Λήγει η πειθαρχική ευθύνη με την απώλεια της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας;

Στο πλαίσιο του δημοσιοϋπαλληλικού πειθαρχικού δικαίου, η υπαγωγή του δημοσίου υπαλλήλου στο δημοσιοϋπαλληλικό δίκαιο και η εξ αυτού πειθαρχική ευθύνη του δεν λήγει με την απώλεια της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας, αλλά, εφόσον το πειθαρχικό παράπτωμα συνέβη μέχρι την απώλεια της υπαλληλικής ιδιότητας και η απειλούμενη ποινή είναι ανώτερη της επιβολής προστίμου, η οποία θα μετατραπεί σε χρηματική (άρ. 113 παρ. 1 και 2 εδ. β’ ΥΚ), , μπορεί είτε το πρώτον να αρχίσει η πειθαρχική δίωξη ή να συνεχισθεί και ολοκληρωθεί η πειθαρχική διαδικασία και να του επιβληθεί πειθαρχική ποινή και μετά τη λύση της υπαλληλικής σχέσης, για οποιονδήποτε λόγο και εάν επέρχεται αυτή (π.χ. λόγω συνταξιοδότησης).

Ως εκ τούτου, η πειθαρχική δίωξη μπορεί να αρχίσει και μετά την απώλεια της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας, αρκεί η πειθαρχικώς κολάσιμη συμπεριφορά να εκδηλώθηκε προηγουμένως. Αυτό κυρίως έγκειται στο γεγονός ότι η αντιπειθαρχική συμπεριφορά έχει αμέσως αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία του δημοσίου και έμμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην εμπιστοσύνη που πρέπει να διέπει τις σχέσεις του δημοσίου (σε ευρεία έννοια) με τους πολίτες.

Επειδή το έννομο συμφέρον, το οποίο απειλείται από την αντιπειθαρχική συμπεριφορά του υπαλλήλου, είναι δημοσίου χαρακτήρα, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και συνεχίζει ο έλεγχος της συμπεριφοράς και ενδεχομένως τιμώρηση του δημοσίου υπαλλήλου ακόμη και μετά τη λύση της σχέσης που τον συνδέει με το δημόσιο. Ειδικότερη εκδήλωση του δημοσίου συμφέροντος αποτελεί και η αποτροπή της επαναφοράς του δημοσίου υπαλλήλου στο δημόσιο, π.χ. με κατάρτιση άλλης δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης, στις περιπτώσεις που τελικώς κριθεί ως πειθαρχικά τιμωρητέος και του επιβληθεί η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης.

Παράλληλα, ενδέχεται και ο ίδιος ο διωκόμενος δημόσιος υπάλληλος να έχει έννομο συμφέρον να διεξαχθεί και να ολοκληρωθεί η πειθαρχική διαδικασία, ώστε να αποδειχθεί η αβασιμότητα των κατηγοριών εναντίον του, προκειμένου να αποτραπεί η επέλευση σε βάρος του μείζονος σημασίας αρνητικών επιπτώσεων, π.χ. των επιπτώσεων που θα έχει τυχόν πειθαρχική καταδίκη του στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του, ή να αποκατασταθεί η προσβολή της προσωπικότητάς του που επήλθε με την έναρξη της πειθαρχικής δίωξης σε βάρος του και να αξιώσει ενδεχομένως και χρηματική αποζημίωση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη.

πηγή: dikigorosergatologos.gr