στο-ηρώδειο-θα-γιορτάσει-τα-102-χρόνια-απ-247374
ΚΟΣΜΟΣ | 16.09.2013 | 13:00

Στο Ηρώδειο θα γιορτάσει τα 102 χρόνια από την ίδρυσή του το Λύκειο Ελληνίδων

Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση, το Λύκειο Ελληνίδων επιστρέφει στο Ηρώδειο στις 21 Σεπτεμβρίου, με μια μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση που περιλαμβάνει χορούς και τραγούδια που βασίζονται στην αγάπη και τη σχέση του λαϊκού ανθρώπου με τα ά-λογα πλάσματα που ζουν ανάμεσά μας. «Πέρδικες στήνουνε χορό κι αηδόνια τραγουδούνε» είναι ο τίτλος της παράστασης που επιμελήθηκε ο δάσκαλος και ερευνητής παραδοσιακών χορών, Λευτέρης Δρανδάκις και στην οποία πρωταγωνιστούν ζώα -σύμβολα, ενώ μέσω του δημοτικού τραγουδιού θα εκφραστούν σκέψεις και νοήματα που ο άνθρωπος δεν μπορούσε ή δεν επιτροπόταν να τα πει με ευθύ τρόπο, τα εξέφραζε όμως με λόγο ποιητικό χρησιμοποιώντας τα αγαπημένα πλάσματα της φύσης.

«Με πηγή έμπνευσης την εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος “Άλογων όντων εγκώμιον” η οποία ήταν επικεντρωμένη στο τι έχουν γράψει οι μεγάλοι κλασσικοί συνθέτες για το ζωικό βασίλειο, προέκυψε το ερώτημα τι έχουν γράψει οι Έλληνες δημοτικοί δημιουργοί. Σε συνεργασία με τον αείμνηστο Γιώργο Παπαδάκη φτιάξαμε το 2006 μια θεατρική παράσταση με τραγούδια για ζώα. Αναβιώνοντάς την και προσθέτοντας αρκετά καινούργια στοιχεία, φτιάξαμε την παράσταση που θα ανέβει στο Ηρώδειο και που είναι αφιερωμένη στο συνθέτη Γιώργο Παπαδάκη» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Λευτέρης Δρανδάκις και συμπλήρωσε: «τα περισσότερα δημοτικά τραγούδια είναι γνωστά αλλά θα παρουσιάσουμε και μερικά σχεδόν άγνωστα από μικρότερες γεωγραφικές κοινότητες. Όμως όλα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, είναι δημοτικές υπέροχες μελωδίες, με ποικιλία ρυθμών και πληθώρα ελληνικών ενδυμασιών».

Το Λύκειο Ελληνίδων ιδρύθηκε το 1911 από την πρωτοπόρο του ελληνικού φεμινιστικού κινήματος Καλλιρρόη Παρρέν, η οποία με την μαχητική αρθρογραφία της, μέσα από τις σελίδες της «Εφημερίδος των Κυριών» έδινε και τη μάχη κατά του γυναικείου αναλφαβητισμού. Ίδρυσε τα κυριακάτικα σχολεία, τις εσπερινές σχολές, τις επαγγελματικές σχολές που είχαν στόχο να βγάλουν τις γυναίκες από την αμάθεια και μίλησε για το δικαίωμα της Ελληνίδας στη μόρφωση και την εργασία.

Σήμερα, το Λύκειο Eλληνίδων διατηρεί τη δυναμική του παρουσία, μάχεται για την προβολή της ελληνικής παράδοσης αλλά και για την εθελοντική προσφορά, επιχειρώντας τη σύνδεση της μακρόχρονης εμπειρίας του στην κοινωνική δράση και στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς με την επιστημονική γνώση. Οργανώνει μαθήματα παραδοσιακών χορών, κρουστών, χορωδίας, ζωγραφικής, ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού για ομογενείς και αλλοδαπές που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας και παράλληλα πραγματοποιεί σεμινάρια, εκδόσεις και εμφανίσεις της χορευτικής ομάδας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

«Η προσφορά του Λυκείου Ελληνίδων είναι διαφορετική ανάλογα με την εποχή. Το 1911 που ιδρύθηκε το Λύκειο, ένας από τους στόχους της Καλλιρρόης Παρέν ήταν η καταπολέμηση του αναλφαβητισμού. Σήμερα κρατάμε το ζήτημα της μόρφωσης κάνοντας εδώ και 15 χρόνια μαθήματα γλώσσας και ιστορία της Ελλάδος σε μετανάστριες. Ξεκινήσαμε με 10 μαθήτριες και έχουμε σήμερα πάνω από 400 από όλες τις εθνικότητες. Επίσης στόχος μας είναι η διατήρηση της παράδοσης, των εθίμων της χώρας μας, των χορών και τραγουδιών του τόπου μας. Μέσα στην παγκοσμιοποίηση καλό είναι να κρατήσουμε τα στοιχεία της διαφορετικότητάς μας, της παράδοσής μας και να γνωρίζουμε από που κρατάει η σκούφια μας» τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η πρόεδρος και ψυχή του Λυκείου Ελληνίδων για πάνω από τρεις τετραετίες, Ελένη Τσαλδάρη.

Τα μέλη του Λυκείου εκτός από τη συνδρομή προσφέρουν και εθελοντική εργασία» τόνισε η κ. Τσαλδάρη και συμπλήρωσε: «οι υποχρεώσεις μας είναι δυσβάσταχτες. Οι φόροι για τα ακίνητα του Λυκείου, τα οποία προέρχονται από δωρεές, είναι τεράστιοι. Θα παλέψουμε, δεν θα το αφήσουμε το Λύκειο και θα τα καταφέρουμε, όμως δεν είναι εύκολο. Μας στηρίζει πολύ το Ιδρυμα Νιάρχου, κατά καιρούς η πολιτεία σε συγκεκριμένα προγράμματα και κυρίως τα μέλη και οι φίλοι μας σε όλη την Ελλάδα. Εχουμε ολόκληρες οικογένειες που ασχολούνται με το Λύκειο, τη γιαγιά την κόρη και την εγγονή, ή μπαμπάδες και γιούς. Είναι ένα πάθος. Εγώ στο Λύκειο Ελληνίδων μπήκα από το παράθυρο. Γεννήθηκα στην απέναντι γωνία και έβλεπα από το παράθυρο κάποιους να χορεύουν και να παίζουν μουσική. Ημουν περίπου 10 χρονών όταν ήρθα και δεν έφυγα ποτέ».

Η δράση του Λυκείου Ελληνίδων δεν περιορίζεται μόνο στην Αθήνα αλλά αναπτύσσεται σε όλη τη χώρα, καθώς διαθέτει 51 παραρτήματα, ένα σε κάθε νομό και 16 γραφεία στο εξωτερικό με ένα κοινό στόχο, τη διατήρηση και τη διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.