταστροφή σε έναν περιορισμένο χώρο όπου διαμένουν επί χρόνια στοιβαγμένοι «κακήν κακώς» χιλιάδες άνθρωποι (ο αριθμός κυμαίνεται κατά περιόδους από 12.00 έως 20.000), προερχόμενων από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες.

Σχέδια επί σχεδίων (περισσότερο με ασυντόνιστες ψηφίδες παζλ έμοιαζαν), εξαγγελίες επί εξαγγελιών έμειναν ανεφάρμοστα,  σαν ορισμένοι να ανέμεναν ότι απλώς οι πρόσφυγες θα «εξαφανιζόταν» διά μαγείας. Αλήθεια τι απέγιναν τα σχέδια για το «νέο Κέντρο Υποδοχής στη Λέσβο»; Τι απέγινε με «την άμεση προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων», 400 εξ αυτών είναι ΣΗΜΕΡΑ στα αποκαϊδια της Μόριας; Τι απέγιναν ή τι θα απογίνουν τα εκατομμύρια ευρώ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το προσφυγικό; Θα «καίγονται» κι αυτά στη στάχτη των καιόμενων «χάρτινων σχεδίων»;

Από το 2015 έως σήμερα, πολιτικά στελέχη, χωρίς καμία εμπειρία και γνώση του μεταναστευτικού, ακόμη και άνθρωποι που δεν είχαν διοικήσει «ούτε περίπτερο», ανέλαβαν κατά καιρούς την ηγεσία του πιο κρίσιμου ίσως πεδίου «ορατής», «χειροπιαστής» πολιτικής. Ακολούθησε πλήθος μετακλητών στο «υπό κατασκευή» Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής (!), στο πρώην Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου, στο πρώην Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στο πρώην… στο πρώην…, με βασική προϋπόθεση πρόσληψης την άγνοια του μεταναστευτικού!

Κρίμα, ειλικρινά κρίμα. Ο τομέας του μεταναστευτικού έχει πλήθος ανθρώπων με πολύ πλούσια εμπειρία και γνώση που απλώς μπήκαν στο περιθώριο. Τους αγνόησαν. Αντί της επιχειρησιακής επιλογής, επικράτησε η προχειρότητα και η πελατειακή προσέγγιση και ΜΑΛΙΣΤΑ σε ένα κρίσιμο εθνικό πεδίο πολιτικής, όπως το μεταναστευτικό.

Ανεξαρτήτως των από πρόθεση ή μη, τυχαίων ή ό,τι άλλο, εμπρηστών, το βέβαιο είναι ότι την «καύσιμη ύλη» την είχε προετοιμάσει η επικρατούσα θανάσιμη λογική της προχειρότητας, του τοπικισμού, της ψηφοθηρίας,  και της ανευθυνο-υπευθυνότητας! Αν προσθέσουμε και τις ΣΥΝ –αρμοδιότητες, την επιλογή της πολυνομίας και κακονομίας και τις αλληλοεπικαλύψεις, η υπόθεση καταλήγει στο «αρχείο». Ουδείς υπαίτιος! Όπως «με τα λόγια» επιχειρούσαν μεταρρυθμίσεις χρόνια και χρόνια σε διάφορους τομείς, έτσι νόμισαν ότι και στο μεταναστευτικό με «λόγια» και ανέξοδες ρητορείες θα είχαν αποτέλεσμα. Η «κακή» πραγματικότητα, ενίοτε δηλαδή η ίδια η ιστορία, έρχεται για πολλοστή φορά να τους διαψεύσει.

Έχουμε πολλάκις κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στην πολιτική ηγεσία για την άθλια κατάσταση και στην ενδοχώρα και ειδικότερα στις Δομές Ελαιώνα Αττικής, της Μαλακάσας, του Σκαραμαγκά, του Πολυκάστρου, των Διαβατών Θεσσαλονίκης, κ.α. όπου ως άτυπα «κέντρα διερχομένων» στοιβάζουν πλήθος προσφύγων με σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και ΟΧΙ μόνο!

Ζητούμε από  τούδε και στο εξής:

  1. Κάθε Κέντρο Υποδοχής & Ταυτοποίησης και κάθε Δομή Προσωρινής (!) Φιλοξενίας να φιλοξενεί αριθμό ανθρώπων απολύτως σύμφωνα με τη χωρητικότητά του.
  2. Να μη μεταφερθεί, πλην σοβαρών περιπτώσεων ευαλώτων, κανείς από τη Μόρια έως ότου οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα των τεστ για COVID 19  και εντοπιστούν οι φορείς.
  3. Το υπό εκπόνηση ψευδο – «σχέδιο» (!) για αποσυμφόρηση της Μόριας με αναγκαστική συμφόρηση Δομών στην ενδοχώρα και στην Αττική να ακυρωθεί, αλλιώς θα γεμίσει «Μόριες» η χώρα!
  4. Επιτέλους, τα πολιτικά κόμματα να συμφωνήσουν σε έναν σχεδιασμό ρεαλιστικό, που να σέβεται τους εργαζόμενους και να σέβεται τους κανόνες διεθνούς δικαίου για τους φιλοξενούμενους. Να δοθεί ένα τέλος στις «εύφλεκτες παρατυπίες».

Η καμπάνα χτύπησε. Ας ελπίσουμε ότι ίσως κάποιος ή κάποιοι επιτέλους την άκουσαν!»