Περιήγηση – ιστορικό περίπατο σε σημεία του κέντρου της Αθήνας, που συνδέθηκαν με μεγάλες στιγμές του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΜΕΤΑ, σε έξι διαφορετικά σημεία της πρωτεύουσας, με αφηγητή το συγγραφέα – ιστορικό Γιώργο Αλεξάτο. Η εργατική «ξενάγηση» ξεκίνησε από την πλατεία Μοναστηρακίου, γύρω στις 10 και μισή το πρωί.
Το ΜΕΤΑ, κατέγραψε – μαγνητοσκόπησε την όλη διαδρομή και σύντομα θα την αναρτήσει στο ergasianet.gr. Επίσης, δηλώνει πως θα θα συνεχίσει με πίστη και πάθος σε αυτές τις διαδρομές, της ιστορικής εργατικής μνήμης και της δικαίωσης του αγώνα του εργαζόμενου λαού και της εργατικής τάξης.
1ος σταθμός: η οδός Αδριανού, όπου φυλακίστηκε ο Σταύρος Καλλέργης, κατηγορούμενος για τον εορτασμό της πρώτης ελληνικής Εργατικής Πρωτομαγιάς, το 1893. Οραματίστηκε μια κοινωνία όπου «…παν άτομον διά της τριώρου εργασίας του ημερησίως θα απολαμβάνει δικαιωματικώς όλων των απολαύσεων και των αγαθών, άτινα απολαμβάνουσι σήμερον άτομα τινά αποκαλούμενα πλούσιοι». Γιος του Στ. Καλλέργη ήταν ο μεγάλος μας ηθοποιός, Λυκούργος Καλλέργης.2ος σταθμός: η οδός Ερμού και η απεργία των εμποροϋπαλλήλων για το ωράριο επί χούντας. Το 1973, πραγματοποιείται μαχητική συγκέντρωση των εμποροϋπαλλήλων για το ωράριο στην Αθήνα. Γίνονται επεισόδια με την αστυνομία και συλλήψεις (19/9). Οι εμποροϋπάλληλοι, όμως, την ημιαργία της Τετάρτης (24/9). Μέχρι τότε, το ωράριο στα εμπορικά καταστήματα ήταν σπαστό.3ος σταθμός: η πλατεία Κλαυθμώνος, που πήρε την ονομασία της από το γεγονός ότι κάθε φορά που άλλαζαν οι κυβερνήσεις, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους μέχρι το 1911, απολύονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και έκλαιγαν στην πλατεία. Επίσης σ’ αυτή την πλατεία συγκεντρώθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι και στην πρώτη απεργία που έγινε, το 1942, σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη. Σήμερα, στην πλατεία Κλαυθμώνος, έχει στηθεί το Κέντρο Αγώνα των Απολυμένων Συμβασιούχων των ΟΤΑ (στους 10.000 ανέρχεται ο αριθμός του έμπειρου προσωπικού που απέλυσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), οι οποίο με σθένος διεκδικούν το αυτονόητο, στο οποίο το ΜΕΤΑ από την πρώτη στιγμή στηρίζει: μόνιμη και σταθερή δουλειά, την επιστροφή τους στην εργασία και τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, με το δεδομένο πως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δήμων.4ος σταθμός: η πλατεία Εθνικής Αντίστασης και οι αγώνες των οικοδόμων. Ουσιαστικά, επρόκειτο για την πιάτσα όλων όσοι ασχολούνταν με την οικοδομή. Οικοδόμοι, μπετατζήδες, σοβατζήδες, σιδεράδες, μπογιατζήδες είχαν δημιουργήσει το δικό τους γκέτο, στο οποίο ούτε η χούντα τολμούσε να μπει. Δεν παρακαλούσαν για το μεροκάματο. Το «διεκδικούσαν» ο καθένας με τη δική του αξία, έχοντας πίστη στα χέρια τους. Μέσα από αυτούς, καθιερώθηκε το πενθήμερο εργασίας και το 7ωρο.5ος σταθμός: το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και η συμβολή της εργατικής τάξης στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Στο Πολυτεχνείο, το εργατικό κίνημα «συναντήθηκε» με το φοιτητικό. Οικοδόμοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι κ.λπ., δυναμικά και συλλογικά, ενίσχυσαν τον αγώνα για την πτώση της χούντας. Στην αρχή ο αριθμός τους δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος. Όμως, η ανακοίνωση και μόνο της παρουσίας τους από τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου, επέδρασε καταλυτικά στο να σπάσει ο φόβος που διέτρεχε τον κόσμο, ο οποίος άρχισε πλέον να εισρέει μαζικά, από τις στοές, τους δρόμους, κοκ. Πολλοί ήταν επίσης εκείνοι, που από μόνοι τους, μετά τη δουλειά κατέβηκαν στο χώρο μαζί με τους συναδέλφους τους, δύο-δύο, τρεις-τρεις.6ος σταθμός: η οδός Μπουμπουλίνας, στα Εξάρχεια, όπου δόθηκε στις 5 Μάρτη 1943 η μεγάλη μάχη κατά της πολιτικής επιστράτευσης των ελλήνων εργατών. Ειδικότερα, πριν από 75 χρόνια, το εργατικό ΕΑΜ και η νεολαία της ΕΠΟΝ (είχε ιδρυθεί το Φεβρουάριο του 1943 και η μάχη της πολιτικής επιστράτευσης, ήταν από τα πρώτα «διαπιστευτήριά» της) εμποδίζουν τα σχέδια των γερμανών κατακτητών και της κατοχικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου να επιστρατεύσει τη νεολαία της χώρας, προκειμένου να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια. Λαός και εργαζόμενοι, που είχαν κατέβει σε γενική απεργία, πραγματοποιούν διαδηλώσεις, καταφέρνουν να εισβάλουν στο κατοχικό «Υπουργείο» Εργασίας και να πυρπολήσουν τις λίστες με τα ονόματα των επιστρατευμένων. Όλες αυτές οι μέρες των κινητοποιήσεων δεν ήταν αναίμακτες, πυροβόλα όπλα, χειροβομβίδες, συλλήψεις, βασανιστήρια, ήταν η απάντηση των κατακτητών. Ωστόσο, η πολιτική επιστράτευση ακυρώνεται στις 10 Μάρτη 1943.πηγή: ergasianet.gr
Ενημερωθείτε πρώτοι για ειδήσεις και θέματα από το χώρο της Αυτοδιοίκησης, της δημόσιας διοίκησης, της εργασίας, της ασφάλισης αλλά και γενικότερης επικαιρότητας από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο!
